Cosmic Outopia in Nosotros Free Social Space

Void Network proudly presents
Cosmic Outopia
a multi media space music enviroment
d.j.Crystal Zero, Sissy Stardust, Bushman Tribe
and d.j.Frank from Ghana
will mix electro space dub, roots reggae and psychedelic ambient
+ Void Optical Art Laboratory ( video art, digital arts, slide show)
1 February 2007
Nosotros Free Social Space
Themistokleous 66/ Exarchia/Athens Greece
starts 10.00 finish 2.30

events and projects announcements:

http://voidnetwork.blogspot.com

homepage:

http://www.voidnetworksociety.org

contact:

voidinternational@gmail.com

**Cosmic Outopia are special psychedelic music nights

organized and directed by SissyStardust and d.j.Crystal Zero

Why we canceled the ambientrancedelica event in 20th January 2007

Dear Friends
the stupidity of television this last days is making as realy angry for all those things that they say about the university asylum, the private universities and our parties in the university campus (and everywhere else)...One of all the stupid things that they said is also that our party will not happen cause we don't have "permission" from the president of the Polutechnic School.
Void Network established in 1990 as a cultural collective of students from the university of Architecture (Polytechnic School), the university of High Arts (Kalon Texnon) and the university of Anthropology (Panteios) as also a collective of activists, artists and scientists.

As a student's collective Void Network has the right to organize cultural and political situations in the universities.After 1997 none of our events had any permission cause we don't ask for it.We take the responsibility of our actions, the responsibility for the safety and the beautifull atmosphere among the people, we clean and we protect the area of the event, we offer all our activity without any private money income and we don't ask any permission in order to be Free.
Unfortunately we have to cancel this special event cause we don't want the media and the police brutality to play games with all this thousands of people that they will come in this event...We believe that this special conditions of the last days produce very dangerous conditions as the police is ready to express all its brutality to all the people and the media to express their propaganda and their stupidity in our name...So, we don't fall in their trap...We play when we like it...not when they set up a trap for us....Very soon we will make parties in the university and we will be sure that we will not have any troubles
We prepare also a rave on street parade in the streets of Athens in the next 2-3 weeks for to express openly in the streets of Athens our Freedom to Exist....Are you gonna come? Are you gonna take part ? Are you ready to dance in the streets of your city?

We will meet very soon...................................
Thank you very much,
People from Void Network

Αγαπητοί φίλοι,
η ηλιθιότητα της τηλεόρασης μας εξόργιζε πάντα αλλά πλέον φτάσαμε στο σημείο να μας προξενούν πραγματική αηδία όλα όσα λέγονται τις τελευταίες μέρες από τους δημοσιογράφους, τους πολιτικούς και τους πανεπιστημιακούς στο σύνολο τους σχετικά με το πανεπιστημιακό άσυλο, τις εκδηλώσεις στα πανεπιστήμια και την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που ετοιμάζουν οι κυβερνητικοί. Την αηδία μας αυτή είμαστε σίγουροι ότι την μοιραζόμαστε με χιλιάδες σκεπτόμενους ανθρώπους που τα όνειρα τους και οι επιθυμίες τους δεν χωράνε σε κανένα ιδεολογικό στρατόπεδο.
Μια από τις ηλιθιότητες που μας εξόργισαν ήταν ότι πληροφορηθήκαμε από τα ραδιόφωνα και την τηλεόραση ότι η εκδήλωση μας «απαγορεύθηκε» από τον πρύτανη του Πολυτεχνείου και ότι δεν έχουμε κανένα δικαίωμα για να την διοργανώσουμε.
Το Κενό Δίκτυο (Θεωρία, Ουτοπία, Συναίσθηση και Εφήμερες Τέχνες)
ιδρύθηκε στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Ε.Μ.Π. το 1990 ως μια δια-φοιτητική πολιτισμική και πολιτική ομάδα συνάφειας και συναποτελείται από ακτιβιστές και καλλιτέχνες όπως επίσης και από φοιτητές ή απόφοιτους του Πολυτεχνείου, της Καλών Τεχνών και της Παντείου.
Ως μια ομάδα που πάντα περιλάμβανε φοιτητές και αποφοίτους το Κενό Δίκτυο έχει κάθε δικαίωμα να οργανώνει πολιτιστικές και πολιτικές εκδηλώσεις στους πανεπιστημιακούς χώρους τους οποίους όμως πάντα θεωρούσαμε δημόσιους χώρους που πρέπει να μείνουν ανοιχτοί στην δημιουργικότητα και την έκφραση του καθενός είτε είχε την ευκαιρία να σπουδάσει είτε όχι χωρίς να απαιτείται καμιά μορφή αδειοδότησης .
Υπό αυτό το σκεπτικό και σε ανοιχτή επάφή με την πανεπιστημιακή κοινότητα, μετά το 1997 καμία εκδήλωση του Κενού Δικτύου δεν έγινε με κάποια «άδεια» γιατί ποτέ δεν την ζητήσαμε από κανέναν. Ανακοινώνουμε την ιδέα μας ανοιχτά στο Δημόσιο Χώρο, αναλαμβάνουμε την ευθύνη των πράξεων μας, αναλαμβάνουμε την ασφαλή και ομαλή εξέλιξη της εκδήλωσης, την όμορφη ατμόσφαιρα ανάμεσα στους παρευρισκομένους, την καθαριότητα και την προστασία του χώρου από καταστροφές και προσφέρουμε τις εφήμερες τέχνες και την εργασία μας χωρίς καμία απολύτως χρηματική ανταμοιβή ή εκμίσθωση. Δεν πρόκειται να ζητήσουμε άδεια από κανένα για να είμαστε ελεύθεροι.
Δυστυχώς, αποφασίσαμε να αναβάλλουμε το συγκεκριμένο γεγονός γιατί δεν θέλουμε η κτηνωδία της αστυνομίας και η αποβλάκωση των μέσων μαζικής ενημέρωσης να παίζει παιχνίδια στην πλάτη όλων αυτών των χιλιάδων ανθρώπων που επρόκειτο να πλαισιώσουν για άλλη μια φορά την εκδήλωση μας. Πιστεύουμε ότι οι ειδικές συνισταμένες των τελευταίων ημερών δημιουργούν πολύ επικίνδυνες συνθήκες καθώς η αστυνομία είναι έτοιμη ανά πάσα στιγμή να εξαπολύσει βαναυσότητες προς πάσα κατεύθυνση και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης να εκμεταλλευτούν την κάθε κατάσταση για να επιβεβαιώσουν την προπαγάνδα τους και την ηλιθιότητα με την οποία ταΐζουν την κοινωνία μας σήμερα. Σίγουρα δεν μπορούμε να επιτρέψουμε αυτό να γίνει στο όνομα μας
Έτσι λοιπόν δεν θα πέσουμε στην παγίδα που μας ετοίμασαν…Αφού ούτως ή άλλως δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε και τίποτα να κερδίσουμε από τις πράξεις μας..."παίζουμε" όποτε και όπου θέλουμε εμείς οι ίδιοι…και σε αυτή την παγίδα μέσα …δεν θα παίξουμε…
Πολύ σύντομα θα κάνουμε γιορτές στα πανεπιστήμια και το άσυλο θα το υπερασπιστούμε με όλους τους τρόπους ενάντια στα συμφέροντα των κυβερνητικών και των κυρίαρχων του πλούτου.
Για αυτό ετοιμάζουμε μια γιορτή στους δρόμους, μια ρέιβ-διαδήλωση, ένα ανοιχτό πάρτυ στο κέντρο της πόλης για να αποδείξουμε σε όλους όσους μας θεωρούν αόρατους ότι υπάρχουμε και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια στην άγνοια, την απάθεια, τη δυστυχία, την ανισότητα και την εκμετάλλευση

