Anarchist Black Cross Gent

Welcome to the 37th edition of Bad News. This is your Angry Voices From Around The World for August, 2020.

In this episode you will hear contributions from:

1. A call for the International Week of Solidarity with Anarchist Prisoners (23.-30.8.2020)

2. Radio Fragmata (Athens): * Updates from so-called Greece

3. Anarchist Assembly Valparaíso (Chile) * Statement on the current imprisonment of two comrades

4. FrequenzA * An interview about the Coordinating (prisoner support) group 18th of October in Chile.

5. A-Radio Berlin (Germany) * A summary of the ongoing Mapuche hungerstrike in Chile (Length: 35:40 min)

 you can download it directly from archive.org here:

BADnews_37

Het was een turbulente periode voor iedereen, zo ook voor ons. Nu alles wat meer op z’n plooi lijkt te komen hebben we zelf ook weer meer tijd om jullie te voorzien van al nieuwtjes, recht van de frontlijnen van de revolutie.

Veel artikels zullen momenteel in het Engels gepost worden, vertalen kost veel tijd en we geven de voorrang aan nieuwsverspreiding.

Wil je ons helpen en af en toe een artikel vertalen? Stuur ons gerust een mailtje via de contactpagina.

Tegen gevangenissen en een wereld die ze nodig heeft!

Via Act For Freedom
Vertaald door ABC Gent

Foltering in Petrou Ralli houdt niet op.

Terwijl we allemaal opgesloten zitten in onze huizen, zitten velen nog steeds gevangen in hellholes.
Een kroniek van de Heilige Week, wanneer de wanhoop een hoogtepunt bereikte in het detentiecentrum Petrou Ralli:

Dinsdag 14/4 gaat S. naar een afgelegen cel met de bedoeling zichzelf levend te verbranden. Ze wordt halverwege gered door twee andere gevangenen, die het vuur ruiken, haar van ver horen huilen en rennen om de brandende kledingstukken met geweld van het lichaam van S. te trekken, haar overgieten met water om de vlammen te doven.

Woensdag 15/4, V. lijdt aan een wanhoopscrisis en begint te schreeuwen, blijkbaar na een telefoontje met haar advocaat. Onmiddellijk komt een repressie-officier woedend naar beneden en bedreigt haar, schreeuwend dat als ze haar mond niet houdt, hij haar geboeid naar buiten zal sleuren. De beledigende officier die de crisis van V met zulk geweld behandelde, heet volgens de gevangenen George en is een korte man met een bril.

Vrijdag 17/4 lijdt Maryam Zare uit Iran, die meer dan 5 maanden wordt vastgehouden en niet kan communiceren met iemand die geen Farsi spreekt, opnieuw aan een ernstige paniekaanval. De sfeer onder de gedetineerden is erg gespannen. In een eerdere opzegging gepubliceerd in december 2019: “Er zijn geen feesten in Petrou Ralli. Brief van gevangenen ”Maryam vertelt over haar vervolging (https://athens.indymedia.org/post/1602321/).

Zaterdag 18/4, 5 dagen na haar zelfmoordpoging, is S eindelijk vrijgelaten! Een jonge vrouw, lichamelijk en geestelijk getraumatiseerd, had automatisch veilig moeten worden ondergebracht in een voorziening voor mishandelde vrouwen en niet drie maanden lang zijn blootgesteld aan de verschrikkingen van opsluiting. Hetzelfde moet gelden voor alle misbruikte allochtone vrouwen die in de gevangenis zitten.
Dezelfde dag probeert Maryam uit Iran zelfmoord te plegen door haar polsen door te snijden met een scheermes. Een meisje, M. (die ook S hielp redden), komt tussenbeide om haar te stoppen. Maar als ze de politie om hulp vraagt, wordt er geen aandacht besteed aan haar vraag.

Zondag 19/4 gaat F, na meer dan 4 maanden in voorarrest en met ernstige gezondheidsproblemen, naar een cel waar de vrijgelatenen hun ongewenste kleding achterlaten. Ze probeert de kleren in brand te steken om zichzelf te verbranden. Haar vrienden weten haar tegen te houden. Wekenlang heeft ze de politie gesmeekt om haar te voorzien van medicijnen die ze gebruikt voor een ernstige aandoening (de kliniek veranderde haar medicatie in voor een nieuw medicijn dat niet effectief was). Er was geen dokter aanwezig en de verpleegster vertelde haar dat het medicijn dat ze slikte niet meer op de spreekkamer lag.

Maandag 20/4. Maryam heeft weer een paniekaanval. Haar medegevangenen rennen naar haar toe in een afgelegen cel waar ze haar hoofd tegen de muur slaat … Ze nemen haar mee naar het terras om wat lucht te halen … Maar zullen ze haar de volgende keer vangen?

