Siria

De Wikipedio
Salti al navigilo Irez a serchilo
Siria
الجمهوريّة العربيّة السّوريّة
Al-Jumhūriyyah al-ʿArabiyyah as-Sūriyyah
Flag of Syria.svg Coat of arms of Syria.svg
Standardo di Siria Blazono di Siria
Nacionala himno:
Homat el Diyar
Syria in its region (claimed).svg
Urbi:
Chefurbo: Damascus
· Habitanti: 1 711 000 (2009)
Precipua urbo: Aleppo
Lingui:
Oficala lingui: Araba
Guvernerio:
Tipo: Republiko
· Prezidanto: Bashar al-Assad
· Chefministro: Imad Khamis
Surfaco: (88ma granda)
· Totala: 185 180 km²
· Aquo: 1,1 %
· Totala: 18 284 407 (2018)
· Denseso di habitantaro: 118,3 hab./km²
Plusa informi:
Valuto: pundo di Siria
Veho-latero: dextre
ISO: SY
SYR
760
Reto-domeno: .sy*
Precipua religio: islamo 89,3%


Siria esas lando jacanta an Proxima Oriento. Lu havas kom vicini Turkia norde, Irak este, Jordania ed Israel sude, e Libano e Mediteraneo weste.

Bazala fakti pri Siria.

Historio[redaktar | redaktar fonto]

 Precipua artiklo: Historio di Siria

La vorto Siria originis de Greka Σύριοι Syrioi, nomo donita a multa Asiriana populi. L'urbo Ebla, fondita cirkume la yaro 3000 aK, probable komercis kun Sumeriani, Amoriani e kun Egiptiana faraoni.

Romana teatro en Bosra.

Romani anke konquestis la regiono e, dum 2ma e 3ma yarcenti, kelka Roman imperiestri esis naskinta en Siria.

En 640 Mohamedana generalo Khalid ibn al-Walid konquestis la regiono. En 1260 Mongoli arivis kun armeo di 100 000 soldati. Dum la 16ma yarcento la regiono divenis parto dil Otoman imperio.

Dum l'Unesma mondomilito Franci e Britaniani projetis dividar ed okupar la regiono.[1] Pos la milito, Francia okupis Siria e Libano. Kun la falo di Franca guvernerio en 1940 dum la Duesma Mondomilito, Siria divenis teritorio di la Francia di Vichy til 1941, kande Britaniani okupis ol. Siria nedependanteskis en 1941 kom republiko, tamen lua nedependanta guvernerio agnoskesis erste la 1ma di januaro 1944.

Quankam l'ekonomio kreskis forte Pos la nedependantesko, la politiko restis nestabila: de 1946 til 1956 Siria havis 20 chefministri e 4 konstituci. Dum ta periodo, Siriana judi ekmigris de la lando ad Israel. En novembro ta yaro Siria signatis pakto kun Sovietia por permisar komunista influo super la guvernerio kambie avioni, tanki ed altra militarala equipuri.[2] Ta augmento di Siriana militarala povo desquietigis Turkia, qua timis ke Siria probis okupar İskenderun, historiala litijo inter la lu landi.

La politikala nestabileso di Siria pos 1954, lua simileso kun Egiptia koncerne extera politiki, e l'apelo dil influo da Gamal Abdel Nasser dum la krizo di Suez kreis suporto en Siria pri l'uniono kun Egiptia.[2] Ye la 1ma di februaro 1958, Nasser e Siriana prezidanto Shukri al-Quwatli anuncis l'uniono di la du republiki e la kreo dil Unionita Araba Republiko. Tota politikala partisi en Siria, inkluzite komunista, cesis aktivesi.

Tamen, l'uniono kun Egiptia ne sucesis. Ye la 28ma di septembro 1961, militarala stato-stroko komandita da Abd al-Karim al-Nahlawi riestablisis la Republiko Araba Siriana. Ye la 8ma di marto 1963 itere eventis stato-stroko, qua revokis lora prezidanto Nazim al-Kudsi. Salah al-Din al-Bitar divenis chefministro di la lando, e la partiso Baath asumis la povo. Ye la 23ma di februaro 1966 itere eventis stato-stroko, e Salah al-Din revokesis da milististi de sinistra partiseto dil partiso Baath, komandita dal generalo Salah Jadid.

