Gdy zaczynałem oglądać „Guerillę” (wersja pl, HBO) zastanawiałem się czy dotrwam do końca pierwszego odcinka. Prawdopodobieństwo, że powstanie dobry serial o tak zmitologizowanym, a jednocześnie słabo rozpoznanym zjawisku jak partyzantka miejska lat ’60 wydawało mi się niewielkie. Reżyser John Ridley pokusił się jednak o poszukanie kompromisu między chęcią zerwania z systemowymi kliszami, a niską wiedzą o partyzantce miejskiej u przeciętnego odbiorcy kina masowego. O dziwo, udało mu się go znaleźć. Wyszedł z tego film, który koniec końców przedstawia

Uwaga! Film znajduje się poniżej. Akcja Bezpośrednia była grupą anarchistycznej partyzantki miejskiej walczącą w Kanadzie na początku lat ’80 (Nie należy mylić jej z analogiczną grupą o tej samej nazwie działającą we Francji). Założyli ją, żyjący we wspólnej komunie, radykalni aktywiści Ann Hansen i Brent Taylor, elektronik Doug Stewart oraz gitarzysta Subhumans Gerry Hannah i jego dziewczyna, nastoletnia July Belmas. Pod koniec lat ’70, w ramach badań uniwersyteckich, Ann Hansen odbyła podróż do Francji, gdzie spędziła

„Z tego, co widzę, wszystko się załamuje” – to krótkie zdanie dosadnie oddaje zamysł reżysera filmu „A Blast / Płomień” Syllasa Tzoumerkasa. Filmu, który przedstawia rzeczywistość Grecji, jakiej nie znacie – państwa pogrążonego w kryzysie. Za pięknem krajobrazu kryje się dramaturgia ludzkiego życia. Jednak według twórcy to właśnie niepoprawność polityczna i postaci skonfrontowane z życiem mają wzbudzać w odbiorcy nadzieję… (….) Pozbawiony wymyślnych symboli i skomplikowanych kodów wizualnych „Płomień” to autentycznie przejmujący i pełen intensywnych emocji

Lulu Massa jest tokarzem akordowym i jednocześnie przodownikiem pracy w fabryce w Mediolanie. Jego wysoka wydajność nie daje mu jednak niczego poza nieprzychylnym stosunkiem kolegów. W ferworze pracy Lulu traci palec, co związkowcom daje asumpt do organizacji protestu i walki o lepsze warunki pracy. Lulu za podszeptem goszystowskich działaczy studenckich włącza się do historii, najpierw jako agitator, później jako uczestnik rozruchów, dzięki czemu traci pracę i w efekcie załamuje się. Ostatecznie wraca do pracy, gdzie

Po tym jak VICE zdobył raport świadczący, że spawacz z Korei Północnej stracił życie w gdyńskiej stoczni CRIST, ekipa filmowa VICE (Sebastian Weis i Manuel Freundt) odkryła, które polskie firmy zatrudniają pracowników z Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej. Kto korzysta na wyzysku i uwłaczających warunkach pracy? Śledztwo wykazało, że (świadome bądź nie) korzyści z tego procederu czerpią norweskie, duńskie, brytyjskie i niemieckie firmy – nie wspominając o reżimie w Pjonjangu. Filmowcom udało się rozmawiać z północnokoreańskimi pracownikami,

8 listopada 1939 roku. Podczas gdy Hitler wygłasza przemówienie z okazji rocznicy puczu monachijskiego na granicy niemiecko-szwajcarskiej, dochodzi do aresztowania pewnego mężczyzny pod pretekstem posiadania podejrzanych przedmiotów. Kilka minut później w monachijskiej piwiarni „Bürgerbräukeller” eksploduje ładunek podłożony za mównicą Führera, zabijając 8 osób. Zatrzymanym jest pochodzący ze szwabskiego Königsbronn cieśla Georg Elser (Christian Friedel). Znajduje się przy nim plan piwiarni i detonator, po czym oddaje się mężczyznę na przesłuchanie w ręce szefów kripo i gestapo

„Labirynt kłamstw” to film, który pomaga zrozumieć przyczyny buntu pokoleniowego w Niemczech Zachodnich w latach 60-ych. Opowiada o kulisach przygotowań do tzw. „Drugiego procesu oświęcimskiego”, który rozpoczął się we Frankfurcie nad Menem dopiero w 1963 roku (podczas gdy 1 proces miał miejsce w Polsce już w 1947 roku). Przed sądem stanęło wówczas 20 SS-manów z załogi nadzorującej Auschwitz.  To jednak przede wszystkim film o zbrodni, karze i zmowie milczenia jaka otaczała nazistowskie zbrodnie w

Film przybliża nam postać Mauricia Moralesa – anarchisty i skłotersa, który zginął od niespodziewanej eksplozji bomby przewożonej przez niego w plecaku podczas przemierzania miasta rowerem. Wydarzenie to stało się pretekstem dla chilijskiego rządu do zaatakowania ruchu wolnościowego. Oskarżając jego działaczy o tworzenie organizacji terrorystycznej, policja wkroczyła na skłoty aresztując kilku ich mieszkańców. Głośny i relacjonowany przez media proces po wielu miesiącach zakończył się uniewinnieniem anarchistów i kompromitacją chilijskich służb bezpieczeństwa. Wśród tych anarchistów znajdowali

Zapewne ktoś zdziwi się dlaczego anarchiści polecają obejrzenie filmu o kobietach, które walczyły o prawa wyborcze i udział w systemie, który anarchiści odrzucają jako jeszcze jedną formę niewolnictwa. Przede wszystkim dlatego, że jest to dobra, historyczna ilustracja represji, jakim brytyjski reżim poddawał swoich przeciwników, również anarchistów. Mimo mylącego tytułu, film pokazuje przede wszystkim losy sufrażetek – radykalnego odłamu sufrażystek, który opowiedział się za śmiałymi akcjami bezpośrednimi, mającymi przyciągnąć uwagę opinii publicznej. Abstrahując od celu

Z nadejściem 2016 roku potrzebujemy rozwiązania, które przeciwstawi się obecnemu kryzysowi oraz sprawi że nasza walka przyniesie w przyszłości rezultaty. „Rozwiązania” które bierze pod uwagę obecny kryzys i chaos: pożary przyrody wywoływane zmianami klimatycznymi, susze i powodzie, ataki ISIS w Paryżu, Bejrucie i Ankarze; kompromitacje przywódców politycznych na COP21 debatujących jak dobić świat; coraz większą liczbę obywateli zabitych przez policję w Stanach Zjednoczonych. Jako, że nadciągają mroczne czasy, a rozpacz i beznadzieja idą w