Petrou Ralli heeft de afgelopen twee maanden vier zelfmoordpogingen gezien. De eerste was op zaterdag 7/3/2020 toen Eden, niet in staat om de omstandigheden van haar detentie en vrijheidsbeneming te dragen, zelfmoord probeerde te plegen door bleekwater te drinken. Zelfmoordpogingen onder dit onmenselijke regime kunnen alleen poging tot moord worden genoemd. Terwijl de vrouwen in alle vier de gevallen aan fysiek gevaar ontsnapten, werd de opgewekte angst onder hun medegevangenen opgevangen door seksistische agressie en een minachting van hun humane acties door de autoriteiten.
De psychologische gevolgen van de traumatische ervaringen waaraan allochtone vrouwen zijn blootgesteld, kunnen nog niet worden beoordeeld, maar het is zeker dat kritieke gezondheidsproblemen worden veroorzaakt en / of verergerd door de betreurenswaardige detentieomstandigheden. Hoewel de vrouwen worstelen om te overleven en hun levensomstandigheden in de gevangenis van PR te verbeteren, blijft de situatie verstikken. Tijdens een pandemie vertellen gevangenen in Petrou Ralli ons dat de aanwezige artsen nu steeds zeldzamer komen, terwijl algemene medische problemen vaak worden onderzocht door een psychiater en niet worden doorverwezen naar de juiste artsen.

Een aantal vrouwen is recent ziek geworden. Een sprekend voorbeeld is het geval van Galina, die al meer dan zes maanden in de gevangenis zit en regelmatig medicijnen slikt voor haar gezondheidstoestand. Eind maart brak haar verstandskies en nadat ze dagenlang was blijven zwellen, kreeg ze een sterk antibioticum zonder dat ze door een arts werd gezien. Het probleem bleef aanslepen ​​en na Galina’s voortdurende oproepen om door een tandarts te worden onderzocht, zag de psychiater haar dagen later eindelijk en gaf haar medicatie voor de tand. Op 14 april werd ze naar het ziekenhuis gebracht, maar de ontsteking was nog steeds zo ernstig dat haar tand niet kon worden verwijderd. Sindsdien is ze hersteld, de laatste antibioticabehandeling beëindigd, en wacht met spanning op een arts die haar naar het ziekenhuis zal verwijzen, zodat ze haar rotte tand kan laten verwijderen voordat de infectie weer losbarst. Maar op 21 april was er nog steeds geen dokter voor Galina of iemand anders die behandeling nodig had. De politieagent vertelde haar dat alle oude dokters waren vertrokken en wachtten op nieuwe medewerkers de volgende maandag…

Ondertussen op 21 april, Selim stierf in de gevangenis van Malandrino omdat de hoofdbewakers onverschillig stonden tegenover haar gezwollen tand.
Anderen zijn op dezelfde manier genegeerd. Zo werd de voormalige gevangene, J., de behandeling voor een gezwollen tand geweigerd terwijl ze vorig jaar in P.R. werd vastgehouden. Ondanks dagenlang schreeuwen van pijn, heeft geen enkele arts of tandarts haar ooit onderzocht en kreeg ze geen medicatie. Dus deden haar gevangenen het ongelooflijke: de extractie van haar rotte tand, alleen in de cellen, om haar te redden … De meeste bewakers die toezicht hielden op dergelijke ontwikkelingen, zijn dezelfde die daar vandaag werken. Zo werkt het detentieregime voor migranten. Het leven van gevangenen telt niet, en tot op de dag van vandaag [22 april] zijn er nog geen dokters in Petrou Ralli.
Een ander typisch voorbeeld van deze onverschilligheid voor het leven van gevangenen tijdens de pandemie is het geval van M, uit Marokko, die een paar dagen geleden hoestte met een erge hoofdpijn maar geen dokter wilde haar zien. Op een nacht werd haar toestand ernstig dat haar gevangenen haar temperatuur namen en merkten dat ze aan het branden was. Ze waarschuwden onmiddellijk de politie in ploegendienst, die een hoge koorts van 39,3 graden bevestigde. Gealarmeerd door de mogelijkheid van Coronavirus belden ze een ambulance. M. bleek negatief te zijn voor het virus en na de juiste medische zorg te hebben gekregen, keerde ze terug in een betere gezondheid. Maar wat als haar medegevangenen ook onverschillig waren? Hoe lang zullen de machthebbers het leven van gevangenen zo laag houden?

Tijdens de pandemie hebben we vastgesteld dat terwijl de arrestaties zijn stopgezet, gedetineerden die onder normale omstandigheden zouden zijn vrijgelaten, voor langere tijd in detentiecentra blijven. Zo is de detentie van één vrouw daar langer dan zeven maanden. Het zijn bijna allemaal gevallen van administratieve arrestatie, die al lang geleden hadden moeten worden vrijgelaten. Het is nu duidelijk dat er een minimumaantal gedetineerden moet zijn om de detentiecentra te kunnen blijven financieren en dat de overige gedetineerden dit doel dienen. Het bureaucratische regime waardeert getallen boven mensenlevens en houdt mensen zo martelend vast om haar berekeningen te vervullen.

We roepen de autoriteiten op:
Maak nu alle detentiecentra en vluchtelingenkampen leeg,
voordat er meer slachtoffers te betreuren vallen.

Geef alle aanvragers papieren en breng ze over naar accommodatie die voldoet aan de quarantainevereisten, met de juiste informatie, gezondheidszorg en waardigheid
We staan ​​tegen elke fascistische en patriarchale pandemie!

