Lira

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Ten artykuł dotyczy instrumentu muzycznego. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.
Apollo grający harmonię sprzeczności, Stanisław Wyspiański, ok. 1897

Lira (gr. lyra) – instrument strunowy z grupy chordofonów, wywodzący się ze starożytnej Grecji[1] . Ma wąski, czworoboczny rezonator, z którego wychodzą dwa łukowate ramiona połączone poprzeczką. Zaopatrzony w 4 do 10 strun. Początkowo pudło rezonansowe wykonane było ze skorupy żółwia.

Na lirze grano na dwa sposoby: szarpiąc struny lub uderzając w nie płytką (plektronem).

Lira była jednym z atrybutów Apollina, któremu przypisywano wynalezienie tego instrumentu, choć za wynalazcę liry uważany był też Merkury[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liliana Zganiacz-Mazur, Słowniczek muzyczny, Warszawa: Wydawnictwo Muzyczne Contra, 2004, ISBN 83-7215-333-7, OCLC 69293488 [dostęp 2020-02-27].
  2. Leopold Mozart Gruntowna szkoła skrzypcowa, Poznań 2007, s. 28 i 33