Εσύ;

Τί θα κάνεις;

Θα έρθεις;…Θα χορέψεις στους δρόμους της πόλης; Θα συναντηθούμε κάπου εκεί έξω;

Αν το θελήσεις θα συναντηθούμε σύντομα στους δρόμους….

Ευχαριστούμε πολύ,

Άνθρωποι Στον Τρόμο Του Κενού

events announcements:

http://voidnetwork.blogspot.com

homepage:

www.voidnetworksociety.org

contact:

voidinternational@gmail.com

Why are we making Temporary Autonomous Ecstatic Zones, Outopian Atmospheres and Rave Parties?

This is an essay wtitten by Void Network People about the reasons that we organize rave parties, outopian atmospheres and Temporary Autonomous Zones as also a critic for all those people that they carry the "normal" life mask-faces and typical modern life social roles into all those situtations

causing troubles to the arising of libertarian atmosphere.(Unfortunately it is in Greek language but we hope it will be translated very soon)

Γιατί κάνουμε

τις Εφήμερες Αυτόνομες Εκστατικές Ζώνες,

τις Ουτοπικές Ατμόσφαιρες και τα Rave Party ???

Το Κενό Δίκτυο [Ομάδα στον Τρόμο του Κενού] από τις απαρχές της δραστηριοποίησης του για την επανάκτηση του δημόσιου χώρου και την δημιουργία εφήμερης δημόσιας αυτόνομης ζώνης είχε ως μια από τις βασικές του ενασχολήσεις τη διοργάνωση μουσικών εκδηλώσεων, χορευτικής ηλεκτρονικής μουσικής (free party) . Τα πρώτα τέτοια party έγιναν στο Άλσος Βείκου το Φεβρουάριο του 1992 και στην Πολυτεχνειούπολη το Μάιο του 1993 ενώ ακολούθησαν καραβάνια με γιορτές σε παραλίες, βουνά, κεντρικές πλατείες, πάρκα και λεωφόρους.
Από τότε που όλα αυτά ξεκίνησαν ως σήμερα πολλά έχουν αλλάξει τόσο στον χώρο των parties όσο και στην κοινωνία γενικότερα. Αυτό που μας ενδιαφέρει σε αυτό το κείμενο είναι να παρουσιάσουμε τα βασικά κίνητρά μας για τη διοργάνωση party καθώς και την οπτική μας για τη δυναμική, που κατά την άποψή μας, αυτά πιθανόν να διαθέτουν μέσα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο ριζοσπαστικής σκέψης και δράσης.
Μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια δράσης μας, από το 1990 μέχρι σήμερα, είδαμε γενιές ολόκληρες από νέους ανθρώπους που αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν ότι μπορεί να υπάρξουν εκατοντάδες εκδηλώσεις στις οποίες δεν υπάρχει χρηματική αμοιβή ή μισθός για όλους τους διοργανωτές και τους καλλιτέχνες ή άλλοι όταν μαθαίνουν ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο υποψιάζονται δεκάδες διαφορετικές σκοτεινές προθέσεις πίσω από αυτή την «παράλογη» δράση . Άλλοι αδυνατούν να φανταστούν μια γιορτή χωρίς super stars ή εισιτήριο στην είσοδο ή φουσκωτούς «σκληρούς» σεκιουριτάδες. Σε άλλους φαίνεται παράξενη ιδιοτροπία η πνευματικότητα που εμείς πιστεύουμε ότι θα έπρεπε να αναδεικνύει μια αυτό-οργανωμένη γιορτή χιλιάδων ανθρώπων και άλλοι πιστεύουνε ότι δεν υπάρχει βίωμα ελευθερίας όσο ακόμα ζούμε σε ένα ανελεύθερο πολιτικό σύστημα και σε ένα κόσμο ανισότητας και άρα η γιορτή είναι μια ασήμαντη αφέλεια κάποιων ασήμαντων ρομαντικών.
Έτσι, αφορμή για τη συγγραφή του κειμένου αυτού στάθηκε η εκτίμηση μας ότι οι άνθρωποι που έρχονται στα party δείχνουν να αγνοούν και να αδιαφορούν παντελώς για τους λόγους για τους οποίους εμείς τα διοργανώνουμε. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα μέσα από την εμφάνιση συμπεριφορών που απέχουν κατά πολύ από το νόημα που προσδοκούμε να αναδεικνύεται μέσα από αυτές τις εκδηλώσεις.
