Aqua

Aqua roris liquidi, status naturalis suus.

Tellus planeta ex Apollo 17 visa, cum multitudine magna sua aquae.

Aqua, chemice oxidum hydrogenii et hydrogenium oxydatum rite appellata, est compositum chemicum cuius formula chemica est H₂O. Molecula aquae ex singulo oxygenii et binis atomis hydrogenii a vinculis covalentibus coniunctis constat. Aqua in temperatura et pressione ambientibus normativis est liquidum (aqua sensu stricto), sed in Tellure saepe coexsistit cum glacie (suo statu solido) et vapore aquoso vel vapore (suo statu gaseoso). Aqua etiam habere potest statum crystallum liquidum prope superficiebus hydrophilis^?.

Aqua nec odorem nec saporem habet; color vero est caeruleus pallidus, quem adspici potest magnitudinibus altis aquae velut in mari. Ad aquam obtinendam chemice puram, necesse est agere variis technicis physicis purgationis quoniam aqua in se substantias plurimas, immo gasia, solvere potest.

Tegit ultra duas partes telluris aqua, et aqua est dimidium massae corporum animalium. In Tellure abundans, aqua plane substantia ubicumque in biosphaera invenitur (quamquam solum 0.022% massae designat). Basis et fundamentum vitae est aqua, absque ea neque homines neque animalia neque plantae vivere possunt. Aqua etiam est basis liquorum plurimorum.

Aqua liquida in maribus, fluminibus, lacubus, et aliis locis reperitur. In statu solido nivem aut glaciem efficit cum temperatura sub 0° C sit; quod fit, exempli gratia, tempore hiberno vel in culminibus montium altissimorum. In modo autem gasii invenitur in atmosphaera terrestri in formis vaporis aut nubium in caelo formatis.

Moleculae aquae inter se quam facillime coniunguntur.

Etiam aqua in lagoená usu potionis emere potes. Etiam aqua carbonata venditur.

Propria physica aquae

Aqua in statibus tribus: fluente (aqua in mari), firmo (glacie in monte glaciali), et gasiforme (vapore in nubibus).

• Punctum ebullitionis eius est 373 K (100 °C) cum pressu 1 atm.
• Punctum fusionis eius est 273 K (0 °C) cum pressu 1 atm.
• Aqua pura fluxum electricum conducere vix potest.
• Liquor est inodorus atque insipidus. Haec sunt propria organoleptica^? eius.
• Exstare potest tribus modis, hi sunt: solidum, liquidum, gas.
• Densitas est 1 g/cm3 cum pressu 1 atm. Id est, in quoque centimetro cubico aquae, est ipsius grammum.
• Duos meniscos format: aliud concavum, aliud convexum.
• Tensionem superficialem habet.
• Capillaritatem possidet, id est, proprietas ascendendi vel descendendi huius liquoris in tubis capillaribus.
• Potestas eius calorifica maior aliis liquoribus.

Propria chemica

Valde prior est quoniam plerique processorum chemicorum naturalium accidunt inter substantias in aqua dissolutas. Aqua enim est dissoluens universalis, quia omnes substantiae quodam modo solubiles sunt in ea.

1. Neque acidum neque basis est
2. Salibus hydrata cum illis formatur
3. Cum oxidis metallorum acida formatur
4. Catalizator multis actionibus chemicis est

Dissociatio aquae

Dissociatio aquae est reactio equilibralis. Aqua dissociatur in ionta hydronium et hydroxidum.

$2H_{2}O~_{\leftharpoondown }^{\rightharpoonup }~H_{3}O^{+}+OH^{-}$

Equilibrium maxime ad sinistram.

Distributio mundo

In Tellure circiter 1 360 000 000 km³ aquae est distributa sic:

• 1 320 000 000 km³ (97%) sunt aquae marinae
• 40 000 000 km³ (3%) sunt aquae dulcis.
  • 25 000 000 km³ (1,8%) ut glacies.
  • 13 000 000 km³ (0,96%) in subterraneis
  • 250 000 km³ (0,02%) in lacubus et fluminibus
  • 13 000 km³ (0,001%) in atmosphaera ut vapor aquae

Aqua in litteris

Pindari carmen Olympicum primum hoc modo incipit: ἄριστον μὲν ὕδωρ 'aqua ut est optima'. Cicero in oratione pro M. Caelio Rufo A. Claudium Caecum personat qui censetur dicere ad Clodiam, "Ideo aquam adduxi ut ea tu inceste uterere, ideo viam munivi ut eam tu alienis viris comitata celebrares?" (Cic. Cael. 34). "In aqua scribere" significat mentiri, ut apud Catullum:

Nulli se dicit mulier mea nubere malle

quam mihi, non si se Iuppiter ipse petat.

Dicit: sed mulier cupido quod dicit amanti

in vento et rapida scribere oportet aqua. (Carm. 70.)

Aqua in Bibliis Sacris

Aqua in Bibliis Sacris magni momenti est.

