Wikipedia:Strona główna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Czy wiesz…

Z nowych i ostatnio rozbudowanych artykułów w Wikipedii:

Vriesea bleherae f. atroviolaceifolia (TS) 2-00524.jpg

…że frizea (na zdjęciu) to przykład rodzaju roślin o wciąż nie ustalonej klasyfikacji?

…że na Kucu żeruje bielik?

…jakie zabytki znajdują się przy ul. Kardynała Wyszyńskiego w Tarnowskich Górach?

…który sportretowany przez Goyę bankier zginął w ludowym powstaniu?

…jak ograniczenie kontaktów wpływa na wzrost liczby zachorowań na COVID-19?

Rocznice

13 kwietnia: imieniny obchodzą m.in.: Marcin, Przemysław i Przemysława
Okrągłe, dziesięcioletnie rocznice:

Artykuł na medal

USS Sealion which was destroyed.JPG

Lista utraconych okrętów podwodnych United States Navy – zestawienie okrętów podwodnych marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych, które zostały utracone w wyniku działań wojennych, bądź też zatonęły z innych przyczyn. Od początku oficjalnego wykorzystywania okrętów podwodnych marynarka amerykańska utraciła 65 jednostek, co w większości przypadków wiązało się ze śmiercią całej załogi, bądź też jej części. Niektóre okręty zostały utracone w wyniku zjawisk meteorologicznych, inne z powodu różnorakich awarii technicznych lub błędów ludzkich, część natomiast utracono w wyniku działań wojennych prowadzonych przez przeciwnika. Przed wybuchem II wojny światowej United States Navy utraciła łącznie dziewięć okrętów podwodnych; podczas II wojny światowej aż – 52 okręty podwodne. Po zakończeniu II wojny światowej marynarka wojenna Stanów Zjednoczonych utraciła cztery jednostki: dwie z przyczyn technicznych, jedną z powodu kolizji z innym okrętem, ostatni zaś przypadek – utrata USS Scorpion (SSN-589) w 1968 roku, pozostaje niewyjaśniony i jest jedną z najbardziej tajemniczych katastrof w dziejach amerykańskiej floty podwodnej. Czytaj więcej…

Dobry artykuł

Alice 10.jpg

Jar of Flies – trzeci minialbum amerykańskiego zespołu muzycznego Alice in Chains, opublikowany 25 stycznia 1994 roku nakładem wytwórni Columbia Records. Tygodniowa sesja nagraniowa odbyła się w London Bridge Studio w Seattle. Produkcją epki zajęli się muzycy, którzy przygotowali zestaw siedmiu premierowych kompozycji. W stosunku do poprzednich wydawnictw, większy wkład w komponowanie, poza duetem Layne Staley i Jerry Cantrell, mieli także pozostali członkowie. Jar of Flies uchodzi za kontynuację akustycznego i melancholijnego brzmienia, zapoczątkowanego na wydawnictwie Sap z 1992 roku. 12 lutego 1994 roku minialbum zadebiutował na 1. pozycji w zestawieniu Billboard 200, przechodząc tym samym do historii jako pierwszy album wydany w formacie EP, który tego dokonał. Otrzymał na ogół pozytywne recenzje ze strony krytyków, którzy podkreślali, że mimo lżejszych aranżacji, utwory wciąż zachowują mroczny i przygnębiający charakter. Album promowany był przez singleNo Excuses” oraz „I Stay Away”, z czego druga z kompozycji uzyskała nominację do nagrody Grammy w kategorii Best Hard Rock Performance. Jar of Flies okazał się sukcesem komercyjnym, odnotowując wysoką sprzedaż. Czytaj więcej…