Assembly of Initiative: The House of Women for Empowerment & Emancipation spiti.gynaikon@gmail.com
bron: https://athens.indymedia.org/post/1604878/

Via Indymedia BXL
Vertaald door ABC Gent

Ter gelegenheid van de revolutionaire feestdag kwamen op 1 mei ongeveer dertig mensen voor de deuren van de gevangenis van Sint-Gillis bijeen om hun solidariteit met de gevangenen te tonen en hun verzet tegen het gevangenissysteem te uiten.

‘Laten we alle gevangenissen vernietigen, de slechte dagen zullen eindigen!’ konden we lezen op de banner die voor de gevangenisdeuren was uitgerold.
“Liberté pour tous.tes” stond op een ander, hoog voor de binnenplaats opgesteld.
“Steen voor steen, muur voor muur, laten we alle gevangenissen vernietigen”, werd er door de demonstranten gezongen terwijl vuurwerk werd gelanceerd om de solidariteit binnen de muren te laten doordringen.

De politie greep snel in en in aantallen in om de demonstratie te onderdrukken en helaas werden tijdens het uiteendrijven 9 mensen gearresteerd. Ze werden naar het politiebureau Aumale in Anderlecht gebracht en werden rond 21.00 uur vrijgelaten en zullen ongetwijfeld beboet worden voor het overtreden van de lockdown.

Kracht en moed voor gedetineerden
Vrijheid voor iedereen!

‘Ik zal niet dubbelzinnig zijn – ik zal geen excuus geven – ik zal geen centimeter terugtrekken – EN IK ZAL GEHOORD worden. De apathie van het volk is genoeg om elk beeld van zijn voetstuk te laten springen en de opstanding van de doden te bespoedigen. ‘

Broederlijke, revolutionaire groeten, in de ware geest van internationalisme en solidariteit tegen alle krachten van kwaad, vernietiging en zelfvernietiging, in de hoop dat deze jou, familie en vrienden in het allerbeste vindt, zoals het mij verlaat, in deze moeilijke tijden van niet alleen het dodelijke Coronavirus COVID-19, maar van dezelfde dodelijke witte supremacistische varkensbacterie die nu het Witte Huis bezet, dat is net zo dodelijk als COVID-19 voor onze verarmde gemeenschappen en voor de gevangengenomen en arme immigranten die op zoek zijn naar een betere manier van het leven, allemaal teruggedrongen door de pure imperialistische arrogantie en het elitarisme van de miljardair, de witwasclub voor varkens die de politieke machtshallen in de VS van A. heeft overgenomen, een duidelijk en alomtegenwoordig ​​gevaar voor de hele mensheid en de planeet Aarde . Laat toekomstige generaties ons verwerpen en ons bestempelen als slappe lafaards, als we niet handelen om deze waanzin te stoppen!

Je hebt de vrijheid om deze materialen te dupliceren en ze te delen met de rest van de wereld, op sociale media of met wie of waar je maar wil, in de hoop dat deze racistische repressie door deze racistische politiestaat die ik onderga varkens de zintuigen van de mensen van de wereld prikkelen en anderen motiveren om, op welke manier dan ook, mee te springen op de vrijheidstrein, door het verspreiden van het woord van de ware realiteit van wat Amerikkka’s racistische martelkamers voor gevangenissen allemaal inhouden, alles in naam van de zakelijke hebzucht van de winstbezitters, van degenen die anderen opsluiten en het fascisme van deze kapitalistische / imperialistische totalitaire politiestaat hooghouden. Er is voor ons maar één uitweg uit deze ellende, en dat is door klassenstrijd en sociale revolutie. Ik heb mijn schop in de hand en ben lid geworden van de club van grafdelvers, om het toekomstige graf te graven van dit racistische, onderdrukkende en criminele systeem van diefstal dat kapitalisme wordt genoemd. Onteigen de onteigenaars!

Ik ben in afwachting van een paar advocaten die ik heb benaderd om te zien wat hun prijzen zijn om mij te vertegenwoordigen tijdens mijn aanstaande hoorzitting voor voorwaardelijke vrijlating, te beginnen in januari 2021. Zodra ik dat allemaal te weten kom, zal ik een oproep doen om steunbrieven en andere pleidooien voor vrijlating te verzamelen en zal ik die met de wereld delen. Blijf dus op de hoogte.

Nogmaals hartelijk dank voor jullie solidariteit en steun. Het betekent veel voor me. Wees voorzichtig en blijf veilig voor het COVID-19-virus.

Alle macht voor de onderdrukten!