En 1967 eventis la sis-dia milito kontre Israel, e Siria perdis la kolini di Golan. Ye la 12ma di marto 1971 Hafez Al-Assad asumis la povo e guvernis til lua morto ye la 10ma di junio 2000. Lua filiulo, Bashar al-Assad asumis povo ta yaro e guvernabas til nun.

Politiko[redaktar | redaktar fonto]

Siria esas formale unesala republiko. La nuna konstituco adoptesis en 2012. Segun ol, l'exekutiva povo konsistas ek la la prezidanto kom chefo chefo di stato, du viceprezidanti, la chefministro kom chefo di guvernerio, e la konsilistaro di ministri. Se la chefministro recevas voto di desfido de simpla majoritato, lu demandesas renuncar. La prezidanto mustas esar Mohamedana, quankam la Stato ne havas oficala religio.

La parlamento di Siria havas unika chambro kun 240 membri, qui elektesas por 4 yari.

La judiciala povo inkluzas la Supera korto, la Supra Judiciala korto, la Kasaco-korto e la korti di Sekureso dil Stato.

Geografio[redaktar | redaktar fonto]

Mapo di Siria kun lua precipua urbi e stradi.

Siria jacas inter la latitudi 32º e 38º N, e la longitudi 35º e 43º E. Ol konsistas ek arida platajo, quankam la nord-westo di lando, apud Mediteraneo, esas plene verda. La regioni "Al Jazira" (nord-weste de la lando) e "Hawran" (sude) esas importanta regioni por agrokultivo.[3]

Weste til este on povas distingar tri geografiala regioni en Siria: plana e basa tereni apud la litoro adweste, duopla montaro ube existas multa vali, e la platajo kovrata per dezerto adeste, qua okupas granda parto di la lando. Eufrati, lua maxim importanta fluvio, trairas la lando denorde adeste. La maxim alta monto di Siria esas Monto Hermon, kun 2 814 metri di altitudo an la frontiero kun Libano.

La klimato en Siria esas sika e varma, e vintri esas temperema. En alta regioni povas nivar dum vintro.

Ekonomio[redaktar | redaktar fonto]

Refinerio di petrolo en Homs.
 Precipua artiklo: Ekonomio di Siria

La precipua produkturo di Sirian ekonomio esas petrolo. Ol anke produktas naturala gaso, salo e fosfato.

Agrokultivo kreskis pos la konstrukturo di l'aquobarilo Tabka, e nune produktas precipue grani, kotono, olivo e legumi.

Demografio[redaktar | redaktar fonto]

Siriani kun tradicionala vestaro en Damaskus.

Segun statistiki de The World Factbook por 2017, Siria havis 18 028 549 habitanti. La maxim multa (90,3%) esas Arabi. Kurdi, Armeni ed altri esas 9,7%.[4]

L'oficala linguo di la lando esas Araba, l'oficala linguo di la lando.[4] La lingui Kurda, Armeniana, Aramaika e Cirkasiana anke parolesas, ma ne esas oficala. Kelka habitanti povas parolar la Franca o l'Angla kom duesma linguo.

La religio kun maxima nombro - 87% - esas Mohamedana, precipue Sunni (74%). La cetera Mohamedani esas Alawiti, Ismailiti e Shi'a. Kristani esas 10% (inkluzite Ortodoxi, Nestoriani ed Uniati), Druzi esas 3%, ed existas kelka judi en Damaskus ed Aleppo.[4]

Kulturo[redaktar | redaktar fonto]

Dum la 14ma yarcento aK skribisti kreis kuneiforma alfabeto en l'urbo Ugarit, nuna Ras Shamra. Arkeologiisti fondis evidentaji di un kulturo en la regiono qua prosperis samatempe kam Mezopotamiana ed Egiptiana, ed esis tam richa kam la du.

Siriana skriptisti kontributis multe por Araba literaturo, exemple Muhammad Maghout, Haidar Haidar, Ghada al-Samman, ed altri.

Referi[redaktar | redaktar fonto]

  1. (1932) Report of the Commission Entrusted by the Council with the Study of the Frontier between Syria and Iraq. URL vidita ye la 8ma di julio 2013.
  2. 2,0 2,1 Syria:World War II and independence. www.britannica.com.
  3. National Council of Geography Teachers (U.S.) (1928). The Journal of Geography. The Journal of geography. p. 167.
  4. 4,0 4,1 4,2 The World Factbook - "Syria". CIA. URL vidita ye la 14ma di julio 2018.