[SPEECH] Lucien van der Walt, 2006, “Xenophobia, Solidarity and the Struggle for Zimbabwe”

I gave this talk at the”Freedom in our Lifetime” resistance festival in Newtown, Johannesburg, 10 December, 2006

It was previously published online, uncredited, at http://www.anarkismo.net/article/4424

Xenophobia, Solidarity and the Struggle for Zimbabwe

Lucien van der Walt, 2006.

How to fight for freedom in Zimbabwe? How to avoid another Mugabe coming into power? How to fight poverty, inequality, unemployment? How to create equality and decent lives for all? These are the burning questions we must face.

There are two main issues we have been asked to talk about today: xenophobia and solidarity. Let’s look at each of these, and then explore them, and look for answers to the burning questions.

Xenophobia

Around the world, millions of people are moving between countries. Some move to find jobs and a better life. Some flee repressive, murderous regimes. And some just want to see more of the world: nothing wrong with that.

What is a problem is that the States, the governments, of the host countries, seek to divide the immigrants from the local working class and peasants. Let me be more precise. Rich immigrants are left alone. Their money brings them access to the charmed circles of the wealthy and powerful elites. The ruling class of one country recognises its fellows from other countries.

The elite knows the elite, and they know that they have something in common: their wealth, their power, are based on keeping the mass of the people – the working class, the peasants and the poor – in their “place.” And what place is that? Working for masters, earning low incomes, being told what to do: suffering through domination and exploitation from above.
Read more of this post

[Analysis in translation] Lucien van der Walt, “Κολλεκτίβες στην Επαναστατική Ισπανία”

Greek translation of http://flag.blackened.net/revolt/spain/coll_l.html

Κολλεκτίβες στην Επαναστατική Ισπανία

Sunday July 24, 2016 at Anarkismo
Το κράτος δεν παρέχει μία εναλλακτική οδό στον καπιταλισμό ούτε ο καπιταλισμός στο κράτος. Και οι δύο αυτές δομές κοινωνικής οργάνωσης συνδέονται εσωτερικά και αλληλοσυμπληρώνονται. Δεδομένου του γεγονότος ότι καμία από τις δύο δομές δεν είναι επιθυμητή αναδύεται η ερώτηση: υπάρχει ένας τρίτος δρόμος; Η συζήτηση που προηγήθηκε για τον αναρχο-συνδικαλιστικό-ακρατικό σοσιαλισμό – προσπάθησε να δείξει τη διανοητική συνοχή, την πιθανότητα, και την επιθυμία του ως εναλλακτικής διεξόδου. Το θέμα επομένως που αντιμετωπίζουν οι σοσιαλιστές δεν είναι: “εάν ήρθε το τέλος της ιστορίας” Η πρόκληση μάλλον είναι να ανακαλύψουμε ξανά και να μάθουμε από ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας, την πλούσια και ιστορικά καταξιωμένη παράδοση του αναρχοσυνδικαλισμού.

spain.jpg

Η ισπανική επανάσταση ξεκίνησε ως επακόλουθο ενός αποτυχημένου ισπανικού πραξικοπήματος

Read more of this post

[Analysis in translation] Lucien van der Walt, 2016, “Πώς ο ιμπεριαλισμός και η μετααποικιακή άρχουσα τάξη καταλήστευσαν την Αφρική: Η ταξική πάλη και η αναρχοκομμουνιστική λύση”

Πώς ο ιμπεριαλισμός και η μετααποικιακή άρχουσα τάξη καταλήστευσαν την Αφρική: Η ταξική πάλη και η αναρχοκομμουνιστική λύση

From the Greek anarchist street paper Apatris, number 34, 2016 here

*This is a translation of Lucien van der Walt, 2015, “How Imperialism and Postcolonial Elites have Plundered Africa: And the Class Struggle, Anarchist-Communist Solution,” Tokologo, numbers 5/6, pp. 17-19, which is here

