ฮีโมโกลบิน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก เฮโมโกลบิน)
hemoglobin
(heterotetramer, (αβ)2)
1GZX Haemoglobin.png
Structure of human hemoglobin. The proteins α and β subunits are in red and blue, and the iron-containing heme groups in green. From PDB 1GZX Proteopedia Hemoglobin
Protein type metalloprotein, globulin
Function oxygen-transport
Cofactor(s) heme (4)
Subunit
name
Gene Chromosomal
locus
Hb-α1 HBA1 Chr. 16 p13.3
Hb-α2 HBA2 Chr. 16 p13.3
Hb-β HBB Chr. 11 p15.5

ฮีโมโกลบินหรือเฮโมโกลบิน คือส่วนหนึ่งของระบบไหลเวียนโลหิตซึ่งเป็นโปรตีนสำคัญจะอยู่ในเม็ดเลือดแดงและช่วยนำออกซิเจนไปเลี้ยงส่วนต่างๆของร่างกาย องค์ประกอบสำคัญของเฮโมโกลบินคือ ฮีม (Heme) ซึ่งมีธาตุเหล็กเป็นส่วนประกอบ และทำหน้าที่จับและปล่อยออกซิเจน องค์ประกอบที่ 2 คือ สายโกลบิน ซึ่งเป็นโปรตีนเส้นยาวขดพันกันอยู่ โดยแต่ละสาย มีฮีมติดอยู่ 1 อณู เฮโมโกลบิน 1 โมเลกุล จึงประกอบด้วยฮีม 4 อณู และสายโกลบิน 4 สาย

สายโกลบิน[แก้]

สายโกลบินมีอย่างน้อย 4 ชนิด มีชื่อเรียกว่า

  1. แอลฟา (alpha : a)
  2. บีตา (beta : b)
  3. แกมมา (gamma : g)
  4. และเดลตา (delta : d)

ผู้ใหญ่ปกติมีเฮโมโกลบิน 3 ชนิด โดยมีส่วนประกอบและปริมาณดังนี้

เฮโมโกลบิน เอ (Hb A) ประกอบด้วย สายแอลฟา 2 สาย กับ สายบีตา 2 สาย(a2b2) พบประมาณร้อยละ 96 เฮโมโกลบิน เอฟ (Hb F) ประกอบด้วย สายแอลฟา 2 สาย กับ สายแกมมา 2 สาย (a2g2) พบประมาณร้อยละ 1 เฮโมโกลบิน เอ 2 (Hb A2) ประกอบด้วย สายแอลฟา 2 สาย กับ สายเดลตา 2 สาย (a2d2) พบประมาณร้อยละ 3