In internationalistische solidariteit,

Xinachtli

s / n Alvaro Luna Hernandez

Allred Guantanamo Bay Prison in Texas

–

“Tegenwoordig is de arbeidersbeweging de machtigste kracht voor sociale transformatie … Anarchisten moeten het nut en het belang van de arbeidersbeweging erkennen, ze moeten haar ontwikkeling bevorderen en ze tot een van de hefbomen voor hun actie maken en  al het mogelijke doen om te zien dat het, samen met alle bestaande progressieve krachten, zal uitmonden in een sociale revolutie die leidt tot het verwerpen van klassen en het bereiken van vrijheid, gelijkheid, vrede en solidariteit onder alle mensen. ”
Errico Malatesta, Italiaanse anarchist

Xinachtli Defense Committee Update – maart 2020

De James V. Allred Gevangenisadministratie onderwerpt Chicano, politieke gevangene en gevangenisadvocaat Xinachtli, s / n Alvaro Luna Hernandez, aan een campagne van intimidatie en herhaalde discriminerende toewijzing aan 12 Disciplinary Segregation Cellblock F Pod (Block voor degenen die de gevangenisregels overtreden), hoewel Xinachtli geen enkele gevangenisregel heeft overtreden.

Het is duidelijk dat hij wordt onderworpen aan deze strafopdrachten als onderdeel van gevangenisrepressie om hem verder geïsoleerd te houden, nu, in een gevangenis binnen een gevangenis, en in een “psychiatrische afdeling” waar ook veel mensen met een verstandelijke beperking worden ondergebracht onder intense psychotrope gedrogeerde toestand, in een celblok dat bijna dagelijks wordt vergast met chemische producten, waar herhaalde gevallen van zelfmoorden door gevangenen en herhaalde opschorting van alle activiteiten plaatsvinden. Dagelijkse douches, en correcte schoonmaakbeurten worden geweigerd, tijdens deze tijd van het Coronavirus die een goede hygiëne en netheid vereist.

Een dergelijke repressie maakt deel uit van de strafmaatregelen, vergeldingsmaatregelen tegen Xinachtli vanuit de gevangenis vanwege zijn voortdurende juridische activiteiten, en zijn openhartigheid in het spreken van de waarheid tegen racistische, onderdrukkende machten. Hij leidt een revolutionaire studiegroep rond onderwijsbewustzijn om de eenheid van gevangenen te prediken, om revolutionaire theorie te bestuderen zoals anarchisme en sociale bevrijding, en helpt anderen om rechtszaken aan te spannen tegen het institutionele racisme en de onmenselijkheid van de gevangenis. Hij helpt gevangenen de ware aard van hun kapitalistische klasse gevangenschap als de ‘overtollige bevolkingsgroepen’ van het kapitalismein te zien. 

De arme, werkloze en vooral etnische minderheidsgevangenen zij slachtoffer van de racistische rechtbanken van AmeriKKKa die quotas lijken te hanteren voor het buitengerechtelijk opsluiten van allen die zijn beschuldigd van misdaad, ongeacht hun schuld of onschuld, in een staat die bekend staat voor het opsluiten en executeren van de onschuldigen. In de moderne slavernij van massale opsluiting in Texas is de gevangenenklasse kanonnenvoer is voor het Texas Correctional Industries-imperium van bandwerk en andere vormen van slavenarbeid onder gruwelijke arbeidsomstandigheden, zonder salaris, met als gevolg verlies van levens en ledematen, allemaal gelegaliseerd door het 13e amendement onder het mom van “slavernij en onvrijwillige dienstbaarheid” als straf voor misdaad.

Het gevangenissysteem in Texas blijft een fascistisch concept, berucht om zijn institutioneel racisme en gruweldaden tegen de bevolking in gevangenschap en andere vormen van extreme repressie tegen gevangenen zoals Xinachtli, die weigeren zich te onderwerpen en die doorgaan met terugvechten, die onderdrukte gevangenen oproepen om zich te verenigen, en eist om behandeld te worden als mens. Dieren in stadsdierentuinen worden beter behandeld dan de gevangenisslaven van Texas, vooral diegenen zoals Xinachtli die gedurende lange tijd in repressieve eenzame opsluiting zitten, ontworpen om gevangenen te breken en te ontmenselijken.

Deze gespecialiseerde vorm van staatsrepressie is het geesteskind van de beruchte Dr. George Beto, die met ijzeren vuist over de gevangenissen van Texas regeerde, de ‘leren riem’ introduceerde om opvallende gevangenen te verslaan, net als ‘blacklisting’ en blokkering van de gevangenisadvocaten zoals Francis Jalet Cruz. Het systeem maak gebruik van dezelfde discriminerende huisvestingstactieken die nu tegen Xinachli worden gebruikt om gevangenen onder druk te zetten om hun gevechten tegen de gevangenis op te geven, hun klachten in te trekken, hun ideeën die als “revolutionair” worden beschouwd, af te zweren en hen tot onderwerping te dwingen. Dit alles wordt officieel gemeld in Cruz v. Beto, 603 F.2d 1178 , waarbij George Beto betrokken was, die door de federale rechtbanken aansprakelijk werd gesteld en veroordeeld tot betaling van een geldelijke schadevergoeding aan advocaat Jalet Cruz. Activist Fred Cruz en de andere cliënten van deze advocaat zijn door Beto uitgekozen in de Eight Hoe Field Force Squad voor gespecialiseerde repressie.

