The Chameleons, 80'li yıllarda faaliyet göstermiş olan en önemli post-punk gruplarından birisi.. atmosfer yaratma konusunda tartışılmaz bir dehaya sahip ve Cocteau Twins ile birlikte dream pop'un da ilk nadide örneklerini sergilemiş olan; 90'lı yılların shoegaze akımının pek çok grubunu (Slowdive'ları, Catherine Wheel'leri) öncelemiş, hatta sonraları Coldplay'leri, 2000'lerin post-punk revivalist'lerini (Interpol'leri, Editors'ları) ve müziklerinde atmosferik öğeler taşıyan daha nicelerini etkilemiş bir grup.. icra ettikleri müzikler gerek şarkı sözleri, gerek hissiyat açısından, gerekse müzikal açıdan oldukça başarılı ve (bana kalırsa) benzerlerinin de üzerinde, mükemmele oldukça yakın olmasına rağmen, her nedense kendi zamanlarında çok fazla tutulan bir grup olamamış The Chameleons; kendilerini farkedebilen ve keşfeden şanslı (ve seçkin?) azınlık üzerindeki etkileri her ne kadar derin olmuş olsa da.. (bir Joy Division'dan, bir The Cure'dan ne eksiği vardı bu grubun, Allah aşkına? diye de az sormamışımdır kendi kendime, sırf bu yüzden).. bu rağbet görmemiş olma durumunu, The Chameleons'ın "mainstream"den bilerek ve isteyerek uzak durmuş olmasına, "bağımsız" kalmadaki ısrarına, büyük plak şirketlerine ve müzik "piyasa"sına karşı takındıkları mesafeli ve eleştirel tavıra bağlamak da mümkün tabi.. ama daha ziyade, müzikleri sanki kendi zamanlarından bir on-yirmi yıl sonrasına hitap ettiği için kıymetleri o günlerde pek bilinememiş gibi geliyor bana, bilemiyorum..
1983 yılına ait debut albümleri Script Of The Bridge, The Chameleons'ı keşfetmiş olduğum sıralar zaten içinde bulunduğum zor ve buhranlı geçiş (bridge?) dönemine cuk oturmuş ve o zamanların puslu fon müziğini oluşturmuş, bir nevi soundtrack'i haline gelmişti.. gerek sözleri, gerek müziğiyle.. her ne kadar insanı daha da dibe batırma potansiyeli olsa da, o riski göze alıp, uzun zaman boyunca dinlemekten kendimi alıkoyamadığımı hatırlıyorum.. tabi ki aynı şeylerin sadece bu albüm için değil, daha sonra buraya koymayı düşündüğüm (azz sonra!) ve yine bu albüm kadar başarılı bulduğum diğerleri için de geçerli olduğunu söyleyebilirim..
Don't Fall
Here Today
Monkeyland
Second Skin
Up The Down Escalator
Less Than Human
Pleasure And Pain
Thursday's Child
As High As You Can Go
A Person Isn't Safe Anywhere These Days
Paper Tigers
View From A Hill
DWNLD
