Z

Euskal alfabetoa
	A a • B b • C c • (Ç ç)1 • D d; E e • F f • G g • H h • I i • J j; K k • L l • M m • N n • Ñ ñ • O o; P p • Q q • R r • S s • T t • U u; V v • W w • X x • Y y • Z z
	Digramak: dd • tt • ts • tx • tz
Beste irudikapen batzuk
Bandera
Braille	⠵
ASL
Kodeak	morse kodea: --..; NATO alfabeto fonetikoa: Zulu; Braille ASCII (en) : Z
	1ç letra, c letraren aldaera da euskal alfabetoan.

Z edo zeta euskal alfabetoko hogeita zazpigarren eta azken letra da. Z (larriz) eta z (xehez) idazten da.

Kimikan eta fisikan, atomo zenbakiaren ikurra da.

Erabilera idatzia historian[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Euskara[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Z letra gaur egun euskaraz ezagutzen dugun soinua adierazteko aspalditik erabili izan da. Euskarazko lehen testuetan soinu hori adierazteko ⟨ç⟩, ⟨c⟩ eta ⟨z⟩ erabiltzen baziren ere, 1783. urtean Martin Duhalderen liburuetan jadanik ⟨za⟩, ⟨zo⟩ eta ⟨zu⟩ agertzen dira gaurko soinu bera adierazteko. Baina orduan ⟨ce⟩ eta ⟨ci⟩ idazten zuen, harik eta 1827. urtean Darrigolek soinu hori beste letren ordez beti ⟨z⟩ idaztea erabaki zuen arte^[1].