Αναφερόμαστε σε συμπεριφορές
( όπως : πόζα, τσαμπουκάδες, δήθεν ύφος , καταναλωτική διάθεση, ψυχρότητα, εγωιστική αποχαύνωση, κυνισμός, βιαιότητα, απουσία επαφής, ατομισμός, αδιαφορία και έλλειψη πνευματικής κουλτούρας),
οι οποίες έχοντας ως βασικό τους χαρακτηριστικό την ταύτιση με συγκεκριμένα κοινωνικά πρότυπα διαιωνίζουν παραδεδομένους κοινωνικούς ρόλους που εμποδίζουν την πηγαία έκφραση και άρα την εκπλήρωση των επιθυμιών του ανθρώπου. Η ανάδειξη μιας αισθητικής που εμφανίζεται μέσα από αυτές τις συμπεριφορές – και που συχνά μας ξενίζει και μας αηδιάζει- αποτελεί πολιτισμικό ιό και σύμπτωμα της αδιαφορίας των περισσότερων για το τι τελικά αντιπροσωπεύουν τα συγκεκριμένα party.
Όπως έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν, οι παράγοντες εκείνοι που κατά κύριο λόγο διαμορφώνουν μια γιορτή, ένα party, μια αυτόνομη εκστατική ζώνη ως ξεχωριστή κατάσταση είναι τα ίδια τα συστατικά του στοιχεία : ο ήχος, ο χορός και οι άνθρωποι φτιάχνουν τις γιορτές. Η μουσική και ο χορός –πανάρχαιοι μηχανισμοί αυθόρμητης έκφρασης- καθώς και η δύναμη του πλήθους μπορούν να δημιουργήσουν εκστατικές συνθήκες συλλογικής συμβίωσης και επικοινωνίας με τον διπλανό μας που να αναδύουν ποιότητες που σπανίζουν λόγω του τρόπου που έχουμε συνηθίσει να πλησιάζουμε (ή, για να ακριβολογούμε, να μην πλησιάζουμε) τους άλλους. Μιλάμε, δηλαδή, για μια ατμόσφαιρα τόσο ισχυρή, ικανή να αμβλύνει ορισμένες βασικές μας φοβίες και ανασφάλειες που επηρεάζουν την επαφή μας με τους άλλους ανθρώπους. Όταν λοιπόν, χωρίς ενδοιασμούς και ανασφάλειες όλοι οι παρευρισκόμενοι συνομιλούμε, χαμογελάμε, χορεύουμε και γιορτάζουμε με τους γύρω μας, συνειδητοποιούμε ότι και ο άλλος είναι σαν εμάς. Τα πράγματα που φοβίζουν και απογοητεύουν εμάς, καθώς και εκείνα που μας ενθουσιάζουν και μας συνεπαίρνουν επηρεάζουν, σε ένα πρωταρχικό επίπεδο, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και τους άλλους. Από αυτήν την συνειδητοποίηση πηγάζει μια ατμόσφαιρα συναισθησίας μεταξύ μας που χαρακτηρίζεται από την αμεσότητα στην επικοινωνία και τον αυθορμητισμό, καθώς και από μια αίσθηση ενότητας με εκείνους που μας περιβάλλουν.
Η ατμόσφαιρα αυτή, όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, δεν έχει και ούτε θα θέλαμε να έχει καμία σχέση με εκείνη που υπάρχει στους χώρους της βιομηχανίας της οργανωμένης και ελεγχόμενης διασκέδασης. Στα κλάμπ, τα εμπορικά φεστιβάλ, τα μπαρ και τις καφετέριες επιχειρηματίες με αποκλειστικό σκοπό το οικονομικό κέρδος πουλούν διασκέδαση. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να προσλάβουν ενίοτε μερικούς πορτιέρηδες, να δεχτούν εκβιαστικά προστασία, ή να λαδώσουν το αστυνομικό τμήμα της περιοχής. Με ευκολία στη συνέχεια διαλέγουν ένα στυλ που προσελκύει συγκεκριμένους ανθρώπους και το οποίο υποστηρίζει ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής που εγκλωβίζει την ανθρώπινη επιθυμία και έκφραση επειδή συμπλέει με τα καθιερωμένα. Μέσα σε ένα τέτοιο στημένο περιβάλλον οι συμπεριφορές καθίστανται και αυτές στημένες και άρα προβλέψιμες. Το συναντάμε αυτό κάθε φορά που σκεφτόμαστε τι πρέπει να φορέσουμε πριν βγούμε ή τι πρέπει να πούμε στον ή στην διπλανή μας για να γνωριστούμε.

