B

E Vicipaedia
Jump to navigation Jump to search

B ([beː] subs. indecl.) est secunda littera abecedarii sive alphabeti Latini. "B" littera tonum musicum vel semitonum vel tonum integrum sub "C" tono nominat.

Abbreviationes[recensere | fontem recensere]

  1. B (numerus) (raro scriptum) = 300, (CCC, trecenti).
  2. B. est abbreviatio quae Bonus aut bene significat.


Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Wiktionary-ico-de.png Vide B in Victionario.
Scriptura Latina: series paginarum brevium
Littera A
Abecedarium canonicumA • B • C • D • E • F • G • H • I / J • K • L • M • N • O • P • Q • R • S • T • U / V / W • X • Y • Z
Litterae coniunctae et intercalares& • Ä • Å • Æ • Ç • Ħ • Ñ • Ö • Œ • Ü