Πανθεσσαλικό Φεστιβάλ Ποίησης

 

H Σίσσυ Δουτσίου 

παρουσιάζει τη νέα της 

Spoken Word Performance 

με τίτλο 

ΝΕΚΤΑR

στο Πανθεσσαλικό Φεστιβάλ Ποίησης

INSULT OF PUBLIC MODESTY | International Film Poetry Festival Thuringia Germany

Insult of Public Modesty

Multimedia Spoken Word Live Performance

Ecstatic life, love and riots. Heroes in love, lonely people, suppressed instincts and spontaneous actions, social revolt against normalcy, breaking the vitrine of 21st century, devouring the boundaries of our cultures.

International Film Poetry Festival Thuringia

Ανάπηροι, οι Πρωτοπόροι της Ελευθερίας / Ίδρυμα Ευγενίδου

 

H Σίσσυ Δουτσίου διαβάζει αποσπάσματα από το σπάνιο βιβλίο ΑΝΑΠΗΡΟΙ, ΟΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ στο Ίδρυμα Ευγενίδου

Στις 30 Νοεμβρίου του 2021, στις 19:00, στο Ίδρυμα Ευγενίδου, παρουσιάζουμε το σπάνιο βιβλίο του Φρίξου Β. Θεοφανίδη, «ΑΝΑΠΗΡΟΙ ΟΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ ΤΗΣ ΛΕΦΤΕΡΙΑΣ» που εκδόθηκε το 1946 από το εκδοτικό τμήμα της «ΦΩΝΗΣ ΤΟΥ ΑΝΑΠΗΡΟΥ».

Την εκδήλωση συντονίζουν μέλη της ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ ΑΝΟΧΗΣ και ο Διδάκτορας Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μενέλαος Χαραλαμπίδης.

Αποσπάσματα του βιβλίου θα αναγνώσουν οι:
Άννα Μαρία Ελευθερία Μαντζουράνη, Απολλωνία Τσαντά, Βασίλης Κουκαλάνι, Κώστας Ξυκομηνός, Μάνια Παπαδημητρίου, Μάριος Αθανασίου, Πάνος Ζουρνατζίδης, Σάββας Στρούμπος, Σίσσυ Δουτσίου και Τάσος Σαγρής.

Το προσκλητήριο μνήμης θα πραγματοποιηθεί με ταυτόχρονη διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα και ο χώρος είναι προσβάσιμος και φιλικός για ανάπηρα άτομα.

Η εκδήλωση θα μεταδοθεί και διαδικτυακά.
https://diavlos.grnet.gr/event/e2090

Το Ίδρυμα Ευγενίδου είναι χώρος Covid free

Με τα λόγια (γίνεται): Μέλισσα! Περιμένω να φανείς!

Η Σίσσυ Δουτσίου διαβάζει το ποίημα της ΝΟΣΤΟΣ 

Αφιέρωμα στην γυναικεία ποίηση με ποιητικές επιστολές από εκείνη προς εκείνη

Δώδεκα Ελληνίδες συγγραφείς της νεότερης γενιάς γράφουν ένα ποίημα-επιστολή απευθυνόμενες σε έναν γυναικείο χαρακτήρα-δημιούργημα μιας ποιήτριας προηγούμενης γενιάς.

Αυτή την πρώτη χρονιά της δεύτερης δεκαετίας του “Με τα λόγια (γίνεται)”, o  ιδρυτής και επιμελητής του Παναγιώτης Ιωαννίδης προσκαλεί “εν λευκώ” βασικούς συντελεστές των μέχρι τώρα εκδηλώσεων –ποιητ(ρι)ες και μεταφραστ(ρι)ες- να επιμεληθούν πέντε από τις έξι φετινές εκδηλώσεις. Την εκδήλωση του Νοεμβρίου επιμελείται η ποιήτρια Παυλίνα Μάρβιν.

Στην εκδήλωση συμμετέχουν οι:

Μαρία Αγγελοπούλου, Στέλλα Βοσκαρίδου, Άνια Βουλούδη, Σίσσυ Δουτσίου, Ράνια Καραχάλιου, Μαίρη Κλιγκάτση, Ελένη Κοσμά, Χριστιάνα Μυγδάλη, Σταυρούλα Παπαδάκη, Έλενα Πολυγένη, Γεωργία Πονηράκου, και  Γιώτα Τεμπρίδου

Η εκδήλωση προβάλλεται από την Τετάρτη 15 Νοεμβρίου 2021 στις 19:30, στο YouΤube και στο Facebook της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης καθώς και στο YouTube του «Με τα λόγια (γίνεται)».

O τίτλος της εκδήλωσης αναφέρεται στο βιβλίο Emily Dickinson, 44 ποιήματα και 3 γράμματα, μετάφραση Ερρίκος Σοφράς, Το Ροδακιό, 2005.

Σίσσυ Δουτσίου - Μυθολογικά Τέρατα | ποιητική συλλογή

Η ποιήτρια και ηθοποιός Σίσσυ Δουτσίου στο πέμπτο βιβλίο της “Μυθολογικά Τέρατα” μας καλεί να εξερευνήσουμε τα απόκρυφα αρχέτυπα και το τερατώδες της φύσης μας, να ταξιδέψουμε στον παράξενο κόσμο των αρχαίων μύθων. Σε αυτή την συλλογή εξετάζονται θηλυκά και ερμαφρόδιτα πλάσματα του μακρινού παρελθόντος. Μέσα από ένα φεμινιστικό και αποδομητικό πρίσμα η ποιήτρια μας προσφέρει νέους τρόπους θέασης παλιών ιστοριών, άγνωστες πτυχές και νέες αφηγήσεις.

Η ποίηση της Δουτσίου είναι ένας αγωγός για μια ζωή στην οποία συγκρούονται ο έρωτας και ο θάνατος, η βία και η ελευθερία, η αδικία και η δικαιοσύνη. Οι στίχοι της μοιάζουν πολύτιμοι, επιβλητικοί αλλά και σκοτεινοί, μυστηριώδεις. Το κάθε ποίημα ξεχωριστά εκπέμπει μια αίσθηση ιερότητας, όχι μέσα από τις τυποποιημένες μορφές που αυτό λαμβάνει στις θρησκείες και τις λαογραφίες, αλλά μέσα από την ενσώματη δράση, την αμεσότητα της στιγμής, το αποτρόπαιο του θνητού και του τυχαίου, τις εκλάμψεις της έμπνευσης, της έκστασης, της φιλοδοξίας, της γνώσης, της δύναμης και της επιθυμίας.

