Desmond Tutu

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Jump to navigation Jump to search
Desmond Tutu
’n Beeld van die betrokke persoonlikheid.
Desmond Tutu in 2013

Geboortenaam Desmond Mpilo Tutu
Gebore 7 Oktober 1931
Klerksdorp, Wes-Transvaal, Suid-Afrika
Nasionaliteit Vlag van Suid-Afrika Suid-Afrika
Ouers Zacheriah Zililo Tutu (vader)
Aletta Tutu (moeder)
Beroep Aartsbiskop van Kaapstad
Termyn in amp 1986–1996
Voorganger P.W.R. Russell
Opvolger Njongonkulu Ndungane
Eerbewyse Nobelprys vir Vrede (1984)
Religie Anglikaanse Kerk
Huweliksmaat Nomalizo Leah Shenxane
Kind(ers) Trevor Thamsanqa Tutu
Theresa Thandeka Tutu
Naomi Nontombi Tutu
Mpho Andrea Tutu
Handtekening Desmond Tutu Signature.svg

Desmond Mpilo Tutu (gebore op 7 Oktober 1931 in Klerksdorp) is een van Suid-Afrika se bekendste en mees invloedryke kerkleiers. As vurige teenstander van die apartheidsregering, ontvang hy in 1984 die Nobelprys vir Vrede vir sy stryd teen rassediskriminasie in Suid-Afrika.[1]

Die hoogtepunte van sy teologiese loopbaan sluit onder meer in sy aanstellings as biskop van Lesotho in 1978, biskop van Johannesburg in 1985 (hy was die eerste swart Suid-Afrikaner in hierdie amp), hoofsekretaris van die Suid-Afrikaanse Raad van Kerke in 1978 en aartsbiskop van Kaapstad in 1986.

In sy hoedanigheid as aartsbiskop van Kaapstad was hy hoof van die Anglikaanse Kerk van Suider-Afrika, 'n posisie wat hy prysgegee het in 1996 om al sy aandag te wy aan sy taak as voorsitter van die Waarheid-en-versoeningskommissie. Desmond Tutu, Godsman en politikus, was een van die sentrale figure in die apartheidstryd en het vir dekades onwrikbaar bly glo dat transformasie in Suid-Afrika moontlik was, toe ander al moed opgegee het.

'n Kort lewensgeskiedenis[wysig | wysig bron]

Desmond Mpilo Tutu is op 7 Oktober 1931 in Klerksdorp gebore. In 1953 behaal hy 'n onderwysdiploma en in 1954 'n B.A.-graad aan die Universiteit van Suid-Afrika. Hy kwalifiseer hom in die teologie, eers aan St Peter's College in Johannesburg en daarna aan King's College in Londen, waar hy sy meestersgraad voltooi. Toe hy in 1967 na Suid-Afrika terugkeer, wy hy hom daaraan toe om swart teoloë op te lei. Van 1972 tot 1975 beklee hy 'n prominente posisie by die Wêreldraad van Kerke en in 1976 word hy as biskop van Lesotho aangestel. In 1977 keer hy na Suid-Afrika terug om 'n toespraak by Steve Biko se begrafnis te lewer. Hy besef in hierdie tyd dat die kerk 'n aktiewe rol sou moes speel om die apartheidsbewind teen te staan. Hy word in 1978 algemene sekretaris van die Wêreldraad van Kerke, 'n liggaam wat die Suid-Afrikaanse regering godsdienstig sowel as polities teengestaan het. Tutu beywer hom wêreldwyd vir ekonomiese sanksies teen Suid-Afrika en gebruik die publisiteit wat hy ontvang toe Columbia Universiteit 'n eregraad aan hom toeken in 1982 en hy die Nobelprys vir Vrede ontvang in 1984 om sy sanksiestryd te bevorder. Uiteindelik sou internasionale ekonomiese druk 'n bepalende faktor in die ondergang van die apartheidsregering wees. Die Suid-Afrikaanse regering se teenreaksie was 'n demoniseringsveldtog. Tutu se paspoort is reeds in 1979 teruggetrek en vir meer as 'n dekade is hy deur regeringsgesindes as 'n antichris en gevaarlike agitator uitgekryt. Die armes en verdruktes, daarenteen, het hom as 'n simbool van geregtigheid en bevryding gesien.

Na 1994 beywer Desmond Tutu hom vir die opbou van die reënboognasie en word hy in 1995 voorsitter van die Waarheid-en-versoeningskommissie.

Tutu is in 1955 met Leah Nomalizo Shenxane getroud en het vier kinders.

Tutu het sy aftrede op 22 Julie 2010 op 78-jarige ouderdom aangekondig.[2]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. (en) The Nobel Peace Prize 1984”. Nobelprize.org. URL besoek op 6 Oktober 2017.
  2. Vaarwel, Tutu, Nuus24, 23 Julie 2010.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]