Παρόλο που και στα free party αναπτύσσονται αντίστοιχοι, συγκεκριμένοι κώδικες επικοινωνίας, εμείς δεν επιθυμούμε να αναγάγουμε την αντίθεση και την εναντίωση μας σε αυτούς τους ψευδο-κώδικες σε κάποιο είδος «αντι-κουλτούρας».
Οι γιορτές μας και οι ουτοπικές ατμόσφαιρες δεν θεωρούμε ότι αποτελούν ένα κλειστό «χώρο» για μυημένους που αποκλείει κάποιους και αποδέχεται κάποιους άλλους. Πάνω απ’ όλα όμως, δεν αντιμετωπίζουμε τα free party ως μια κατάσταση ικανή να προτείνει μια ολοκληρωμένη στάση ζωής ή να αγκαλιάσει το εύρος των σκέψεων, των δράσεων, των επιθυμιών μας (ή και απλά της αισθητικής μας). Υπό αυτήν την έννοια τα party και οι ουτοπικές ατμόσφαιρες, οι εφήμερες αυτόνομες ζώνες δεν μπορούν παρά να σχηματοποιήσουν ένα πολύ μικρό μέρος της ταυτότητας μας και να αποτελούν μια στιγμιαία εικόνα από τα όνειρα μας. Το διευκρινίζουμε αυτό, θέλοντας να διαχωρίσουμε την θέση μας από κάθε είδους μονόχνωτο life-style, είτε αυτό αντιπροσωπεύει την κυρίαρχη κουλτούρα του «πολιτισμού» και της «υψηλής τέχνης», είτε οποιαδήποτε «εναλλακτική» μορφή της.
Δεν επιθυμούμε λοιπόν να προωθήσουμε κανενός είδους life-style. Επιζητούμε την αυθόρμητη έκφραση που διαρρηγνύει τη σχέση της με τους καθιερωμένους εκείνους ρόλους που αναπαράγονται στους χώρους διασκέδασης και χαρακτηρίζονται από την λογική της κυρίαρχης οικονομίας και ιδεολογίας.
Η ταύτιση που συχνά γίνεται χωρίς καν να το καταλαβαίνουμε με το ρόλο του της super γκόμενας, του καλογυμνασμένου τσαμπουκαλεμένου γκόμενου, του «ψαγμένου» κυνικού δήθεν εναλλακτικού τύπου, του σκοτεινού, του απόμακρου και του «αφ’υψηλού», του «έμπειρου» raver με τα γυαλιά ηλίου ή του φραγκάτου τύπου που θέλει να κάνει φιγούρα, δεν έχει καμία θέση στις εκδηλώσεις μας. Οι ρόλοι αυτοί και πολλοί άλλοι είναι ζωντανοί φορείς μιας προσποίησης και για αυτό στέκονται εμπόδιο όχι μόνο στο τρόπο που αυτοπαρουσιάζεται ο καθένας από εμάς αλλά αποτελούν ταυτόχρονα ένα τείχος στην αληθινή επικοινωνία μεταξύ των ατόμων.
Απομονωμένος δηλαδή ο καθένας, κάνει μια διαρκή προσπάθεια να προστατεύσει την εικόνα που ο ίδιος θέλει να μεταδώσει στους άλλους. Συντηρεί έτσι μια εικόνα του εαυτού του που σε συνθήκες αληθινής πηγαίας συμπεριφοράς δεν υφίσταται. Παράλληλα, το ίδιο το άτομο αποδεχόμενο τα εγγενή στοιχεία των συγκεκριμένων προβληματικών ρόλων επιτρέπει (και υπακούει) στη διαστρέβλωση και τελικά την προσβολή της ίδιας του της προσωπικότητας. Αυτοεγκλωβίζεται, δηλαδή, σε κάτι που βιώνεται ως αδυναμία να αφεθείς τελικά στην δύναμη της ατμόσφαιρας .