Dr. George Beto wordt beschouwd als een god in gevangeniskringen en zijn portret is geschilderd op vele muren in verschillende gevangenissen in de staat. Zijn institutionele psychologie en zijn Texas-achtige vorm van gevangenisfascisme leven nog steeds achter de gevangenismuren, zoals Beto zijn studenten van de Sam Houston State University in Huntsville, Texas, leerde, die vervolgens als cipier gingen werken. Vervolgens werden ze onderdeel van de administratieve hiërarchie van het gevangenisimperium. De gevangenissen van AmeriKKKa’s “controle-eenheid” zijn ontworpen met dit doel in gedachten, Marion Federal Warden Ralph Aron getuigde bijvoorbeeld dat het doel van deze “controle-eenheden” was om “revolutionaire houdingen in de gevangenis te beheersen”.

De repressie tegen Xinachtli is geïntensiveerd, vooral omdat de wereldwijde steun voor hem toeneemt en activisten leren over zijn strijd, buiten en binnen gevangenismuren, en geschokt zijn door de voortdurende geheime, vuile oorlog van de asociale regering  tegen strijdbaarheid en afwijkende meningen. Volkszanger David Rovics heeft nu een ballad geschreven, online beschikbaar, ter ere van Xinachtli, voor zijn levenslange inzet om de racistische, onderdrukkende samenleving in een betere wereld te veranderen. Gevangenisfunctionarissen uit Texas vrezen en verachten het vooruitzicht dat de buitenwereld zich bewust zou kunnen worden van de onmenselijkheid van de gevangenissen, van het feit dat in AmeriKKKa niet alles melk en honing is, noch een paradijs voor democratie met gelijke rechten voor iedereen. In werkelijkheid is het een bastion van racisme en onderdrukking tegen de armen en mensen van kleur, vooral achter de prikkeldraad van de gevangenissen en de “controle-eenheden”, gedirigeerd door het witte superieure varken dat nu het Witte Huis bezet. Datzelfde varken dat internationale mensenrechtenwetten en -normen schendt in zijn KKKoncentration KKKamps voor de armen, AmeriKKKa’s moderne plantageslavernij-systeem en zijn gevangeniscomplex, onevenredig bevolkt met mensen van kleur, zijn genocidale, moorddadige en een martelend systeem van massale opsluiting, allemaal voor wins.

 Het zou het geweten van de mensheid moeten schokken en ons moeten motiveren om nu voor verandering te handelen en Xinachtl te steunen.

Zie ook:

http: //www.davidrovics.com/
https://www.podbean.com/media/share/pb-muyra-d4b285
http://freealvaro.net/

We roepen alle mensen, wereldwijd, die vrijheid en gerechtigheid genegen zijn, op om de gevangenisautoriteiten van Texas te bellen en te e-mailen en in duidelijke taal te protesteren tegen deze misdaden tegen de mensheid, en de regering te zeggen: niet in mijn naam, dit doe je niet!

Jimmy S. Smith Allred Warden (940) 855-7477
Bryan Collier Texas Prison Executive Director (936) 437-2101 Bryan.Collier@tdcj.texas.gov exec.director@tdcj.texas.gov

Gouverneur van Texas Greg Abbott https://gov.texas.gov/(512) 463-2000

Programme Supervisor Prison Access to Courts (936) 437-4815 atc@tdcj.state.tx.us

Janie Cockrell Office of Ombudsman Citizen Complaints ombudsman@tdcj.texas.gov
(936) 437-4927

Neem contact op met het Defensiecomité: Postbus 7907, Austin, Texas, 78713, VS (937) 224-1207, twitchon@gmail.com

–

Mijn revolutionaire opstanding!

Je hebt onze geschiedenis vervalst en vernietigd, nadat je ons land had gestolen, ons in buitenlanders had veranderd, illegale buitenaardse wezens in ons eigen thuisland. Maar je zult nooit onze identiteit, cultuur, taal, onze inheemse wortels uitwissen, je bent zo bang. We zijn een trots, nobel, nederig, medelevend volk, dapper en revolutionair.

We zullen voor altijd de kettingen breken, fysiek en mentaal, je hebt ons bestempeld als minderwaardigheid, als je binnenlandse loonslaven.

We zullen ons verenigen in jouw fabrieken en asfaltwouden en reservaten en kapitalistisch winstgevende gevangeniskooien voor massale opsluiting totdat we vrij zijn van jouw geïndoctrineerde kapitalistische vuiligheid, jouw zogenaamde waarden, jouw hebzucht, jouw aanbidding van materiële bezittingen, jouw blanke bevoorrechte heersende klasse, het barbarisme waaraan je ons hebt onderworpen. We zullen ons tegen je verenigen en Moeder Aarde, die je belegert, bevrijden en terugnemen van je bedrijven.

Misschien heb je me nu in je racistische gevangeniskelders, en morgen vermoord je me, maar ik beloof de wereld dat je nooit, nooit mijn geest zult doden, want ik ben van het soort mensen die voor altijd in de harten en geesten van de machteloze, de stemloze, de onderdrukte zullen leven . Wanneer je me opnieuw begraaft, deze keer in een kerkhof en niet in het graf waar je me nu in hebt, zal ik opstaan ​​uit het graf om terug te komen en op je te jagen, om  revolutionaire rechtvaardigheid uit te delen waaraan u bent ontsnapt en om jou en je racistische, kapitalistische, imperialistische systemen diep in een graf te begraven, waaruit je nooit meer zal opstaan ​​om anderen te vernietigen.

door Xinachtli (wat “Ontkiemend Zaad” betekent in Nahautl, Xinachtli is een bekende politieke gevangene, Chicano en NLG-gevangenisactivist. Hij zit al meer dan 20 jaar in een gevangenis van de “controle-eenheid” in Texas.)