Citation: Lucien van der Walt, 2016, “Πώς ο ιμπεριαλισμός και η μετααποικιακή άρχουσα τάξη καταλήστευσαν την Αφρική: Η ταξική πάλη και η αναρχοκομμουνιστική λύση,”Apatris, number 34, http://apatris.info/pos-o-iberialiounistiki-lysi/

Κείμενο της Αφροαναρχικής κολεκτίβας του Tokologo (Ν. Αφρική)

Πριν από περίπου πενήντα χρόνια είδαμε την αποξήλωση των περισσοτέρων ευρωπαϊκών αποικιακών αυτοκρατοριών στην Αφρική. Τα «νέα έθνη» που ξεπήδησαν γέννησαν υψηλές ελπίδες – και βέβαια η αλλαγή από την αποικιακή κυριαρχία με το ρατσισμό της, τον εξωτερικό έλεγχο και τις εξορυκτικές οικονομίες υπήρξε ένα βήμα προοδευτικό.

Απογοητεύσεις της Ανεξαρτησίας

Παρόλα αυτά, οι ελπίδες αυτές εξαφανίστηκαν σύντομα. Από πολιτική σκοπιά, τα περισσότερα ανεξάρτητα Αφρικανικά κράτη κινήθηκαν προς τον σχηματισμό δικτατορικών και μονοκομματικών καθεστώτων, συνήθως διοικούμενων από το εθνικιστικό κόμμα, που είχε πάρει την εξουσία τη στιγμή της ανεξαρτησίας – με την πάροδο του χρόνου, ο στρατός έγινε επίσης σημαντικός παράγοντας. Πολλά από αυτά τα καθεστώτα ήταν εξαιρετικά διεφθαρμένα, ακόμη και ληστρικά, και έτσι το χάσμα μεταξύ της ανερχόμενης τοπικής (ιθαγενούς) κυρίαρχης τάξης και των μαζών διευρύνθηκε ακόμα περισσότερο.

Αυτά τα χάσματα δε δημιουργήθηκαν κατά την αποικιακή περίοδο, καθώς πολλές αφρικανικές κοινωνίες ήταν ήδη

Read more of this post

[Analysis in translation] Lucien van der Walt, 2015, “Ενάντια στον ιμπεριαλισμό – Με την εργατική τάξη”

Ενάντια στον ιμπεριαλισμό – Με την εργατική τάξηTrans. of [Statement, 2015] Lucien van der Walt, “With the Working Class, Against Imperialism and Terror Attacks,” which can be found here and here.

Με την εργατική τάξη, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τις τρομοκρατικές επιθέσεις

Η πολιτική θα πρέπει να προσεγγιστεί με έναν απλό κανόνα: αποτελεί μια δράση που βοηθά ή βλάπτει τον αγώνα της εργατικής τάξης και των φτωχών για την πλήρη ελευθερία;

Οι στρατηγικές επιλογές καθορίζονται από το ηθικό ή την ηθική. Πιο συγκεκριμένα: μια ηθική με επίκεντρο τον αντι-αυταρχισμό, την αντίθεση στην κυριαρχία, τον αντι-καπιταλισμό, τον αντι-κρατισμό, καθορίζει ποια στρατηγική είναι αποδεκτή. Δεν είναι τα μέσα που δικαιολογούν τους σκοπούς, αλλά οι σκοποι που θέλουμε και που διαμορφώνουν τα μέσα.

Πώς αυτό ισχύει για θέματα όπως ο Δυτικός ιμπεριαλισμός, καθώς και ζητήματα όπως οι πρόσφατες επιθέσεις του ISIS στο Kobane (Rojava), την Βηρυτό (στο Λίβανος) και το Παρίσι (στη Γαλλία); Προφανώς, το να πολεμάς για την ελευθερία της εργατικής τάξης πρέπει να σημαίνει ότι τάσσεσαι και ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Αυτό είναι ουσιαστικής σημασίας σ’ αυτόν τον αγώνα.