Υπό αυτές τις συνθήκες η ατμόσφαιρα που εμείς θα επιθυμούσαμε να υπάρχει απουσιάζει. Τα άτομα αδυνατούν να απολαύσουν πραγματικά τη μουσική, να χορέψουν με το σώμα τους «λυμένο» και να παρασυρθούν σε μια εκστατική γιορτή. Πάνω από όλα όμως είναι η έλλειψη επικοινωνίας με τον διπλάνο μας που ματαιώνει οποιαδήποτε δική μας προσπάθεια να δημιουργήσουμε μια τέτοια γιορτή. Όπως θα έπρεπε να είναι αυτονόητο η επικοινωνία με τον διπλανό μας δεν θα έπρεπε να εκλαμβάνεται ως απειλή για τον ανδρισμό, τη θηλυκότητα ή γενικά για την εικόνα μας, αλλά ως εγγύηση για την καλή μας διάθεση.
Ο διπλανός μας είναι πράγματι δίπλα μας! Δεν αποτελεί παραίσθηση!
Υπάρχουμε μέσα από τους άλλους. Δεν συνυπάρχουμε απλά ο καθένας δίπλα στον άλλον μέσα στην νύχτα του εαυτού μας. Υπάρχουμε ο ένας μέσα στον άλλον και για αυτό μπορούμε να ταξιδέψουμε πέρα από τον ωκεανό της ατομικής μας προσωπικής άγνοιας.
Μόνο ύστερα από αυτή τη συνειδητοποίηση αποκτά νόημα μια κατάσταση σαν αυτές που προσπαθούμε να βοηθήσουμε την ανάδυση τους. Όταν δηλαδή αποφασίσουμε να εγκαταλείψουμε οποιοδήποτε προσωπείο προσποίησης και θεατρινίστικης συμπεριφοράς ίσως τότε και να ζήσουμε ένα μεγαλειώδες εκστατικό καρναβάλι.
Πρέπει όμως πρώτα να συνειδητοποιήσουμε την ύπαρξη αυτής της αρνητικής στάσης, καθώς και την προέλευσή της. Το θέμα, φυσικά, είναι να εστιάσουμε σε εκείνους τους κοινωνικούς ρόλους που γεννούν αρρωστημένες κοινωνικές σχέσεις μέσα από συγκεκριμένες συμπεριφορές. Συμπεριφορές που θέλουμε να εξαφανιστούν όχι μόνο από τα πάρτυ και τις αυτόνομες ζώνες αλλά και από ολόκληρο το κοινωνικό οικοδόμημα. Αν και φαντάζουν ακίνδυνες, αθώες ή απλά εκνευριστικές, αντικατοπτρίζουν στην ουσία την ποιότητα και το είδος των κοινωνικών σχέσεων που χαρακτηρίζουν την κοινωνία στο σύνολό της, αποτελώντας μια μικρογραφία τους μεταμφιεσμένη.
Έτσι λοιπόν, η προσποίηση, η καταπίεση και η επιβολή που παρουσιάζονται σε όλες τις εκφράσεις και εκφάνσεις της ζωής (στον τρόπο ανατροφής από την οικογένεια, στις σχέσεις των δύο φύλων στο σχολείο, το πανεπιστήμιο, το στρατό ή στην ίδια την ύπαρξη του εξαναγκασμού της μισθωτής εργασίας) μεταμορφώνονται στα πάρτυ σε μαγκιά, βία και σε ένα ανούσιο και ηλίθιο στήσιμο άνευ προηγουμένου. Την ίδια στιγμή, η παντοδυναμία του χρήματος και ο τρόπος που αυτό κυριαρχεί στα μυαλά των ανθρώπων μεταμορφώνεται σε γκλαμουριά και διάθεση για επίδειξη, ενώ η κοινωνική και οικονομική ανισότητα σε διαφορές στο ντύσιμο και στο είδος των ουσιών που καταναλώνονται. Ας σημειωθεί εδώ, ότι τα στοιχεία αυτά βρίσκονται σε διαρκή αλληλεπίδραση μεταξύ τους επηρεάζοντας το ένα το άλλο με τρόπο καταλυτικό.
Από τα παραπάνω ελπίζουμε να γίνονται κατανοητοί οι λόγοι που ωθούν το Κενό Δίκτυο