Via ADC Memorial
Vertaald door ABC Gent – ENGLISH BELOW

Via: AK Press
Vertaald door ABC Gent – original text in English below

Coming out of isolation stronger

Politieke gevangenen hebben veel ervaring met vormen van sociaal isolement die veel erger zijn dan de meeste mensen zullen ervaren – zo probeert de staat ze te breken. Hier is een stuk van anarchistische gevangene Sean Swain die vertelt hoe hij heel blijft. Het verscheen oorspronkelijk op de website van Sean en je kunt hem horen in zijn reguliere rubriek op The Final Straw Radio.

—–

De laatste zorg die mensen tijdens deze zombie-apocalyps uiten, is hun onvermogen om met isolatie en quarantaine om te gaan. We zijn nog maar een paar weken bezig met dit ding en mensen worden al een beetje gek. Dit is vreemd voor mij, aangezien ik jarenlang in totale en volledige isolatie heb doorgebracht. Ik kan bijna niet doorgronden dat iemand in zo’n omgeving niet zou weten hoe hij ermee om moet gaan. Deze week wordt dus een soort instructievideo – alleen, zonder de video, en misschien niet erg leerzaam.

OK, de eerste dingen eerst. Je moet mentaal georganiseerd blijven en mentaal georganiseerd blijven betekent leven op een manier die georganiseerd is. Je hebt een routine nodig. Routine is de sleutel tot segregatie op lange termijn. Je wilt ‘s ochtends op een vast tijdstip opstaan. Stel een alarm in. Sta op, kom uit bed, maak het bed op. Het maakt niet uit dat je nergens heen kunt. Het maakt niet uit dat je die leefruimte niet verlaat. Je staat tegelijkertijd op en je maakt het bed op, want de slaapperiode is voorbij. Creëer voor jezelf vaste tijden voor het eten van je maaltijden, of een aantal keer dat die maaltijden plaatsvinden. Stel een tijd in voor douchen of baden en persoonlijke verzorging. Het maakt niet uit dat je nergens heen gaat.

De hele dag in bed liggen in dezelfde trui en ondergoed van afgelopen dinsdag is geen mentale organisatie. Het is overgave. Ja, ik praat tegen je. Nee, jij daar. Ja, die in de trui en het ondergoed. Rechtsaf.

Verdeel je dag in stukjes. Vul die brokken met activiteit. Misschien lees je graag. Geef een dagdeel aan om te lezen. Wijs een ander deel van je dag aan om te schrijven, een ander deel om te skypen en twitteren en sociale interactie. Dit geeft je routine, maar het geeft je ook benchmarks terwijl je door je dag reist. Je kunt tegen jezelf zeggen: “Ik heb dit voor elkaar gekregen, op dit en dat moment is het tijd om X te doen.” U doet nu uw tijd, uw tijd doet u niet.

Je tijd zal sneller gaan, je zult beter presteren. Dat brengt me bij mijn volgende punt: bereiken. Elke dag biedt je meerdere mogelijkheden om doelen te bereiken. Ga iets opschrijven. Ga iets lezen. Ga een bepaalde tijd op je hometrainer. Gooi het lichaam van die vervelende buurman weg … voormalige buurman. Grapje. Dood je buurman niet. Er zijn overal beveiligingscamera’s. Ik dwaal af.

Het punt is: elke dag ontmoet je een klein doel, dan een ander en dan nog een. Je neemt calorieën op, je gaat van activiteit naar activiteit. Het belangrijkste is: je overleeft. Elke dag die je ademend eindigt is een missie volbracht. Je schrijft niet alleen e-mails of fietst op je hometrainer, je vecht voor je eigen voortbestaan, zij het op een alledaagse manier.

Lichaamsbeweging. Het menselijk lichaam is een machine gemaakt voor beweging. Dus beweeg. Tijdens mijn training in gevangenschap doe ik push-ups, crunches en squats, de ene set na de andere. Het zet grote spiergroepen aan het werk, laat mijn hart pompen, zorgt ervoor dat ik zuurstof opneem en helpt me helderder te denken. Hierdoor kan ik spanning loslaten. Meer dan ooit is dat belangrijk, niet alleen om te overleven, maar ook om te overleven ondanks je vervelende buurman. Dus doe aan lichaamsbeweging en probeer, waar mogelijk, op een veilige manier een uur direct zonlicht buiten te krijgen. Ga naar buiten en haal diep adem en voel zonlicht op je gezicht. Het is belangrijk.