“Τα θηλυκά τέρατα αντιπροσωπεύουν τα παραμύθια που λέει η πατριαρχία στον εαυτό της για να αποκοιμηθεί”, υποστηρίζει η συγγραφέας Jess Zimmerman. Η εμπνευσμένη ποίηση της Σίσσυς Δουτσίου αποκρυπτογραφεί σε αυτό το βιβλίο πολύ περισσότερα από όσα μπορούν να ειπωθούν στις συνήθεις, κοινότυπες εκδόσεις περί μυθολογίας. Η αποσύνδεση του μύθου από την τραυματισμένη ιστορική μνήμη δεν είναι εύκολη υπόθεση. Καθώς εμβαθύνεις στο θαυμάσιο αυτό ανάγνωσμα, γίνεται εμφανές ότι η συλλογή αντλεί από την προφορική παράδοση, δεν αφορά όμως αποκλειστικά μια εξιστόρηση μύθων, όσο το κάλεσμα μιας επανεμφάνισης ηρωίδων, την αέναη επιστροφή της γυναίκας, του ερμαφρόδιτου, του κοινωνικά καταπιεσμένου ορμέμφυτου, της τερατικής φύσης των ανθρώπων και των κοινωνιών. Κάθε ηρωίδα που κρύβεται σε έναν μύθο δημιουργεί ένα σημείο στον ορίζοντα της ανθρώπινης ύπαρξης, επιτρέπει μια ηχώ που αντηχεί μέσα στους αιώνες.

Τα “Μυθολογικά Τέρατα” αναδεικνύουν τον ερωτισμό σαν μέσο εξιλέωσης, το σημείο επαφής του φανταστικού με το πραγματικό, το βιωμένο γεγονός της έκστασης. Την ίδια στιγμή η ποιήτρια φέρνει σε αντιπαράθεση το ιερό και το ανίερο, την αμαρτία και την ηδονή, τον πόλεμο και την ειρήνη, τον κόσμο των φτωχών και τον κόσμο του πλούτου, το αιώνιο και το παροδικό, μια πολυδαίδαλη και αντιφατική πραγματικότητα που αποκαλύπτεται μπροστά μας μέσα από μια σύγχρονη αφήγηση γεμάτη εκθαμβωτικές ποιητικές εικόνες και κινηματογραφικές περιγραφές.

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ - Franz Kafka σκηνοθεσία Τάσος Σαγρής

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ - Franz Kafka

σκηνοθεσία Τάσος Σαγρής

Παίζουν: Σίσσυ Δουτσίου, Στέβη Φόρτωμα, Μάνος Τσίζεκ,

Λουκία Ανάγνου, Θωμάς Χαβιανίδης .

Μουσική: Whodoes
+ Radiohead . Arvo Part . Einsturzende Neubauten .
Jani Christou . Godspeed You Black Emperor. Max Richter
Φωτισμοί: Γιώργος Παπανδρικόπουλος
Video art: Άλκηστις Καφετζή, Kipseli Film Coop,
Void Optical Art Laboratory, Μίλτος Αρβανιτάκης
Κατασκευή Μάσκας: Κοραλία Κρικελλή

Θέατρο ΠΟΡΤΑ
Λεωφ. Μεσογείων 59
http://www.porta-theatre.gr/

έναρξη: Οκτώβριος 2019

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

Τιμές εισιτηρίων: Kανονικό: 12€, 10€ (Φοιτητικό , Ανέργων, ΑμεΑ, Άνω των 65)
Διάρκεια: 65 λεπτά

Πληροφορίες – Κρατήσεις: +302106465693 / 6951407792

Παραγωγή:
+ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ [Πειραματικών Τεχνών]
http://theinstitute.info

Mε την συμπαράσταση
The Franz Kafka Society – Prague
http://www.franzkafka-soc.cz/
Πολιτιστικό “Τσέχικο Κέντρο Αθήνας”
http://athens.czechcentres.cz/
Κενό Δίκτυο http://voidnetwork.gr

Ένα από τα λογοτεχνικά αριστουργήματα του 20ού αιώνα, η Μεταμόρφωση του Φραντς Κάφκα, μετά τη μεγάλη επιτυχία που σημείωσε την περασμένη σεζόν σε σκηνοθεσία Τάσου Σαγρή, φιλοξενείται φέτος στο θέατρο Πόρτα.

Η ΗΔΟΝΟΒΛΕΨΙΑΣ στο 4ο Φεστιβάλ Open Nights (Defrag) Σάββατο 8 Νοέμβρη 2019 | Αθήνα

Στο πλαίσιο του 4ου φεστιβάλ Open Nights που διοργανώνεται από την ομάδα χοροθεάτρου OFF ART και την Αντιδημαρχία Πολιτισμού και Επιστημών Δήμου Λαρισαίων απο τις 8 - 16 Νοεμβρίου
το Σάββατο 9 Νοεμβρίου στις 21:00
στο BOOZE COOPERATIVA - Κολοκοτρώνη 7 / Αθήνα
παρουσιάζεται
Poetry Performance:
Η ΗΔΟΝΟΒΛΕΨΙΑΣ της Σίσσυ Δουτσίου
εμφανίζονται: Ιωάννα Χλόη Βούλγαρη + Κατερίνα Παντούλη

Είσοδος ελεύθερη- έναρξη 21.00

Poetry Performance:
Η ΗΔΟΝΟΒΛΕΨΙΑΣ της Σίσσυ Δουτσίου
συμμετέχουν: Ιωάννα Χλόη Βούλγαρη + Κατερίνα Παντούλη
Σκηνοθεσία: Τάσος Σαγρής
(Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών), Αθήνα
Ηχητικά περιβάλλοντα: Crystal Zero
ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 1 ώρα και 15 λεπτά

Ερεθισμένα κορίτσια ταξιδεύουν στις πόλεις της Ευρώπης απολαμβάνοντας κάθε πιθανή ερωτική φαντασίωση και διαστροφή. Μια γυναίκα ηδονοβλεψίας, διοργανώνει ή παρατηρεί σεξουαλικά όργια αναζητώντας την ευαισθησία και την προσμονή της ηδονής. Η κυριαρχία της ερωτικής σκηνής, οι υλιστικές αυταπάτες του Δυτικού κόσμου, παραζαλισμένοι ερεθισμένοι άντρες, διεφθαρμένα κορίτσια, σώματα που θυσιάζονται, παραδίδονται με αθωότητα στο θρίαμβο της διονυσιακής φαντασίωσης.

