Laurence Doherty

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Laurence Doherty
Laurence Doherty
Laurence Doherty
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van het Verenigd Koninkrijk Britse
Geboorteplaats Wimbledon, Engeland
Geboortedatum 8 oktober 1875
Lengte 1,78 m
Met pensioen 1906
Overleden 21 augustus 1919
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld geen waarde
Profiel (en) ATP-site
Hall of Fame 1980 (en) profiel
Enkelspel
Winst-verliesbalans 32–5
Titels 66
Olympische Spelen Goud goud (1900)
Grandslamresultaten
Vlag van het Verenigd Koninkrijk Wimbledon winst (1902, 1903, 1904, 1905, 1906)
Vlag van de Verenigde Staten US Open winst (1903)
Dubbelspel
Olympische Spelen Goud goud (1900)
Grandslamresultaten
Vlag van het Verenigd Koninkrijk Wimbledon winst (1897, 1898, 1899, 1900, 1901, 1903, 1904, 1905)
Vlag van de Verenigde Staten US Open winst (1902, 1903)
Gemengd dubbelspel
Olympische Spelen Bronsbrons (1900)
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Hugh Laurence "Laurie" Doherty (Wimbledon, 8 oktober 1875 – Broadstairs, 21 augustus 1919) was een Britse tennisspeler. Hij won vijfmaal het enkelspel op Wimbledon en eenmaal op de US Championships. Hiermee was hij de eerste speler die twee verschillende Grandslamtoernooien won in het enkelspel. Doherty won olympisch goud in het enkel- en dubbelspel tijdens de Spelen van 1900 in Parijs.

Daarnaast was hij samen met zijn broer Reginald Doherty een zeer succesvol dubbelduo. Samen wonnen ze tien grandslamtoernooien waarvan achtmaal Wimbledon en tweemaal de US Championships.