Als je nu helemaal alleen bent, kun je je dag naar eigen inzicht indelen. Je kan je routine naar believen aanpassen totdat deze voor je werkt. Maar als je niet alleen bent, moet je je routine synthetiseren met de levens van de mensen om je heen. Dring er bij hen op aan een routine aan te nemen. Sociaal gezien helpt het de vrede te bewaren. Je weet wat andere mensen doen op bepaalde delen van de dag en ze weten wat je doet. Je wilt periodes van eenzaamheid en periodes van sociale interactie, tijd voor je eigen projecten en tijd voor collectieve en gemeenschappelijke activiteiten.

In de loop van dit, zul je verhoogde angst ervaren. Het is gemakkelijk om stil te staan ​​bij je eigen situatie en de zorgen uit de hand te doen lopen. Het is makkelijk. We doen het allemaal. Dus wat je kan doen, om uit die spiraal te komen, is je op de strijd van iemand anders richten. Ga uit je eigen hoofd. Draag bij aan de situatie van iemand anders. Dit is niet zomaar een zootje Moeder Theresa Kumbaya. Het is niet alleen een deugdzame onbaatzuchtigheid. Het is een egoïstische daad. Het wordt gemotiveerd door jouw verlangen om je eigen voortbestaan ​​te bevorderen. Als je uit je eigen hoofd komt en iemand helpt, verlaat je die spiraal van angst.

Enkele andere tips: hoewel het goed is om wat toekomstplannen te maken, dwing je jezelf om nu gefundeerd te blijven. Constant dagdromen over wanneer dit voorbij is maakt het heden alleen maar erger. Een beetje daarvan kan een lange weg gaan. Wees ook realistisch over hoe lang dit is. Word niet elke dag wakker met de gedachte dat we allemaal de straat op zullen stromen als in een of andere flashmob-dansroutine. Het gebeurt waarschijnlijk nog maanden niet. Zorg er dus voor dat je maandenlang in een comfortabele routine zit. Dit is jouw realiteit. Het is wat het is. Herinner jezelf eraan dat dit slechts tijdelijk is wanneer die realiteit overweldigend aanvoelt. Je zal slagen. Zelfs als het maanden duurt, duurt het niet voor altijd. Niets is voor altijd.

Vergeet niet, hoe slecht je het ook hebt, anderen die minder bekwaam zijn dan jij hebben in veel slechtere omstandigheden een veel langere tijd doorstaan. Ik heb een jaar nagenoeg niets gedaan, aan hongerrantsoenen, met heel weinig zeep, opgesloten in een ruimte zo groot als een badkamer met een andere arme klootzak. We waren allebei idioten en toch hebben we het allebei overleefd. Jij ook.

Besluit om dit te overleven: Loop door je leefruimte. Zeg tegen de muren: “Je zult me ​​niet verslaan.” Zeg tegen je bank: “Je zult me ​​niet verslaan.” Zeg tegen al je meubels: “Je zult me ​​niet verslaan.” Kijk dan in de spiegel en zeg tegen jezelf: “Dit zal me niet verslaan.” En meen het.

Je hebt twee keuzes: je kunt dit overleven, of je kunt op de stoep gaan zitten en vroeg of laat zullen de honden en de vogels je opeten. Het is jouw keuze. Ik heb mijn keuze gemaakt. Ik hoop dat ik je aan de andere kant van deze shit zie.

Dit is anarchistische gevangene Sean Swain in ballingschap uit Ohio bij Buckingham Correctional in Dillwyn, Virginia. Als je dit overleeft, ben je het verzet.

Political prisoners have a lot of experience with forms of social isolation much worse than most people will experience—it’s how the state tries to break them. Here’s a piece by anarchist prisoner Sean Swain talking about how he stays whole. It originally appeared on Sean’s website and you can hear him deliver it aloud on his regular segment on The Final Straw Radio.

—–

The latest concern that folks are expressing during this zombie apocalypse is their inability to cope with isolation and quarantine. We’re just a few weeks into this thing and already folks are going a little bonkers. This is strange to me, given that I’ve spent years at a time in total and complete isolation. It’s almost hard for me to fathom that someone wouldn’t know how to cope in such an environment. So, this week is going to be something of an instructional video – only, without the video, and maybe not very instructive.

OK, first things first. You gotta stay mentally organized, and staying mentally organized means living in a way that’s organized. You need a routine. Routine is key to long-term segregation. You want to get up in the morning at the same time. Set an alarm. Get up, get out of bed, make the bed. It doesn’t matter that you have nowhere to go. It doesn’t matter that you’re not leaving that living space. You get up at the same time and you make the bed, because the sleeping period is over. Create for yourself set times for eating your meals, or a small range of times for those meals to happen in. Set a time for showering or bathing and personal grooming. It doesn’t matter that you’re not going anywhere.

Laying in bed all day in the same sweater and underwear from last Tuesday is not mental organization. It’s surrender. Yes, I’m talking to you. No, you, there. Yes, the one in the sweater and the underwear. Right.

Break up your day into chunks. Fill those chunks with activity. Maybe you like to read. Designate a period of your day for reading. Designate another part of your day for writing, another part for skyping and twitter and social interaction. Doing this gives you routine, but it also gives you benchmarks as you travel through your day. You can say to yourself “I’ve gotten this done, at such-and-such a time, it’s time to do X.” You are now doing your time, your time is not doing you.