[Ομάδα στον Τρόμο του Κενού] στην διοργάνωση των ελεύθερων, ανοιχτών δημόσιων γιορτών, των free party με την μορφή της Εφήμερης Αυτόνομης Εκστατικής Ζώνης. Για εμάς ο χαρακτήρας τους δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τη βιομηχανία της οργανωμένης διασκέδασης. Ούτε υποστηρίζει, ούτε προωθεί, ούτε αναπαράγει σχέσεις που διέπονται από την οικονομική εκμετάλλευση, την κοινωνική ανισότητα ή τη δύναμη της επιβολής. Η αμφισβήτηση της κοινής λογικής, της κυρίαρχης κουλτούρας και η ικανότητα της κριτικής σκέψης πρέπει να είναι χαρακτηριστικά κάθε γιορτής κάθε ουτοπικής ατμόσφαιρας, κάθε αυτόνομης δημόσιας ζώνης, κάθε συνεύρεσής μας. Η σημασία τους δεν μπορεί να ειδωθεί ανεξάρτητα από μια ενθουσιαστική αλλά συνολικότερη αντίληψη για τον κόσμο και την κοινωνία που μας περιβάλλει. Στην ουσία, δηλαδή οι ουτοπικές ατμόσφαιρες και τα free party δεν αποτελούν παρά μόνο μία έκφραση, μια στιγμή ενός συνολικού βιώματος, ένα μικρό τμήμα μιας γενικότερης θεώρησης για τη λειτουργία της κοινωνίας και τη θέση του ανθρώπου μέσα σε αυτήν.
Σε καμία περίπτωση, επομένως, δεν επιθυμούμε οι παρευρισκόμενοι να είναι θεατές σε μια κατάσταση ελεγχόμενη και άρα διαχωρισμένη από αυτούς. Αντίθετα, θα θέλαμε να τους δούμε απαλλαγμένους από τις κυρίαρχες συμβατικότητες, να αμφισβητούν την αξία της δολοφονικής πραγματικότητας και να γίνονται οι ίδιοι κατασκευαστές, κοινωνοί και συμμέτοχοι σε μια ατμόσφαιρα που τους υπερβαίνει, τους εμπνέει και τους συνεπαίρνει.
Στοχεύοντας στη δημιουργία μιας τέτοιας ατμόσφαιρας, στοχεύουμε στην ανάδειξη αξιών τόσο ισχυρών που να μπορούν να μεταμορφώσουν τον άνθρωπο όχι μόνο στιγμιαία, την ώρα που χορεύει με τον διπλανό του. Σκοπός της κάθε κατάστασης είναι η επίτευξη μιας μόνιμης και συνολικής αλλαγής, μιας προσωπικής απόφασης, μιας συλλογικής μεταμόρφωσης, μιας κοινωνικής μετάλλαξης που να αγκαλιάζει όσο το δυνατόν περισσότερα επίπεδα της κοινωνικής ζωής και που να τολμά να στέκεται ενάντια σε όλα αυτά που μας φυλακίζουν στην απάθεια.
Η αλληλεγγύη, η αλληλοβοήθεια, το παιχνίδι, το δώρο, το αυθόρμητο ενδιαφέρον, η αμεσότητα, η φροντίδα είναι στοιχεία που πρέπει να βρίσκουμε στα party όχι γιατί αυτά αποτελούν κάποια ιδιαίτερη περίπτωση επίδειξης ευγένειας, αλλά επειδή θα θέλαμε να κυριαρχούν ως αξίες αληθινές, ικανές να δομήσουν τις κοινωνικές σχέσεις σε όλο το φάσμα της κοινωνικής μας ζωής και οργάνωσης. Γι’ αυτό ακριβώς το λόγο λυπούμαστε όταν συγκεκριμένες συμπεριφορές ακυρώνουν τη σημασία και το περιεχόμενο των αξιών μας. Σημειώνουμε δε, ότι είναι αναπόφευκτο κάθε φορά που εμφανίζονται αυτές οι συμπεριφορές, αυτομάτως να εξαφανίζεται το νόημα της κατάστασης η οποία έτσι υποβιβάζεται σε μια στημένη εκδήλωση, αντίγραφο της νεκρής διανοητικά ατμόσφαιρας των club, των συναυλιακών χώρων, των γκαλερί, των εμπορικών φεστιβάλ και των «γιορτών» κάθε είδους πολιτικών οργανώσεων, δήμων και υπουργείων.
Όλα αυτά λοιπόν είναι ζητήματα που ο καθένας μόνος του και όλοι μαζί θα συναντήσουμε ξανά και ξανά. Η καχυποψία, ο βεντετισμός, ο κυνισμός και η αδιαφορία, η δυσφήμηση, η γελοιοποίηση και η βίαιη αυτοεπιβεβαίωση μοιάζουν να είναι φαινόμενα που θα συνεχίσουν να μας ακολουθούν για πολλά χρόνια ακόμα καθώς θα προσπαθούμε να συναντιόμαστε
Πρέπει να καταφέρουμε μαζί να διασχίσουμε τον ωκεανό της άγνοιας
και να ταξιδέψουμε στον ωκεανό της ευφυούς ευτυχίας και της συνειδητής ομορφιάς.
Θα συναντηθούμε στην άκρη του ορίζοντα
Θα συναντηθούμε στις εκστατικές γιορτές της ελευθερίας.

