Welvaartseconomie

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Samenvoegen   Ten minste één Wikipediagebruiker vindt dat de onderstaande inhoud, of een gedeelte daarvan, samengevoegd zou moeten worden met Welvaartstheorie, of dat er een duidelijkere afbakening tussen deze artikelen dient te worden gemaakt  (hier melden).

Welvaartstheorie of welvaartseconomie zijn de voorwaarden waaronder de welvaart kan worden gemaximaliseerd. Men bestudeert de welvaart van afzonderlijke subjecten met als doel hier de welvaart van de gemeenschap uit af te leiden.

De welvaart van de gemeenschap gaat omhoog als ze voor een of meer subjecten toeneemt en voor geen enkel afneemt. Dit noemt men een Pareto-verbetering, verwijzend naar het economische begrip Pareto-efficiënt. Als de welvaart voor sommige subjecten omhoog gaat en voor andere daalt, dan ligt dit wat complexer. Indien de winnaars meer profiteren, dan de verliezers aan nut verliezen, dan wordt ook wel van een potentiële Pareto-verbetering gesproken. Dit begrip houdt in dat de maatschappij als geheel zou kunnen profiteren van deze verbetering, indien de winnaars de verliezers compenseren.

Deze theorie zegt dat het marktmechanisme ervoor zorgt dat een optimale verdeling van de middelen ontstaat. Dit kunnen we weergeven met de vraag- en aanbodgrafiek.

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]