Η Ηδονοβλεψίας είναι μια συλλογή ερωτικών αφηγημάτων της ποιήτριας και ηθοποιού Σίσσυ Δουτσίου που δημοσιεύθηκαν σταδιακά τα τελευταία τέσσερα χρόνια στην επιθεώρηση πολιτισμού ΕΝΕΚΕΝ και κυκλοφορούν φέτος σε βιβλίο από τις εκδόσεις Κενότητα. Απώτερος στόχος αυτών των διηγημάτων είναι η καταγραφή τολμηρών φαντασιώσεων και ακαταμάχητων οργίων.
Η Ηδονοβλεψίας τολμά τις πιο παρακινδυνευμένες περιγραφές, εκθέτει ασυνήθιστες καταστάσεις, διατυπώνει λεπτομέρειες από κορμιά και λόγια που δημιουργούν ένα μονοπάτι για να περιπλανηθούμε στις πιο απόκρυφες πλευρές της σύγχρονης ζωής. Μια ευδαιμονία που πηγάζει από την ανωμαλία, από την απατηλή λάμψη της νεότητας, από το σπάσιμο των κανόνων.

Η ΗΔΟΝΟΒΛΕΨΙΑΣ στο 4ο Φεστιβάλ Open Nights (Defrag) / 8 – 16 Νοεμβρίου 2019 / BOOZE COOPERATIVA – All areas  Εικαστικά /  Φωτογραφία/ Παραστάσεις – Performances/ Residencies/  Screenings / Διαλέξεις/ συναυλίες/ Ποίηση/ Workshops

Το Open Nights είναι ένα  διά-καλλιτεχνικό φεστιβάλ με βάση την κεντρική Ελλάδα που διοργανώνεται τα τελευταία τέσσερα χρόνια από την ομάδα χοροθεάτρου OFF ART και την Αντιδημαρχία Πολιτισμού και Επιστημών Δήμου Λαρισαίων. Το φεστιβάλ βασίζεται σε ένα θέμα διαφορετικό κάθε φορά και μια ομαδική εικαστική έκθεση που διαρκεί όσο και το Φεστιβάλ.

περισσότερες πληροφορίες για το 4ο Φεστιβάλ Open Nights (Defrag): https://theinstitute.info/?p=4159

Ανθολογία Μοντέρνας Ποίησης 1750-2018 | Ανθολογία με 60 έλληνες ποιητές στον Καναδά

Ποιήματα της Σίσσυς Δουτσίου βρίσκονται στην «Ανθολογία Νεοελληνικής Ποίησης: 1550-2017» Ekstasis Editions, Canada 2018.

Από το Βανκούβερ του Καναδά ο ελληνοκαναδός μεταφραστής και πεζογράφος Μανώλης Αλυγιζάκης μάς ενημερώνει για την άρτι εκδοθείσα ανθολογία ελληνικής ποίησης (1750-2018), την οποία έχει επιμεληθεί τα τελευταία τρία χρόνια. Ο ογκώδης τόμος των 817 σελίδων κυκλοφορεί από τον ανεξάρτητο εκδοτικό οίκο Libros Libertad (τον οποίο διευθύνει από το 2006 ο Μ. Αλυγιζάκης), σε συνεργασία με το Ekstasis Editions. Σε αυτόν συμπεριλαμβάνονται 60 ποιητές, από τον Διονύσιο Σολομό, τον Κωστή Παλαμά και τον Κωνσταντίνο Καβάφη ώς τους Γιώργο Σεφέρη, Οδυσσέα Ελύτη, Γιάννη Ρίτσο, Μανόλη Αναγνωστάκη, Τάσο Λειβαδίτη, Κική Δημουλά, Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ (με βιογραφικό σημείωμα για τους ποιητές και 10 έως 12 ποιήματα από τον καθένα).

Ένδοξες Μέρες | Εκδόσεις Κενότητα | Σίσσυ Δουτσίου

Την Σίσσυ Δουτσίου παρουσίασε το 2008 ο Νάνος Βαλαωρίτης στο ελληνικό κοινό μέσα από την πρώτη της ποιητική συλλογή «Προσβολή Δημοσίας Αιδούς». Το ποίημα- εισαγωγή που αφιέρωνε ο σπουδαίος ποιητής και φιλόλογος στην νέα ποιήτρια τελείωνε με την φράση: «Καλώς τη Θεομηνία» εκφράζοντας απόλυτα την αίσθηση του κοινού για την ποίηση και τις θυελλώδεις εμφανίσεις της Σίσσυς Δουτσίου σε ποιητικές αναγνώσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό αλλά και στις πολύ επιτυχημένες θεατρικές παραστάσεις που πρωταγωνίστησε τα τελευταία δέκα χρόνια.

Στο τέταρτο βιβλίο της «ΕΝΔΟΞΕΣ ΜΕΡΕΣ» η Σίσσυ Δουτσίου κάνει μια καταβύθιση στις άπειρες εκφάνσεις των παιδικών αναμνήσεων, ένα ταξίδι σε εικόνες και πράξεις του παρελθόντος, περιπλανιέται σε ερωτικές ιστορίες, πληγές και απολαύσεις, αδιέξοδα και ανεκπλήρωτες ελπίδες, στην επαρχία και τις μεγάλες πόλεις, φέρνει σε σύγκρουση την έρημο του πραγματικού με την δύναμη της επιθυμίας. Δοκιμάζει να υπερασπιστεί με όλους τους τρόπους την αθωότητα, την συναισθηματική οργή και την ανάγκη για ηδονή και απόλαυση, αισθήσεις συνδεδεμένες με τις εφηβικές περιπέτειες, ιστορίες κρυμμένες στην μνήμη, συμπεράσματα της ενατένισης των ημερών που χάθηκαν.