Verder won hij met het Britse team de International Lawn Tennis Challenge van 1903 tot en met 1906.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Nr Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score
Gewonnen finales
1. 1897 Suffolk Championship, Nieuw Zeeland Gras Vlag van het Verenigd Koninkrijk Charles Henry Ridding 6–3, 8–6, 4–6, 6–1
2. 18 juli 1897 Queen's Club Championships Londen Gras Vlag van het Verenigd Koninkrijk Josiah Ritchie 6–2, 6–2, 6–2
3. maart 1898 South of France Championships Gravel Vlag van het Verenigd Koninkrijk J.R. Hay Gordon 6–1, 6–2, 6–1
4. maart 1898 Monte Carlo Gravel Vlag van het Verenigd Koninkrijk Count Voss 4–6, 6–3, 6–3, 4–0 ret.
5. 18 juni 1898 Northern Lawn Tennis Association Tournament, Liverpool Gras Vlag van het Verenigd Koninkrijk Wilfred Baddeley walkover
6. 11 juli 1898 Queen's Club Championships Londen Gras Vlag van het Verenigd Koninkrijk Harold Mahony 6–3, 6–4, 9–7
7. augustus 1898 Scottish Championship Gras Vlag van het Verenigd Koninkrijk Reginald Doherty walkover
8. maart 1900 South of France Championships, Nice Gravel Vlag van het Verenigd Koninkrijk Reginald Doherty walkover
9. 11 juli 1900 Olympische Spelen, Parijs Gravel Vlag van het Verenigd Koninkrijk Harold Mahony 6–4, 6–2, 6–3
10. 26 augustus 1900 Hamburg Duitsland Gravel Vlag van het Verenigd Koninkrijk George Hillyard 7–5, 6–2, 3–6, 4–6, 6–2
11. september 1900 Dinard Frankrijk Gravel Vlag van het Verenigd Koninkrijk Harold Mahony 4–6, 6–1, 8–6, 7–5
12. 16 september 1900 South of England Championships Gras Vlag van het Verenigd Koninkrijk Sidney Smith 6–4, 1–6, 6–2, 6–1
13. maart 1901 Cannes Frankrijk Gravel Vlag van het Verenigd Koninkrijk George Hillyard 6–3, 6–3, ret.
14. 17 maart 1901 Monte Carlo Gravel Vlag van het Verenigd Koninkrijk Wilberforce Eaves 6–2, 5–7, 6–1
15. 24 maart 1901 South of France Championships, Nice Gravel Vlag van het Verenigd Koninkrijk Wilberforce Eaves 6–2, 6–3, 6–2
16. 27 april 1901 British Covered Courts Championships[1] Hout Vlag van het Verenigd Koninkrijk Arthur Gore 6–3, 6–1, 6–1
17. juni 1901 Kent Championships, Beckenham, England[2] Gras Vlag van het Verenigd Koninkrijk Arthur Gore 6–1, 6–3, 3–6, 6–4
18. augustus 1901 Buxton Championships Gras Vlag van het Verenigd Koninkrijk George Hillyard 6–4, 7–5, 3–6, 6–2
19. augustus 1901 North of England Championships, Scarborough Gras Vlag van het Verenigd Koninkrijk Ernest Black 6–2, 6–1, 6–1
20. maart 1902 South of France Championships, Nice Gravel Vlag van het Verenigd Koninkrijk Reginald Doherty walkover
21. april 1902 British Covered Court Championships, Queens, Londen Hout Vlag van het Verenigd Koninkrijk Josiah Ritchie 6–4, 6–3, 5–7, 6–3
22. mei – juni 1902 Irish Championships, Dublin Gras Vlag van het Verenigd Koninkrijk Reginald Doherty walkover
23. 15 juni 1902 Kent Championships, Beckenham, Engeland Gras Vlag van Frankrijk George Simond 6–4, 6–0, 6–3
24. juni 1902 Wimbledon Gras Vlag van het Verenigd Koninkrijk Arthur Gore 6–4, 6–3, 3–6, 6–0
25. oktober 1902 European Championships, Queen's Club, London[3] Hout Vlag van het Verenigd Koninkrijk Harold Mahony 4–6, 6–4, 6–3, 6–1
26. 15 maart 1903 South of France Championships, Nice Gravel Vlag van het Verenigd Koninkrijk Sidney Smith 5–7, 3–6, 6–3, 6–4, 6–3
27. 26 april 1903 British Covered Court Championships, Queens, Londen hout Vlag van het Verenigd Koninkrijk George Hillyard 6–1, 4–6, 6–4, 6–2
28. 4 juli 1903 Kent Championships, Beckenham, Engeland Gras Vlag van het Verenigd Koninkrijk Arthur Gore 6–1, 6–2, 6–2
29. juni 1903 Wimbledon Gras Vlag van het Verenigd Koninkrijk Frank Riseley 7–5, 6–3, 6–0
30. 1 augustus 1903 Nahant, Verenigde Staten[4] Gras Vlag van Verenigde Staten (1896-1908) William Clothier 6–4, 6–0
31. 14 augustus 1903 Southampton, Verenigde Staten[5][6] Gras Vlag van Verenigde Staten (1896-1908) Bill Larned 6–1, 6–2, 6–1
32. 27 augustus 1903 US Championships, Newport Verenigde Staten[7] Gras Vlag van Verenigde Staten (1896-1908) Bill Larned 6–0, 6–3, 10–8
33. 14 maart 1904 South of France Championships, Nice[8] Clay Vlag van het Verenigd Koninkrijk Josiah Ritchie 6–2, 6–3, 6–3
34. 20 maart 1904 Cannes Championships, Frankrijk Clay Vlag van het Verenigd Koninkrijk Josiah Ritchie 6–1, 6–4, 6–1
35. april 1904 British Covered Court Championships, Queens, Londen hout Vlag van het Verenigd Koninkrijk Josiah Ritchie 6–2, 8–10, 5–7, 6–4, 6–3
36. 27 juni 1904 Wimbledon Gras Vlag van het Verenigd Koninkrijk Frank Riseley 6–1, 7–5, 8–6
37. juli 1904 Northumberland Championships, Engeland hout Vlag van het Verenigd Koninkrijk George Ball-Greene 6–4, 6–1
38. maart 1905 Monte Carlo Gravel Vlag van het Verenigd Koninkrijk Josiah Ritchie 6–4, 8–6, 6–4
39. maart 1905 South of France Championships, Nice[9] Gravel Vlag van het Verenigd Koninkrijk Edward Allen 6–3, 7–5, 7–5
40. 15 april 1905 British Covered Court Championships, Londen[10] hout Vlag van het Verenigd Koninkrijk Josiah Ritchie 6–1, 8–6, 6–2
41. juli 1905 Wimbledon[11] Gras Vlag van Australazië Norman Brookes 8–6, 6–2, 6–4
42. 28 februari 1906 Monte Carlo Gravel Vlag van het Verenigd Koninkrijk Wilberforce Eaves 6–3, 11–9
43. 18 maart 1906 South of France Championships, Nice[12] Gravel Vlag van Australazië Tony Wilding 6–3, 8–6, 6–2
44. 28 april 1906 British Covered Court Championships, Londen Hout Vlag van het Verenigd Koninkrijk Arthur Gore 6–2, 6–4, 8–6
45. juli 1906 Wimbledon[13][14] Gras Vlag van het Verenigd Koninkrijk Frank Riseley 6–4, 4–6, 6–2, 6–3
46. augustus 1908 Yorkshire Championships[15] Gras Vlag van het Verenigd Koninkrijk George Hillyard 6–1, 6–4, 6–2
47. juli 1909 Nottinghamshire Championships, Nottingham[16] Gras Vlag van het Verenigd Koninkrijk Wilberforce Eaves 6–3, 6–4
48. augustus 1909 North of England Championships, Scarborough[17] Gras Vlag van het Verenigd Koninkrijk Gordon Lowe 7–5, 6–1, 6–1
49. augustus 1910 North of England Championships, Scarborough[18] Gras Vlag van het Verenigd Koninkrijk Gordon Lowe 6–3, 6–2, 6–2

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Logo van de Olympische SpelenOlympisch kampioenLogo van de Olympische Spelen
Pictogram tennis
Tennis: heren enkelspel

1896: John Pius Boland · 1900: Laurence Doherty · 1904: Beals Wright · 1908: Josiah Ritchie / Arthur Gore (indoor) · 1912: Charles Winslow / André Gobert (indoor) · 1920: Louis Raymond · 1924: Vincent Richards · 1988: Miloslav Mečíř · 1992: Marc Rosset · 1996: Andre Agassi · 2000: Jevgeni Kafelnikov · 2004: Nicolás Massú · 2008: Rafael Nadal · 2012: Andy Murray · 2016: Andy Murray

Pictogram tennis
Tennis: herendubbelspel

1896: John Pius Boland & Friedrich Traun · 1900: Laurence Doherty & Reginald Doherty · 1904: Edgar Leonard & Beals Wright · 1908: George Hillyard & Reginald Doherty / Herbert Barrett & Arthur Gore (indoor) · 1912: Harry Kitson & Charles Winslow / Maurice Germot & André Gobert (indoor) · 1920: Oswald Turnbull & Max Woosnam · 1924: Vincent Richards & Francis Hunter · 1988: Ken Flach & Robert Seguso · 1992: Boris Becker & Michael Stich · 1996: Todd Woodbridge & Mark Woodforde · 2000: Sébastien Lareau & Daniel Nestor · 2004: Fernando González & Nicolás Massú · 2008: Roger Federer & Stanislas Wawrinka · 2012: Bob Bryan & Mike Bryan · 2016: Rafael Nadal & Marc López

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Laurence_Doherty&oldid=55087953"