6
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Rok 6 / VI
stulecia: I wiek p.n.e. ~
I wiek ~
II wiek
lata: 5 p.n.e. «
1 «
2 «
3 «
4 «
5 «
6
» 7
» 8
» 9
» 10
» 11
» 16
Wydarzenia[edytuj | edytuj kod]
- Azja
- Żydzi i Samarytanie doprowadzili do odwołania przez rzymskiego cesarza władcy (etnarchy) Judei Heroda Archelaosa, który został następnie wygnany do Vienne w Galii. W wyniku tego zdarzeniao Samaria, Judea i Idumea dostały się pod bezpośredni zarząd Rzymu[1].
- Juda Galilejczyk wespół z faryzeuszem Sadokiem uformował wokół siebie stronnictwo religijno-polityczne zelotów i wywołał powstanie przeciw spisowi ludności nakazanemu przez Publiusza Sulpicjusza Kwiryniusza, namiestnika Syrii, z powodów podatkowych. Rewolta została stłumiona, a buntownicy ukrzyżowani, ale w rezultacie narodził się ruch zelotów, którego członkowie uważali Boga judaizmu za jedynego pana.
- Annasz, syn Setiego, zastąpił Joazara, syna Boetosa, w funkcji arcykapłana.
- styczeń – Dochodzi do zakrycia Marsa przez Księżyc. Z tego powodu niektórzy Chińczycy boją się o życie młodego, schorowanego cesarza Han Pingdi.[2]
- 3 lutego – Cesarz Han Pingdi umiera z nieznanych przyczyn w wieku 14 lat; Wang Mang sam wybiera nowego cesarza, Ruzi Yinga, który miał 2 lata[2].
- Kandydaci na urząd państwowy muszą zdawać egzaminy do służby cywilnej.
- Cesarski klan Liu podejrzewa intencje Wang Manga i wznieca agrarne rebelie podczas rządów Ruzi Yinga. Pierwszą z nich kieruje Liu Chong, markiz Ang-Zong (znany również jako markiz An-chung), z niewielką armią od maja lub czerwca.[2]
- Europa
- Z powodu katastrofalnego pożaru w Rzymie, Cesarz Oktawian August zorganizował straż nocną i pożarną Militię Vigilum, którą początkowo tworzyli wyłącznie wyzwoleńcy. Jest to najstarsza straż pożarna w historii[3].
- Z powodu braku żywności w Rzymie Cesarz August podwaja racje zbożowe rozdzielane ludowi, odsyła swoją świtę niewolników i na czas nieokreślony zarządził przerwę w obradach senatu[4].
- Cesarz August zakłada skarbiec, aerarium militare (o wartości 170 milionów sesterców), w celu wypłacania premii odchodzącym na emeryturę weteranom legionu. Wypłaty te były finansowane z 5% podatku od spadków, systemu, który przypuszczalnie był sugerowany w pamiętnikach Juliusza Cezara[5].
- Świątynia Kastora i Polluksa zostaje ponownie poświęcona w Rzymie Tyberiuszowi.
- Z powodu niezadowolenia ludności z pożaru, głodu i nowego podatku wojskowego, w Rzymie doszło do rozruchów. Cesarz August stłumił bunt, natomiast Publiusz Plaucjusz Rufus został oskarżony, ale potem go uniewinniono[1]
- (lub 7 n.e.): Agrypa Postumus został zesłany przez Augusta na wysepkę Planazję w pobliżu Korsyki.
- Tyberiusz czyni Carnuntum swoją bazą operacyjną przeciwko Marbodowi; Rzymski legion XX Valeria Victrix walczy z Tyberiuszem przeciwko Markomanom[6].
- Armie rzymskie pod wodzą Tyberiusza i Gajusza Sencjusza Saturninusa wkroczyły na ziemie Markomanów, ale musiały zawrócić po wybuchu powstania w Panonii i powstania Dalmatów[6][7].
- W Rzymie zorganizowano pobór do wojska w celu stworzenia armii do stłumienia buntu w Panonii. Poboru dokonano wśród wyzwoleńców i niewolników uwolnionych specjalnie w tym celu[7].
- Tyberiusz wraca z północnej granicy do Illyricum, aby rozpocząć operacje przeciwko buntownikom[8][9].
- Aulus Caecina Severus zostaje mianowany namiestnikiem Mezji. Był on silnie zaangażowany w pierwszch walkach z powstańcami z Panonii[10][11].
- Marek Plaucjusz Sylwan zostaje namiestnikiem Galacji i Pamfilii i tłumi powstanie Izauryjczyków w Pamfilii[12].
- Rzymianie zbudowali fort na terenie dzisiejszego Wiesbaden. Zapisy historyczne dokumentują ciągłe zamieszkiwanie miasta po wzniesieniu tej budowli[13].
- Emilia Lepida poślubiła Druzusa III, swojego kuzyna.
- Rzymianie zdobyli tereny pomiędzy Dunajem a pasmem Starej Płaniny (dzisiejsza Bułgaria i Serbia) i utworzyli rzymską prowincję Mezję (Moesia).
- Judea i Mezja stały się prowincjami rzymskimi, po pokonaniu Dardanów.
Urodzili się[edytuj | edytuj kod]
- Gajuszs Manlius Valens, rzymski senator i konsul (zm. 96)
- Marek Emiliusz Lepidus, polityk rzymski (zm. 39)
- Klaudiusz Neron Juliusz Cezar, syn Germanika i Agrypiny Starszej, starszy brat późniejszego cesarza Kaliguli (zm. 30)
data przypuszczalna:
- Cezonia, właśc. Milonia Cezonia, czwarta i ostatnia żona cesarza Kaliguli (zm. 41)
- Jan Ewangelista, jeden z dwunastu apostołów Jezusa Chrystusa (zm. 100)
Zmarli[edytuj | edytuj kod]
- Orodes III, król Partów
- 3 lutego – Han Pingdi, chiński cesarz z dynastii Han (ur. 9 p.n.e.)
- Terencja, żona Marka Tulliusza Cycerona (ur. 98 p.n.e.)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Cassius Dio, The Roman Histories, Tom 55, rozdział 27.
- ↑ a b c Klingaman 1990 ↓.
- ↑ Cassius Dio, The Roman Histories, Tom 55, rozdział 26.
- ↑ Cassius Dio, The Roman Histories, Tom 55, rozdziały 26-27.
- ↑ Cassius Dio, The Roman Histories, Tom 55, rozdział 25.
- ↑ a b Cassius Dio, The Roman Histories, Book 55, ch 29.
- ↑ a b Velleius Paterculus, Tom 2, rozdział 110.
- ↑ Cassius Dio, The Roman Histories, Tom 55, rozdział 30.
- ↑ Velleius Paterculus, Tom 2, rozdział 111.
- ↑ Cassius Dio, The Roman Histories, Tom 55, rozdział 25-30.
- ↑ Suetonius, The Twelve Caesars, Tiberius, rozdział 9 i 16.
- ↑ Cassius Dio, The Roman Histories, Book 55, ch 28.
- ↑ Csysz, Walter: Wiesbaden in der Römerzeit. Aalen: Theiss editors, 2000; mentioned by roman poet Martial: Epigrammata 14, 27.