• In libro Ieremiae 2:13, Deus fons aquae vivae nominatur.
• Iesus fabulam mulieris ad fontem stantis narravit: "Omnis qui bibit ex aqua hac, sitiet iterum; qui autem biberit ex aqua, quam ego dabo ei, non sitiet in aeternum; sed aqua, quam dabo ei, fiet in eo fons aquae salientis in vitam aeternam" (Evangelium secundum Ioannem 4:13–14).

Nomina locorum

Nomina aquaeductuum

E vocabulo aqua et nominibus locorum appellationes aquaeductuum compositae sunt, inter quas Aqua Appia.

Nomia urbium

Numerus pluralis aquae addita appellatione est nomen multarum urbium, quae ob usum salubrium aquarum Romanis antiquis acceptae erant. Erant eiusmodi aquae in Italia, Gallia, Germania, Helvetia, Anglia, Africa. Ab hodiernis complurium talium urbium nominibus appellationes Latinae adhuc animadverti possunt.

Nexus interni

• Aqua (molecula)
• Aqua agriculturalis
• Aqua cadens
• Aquae ductus
• Aquae Urbs Odaiba
• Avis aquatica
• Cataracta
• Corpus aquae
• Dies mundialis aquae
• Energia hydroelectrica
• Hygiene
• Natatio
• Opes naturae
• Petaurum natantium
• Pondus Hydrogenii
• Puteus
• Zona habitabilis

Bibliographia

• Altamore, Giuseppe. 2008. L'acqua nella storia. Dai Sumeri alla battaglia per l'oro blu. Sugarco Edizioni. ISBN 88-7198-547-8
• Debenedetti, P. G., et H. E. Stanley. 2003. Supercooled and Glassy Water. Physics Today 56(6):40–46. Downloadable PDF (1.9 MB)
• Denny, Mark W. 1993. Air and Water: The Biology and Physics of Life's Media. Princeton: Princeton University Press. ISBN 0-691-08734-2.
• Franks, F., ed. (1972) 1982. Water: A comprehensive treatise. Novi Eboraci: Plenum Press.
• Gleick, P. H., ed. 1998+. The World's Water: The Biennial Report on Freshwater Resources. Vasingtoniae: Island Press. The World's Water, Island Press
• Greco, Pietro. 2004. Pianeta acqua. Franco Muzzio editore. ISBN 88-7413-079-1
• Hillel, Daniel J. 1991. Out of the Earth: Civilization and the Life of the Soil. Novi Eboraci: Free Press. ISBN 0-02-915060-4
• Höll, Karl, Andreas Grohmann, et alii. 2002. Wasser. Nutzung im Kreislauf. Hygiene, Analyse und Bewertung. 8. Auflage. Berolini: Walter de Gruyter, Berlin. ISBN 3-11-012931-0.
• Jones, O. A., J. N. Lester, ET N. Voulvoulis. 2005. Pharmaceuticals: a threat to drinking water? TRENDS in Biotechnology 23(4):163.
• Journal of Contemporary Water Resources and Education
• Maréchal, Yves. 2007. The Hydrogen Bond and the Water Molecule: the Physics and Chemistry of Water, Aqueous, and Bio Media. Amstelodami et Bostoniae: Elsevier. ISBN 978-0-444-51957-3
• Postel, S. 1992. Last Oasis: Facing Water Scarcity. Novi Eboraci: W. W. Norton and Company.
• Reisner, M. 1986. Cadillac Desert: The American West and Its Disappearing Water. Novi Eboraci: Penguin Books.
• Selbmann, Sibylle. 1995. Mythos Wasser, Symbolik und Kulturgeschichte. Karlsruhe: Badenia Verlag. ISBN 3-7617-0309-0
• Solomon, Steven. 2010. Water: The Epic Struggle for Wealth, Power, and Civilization. Novi Eboraci: Harper. ISBN 978-0-06-054830-8.
• Tölgyessy, J. 1993. Chemistry and Biology of Water, Air, and Soil: Environmental Aspects, versio anglica. Amstelodami et Novi Eboraci: Elsevier. ISBN 0-444-98798-3
• United Nations. World Water Development Report. UN World Water Development Report
• Wennersten, John R. 2012. Global Thirst: Water and Society in the 21st Century. Atglen, Pennsylvania: Schiffer Publishing. ISBN 978-0-7643-3973-8
• Winkler, Inga T. 2012. The Human Right to Water: Significance, Legal Status, and Implications for Water Allocation. Portland, Oregon: Hart Press. ISBN 978-1-84946-283-9

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad aquam spectant.

• FAO Comprehensive Water Database, AQUASTAT, www.fao.org
• OECD Water statistics, stats.oecd.org
• Portal to The World Bank's strategy, work and associated publications on water resources, water.worldbank.org
• US Geological Survey Water for Schools information, ga.water.usgs.gov
• The Water Conflict Chronology: Water Conflict Database, worldwater.org
• The World's Water Data Page, www.worldwater.org