AMBIENTRANCEDELICA ephemeral autonomous ecstatic zone

Keno Diktuo http://voidnetwork.blogspot.com

Void Network (Theory, Outopia, Empathy, Ephemral Arts)

proudly presents

AMBIENTRANCEDELICA

ephemeral autonomous ecstatic zone

stage 1 : electro acid psychedelic trance

stage 2 : roots reggae, space dub, psychedelic ambient

+ Void Optical Art Laboratory

(video art, digital arts, slides photography)

2 STAGES / 12 hours event

FULL SOUND AND VISUALS IN ONE BULILDING

SATURDAY 20 JENUARY 2007

POLUTEXNIOUPOLI

(Polytechnic University Campus)

KTIRIO XHMIKON MHXANIKON

(Building of Chemical Mechanics School)

Starts at 10.30 p.m. free entrance from Katexaki rd.

We are out there...

we are ecstatic rope-walkers levitating on electric ropes,

in the streets, in the parks or by the seaside,

in noisy celebrations, demonstrations, caravans

and holy paths to the unknown...

And we live the histories

that were written about our life by ourselves

Day after Day Here,

Now, Somewhere, Always...

You have to find a way in order to meet each other...

events-projects: http://voidnetwork.blogspot.com

homepage: http://www.voidnetworksociety.org

contact: voidinternational@gmail.com

Σίγουρα υπάρχει κάτι πιο σημαντικό στο να είσαι ζωντανός από το ότι λειτουργεί ο εγκέφαλος και χτυπά η καρδιά σου. Όλα τα ιατρικά μηχανήματα που μετρούν τη πίεση του αίματος και τη θερμοκρασία του σώματος αδυνατούν να μετρήσουν την απογοήτευση ή την οργή, την αναζήτηση, την αγάπη ή την εκστατική χαρά, όλα αυτά που κάνουν τη Ζωή ένα μεγαλειώδες θαύμα. Έτσι θα έπρεπε να αναρωτηθούμε πόση Ζωή τελικά κρύβεται στη ζωή μας; Πόσα πρωινά ξυπνήσαμε με την αίσθηση ότι είμαστε πραγματικά ελεύθεροι, ενθουσιασμένοι εξερευνητές της εμπειρίας που φέρνει η καινούργια μέρα; Πόσες νύχτες αποκοιμηθήκαμε με το χαμόγελο της ικανοποίησης γραμμένο στα χείλια μας; Οι περισσότεροι αισθανόμαστε ότι τα πάντα αποφασίστηκαν για εμάς χωρίς να ήμασταν εμείς εκεί και η ζωή μας δεν έχει καμιά σημασία…απλά συμβαίνει, περνάει και χάνεται…Αυτό δεν είναι όμως Ζωή…αυτό είναι απλά επιβίωση…«Πελάτης», «Θεατής», «Φοιτητής», «Υπάλληλος», «Υπάκουος Υπήκοος», «Οικογενειάρχης»…είναι οι μόνοι ρόλοι που απέμειναν σε εμάς να παίξουμε στη «σύγχρονη ζωή» των ζωντανών νεκρών…Οι καρδιές μας ίσως χτυπούνε ακόμα αλλά δεν έχουμε πλέον όνειρα που να μας κάνουνε να πάρουμε το ρίσκο και να ταξιδέψουμε πέρα απ’τον ορίζοντα της κυρίαρχης κοινωνικής κουλτούρας.
Έτσι όμως είναι που ξεκινούν οι επαναστάσεις: Κάποιοι από εμάς αποφασίζουμε να κυνηγήσουμε τα όνειρα μας, να αγκαλιάσουμε αυτό που αγαπούμε και να αντισταθούμε σε όλα αυτά που μας κρατάνε μακριά από αυτό, να σπάσουμε τα δεσμά του παλιού κόσμου, να αναρωτηθούμε, να αμφισβητήσουμε και να δράσουμε έξω από τη ρουτίνα της κανονικότητας. Και τότε εμφανίζονται και άλλοι που αποφασίζουνε να μπουν σε αυτή τη δημιουργική περιπέτεια, να γίνουν γενναιόδωροι, εφευρετικοί, να κάνουν τη φαντασία πράξη, να ζήσουν με ένα καινούργιο τρόπο…Όταν χιλιάδες άνθρωποι αλλάζουν δημιουργείται μια «κρίσιμη μάζα», εκείνη η στιγμή όπου ο κόσμος αρχίζει ουσιαστικά πλέον να είναι διαφορετικός…Ο γκρίζος κόσμος της απομονωμένης ανασφάλειας γίνεται ένας τόπος γεμάτος πιθανότητες όπου η Ζωή είναι πλέον στα χέρια μας και όλα τα σχέδια, οι ιστορίες, τα όνειρα και οι ουσιαστικές επιθυμίες μπορούν να πραγματωθούν.
Οπότε κάνε ότι θέλεις με τη ζωή σου…ό,τι και αν είναι αυτό!…
Αλλά για να είσαι σίγουρος ότι κατάφερες πράγματι να κάνεις αυτό που ήθελες σκέψου καλά τι είναι αυτό που θέλεις και πως θα το πετύχεις…Ανέλυσε τον κόσμο γύρω σου και έτσι θα ξέρεις ποιοι στέκονται ενάντια στις αληθινές επιθυμίες σου…και ποιοι είναι μαζί σου…
Βρισκόμαστε εκεί έξω…Εκστασιασμένοι σχοινοβάτες σε ηλεκτρικό σχοινί…στους δρόμους, στα πάρκα, τις παραλίες, σε θορυβώδης γιορτές, διαδηλώσεις, καραβάνια, ιερές πομπές προς το άγνωστο…Και ζούμε τις ιστορίες που γράφτηκαν για τη Ζωή μας από εμάς τους ίδιους…Μέρα με τη ημέρα…Εδώ…Τώρα…Κάπου…Πάντοτε…
Βρες ένα τρόπο για να συναντηθούμε…

Κείμενο :
Τάσος Σαγρής / Εργαστήριο Κοσμο-Πολιτικής Συνείδησης του Κενού Δικτύου

Yves Le Manach : The Garden (the justice, the girls and the eternity) / Void Reading Group Night

Void Network proudly presents a multi media retrospective for

Yves Le Manach

this wonderfull situationist, this spiritual friend of us, this influential critic of delusions.