Δεν έχει σημασία αν ο ιμπεριαλισμός δικαιολογείται ότι προωθεί τη “δημοκρατία” ή την ”ελευθερία”. Έτσι, πρέπει ολοκληρωτικά και άνευ όρων, να αντιταχθούμε στις αντιδραστικές, Δυτικές ιμπεριαλιστικές δράσεις στη “Μέση” Ανατολή. Ο ιμπεριαλισμός είναι ένα μεγάλο κακό, ανεξάρτητα από το αν είναι Δυτικός ή Ανατολικός, αν εξασκείται από μια μεγάλη ή μια μικρή δύναμη. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε αντιιμπεριαλιστικό κίνημα είναι άξιο υποστήριξης, δικαιολογώντας σπασμωδικλά τη λογική “ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου”.

Το ISIS είναι πραγματικά μια αντι-ιμπεριαλιστική δύναμη (αφήνοντας κατά μέρος αβάσιμες θεωρίες συνωμοσίας), αλλά οι πράξεις και το πρόγραμμά του είναι εντελώς αντιδραστικά, συμπεριλαμβανομένων των επιθέσεων στην Rojava εναντίον του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (ΡΚΚ), στη Βηρυτό και στο Παρίσι εναντίον αμάχων. Οι κύριοι στόχοι του είναι, στην πραγματικότητα, άλλοι λαοί στη «Μέση» Ανατολή, κοσμικοί, Μουσουλμάνοι, Χριστιανοί και άλλοι.

Η υποκρισία των Δυτικών Μέσων Ενημέρωσης, τα εγκλήματα του Δυτικού ιμπεριαλισμού και οι διακρίσεις κατά των μεταναστών και των «ξένων», δεν δικαιολογούν την υποστήριξη εκ μέρους της Αριστεράς, ούτε του αντιδραστικού, Δυτικού ιμπεριαλισμού ούτε των αντιδραστικών αντι-ιμπεριαλιστών, ούτε ακόμα την επίδειξη κάποιας συμπάθειας για καμιά ομάδα αντιδραστικών, δυτικών ή ανατολικών. Είναι μια κόλαση με δύο πλευρές. Και οι δύο πλευρές είναι εχθροί μας.

Ο κόσμος δεν αποτελείται μόνο από δύο στρατόπεδα, τις ιμπεριαλιστικές και τις επαναστατικές ελίτ του ”Τρίτου Κόσμου”, υπάρχει και μια τρίτη πλευρά, η εργατική τάξη και η Αριστερά, συμπεριλαμβανομένων και των αναρχικών, και αυτή είναι η δική μας πλευρά.

Η εργατική τάξη και η Αριστερά θα πρέπει να καθοδηγήσουν τους αντι-ιμπεριαλιστικούς αγώνες και να συνεργαστούν με τα προοδευτικά κινήματα, συμπεριλαμβανομένων των προοδευτικών αντι-ιμπεριαλιστών, για να φτιάξουν έναν καλύτερο κόσμο, ωθώντας αυτούς τους αγώνες προς τον αναρχικό κομμουνισμό.

Κινήματα όπως το ΡΚΚ, δείχνουν ένα σημαντικό τρόπο αγώνα για την εθνική απελευθέρωση και για ένα ριζοσπαστικό, συμμετοχικό, δημοκρατικό και προοδευτικό πρόγραμμα.

Έτσι, ας προσεγγίσουμε το όλο ζήτημα από την πλευρά της εργατικής τάξης και των φτωχών, και αυτό σημαίνει ότι τασσόμαστε ενάντια σε κάθε καταπίεση και εκμετάλλευση. Από αυτήν την πλευρά, τασσόμενοι ενάντια στον ιμπεριαλισμό άνευ όρων, συμπεριλαμβανομένου οτιδήποτε εξοργίζει το γαλλικό Κράτος, είναι τώρα κάτι το δικαιολογημένο. Αλλά επίσης, τασσόμενοι ενάντια στους αντιδραστικούς αντι-ιμπεριαλιστές με τα αντιδραστικά προγράμματα, και για έναν προοδευτικό αντι-ιμπεριαλισμό, όπως αυτόν του ΡΚΚ στο Rojava. Το ίδιο το ΡΚΚ που έχει επίσης υποστεί επιθέσεις από ISIS.