Μέσα από μα ποιητική γλώσσα ώριμη αλλά αυθεντική, εκδηλώνει μια έμπνευση ορμητική αλλά και σφυρηλατημένη με πολύ προσοχή σε κάθε λεπτομέρεια. Η Σίσσυ Δουτσίου με την νέα της συλλογή «ΕΝΔΟΞΕΣ ΜΕΡΕΣ» φέρνει στην επιφάνεια εικόνες και σκέψεις πρωτότυπες αλλά κοινές, ασυνήθιστες αλλά καθημερινές, αποκαλύπτει αυτό που η σοβαροφάνεια και οι κοινωνικοί εκβιασμοί επιβάλλουν να μείνει κρυφό, κοιτάζει με την διεισδυτική μάτια της ποιήτριας μέσα στον καθένα και την καθεμιά μας, εξομολογείται κομμάτια μιας ιστορίας που δύσκολα άλλος θα τολμούσε να διηγηθεί.

«ΕΝΔΟΞΕΣ ΜΕΡΕΣ»

Συγγραφέας: Σίσσυ Δουτσίου

ISBN 978-960-98335-8-5

Εκδόσεις Κενότητα
Σελίδες 80
Διαστάσεις 20×14
Σειρά: Ποίηση / Ο Ήχος του Κενού

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΕ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ
ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΕΝΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ

Για παραγγελίες επικοινωνήστε στο email: voidinternational@gmail.com

_____________________________

Κριτική Βιβλίου από τον Γιάννη Τσιτσίμη για το νέο βίβλίο της Σ. Δουτσίου Η Ηδονοβλεψίας

Η ΗΔΟΝΟΒΛΕΨΙΑΣ: Η ΑΛΛΗ ΟΨΗ ΜΙΑΣ ΠΟΡΝΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΣΧΕΣΗΣ

Προσεγγίζοντας από μία άλλη οπτική το βιβλίο της Σίσσυς Δουτσίου, μια συλλογή διηγημάτων ακραίων σεξουαλικών καταστάσεων με τον ελπιδοφόρο τίτλο «η ηδονοβλεψίας» είναι πρώτα από όλα ξεκάθαρο κα απαραίτητο να μην πέσουμε στα συνήθη ατοπήματα για τέτοιου είδους κείμενα.

Είναι λογοτεχνία ή πορνογραφία; Είναι η πορνογραφία στις παρυφές της λογοτεχνίας; Τι ορίζει ένα κείμενο ως πορνογράφημα και άλλα τέτοια ανούσια ερωτήματα φιλολογικής τέρψης που προορίζονται για απογευματινές παρουσιάσεις του τύπου βιβλίο, τσάι και συμπάθεια…

Πρέπει λοιπόν να σταθούμε σε μια άλλη οπτική: πρέπει να αντιμετωπίσουμε την πρόκληση της ηδονοβλεψία. Βρισκόμαστε με ένα βιβλίο που έρχεται όχι να προκαλέσει, κάτι τέτοιο είναι πια αρκετά ξεπερασμένο αλλά να μιλήσει απροκάλυπτα για πάθη, βίτσια, ηδονές, πόνους και ενοχές, ένα βιβλίο που βάζει τον αναγνώστη σε θέση ματάκια, εμείς είμαστε που βλέπουμε κρυμμένοι πίσω από κουρτίνες στο απέναντι δωμάτιο να εξελίσσεται μια ταπείνωση, ένας βιασμός, μια σαδομαζοχιστική συνεύρεση. Ο αναγνώστης γίνεται συνένοχος καιμαζί με τη συγγραφέα οδηγείται απελευθερωμένος στις σελίδες που στάζουν από παντού μια σεξουαλική μυρωδιά, μια αποφορά ερωτικής προσβολής, ταπείνωσης και απόλυτου ερεθισμού.

Η Σίσσυ Δουτσίου δε μασάει τα λόγια της, τα φτύνει. Μέσα στα επτά διηγήματα του βιβλίου αυτού από τις εκδόσεις «κενότητα» συναντάμε μια κατάσταση που θέτει τη βωμολοχία ως αξίωμα και την ηθική ως δύσκαμπτο εμπόδιο στο δρόμο για την ηδονή και την απόλαυση του σώματος, μονάχα του κορμιού, όχι του πνεύματος. Και δε χρειάζεται, δεν απαιτείται πλέον, να θέτουμε ερωτήματα. Μονάχα απαντήσεις, χωρίς την ερώτηση.

Στο διήγημα ‘’Ερίκ Σατί’’ γράφει: «Οι άνθρωποι δεν αφιερώνουνε πολύ χρόνο στον έρωτα. Η διάρκεια του σεξ είναι από είκοσι λεπτά μέχρι 2 ώρες το πολύ όταν είναι ερωτευμένοι. Δεν μπορούν να δωρίσουνε τη σκέψη τους μόνο στο σεξ τουλάχιστον για μια μέρα ολόκληρη. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσαν οι  άνθρωποι να τιμούν τη ζωή. Με το σεξ, όχι μόνο με την αγάπη. Με το ατελείωτο σεξ. Αλλά ο μεγάλος εγωισμός του καθενός μας ζαλίζει τη σεξουαλική επιθυμία και αυτή τελικά μαραίνεται σε μια φορά την εβδομάδα γρήγορο σεξ ή το πολύ 3 φορές το μήνα, όταν ηγυναίκα περιμένει περίοδο, τις ημέρεςπου έχει τρελές καύλες χωρίς να ξέρει πως έχει απλά ωορρηξία».

Η θέση της επίσημης λογοτεχνίας είναι πως τα γραφήματα που εισάγουν ακριβείς λεπτομέρειες σεξουαλικών καταστάσεων είναι ένα υποείδος τέχνης, ωστόσο αυτή η τοποθέτηση είναι πολύ συντηρητική όπως άλλωστε και οι περισσότεροι κριτικοί τέχνης.

