Parthia
Parthia | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 247 SM–224 | |||||||||
 | |||||||||
| Ibu negara | Ctesiphon,[1] Ecbatana, Hecatompylos, Susa, Mithradatkirt, Asaak | ||||||||
| Bahasa yang umum digunakan | Parthian, Persian, Aramaic,[2] Akkadian[1] | ||||||||
| Agama | Zoroastrianisme Babylonian[3] | ||||||||
| Kerajaan | Feudal monarki[4] | ||||||||
| Shahanshah | |||||||||
• 247–211 BC | Arsaces I | ||||||||
• 208–224 | Artabanus V | ||||||||
| Badan perundangan | Megisthanes | ||||||||
| Era Sejarah | Classical antiquity | ||||||||
• Didirikan | 247 SM | ||||||||
• Dibubarkan | 224 | ||||||||
| Mata wang | Drachma | ||||||||
| |||||||||
Parthia [5] (Bahasa Parsi Pertengahan: اشکانیان Ashkâniân) adalah tamadun yang berpusat di timur laut Iran. Empayar ini meliputi kawasan Iraq, Afghanistan, Tajikistan, Pakistan, Kuwait, kawasan persisiran Teluk Parsi Arab Saudi, Bahrain, Qatar dan Emiriah Arab Bersatu.
Parthia dimulakan dengan Dinasti Arsacid yang berjaya menyatukan seluruh kawasan di penara Iran dan juga beberapa wilayah Yunani Timur. Empayar ini merupakan empayar ketiga Iran, selepas Medes dan Empayar Achaemenid. Kejayaan Parthia dalam peperangan kemungkinan adalah hasil sistem tentera berkuda yang maju. Parthia juga merupakan musuh ketat Empayar Rom kerana Parthia menyekat kemaraan Rom di Timur.
Riwayat wangsa ini bertahan selama lima abad. Punca kemusnahan empayar ini ialah kelemahan rajanya dalam mengawal pemberontakan dan juga serangan negeri naungannya iaitu Sassanid
Nota[sunting | sunting sumber]
- ^ a b Fattah, Hala Mundhir (2009). A Brief History Of Iraq. Infobase Publishing. m/s. 46. ISBN 9780816057672.
One characteristic of the Parthians that the kings themselves maintained was their nomadic urge. The kings built or occupied numerous cities as their capitals, the most important being Ctesiphon on the Tigris River, which they built from the ancient town of Opis.
- ^ Chyet, Michael L. (1997). Afsaruddin, Asma; Krotkoff, Georg; Zahniser, A. H. Mathias (penyunting). Humanism, Culture, and Language in the Near East: Studies in Honor of Georg Krotkoff. Eisenbrauns. m/s. 284. ISBN 9781575060200.
In the Middle Persian period (Parthian and Sassanid Empires), Aramaic was the medium of everyday writing, and it provided scripts for writing Middle Persian, Parthian, Sogdian, and Khwarezmian.
- ^ Brosius, Maria (2006). The Persians. Routledge. m/s. 125. ISBN 9780203068151.
The Parthians and the peoples of the Parthian empire were polytheistic. Each ethnic group, each city, and each land or kingdom was able to adhere to its own gods, their respective cults and religious rituals. In Babylon the city-god Marduk continued to be the main deity alongside the goddesses Ishtar and Nanai, while Hatra's main god, the sun-god Shamash, was revered alongside a multiplicity of other gods.
- ^ Sheldon 2010, halaman 231
- ^ Parthia diambil daripada bahasa Latin Parthia, dimana ia diambil daripada bahasa Parsi Lama Parthava-, sebuah sebutan dialek yang merujuk kepada Parsa- yang bermaksud Parsi.
| Rencana ini ialah rencana tunas. Anda boleh membantu Wikipedia dengan mengembangkannya. |
Jika anda melihat rencana yang menggunakan templat {{tunas}} ini, gantikanlah ia dengan templat tunas yang lebih spesifik.