Born in Paris 1942 / political activist in Paris in the sixties / member of the Ligue Communiste Révolutionnaire / collaborator of the Informations Correspondance Ouvrières / moved to Brussels in 1970 / published on the Internationale Situationniste / editor of Artichauts de Bruxelles from 1997 on

Void Network people will read fragments from the book

"The Garden ( the justice, the girls and the eternity) that actualy is

a compilation and translation of Yves Le Manach's articles from Artichauts de Bruxelles

by Yiannis D. Ioannidis

Void Optical Arts Laboratory

will take care of the multi media environment and

d.j. Sissy Stardust

will play voice-over psychedelic ambient sounds live mix

and will continue playing music long time after the end of the words

Void Reading Group Nights

a multi media retrospective for Yves Le Manach

The Garden (the justice, the girls and the eternity)

Thursday 11 Jenuary 2007

Nosotros Free Social Space

Themistokleous 66 Exarchia / Athens Greece

Demonstrations in Greece

demonstrations
from

10 JENUARY 2007
against the existance of private universities in greece



until


06 JUNE 2007
against G8/Germany

http://voidnetwork.blogspot.com
www.voidnetworksociety.org


this is a poster made by Laboratory for Kosmo-Politikal Consciousness
of Void Network in the first day of the student demonstrations against the change of the Greek Constitution that will allow the existance of private universities in Greece.
Unfortunately, for now, the poster is in Greek language :

αυτό είναι το κείμενο της αφίσσας που κυκλοφόρησε σε 1500 αντίτυπα και σε 8.000 φυλάδια το

Εργαστήριο Κοσμο-Πολιτικής Συνείδησης του Κενού Δικτύου με αφορμή το κοινωνικό κίνημα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας στην Ελλάδα. Οι φωτογραφίες έχουν τραβηχτεί απο την διαδήλωση στις 10 Γενάρη 2007 και το κείμενο θα συνεχίζει να μοιράζεται και να διαδίδετε σε όλες τις επερχόμενες διαδηλώσεις συνοδεύοντας τις δράσεις του Κενού Δικτύου σε αυτές.

Επίσημη Συμμετοχή του Κενού Δικτύου στον "Διάλογο Παιδείας" :

Η προπαγάνδα έχει χάσει εν μέρει τη δύναμη της, καθώς μια γενική αποδοκιμασία διάβρωσε την επιρροή των ιδεολογιών και των θρησκειών.
Η «σύγχρονη εκπαίδευση» όχι μόνο διαφθείρει τη ψυχή των νέων μας μέσω της δουλείας στην οποία τους καταδικάζει μετατρέποντας τους σε εργάτες θύματα ή ανέργους θύματα αλλά υπονομεύει και το πνεύμα των νέων διδάσκοντας τους την απάθεια και την υποταγή στο «ως έχει».
Το σύστημα εκπαίδευσης δίνει ελάχιστη προσοχή στο να καλλιεργηθούν οι πραγματικοί στόχοι και οι ουσιαστικές ικανότητες των σύγχρονων ανθρώπων
Όλα…ακόμα και ο καταναλωτισμός και η αποβλάκωση των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης υπονομεύονται από τις απαιτήσεις για ποιότητα, αξιοπρέπεια, ελευθερία και κριτική σκέψη.
Η προαιώνια εξουσία των κυρίαρχων να βιάζουν και να κατασκευάζουν συνειδήσεις, να βασιλεύουν μέσω της αδιαφάνειας και του εκβιασμού ραγίζει

Το γεγονός ότι μεμονωμένα άτομα δεν βυθίζονται πια στην απελπισία ότι θα βρεθούν μόνα τους να υπερασπίζονται την ανθρωπιά απέναντι στις βαρβαρικές ορδές του κέρδους και της άγνοιας,… το γεγονός πως κάποιοι τολμούν να υψώσουν τη φωνή τους και βρίσκουν ένα ακροατήριο που δεν έλπιζαν να βρούν λίγα χρόνια πριν, δείχνει ότι ίσως θα υπάρξουν στιγμές και εποχές αφύπνισης ενός κριτικού συναισθήματος ικανού να διαφυλάξει τον θαυμασμό και την έκπληξη, την συμπόνια και την αγάπη ενάντια στην πικρή απομάγευση ενός κόσμου όπου κυβερνά η πονηριά, η εξαπάτηση και η εκμετάλλευση.

Πρέπει να είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι
το δίκαιο του ανθρώπου πρωτεύει έναντι του εμπορικού δικαίου
Έτσι, το να διαφθείρεις τα παιδιά, τους μαθητές, τους φοιτητές και τους δασκάλους στο όνομα του κέρδους δεν συνδέεται ούτε με το δίκαιο ούτε με την ελευθερία του λόγου.

Είναι απαράδεκτο να χρησιμοποιεί η κερδοσκοπία δολώματα, κυνικές παγίδες και μαζική προπαγάνδα, για να εξασφαλίσει την επιρροή της στο παιδί, να το αρπάξει σαν εύκολη λεία, να το εκθέσει στον καταιγισμό της διαφήμισης
και να τον καταντήσει τελικά
πελάτη, θεατή και υπάκουο εργαζόμενο.