Η πορνογραφία έχει πολλές αναφορές ακόμη και σε βιβλία του αρχαίου κόσμου ωστόσο οι συγγραφείς που την ανεβάζουν και την τοποθετούν στα χέρια πολλών αναγνωστών είναι φυσικά ο Μαρκήσιος Ντε Σαντ με την περίφημη «φιλοσοφία του μποντουάρ» και τη «Ζιστίν», ο Λεοπόλδος Φον Ζάχερ Μαζόχ στην «Αφροδίτη με τις γούνες» ο Λόρενς . ο Χένρι Μίλλερ, η Αναϊς Νιν. Αυτός όμως που πραγματικά στοχάζεται απέναντι στο γυμνό με τη γραφή του χωρίς στιγμή να γίνεται χυδαίος είναι ο μεγάλος αμερικανός Τσαρλς Μπουκόφσκι. Μετά από αυτόν τα πράγματα δεν είναι ποτέ πια τα ίδια.

Ο Philip Roth, εισάγει ένα κριτήριο μεταξύ του ερωτικού και του πορνό· ισχυρίζεται ότι το πρώτο έχει να κάνει με την αμοιβαιότητα ενώ το δεύτερο με την επικυριαρχία (κυρίως του άρρενος). Ο νομπελίστας συγγραφέας Μάριο Βάργκας Λιόσα έχει πει ότι «το όριο ανάμεσα στον ερωτισμό και την πορνογραφία μπορεί να προσδιοριστεί μόνο με όρους αισθητικής. Κάθε λογοτεχνικό έργο, που αναφέρεται στη σεξουαλική απόλαυση και το οποίο προσεγγίζει έναν προκαθορισμένο βαθμό αισθητικής, μπορεί να χαρακτηριστεί ερωτική λογοτεχνία. Αν δεν καταφέρνει να ξεπεράσει το όριο αυτό, τότε πρόκειται για πορνογράφημα. Αν το υλικό είναι σημαντικότερο από την έκφραση, τότε το κείμενο μπορεί να είναι κάποιο πόνημα ιατρικό ή κοινωνιολογικό, αλλά δεν θα έχει λογοτεχνική αξία. O ερωτισμός είναι ο εμπλουτισμός της ερωτικής πράξης και όσων τον περιβάλλουν μέσα από την κουλτούρα και την αισθητική μορφή. Το ερωτικό προικίζει τη σεξουαλική πράξη με στολίδια, με μια θεατρικότητα, τα οποίαχωρίς να διαλύουν την απόλαυση- του δίνουν μια αισθητική διάσταση». 

Πιο καθαρά: η θέα ενός φαλλού σε στύση ή ενός αιδοίου έτοιμου να κατακτηθεί, δεν είναι και δεν μπορεί να είναι ένα κρυμμένο μυστικό, καταχωνιασμένο κάπου στο άβατο μιας αστικής κρεβατοκάμαρας. Το σεξ είναι τέχνη, είναι γραφή, είναι είδος και αντικείμενο προς λατρεία, πώληση και εξαγορά, το σεξ ως λόγος δια χειρός Δουτσίου είναι σκληρό, διονυσιακό, φέρνει πόνο, γυρεύει τον τόκο της ηδονής, διαπραγματεύεται τον ηθικό εξευτελισμό, παίρνει μάτι και φτιάχνεται, σπρώχνει δυνατά, τελειώνει με πάθος, πεθαίνει κι ανασταίνεται με πάθος, λέει ψέματα, γιατί στο σεξ χωράνε τα πιο μεγάλα ψέματα που μπορεί να στοιβάξει μέσα του το ανθρώπινο μυαλό, απατά γιατί η απάτη είναι μέρος της καθημερινότητας, παραδίδεται πορνικά στα χέρια και στα κορμιά των άλλων κι αυτή τη φορά εμείς δεν είμαστε οι  άλλοι, είμαστε αυτοί που ανήκουν στους άλλους, καταστρεφόμαστε με τη θέλησή μας σε κάτι ανίερο που απλώνεται πέρα από τις νωθρές κοιλάδες του έρωτα, σε κάτι ανήθικο που έρχεται να μας αγκαλιάσει μόνο και μόνο για να μας κακοποιήσει σεξουαλικά. Σε μια αναζήτηση και υπέρβαση ηδονής όπου το υποκείμενο στέκεται εκεί και μας περιμένει με την ισχυρή του θέληση για να το γυμνώσουμε και να το κάνουμε δικό μας με όποιο τρόπο ενδόμυχα επιθυμούμε αλλά δεν τολμάμε στο όνομα μιας καθώς πρέπει αστικής ντροπής και συνήθειας να αποκαλύψουμε.

Γιατί «η ηδονοβλεψίας» τελικά έχει νακάνει με αυτό ακριβώς το θέμα της επιλογής. Όχι της σεξουαλικής επιλογής αλλά του εάν θα ζήσουμε, στο όνομα μιας ψεύτικης αξιοπρέπειας, ενός χυδαίου μικροαστισμού που στοιβάζει σε κουτάκια τα ανθρώπινα θέλω και πάθη ή θα επιλέξουμε αυτό που τόσο απλόχερα η συγγραφέας μας αποκαλύπτει και δεν είναι παρά μια έως θανάτου φιλήδονη προοπτική ζωής όπου το κορμί ξεδίνει, χύνει και καταστρέφεται διαρκώς χωρίς αιδώ και χωρίς Αργείους.

Και εδώ μπαίνει το αιρετικό στοιχείο τούτου του βιβλίου: ο θάνατος. Τίποτε δεν μπορεί να διανοηθεί και να αναλυθεί χωρίς την οπτική του θανάτου. Το ίδιο το σεξ είναι ένα χάρισμα θανάτου, μια μικρή πρώτη γεύση από σπασμούς, οδύνες και σκοτάδι, η σεξουαλική πράξη πέρα από μυρωδιές και υγρά, αφηγείται σε πρώτο ενικό πρόσωπο το αγκάλιασμα του θανάτου, αυτού του άρχοντα που αγορεύει ακούραστα πάνω από ψυχές που κτυπιούνται μεταξύ τους άδικα και κακοπροαίρετα, αγνοώντας πως σύντομα θα χαθούν κι επομένως θα φύγουν χωρίς να έχουν δοθεί έστω και μια φορά στα ανομολόγητα πάθη τους.