Σε κάθε χώρα, υπάρχει ένας αγώνας μεταξύ της αντίδρασης και της προόδου, και η δική μας πλευρά είναι με την πρόοδο. Δεν θα πρέπει να παρασυρθούμε από τις εξάρσεις και τις υφέσεις των αγώνων των εχθρών μας, αλλά πρέπει να χαράξουμε τη δική μας πορεία

*Σχετικός σύνδεσμος http://anarkismo.net/article/28725

**Ελληνική μετάφραση: “Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης”

[ANALYSIS] +PDF: Lucien van der Walt, 2015, “Imperial Wars, Imperialism and the Losers: A Critique of Certain ‘Labour Aristocracy’ Theories” (Zabalaza: A Journal of Southern African Revolutionary Anarchism)

Lucien van der Walt, 2015, “Imperial Wars, Imperialism and the Losers: A Critique of Certain ‘Labour Aristocracy’ Theories,” Zabalaza: A Journal of Southern African Revolutionary Anarchism, number 14, pp. 26-28.

Also here

pdflogosmallGet the PDF here. Text below.

 

As the 100th anniversary of the outbreak in August 1914 of World War One fades, let us remember that imperialism harms all working class people – including those in imperialist and Western countries, and the white working class.

It is often said that Western workers benefit from imperialism, or imperialist profits, or that welfare in the West is funded by imperialism – but all of these claims fall in the face of realities like World War One (1914-1918). This war – between Germany and Britain and their respective allies – was, at least in part, fought for a re-division of the European-ruled colonies.

Not Their Causes
The fighting, of course, was largely done by the working class – against the working class. Those who insist that Western workers benefit from imperialism should remember the 37 million who died: the 10 million-plus soldiers, 7 million civilians, and 23 million wounded were heavily drawn from the Western working class; the others were drafted in from colonies like Senegal, South Africa and India. This followed a string of wars, including in Southern Africa, from the late 1800s, like the Anglo-Zulu War of 1879, and the Anglo-Boer War (or South African War) of 1899-1902.

It was ordinary people who formed the armies and the victims in all these conflicts; they fought in wars they did not create, driven by mighty empires that ruling classes controlled. The conquered peoples, like the Zulu and Afrikaners, fought for national independence and lost. Their ruling elites, however, made peace with the empires: Read more of this post

[Analysis in translation] Lucien van der Walt, 2015, “Αυτοκρατορικοί πόλεμοι – ιμπεριαλισμός”

Αυτοκρατορικοί πόλεμοι – ιμπεριαλισμός – Μια κριτική στις συγκεκριμένες θεωρίες περί

Trans. of Lucien van der Walt, 2015, “Imperial Wars, Imperialism and the Losers: A Critique of Certain ‘Labour Aristocracy’ Theories,” Zabalaza: A Journal of Southern African Revolutionary Anarchism, number 14, pp. 26-28, which is here.

Ο ιμπεριαλισμός, όπως εκφράζεται είτε από τις μεγάλες Δυτικές δυνάμεις είτε από ανερχόμενες δυνάμεις όπως η Κίνα ή η Ρωσία, είτε, ακόμα και από μικρές περιφερειακές δυνάμεις, όπως η Νότια Αφρική, δεν ωφελεί την πλειοψηφία των λαών τους. Επίσης, προφανώς, δεν είναι προς όφελος των συμφερόντων των απλών ανθρώπων που υπόκεινται στον ιμπεριαλισμό – αν και οι τοπικές άρχουσες τάξεις βρίσκουν συχνά τρόπους για να φιλοξενήσουν το σύστημα.

Αυτό σημαίνει ότι ο αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλισμό δεν είναι μια μάχη μεταξύ ενωμένων εθνών ή περιφερειών, όπως ο «Βορράς» ή ο «Νότος», αλλά ένας αγώνας που πρέπει να καθοδηγείται από τις λαϊκές τάξεις, σε όλο τον κόσμο, κατά των αρχουσών ελίτ, σε όλο τον κόσμο. Read more of this post

Follow

Get every new post delivered to your Inbox.

Join 75 other followers

%d bloggers like this: