| Haftanın seçkin maddesi
|
| Aşk, (İngilizce özgün adıyla Her, Türkçe anlamı O, yönetmenliğini ve senaristliğini Spike Jonze'un üstlendiği, romantik dram ve bilimkurgu türlerindeki 2013 çıkışlı Amerikan filmidir. Başlıca rollerinde Joaquin Phoenix, Amy Adams, Rooney Mara, Olivia Wilde ve Scarlett Johansson'ın yer aldığı film; Phoenix'in canlandırdığı Theodore Twombly'nin, Johansson'ın seslendirdiği Samantha adlı yapay zekâya sahip bir işletim sistemine aşık olması ve ikili arasında yaşanan ilişkiyi konu alır.
Jonze, 2000'lerin başında İnternet'te okuduğu ve yapay zekâya sahip bir programla anlık sohbet edilebilen bir web sitesi hakkındaki makale sonrasında böyle bir film yapmayı düşündüğünü belirtti. Benzer temalar içeren 2010 yapımı I'm Here adlı kısa filmi çekmesinin ardından bu proje üzerinde yoğunlaştı. Yaklaşık beş ayda oluşturduğu senaryonun ilk taslağı sonrasında, 2012 ortalarında başlanan filmin çekimleri Los Angeles ve Şanghay'da gerçekleştirildi. Çekimlerin tamamlanmasının ardından, Samantha'nın seslendirmesini yapan Samantha Morton'ın yerine Johansson kadroya dahil edilmesinden ötürü Ağustos 2013'te ek çekimler yapıldı. Filmin toplam maliyeti $23 milyonun üzerindeydi.
İlk gösterimi 12 Ekim 2013'te, New York Film Festivali'nde gerçekleştirilen Aşk; 18 Aralık'ta Warner Bros. Pictures tarafından Amerika Birleşik Devletleri'nde sınırlı olarak altı salonda gösterime sokuldu. Sonraki haftalarda ise filmi gösteren salon sayısı arttırıldı ve film, ülkede 17 hafta boyunca gösterimde kaldı. Filmin dünya genelinde elde ettiği hasılat $48,5 milyonun üzerindeydi. Rotten Tomatoes'ta %94, Metacritic'te ise 100 üzerinden 90 puanlık ortalamalar yakalayan Aşk, aralarında yılın en iyi filmi olarak niteleyenlerin de olduğu bazı eleştirmenler tarafından yılın en iyi filmleri arasında gösterildi. 86. Akademi Ödülleri'nde En İyi Film dahil beş kategoride aday olurken, En İyi Özgün Senaryo kategorisinde Akademi Ödülü'nün sahibi oldu. Bunun yanında 71. Altın Küre Ödülleri, 66. Writers Guild of America Ödülleri, 19. Eleştirmenlerin Seçimi Film Ödülleri ve 40. Saturn Ödülleri'ndeki senaryo kategorilerinde ödül kazanmasının yanı sıra çeşitli etkinliklerin farklı kategorilerinde de ödül ve adaylık elde etti. (Devamı...)
|
|
| Günün maddeleri
|
| 2013 Eurovision Şarkı Yarışması, 58. kez gerçekleştirilen geleneksel Eurovision Şarkı Yarışması'dır. Loreen'in "Euphoria" şarkısıyla 2012 yarışmasını kazanması üzerine İsveç'in Malmö şehrinde düzenlendi. Bu yarışmayla birlikte İsveç, sonuncusu 2000 yılında olmak üzere yarışmaya beşinci kez ev sahipliği yaptı. Sveriges Television (SVT), mekân olarak İsveç'teki çeşitli adaylar arasından Malmö Arena'yı seçti. Petra Mede yarışmanın sunuculuğunu tek başına yaptı. En son 2011 yarışmasında yer alan Ermenistan dahil olmak üzere otuz dokuz ülke yarışmaya katıldı. Bosna-Hersek, Portekiz, Slovakya ve Türkiye 2013 yılında yarışmaya dahil olmaktan vazgeçti.
Yarışmanın teması, kültürel çeşitlilik ve katılımcı ülkeler arasındaki eşitliliğin yanı sıra her yarışmacının yarışmaya getirdiği etkiyi vurgulayan "We Are One" (Türkçe: Hepimiz Biriz) sloganı etrafında inşa edildi. Eurovision tarihinin önceki yarışmalarıyla karşılaştırıldığında 2013 yarışması, tanıtımlarda ev sahibi ülkeye odaklanmak yerine İsveç'in kararı üzerine katılımcı sanatçıya ve sanatçının ülkesine odaklandı. Her şarkıdan önce ekrana gelen kartpostallar geleneksel olarak, ev sahibi ülkenin doğasını, kültürünü ve sosyal hayatını anlatırdı; bu yarışmada değişiklik yapılarak kartpostallarda yarışmacının kendi ülkesindeki günlük yaşamından kesitler aktarıldı.
"Only Teardrops" şarkısıyla yarışan Emmelie de Forest, 2013 yarışması galibinin Danimarka olmasını sağladı, Azerbaycan'a 47 puan fark atarak 281 puan topladı. Böylece Danimarka, İsveç topraklarında yapılan yarışmalarda ikinci kez birincilik kazanmış oldu. Yarışmada üçüncü sırada Ukrayna, dördüncü sırada Norveç yer aldı ve ilk beşin son sırasında Rusya onları izledi. Büyük Beşli ülkelerinden yalnızca İtalya ilk ona girdi ve yedinci oldu. 2004 yılından bu yana finale çıkamayan Hollanda, finale çıkarak dokuzuncu oldu. Raporlara göre, 2013 yarışmasının yarı finalleri ve finali toplam 170 milyon kişi tarafından izlenildi. 1985'ten bu yana ilk kez, eski Yugoslavya ülkelerinden hiçbiri Eurovision Şarkı Yarışması finalinde yer almadı. (Devamı...)
|
| Postmodern mimari, ilk örneklerinin 1950'lerde başlıdığı varsayılan ve günümüz mimarisinde de etkisini sürdüren uluslararası bir üsluptur. Mimarlıkla postmodernitenin habercisi, genellikle modernizmin sahip olduğu uluslar arası üslubun biçimciliğine bir yanıt olarak "nüktenin, süslemenin ve göndermenin" geri dönüşüdür. Pek çok kültürel hareket gibi, postmodernizmin en fazla dillendirilen ve görünür olan fikirleri mimaride gözlemlenebilir. Modernizmin işlevsel olan ve resmileştirilen şekilleri ve alanları tam aksi yöndeki bir estetikle yer değiştirmiştir: üsluplar çarpışır, kendi için biçim anlayışı ortaya çıkar ve tanıdık üslup ve alanlara bakmanın yeni biçimleri fazlalaşır.
Modern mimarinin klasik örnekleri arasında, ticari alanda Lever House ve Seagram Binası, özel yahut kamu alanları arasında da Frank Lloyd Wright veya Bauhaus gösterilebilir. Postmodern mimarinin geçiş örnekleri arasında Oregon, Portland'daki Portland Binası ve New York'taki Sony Binası gösterilebilir. Bu yapılar geçmişten bileşenler ve referanslar alır, rengi ve sembolizmi mimariye yeniden sokar. Postmodern mimariden etkilenim taşıyan birincil örnekler arasında Las Vegas'tan Öğrenmek adlı ve 1977 tarihli kitabında Robert Venturi tarafından üzerinde durulan Las Vegas Strip adlı bina vardır. Venturi kitabında binanın sıradan ve evrensel mimarisine alkış tutmaktadır. Postmodern mimari yeni-eklektik mimari olarak da tanımlanmıştır; binaların cephesi göndermeler ve süslemelerle doludur ve sert süslemesiz modern üslubu karşısına alır. Bu eklektizm, Stuttgart Devlet Galerisinde ve Charles Willard Moore tarafından yapılan Piazza d'Italia'da en belirgin halini alan, dik olmayan açıların ve alışıldık olmayan yüzeylerin kullanımı ile kendini gösterir. Edinburgh'taki İskoç Parlamento binası da postmodern modanın bir örneği olarak gösterilmektedir. Modernist mimarlar postmodern binaları kaba ve cicibiciyle süslü binalar olarak görürler. Postmodern mimarlar da modern alanları ruhsuz ve kişiliksiz olarak nitelendirir. Bu fikir ayrılığı amaçlar söz konusu olduğunda da kendini gösterir: Modernizm süslemenin yoksunluğu kadar malzemenin minimalist ve yerinde kullanımıyle dikkati çekerken, postmodernizm erken modernistler tarafından konulan kesin kuralların bir reddidir ve inşa tekniklerinin, açılarının ve üslupsal göndermelerin bolluğunu tercih eder. (Devamı...)
|
|
|
| Günün seçkin resmi
|
|
|
|
|
|
| Brezilya'nın ilk yüzde yüz yerli petrol platformu olan Petrobras P-51, tam yük ile çalıştığında günde 180 bin varil petrol ve 6 milyon metreküp gaz çıkarma kapasitesine sahiptir (Rio de Janeiro açıklarında bulunan Marlim Sul petrol alanında).
|
Üreten: Divulgação Petrobras / ABr
|
|
|
|
|
.jpg)