Ο έρως είναι θάνατος. Το σεξ το επιστέγασμα του τάφου. Δεν ξέρω και δεν μπορώ να σας πω λοιπόν αν «οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο» κι άλλα τέτοια γλυκανάλατα λογοτεχνικά κουραφέξαλα, σας λέω όμως ότι όπως γράφει η Δουτσίου στο διήγημα ‘’θερμή νύχτα’’ «μια γυναίκα ψάχνει απεγνωσμένα τον έρωτα, τη σαρκική απόλαυση μόνο και μόνο για να ακούει από δεκάδες άντρες ότι είναι όμορφη, πολύ όμορφη». Όμορφη όπως ο θάνατος κι ο έρωτας, θα μπορούσαμε ίσως να συμπληρώσουμε εμείς.

Επομένως η γραφή της Δουτσίου που πολιτογραφείται ως ποιήτρια πρωτίστως στον χώρο της λογοτεχνίας, έρχεται ολόγυμνη και αντιμέτωπη με την υποκρισία της τυπικής αστικής ηθικής. Απέναντι στο μικροαστισμό και τη σεξουαλική καταπίεση αντιπαρατάσσει την αθυροστομία και την παντός τρόπου σωματική ικανοποίηση. Απέναντι στην αξιοπρέπεια των υποκριτών δείχνει ένα σώμα έτοιμο για όλα. Μέσα σε μια κοινωνία που έχει χαθεί σε ένα καινούργιο σύστημα όπου όλοι και όλες θέλουν να είναι μόνοι και μόνες, σε ένα κόσμο που δείχνει να καταργεί τα συναισθήματα και χρόνο το χρόνο να βρισκόμαστε ολοένα και πιο κοντά στο τέλος των ανθρώπινων σχέσεων και αξιών, μέσα σε μια θολή κουλτούρα όπου κυριαρχεί ως αξίωμα η επικοινωνία ως μη επικοινωνία και η ανθρωπιά ως κανιβαλιστικό μοντέλο, η «ηδονοβλεψίας» ανοίγει ένα μικρό παράθυρο πέρα από βυζιά και κώλους, στην πραγματικότητα θέλει να καθορίσει την αισθητική του υποκειμένου με μια ψυχαναλυτική στροφή: οι εραστές έχουν ηττηθεί γιατί ποτέ δε γνώρισαν αληθινά ο ένας τον άλλο, γιατί ποτέ δεν έκαναν τίποτε άλλο από προβολές πάνω στον καθρέφτη τους, γιατί προτίμησαν να γίνουν αδίστακτοι σε μια ένοχη ζωή.

Έτσι, από τη μία μεριά έχουμε την επιλογή της καταπιεσμένης αλλά κοινωνικά αποδεκτής ζωής και από την άλλη, σε τούτη τη ζυγαριά που μας προσκαλεί η Δουτσίου, έχουμε τη φαντασίωση, το ελεύθερο σεξ, την αχαλίνωτη ερωτική πράξη στα όρια του πόνου που κρύβειμέσα του μερίσματα ηδονής και πάθους. Είμαστε όλοι μόνοι σε μια ζωή που κατακλύζεται από κακοήθειες της μεγαλοαστικής τάξης, χριστιανικές ανοησίες, διατάξεις και κανόνες που οριοθετεί μια αναίσχυντη εξουσία, φαλλούς που δεν λατρεύονται, κορμιά που δεν πυρπολούνται ή όπως η συγγραφέας κάπου σημειώνει, «η μήτρα μου καίγεται».Όμως στην πράξη δεν υπάρχει επιλογή, υπάρχει μόνο η κατεύθυνση που μας δίνεται κι εμείς, άχρωμα κι ανέραστα στρατιωτάκια, τρέχουμε στο άπειρο δίχως κατάληξη. Αν θέλουμε λοιπόν να είμαστε όλοι μόνοι τότε θα πρέπει και να μάθουμε  ν’ αρκούμαστε σε ψίχουλα ζωής κι αισθητικής, αποκλεισμένοι σε σαλόνια για ένα γρήγορο σεξ σαν εκπορνευμένοι σειληνοί, μόνοι και πάλι μόνοι περιμένοντας το δήμιο που λέγεται γήρας, αρρώστια, θάνατος.

Ενάντια σε όλα αυτά, η «ηδονοβλεψίας» βγάζει κραυγές από παντού. Κραυγή ενάντια στο σύστημα, ενάντια στην εξουσία, ενάντια στο μέτριο, ψόφιο κυριακάτικο μεσημεριανό σεξ των ετοιμοθάνατων γάμων και των από ανάγκη συμβιώσεων.

Απομένει τώρα, κλείνοντας την παρουσίαση, να δώσουμε και την άποψη μας πάνω στη σκέψη που τοποθετεί ο δοκιμιογράφος Δημήτρης Τσινικόπουλος στο συντηρητικό του κατά κάποιο τρόπο κείμενο «Λογοτεχνία και πορνογραφία». Μας λέει λοιπόν: 

«Ποια εντύπωση μπορεί ν’ αποκομίσει ο αναγνώστης, και γιατί να επιζητεί να διαβάσει, ένα τέτοιο βιβλίο. Και ακόμα, αν τελικά, προσθέτει κάτι στην πνευματικότητά του, αν τον εξευγενίζει, αφού κατά γενική αναγνώριση σκοπός της τέχνης είναι να προκαλέσει την αισθητική συγκίνηση και όχι τη σεξουαλική έξαψη μέσω της φαντασίας που, στην περίπτωση της ανάγνωσης, λειτουργεί πιο αποτελεσματικά από την εικόνα»

Πιο απλά: είναι τέχνη αυτά τα διηγήματα; Ή είναι μια αιρετική άποψη, ξεπερασμένη ίσως, αφού μας παραδίδει το σεξ σε κοινή θέα, κάτι που έχει ξαναγίνει πολλές φορές. Ή, εν τέλει, θέλει η συγγραφέας να προκαλέσει τα χρηστά κι επώνυμα ήθη; Αν βέβαια μπορούμε, χωρίς να είμαστε δύσκαμπτοι στο μυαλό, να ορίσουμε τις άκρες και τα όρια της τέχνης, θέμα που αποτέλεσε παγίδα και για το κοινό μα, δυστυχώς, και για πολλούς καλλιτέχνες.

