ความรู้สึกแรกหลังจากออกโรงเลยก็คือ "Holy Shit. Are you ******* kidding me." - สาบานเลยว่าผมไม่คิดว่ามาเวลจะทําหนังที่แย่กว่า Doctor Strange 2 ได้ แต่เหมือนว่าทางสตูดิโอจะเซอร์ไพรส์ผมอีกรอบซะแล้ว
แบบคือ มันเกินคําบรรยาย ผมไม่รู้จะบรรยายยังไงจริงๆ ก่อนไปดูว่าผมก็คิดว่ามันก็น่าจะโอเคแหละ หลังจากที่ผิดหวังกับ4เรื่องที่ผ่านมาติดๆของมาเวล - แต่ก็กลายเป็น5ซะแล้ว
บทเรื่องนั้น... มัน-มันแย่มาก ตั้งแต่จุดเริ่ม ที่จู่ๆจะเริ่มเพราะความIQติดลบของตัวละคร (เหมือนSpider-Man3ไงเอย) ซึ่งช่วงแรกๆก็พอโอแคแหละ แบบให้อภัยได้ บรรยากาศไซไฟค่อนข้างจะน่าสนใจ (ครั้งเดียวเท่านั้น) แต่ตั้งนั้นมา ทุกจุดพล็อต="What???" ทุกการตัดสินใจตัวละคร="WHY???"
เอาเรื่องง่ายๆก่อน อย่าง'ลูกสาวAnt-Man' ถ้าเป้าของนักเขียนคือการทําให้ผู้ชมแคร์น้อยที่สุดเท่าที่จะทําได้ ผมคิดว่าเขาประสบความสําเร็จอย่างมากเลยทีเดียวเชียว ตัวละครเธอมันคือ Mary Sue เลย! ไม่สิ ทั้งฝั่ง'ดี' มันคือ Gary/Mary Sue - แบบถ้ามาเวลจะเขียนตัวละครแบบนี้ - มันน่ารําคาญมากๆ การกะทําของเธอ=ถูกต้อง ทั้งตามหลักจริยธรรมและการเมือง (ไม่มีการประเมินสถานการณ์ "ฉันแค่อยากจะดีอะ!") 2. เธอเก่งไปหมด เก่งตั้งแต่แรก เก่งเพราะแค่โชว์ว่าเก่ง (เพราะเธอแทบจะไม่ใช้ความเก่งของเธอเลยในการดําเนินเรื่อง) แบบ พอมาเยือนในแดนเอเลียน เธอหน้านิ่งมากๆ แบบรู้ว่าจะต้องทําอะไร แบบทักษะมีมาตั้งแต่เกิดหรอ? ในขณะตัวเองชายของเรา (Ant-Manคนที่เคยต่อสู้ในสงครามใหญ่) กลายเป็นตัวตลกโดยปริยาย
2. ตระกระสงคราม - ผมคิดว่าถ้าฝ่ายจักรพรรดิมันโงเง่าตายง่ายขนาดนี้ ผมว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับพวกเขาก็สมควรแหละ แบบพระเจ้า wtf ตัวละครโดยจับหลา่ยครั้งในหนัง แต่ออกมาได้ทุกครั้ง - ผมถามทีเหอะ เด็กอายุ20~ vs ทหารของจักพรรดิโหดเหียมที่ฆ่าตนมามากมาย ใครจะชนะ? ผมคิดว่าคุณคงจะรู้คําตอบ - ไม่สิไม่สิ ทุกตัวละคร'ร้าย' เลยตั้งหาก - ผู้ที่ฆ่าคนมา[ไม่มีที่สิ้นสุด] vs 5คนที่เดินมาโง่ๆไม่มีแผนใดๆใช้กําลังไม่ใช้สมอง ใครจะชนะ?
และโอ้! ถ้าเป็นหนังเกี่ยวกับสงคราม หรือยิงกัน/สู้กันหนักขนาดนี้ ทุกคนคงจะเจ็บ มีการสูญเสียเลือด หรือบาดแผลใช่ไหมล่ะ? --- I kid you not ฝ่ายตัวละครหลักไม่มีใครมีแผลถลอกเลยแม้แต่น้อย!!! ตั้งแต่เริ่มจนจบ ทุกคนมีชุดสภาพดี สมบูรณ์ --- ถ้าพวกท่านไม่จริงจังกับการทําหนังขนาดนี้ แม้แต่เศษเสียวของความแคร์ของผม ก็คงให้ไม่ได้ --- ให้ตายสิ! แม้แต่กุญแจการชนะของฝ่ายตัวละครหลัก ก็มาจากมุขโยนทิ้งขวางใน10นาทีแรก
(ตัวละครประกอบ/cgiที่ตายเหมือนลูกโป้งนั้นไม่นับ, แม้แต่ตัวละครส่วนใหญ่ยังไม่รู้เลยว่าคนตาย สู้เท่ๆกอดกันเท่ๆมุขตลกๆ - Maleficent 2 ยังเล่นฉากตัวประตายดีกว่าอีก, แบบพวกเขาเป็นคนจริงๆนะ!)
3. จริยธรรมอัตโนมัติ - จําหนังที่ทําให้เราตั้งคําถามว่าสิ่งใดถูก สิ่งใดผิดได้ไหม? ที่ๆตัวละครอย่างTony-Starkนั้นสีเทาๆ แบบเราคงไม่ชี้น่าคนแล้วบอกว่า "ไอตัวร้าย!!!" --- มันก็อาจจะจริงที่ฝ่ายร้ายฆ่าบางกลุ่มเหมือนลูกโป้งไปหน่อย แต่มันนํ้าหนักน้อยมาก (ตัวละครหลักเถียงตลกๆกันขณะคนตาย) จนทําให้ผมมอง'การฆ่า'นี่เป็นvfxประกอบฉากซะมากกว่า --- พระเอกเรามีความสามารถในการมองหน้าคน แล้วเข้าใจทันทีว่า 'อ่อ นี่ตัวร้ายของเรื่อง ฉันจะไม่ให้ความร่วมมือ' - บ่อยครั้งที่ตัวครปะทะกัน มันไม่เคยมีนําหนักใดๆ นอกซะจาก "lol idk ยิงกันๆไปจนruntimeครบ 2ชั่วโมงก็พอ"
---
ผมคิดว่าผมบ่นได้ไม่มีที่สิ้นสุดแหละ แต่ผมว่าผมพอแล้ว คือ คุณไปดูหนังเรื่องนี้ได้แหละ แต่ คุณจะต้องไม่มีความคาดหวังใดๆสักนิดกับQuantumania แบบ "ฉันจะไปดูหนังCGตลกๆแบบที่ไม่จริงจังกับพล็อตอะไรมาก!"
ว้าว! สุดยอดเลยมาเวล!
3/10