Ας σταματήσουμε εδώ, πριν δώσουμε μορφή και στάση σε κάποιο ατόπημα λόγου. Η «ηδονοβλεψίας» είναι ακριβώς αυτό που η λέξη προδίδει. Γιατί οι λέξεις προδίδουν. Όχι τα αισθήματα. Είναι τολμηρό πόνημα που σπάει τους κανόνες και της πρέπουσας εποχικής ηθικής και της γραφής. Καταφεύγει στην ανωμαλία γιατί δεν αντέχει τους φυσιολογικούς κανόνες γύρω μας. Επαιτεί το ερωτικό βασανιστήριο για να μην ξεπέσει στη ζωή μιας κυράτσας. Προσβάλλει και ταπεινώνει την αθωότητα, γιατί κανείς μας δεν είναι αθώος. Θέλει σε πρώτο επίπεδο να σας φτιάξει, γιατί όχι; Και σε  δεύτερο να σας θέσει το (υπαρξιακό) ερώτημα: υπάρχει κάτι χυδαίο στη σεξουαλικότητα; 

Την απάντηση θα τη δώσετε εσείς οι ίδιοι διαβάζοντας το βιβλίο γιατί το ερώτημα υφίσταται για τον καθένα μας ατομικά. Όσο για το αν είναι τέχνη, κατά την ταπεινή μου άποψη είναι μια ακραία και εξτρεμιστική γραφή που μας δίνει τη δυνατότητα να μπούμε στη θέση ενός peepingtom, ενός ματάκια κι από εκεί να ξετρυπώσουμε, μέσα από βογγητά, σπέρματα και μαστιγώματα, μια άλλη ζωή, πιο τολμηρή,  ενάντια σε μια καθεστηκυία κι αντιερωτική τάξη πραγμάτων.

γράφει ο Γιάννης Τσιτσίμης

"Η Ηδονοβλεψίας" Σίσσυ Δουτσίου | Ερωτική Λογοτεχνία | κυκλοφορεί τον Ιανουάριο 2018 από τις εκδόσεις ΚΕΝΟΤΗΤΑ

Οι Εκδόσεις Κενότητα

παρουσιάζουν τη συλλογή ερωτικών αφηγημάτων"Η Ηδονοβλεψίας" Σίσσυ Δουτσίου

Η Ηδονοβλεψίας είναι μια συλλογή ερωτικών αφηγημάτων.

Ερεθισμένα κορίτσια ταξιδεύουν στις πόλεις της Ευρώπης απολαμβάνοντας κάθε πιθανή ερωτική φαντασίωση και διαστροφή. Μια γυναίκα ηδονοβλεψίας, διοργανώνει ή παρατηρεί σεξουαλικά όργια αναζητώντας την ευαισθησία και την προσμονή της ηδονής. Η κυριαρχία της ερωτικής σκηνής, οι υλιστικές αυταπάτες του Δυτικού κόσμου, παραζαλισμένοι ερεθισμένοι άντρες, διεφθαρμένα κορίτσια,  σώματα που θυσιάζονται, παραδίδονται με αθωότητα στο θρίαμβο της διονυσιακής φαντασίωσης.

Απώτερος στόχος αυτών των διηγημάτων είναι η καταγραφή τολμηρών φαντασιώσεων και ακαταμάχητων οργίων.

Η Ηδονοβλεψίας τολμά τις πιο παρακινδυνευμένες περιγραφές, εκθέτει ασυνήθιστες καταστάσεις, διατυπώνει λεπτομέρειες από κορμιά και λόγια που δημιουργούν ένα   μονοπάτι για να περιπλανηθούμε στις πιο απόκρυφες πλευρές της σύγχρονης ζωής. Μια ευδαιμονία που πηγάζει από την  ανωμαλία, από την απατηλή λάμψη της νεότητας, από το σπάσιμο των κανόνων.

Σίσσυ Δουτσίου
«Η Ηδονοβλεψίας»

Έκδοση  2018
© Σίσσυ Δουτσίου
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΕΝΟΤΗΤΑ
Σχεδιασμός εξωφύλλου, εικονογράφηση :
Εργαστήριο Οπτικών Τεχνών / Κενό Δίκτυο
Φωτογραφίας Εξωφύλλου: Κώστας Σακελλαρίου 
[Void Optical Art Laboratory]
ISBN 978-960-98335-5-4

Εκδόσεις Κενότητα 
Ουτοπία | Θεωρία | Ποίηση
http://www.voidnerwork.gr
επαφή : voidinternational@gmail.com

Ο Παράδεισος είναι το όνομα μου | Σίσσυ Δουτσίου

Ο ουρανός γέμισε την καρδιά μου:

με ηλεκτρισμό.

Μια λάμψη ανάμεσα στις παρατημένες πλατείες της πόλης και

τα χείλη μου.

Η καρδιά μου λαχταρά

αυτή την περίφημη ευλογημένη ηρεμία.

Έτσι είναι,

τα πλούτη βουλιάζουν στις παλάμες του φεγγαριού όταν

τη νύχτα τα πρόσωπα φοβούνται την πίστη .

Οι τρομαγμένοι δεν αντέχουν άλλες συμφορές.

Η οικογένεια, οι φίλοι, οι θαυμαστές

δεν υποφέρουν τη ζέστη ή το κρύο, κάποιος

βρέθηκε μπροστά στα μάτια του βρέφους.            

Οι περασμένες δόξες ευχαριστήθηκαν

τις οπές στον κατάλευκο λαιμό της.

Τα φύλλα τρέμουν

ο μαύρος θησαυρός υποφέρει μέσα

στην αγκαλιά του μοναχικού άντρα.

Άφησε λοιπόν, την κληρονομιά σου άρχοντα

και δωσ' μου εμένα την προίκα  που μου αξίζει.

Απόψε ήρθες

στην πόλη του φθινοπώρου

ζωντανός.

Αυτό το ευσπλαχνικό ζευγάρι στην άκρη του δρόμου

δεν ήξερε πως να με καθησυχάσει.

Ακούω τα βήματα σου,

στερήθηκα την αρετή της θείας ηλιαχτίδας.

Αδερφέ μου, στην μάχη αυτή είμαι μόνη μου.

Δυο παιδιά χαράζουν το ωραίο σου πρόσωπο

μόνο εσένα αγαπούσα

ο φόβος

μας προστάτευσε να μην χωρίσουμε

στη γη κάτω βάζω τα γόνατα μου

και σε παρακαλάω

μη φύγεις

τουλάχιστον να έχω εσένα.

Κράτησε με ζεστή κάτω από τα χέρια των εραστών

οι άγγελοι γεννιούνται σαν άνθη ανοιγμένα κάτω απ' την άσφαλτο

η αιώνια ευτυχία ρέει

μέσα στα μάτια του Απόλλωνα και της Ευρυδίκης.

Ο παράδεισος είναι το όνομά μου

ο πολιτισμός με έχει αποκεφαλίσει

το κεφάλι μου αφημένο στα χέρια του βασιλιά

νεκρή συνάντησα τα εκλεκτά μαργαριτάρια.

H NYXTA! [Yard Gal] της Rebecca Prichard - ΑΘΗΝΑ 8 ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ- Κάθε Σάββατο από 25/11/2017 έως 13/1/2018

Μετά την μεγάλη επιτυχία της παράστασης ΨΥΧΩΣΗ (4.48 Psychosis) της Sarah Kane το Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών συνεχίζει για δεύτερη χρονιά με το βραβευμένο βρετανικό έργο ΝΥΧΤΑ! (Yard Gal) της Rebecca Prichard στο Θέατρο Άλφα.Ιδέα. Η Rebecca Prichard αποτελώντας μια λαμπρή συνεχίστρια του έργου της Sarah Kane και του θεατρικού ρεύματος In-yer-Face-Theater μας καλεί στο κέντρο μιας μητρόπολης του άμεσου μέλλοντος, μας προκαλεί να περιπλανηθούμε μαζί της σε ένα υπαρξιακό ταξίδι έως την άκρη της Νύχτας!

NYXTA!

YARD GAL της Rebecca Prichard

Σκηνοθεσία: ΤΑΣΟΣ ΣΑΓΡΗΣ

Παίζoυν: ΣΙΣΣΥ ΔΟΥΤΣΙΟΥ | ΛΙΛΗ ΤΣΕΣΜΑΤΖΟΓΛΟΥ

Μουσική: Radiohead, Prodigy, Anne Clark, Total Eclipse, X Dream,

Atmos, Sandman, Lou Reed, Μikael Delta, Yann Tiersen, Αrcade Fire

Video Art: Άλκηστις Καφετζή, Void Optical Art Laboratory

Σκηνικά: Κenny Mac Lellan

Φωτισμοί: Γιώργος Παπανδρικόπουλος

Μετάφραση: Anna Holloway

Διάρκεια: 90′

 8 ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ στην ΑΘΗΝΑ

Κάθε Σάββατο από 25/11/2017 έως 13/1/2018

Ώρα έναρξης 23.00

Γενική είσοδος: 12 e
Μειωμένο: 10 e (ισχύει για φοιτητές και ανέργους)

Προπώληση (στο ταμείο του θεάτρου πριν την ημέρα της παράστασης): 8 e

Τιμή προπώλησης από Viva.gr: 8 e

Κρατήσεις θέσεων: 2105238742

Θέατρο ΑΛΦΑ. ΙΔΕΑ

28ης Οκτωβρίου (Πατησίων) 37 & Στουρνάρα 51
Πολυτεχνείο

Αθήνα 104 32

 Παραγωγή: 

+the INSTITUTE [for Experimental Arts] // + INΣΤΙΤΟΥΤΟ Πειραματικών Τεχνών http://theinstitute.info

με την υποστήριξη της συλλογικότητας ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ http://voidnetwork.gr

AΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΗΜΑ ΚΙΝΔΥΝΟΥ:

Το σκοτάδι απλώνεται πάνω από την Ευρώπη! Μια παρέα κοριτσιών ξεκινούν μέσα στην Νύχτα του κόσμου την πιο μεγάλη περιπέτεια, αναζητούν μια έξοδο κινδύνου, έναν τρόπο διαφυγής. Ανακαλύπτουν τελικά το πιο τρομακτικό μέρος που μπορεί να ταξιδέψει ο άνθρωπος: το σκοτάδι που κρύβει ο καθένας μέσα του. Ζούμε παγιδευμένοι ανάμεσα στις επιθυμίες και τις αυταπάτες, τα εικονικά πρότυπα του εμπορεύματος & την πηγαία ενστικτώδη ανάγκη για εξέγερση και δραπέτευση. Αδίστακτοι επιχειρηματίες, εγκληματίες, φασίστες και παράσιτα, διεφθαρμένες κρατικές αρχές, μοναξιά & απαθή βλέμματα και φρενιασμένες σκιές, μια φυλακισμένη κοπέλα σκέφτεται τις παλιές της φίλες κλεισμένη στην απομόνωση. Σίδερο, τσιμέντο, γυάλινες οθόνες και άνθρωποι ξεχασμένοι σε δερμάτινους καναπέδες, η Μητρόπολη είναι ένα τέρας που κατασπαράζει την ανθρωπότητα για να παράγει ένα φανταχτερό τίποτα. Οργισμένες νύχτες καταστροφών, κλοπές και εμπρησμοί, προαύλια νοσοκομείων και κρατητήρια, σειρήνες περιπολικών και αιχμηρά αντικείμενα, γυάλινες χάντρες και χάπια ecstasy και χαρτοπόλεμος από κάλπικα χαρτονομίσματα. Κακοστριμμένα τσιγάρα χασίς, electro techno, σεξ της μιας βραδιάς, κορίτσια και αγόρια που αρμενίζουν στον νυχτερινό ουρανό. Η Νύχτα είναι μια απαγορευμένη χώρα όπου κρύβεται μια αόρατη γενιά ισορροπώντας διαρκώς στα αδιέξοδα και τις απελπισμένες απόπειρες αμφισβήτησης, τις παράνομες απολαύσεις και την απόγνωση.
Η ΝΥΧΤΑ!, ο τόπος που κατοικούν όλοι οι εφιάλτες και τα πιο κρυφά όνειρα μας.



περισσότερες φωτογραφίες / κριτικές: http://theinstitute.info/?p=2441