Your time will move faster, you’ll get more accomplished. Which brings me to my next point: accomplishing. Each day will bring you multiple opportunities to fulfill goals. Get something written. Get something read. Go a certain time on your stationary bike. Dispose of the body of that annoying next-door neighbor… former neighbor. Just kidding. Don’t kill your neighbor. There are security cameras everywhere. I digress.

The thing is: each day you meet some small goal, then another, then another. You take in calories, you move from activity to activity. Most importantly: you survive. Each day you end still breathing is a mission accomplished. You’re not just writing emails or riding your stationary bike, you’re fighting for your very survival, albeit in a mundane kind of way.

Physical exercise. The human body is a machine made for motion. So move. My captivity workout, I do sets of push-ups, crunches and squats, one set after another. It works major muscle groups, gets my heart pumping, gets me sucking oxygen, and helps me to think more clearly. It allows me to release tension. Now more than ever, that’s important, not just for your survival, but for the survival of your annoying neighbor. So get exercise and whenever possible, in a way that’s safe, try to get an hour of direct sunlight outdoors. Go outside and breathe deeply and feel sunlight on your face. It matters.

Now, if you’re all alone, you can organize your day any way that you want. You can modify your routine at will until it works for you. But if you’re not alone, you have to synthesize your routine with the lives of those around you. Urge them to adopt a routine. Socially, it helps keep the peace. You know what other people are doing at given chunks of the day, and they know what you’re doing. You want periods of solitude and periods of social interaction, time set aside for your own projects and time for collective and communal activities.

Through the course of this, you’re going to experience heightened anxiety. It’s easy to dwell on your own situation and let the worry spiral out of control. It’s easy. We all do it. So what you do, to get out of that spiral, you focus on the struggle of someone else. Get out of your own head. Contribute to someone else’s plight. This isn’t just some Mother Theresa kumbaya crap. It’s not just some virtuous selflessness. It’s a selfish act. It’s motivated by your desire to further your own survival. If you get out of your own head and help someone, you’re exiting that spiral of anxiety.

Some other tips: While it’s good to do some planning for the future, force yourself to stay grounded in the now. Daydreaming about when this is over just makes the now suck worse. A little of that can go a long way. Also, be realistic about how long this is. Don’t wake up every day thinking that we’re all going to pour out into the streets like some flashmob dance routine. It ain’t happening, probably for months. So get yourself into a comfortable routine, for months. This is your reality. It is what it is. Also, when that reality feels overwhelming, remind yourself that this is just temporary. It will pass. Even if it takes months, it doesn’t take forever. Nothing is forever.

Don’t forget, however bad you’ve got it, others less capable than you have gotten through longer chunks of time in far worse conditions. I did a year with virtually nothing, on starvation rations, with very little soap, locked in a space the size of a bathroom with another poor bastard. We were both idiots, and yet we both survived. You will too.

Resolve to survive this. Walk around your living space. Tell the walls: “You won’t defeat me.” Tell your couch: “You won’t defeat me.” Tell all your furnishings: “You won’t defeat me.” Then look in the mirror and tell yourself: “This won’t defeat me.” And mean it.

You have two choices, flat-out. You can survive this, or you can sit down on the curb, and sooner or later the dogs and the birds will eat you. It’s your choice. I’ve made my choice. Hope I see you on the other side of this shit.

This is anarchist prisoner Sean Swain in exile from Ohio at Buckingham Correctional in Dillwyn, Virginia. If you’re surviving, you are the resistance.

Verdacht vuur vernietigt busje van de gevangenis in Créteil
Le Parisien, 27 april 2020

Is de brand die de garage in Créteil op zondagavond trof, crimineel? En zo ja, richtte de brandstichter zich op het gevangenisbestuur? Dit zijn de twee grote vragen na de ramp die de Renault Trucks-dealer ‘s avonds trof.

Het is 23.30 uur als er een explosie te horen is tussen Créteil en Maisons-Alfort. Een paar minuten later belde een bewaker die zijn ronde deed in het gebied van Avenue Foch (ex-N 6) de brandweer en de politie om hen te vertellen dat er zojuist een explosie weerklonk bij de Renault Truck-dealer.

Veertig brandweerlieden, geholpen door een tiental voertuigen, kwamen uit de kazernes in de omgeving en zelfs van Parijs tot Créteil. In de garagewerkplaats, nabij het hoofdmagazijn van 1.000 m2, brak brand uit. Met vier lansen werkten de brandweerlieden vooral aan een busje, waarvan we later hoorden dat het tot het gevangenisbestuur zou behoren en een aanhangwagen gevuld met reserveonderdelen voor vrachtwagens.

De twee voertuigen stonden voor de gevel van de werkplaats. Maar brand verspreidde zich ook naar het gebouw en zorgde voor gedeeltelijke schade. Binnenin lag er 15 m3 banden. Een ander probleem voor de brandweerlieden, van wie er één licht gewond raakte tijdens de ingreep: de aanwezigheid van een fles acetyleen die verplaatst en gekoeld moest worden omdat deze dreigde te exploderen.

De brandweerlieden hebben twee uur de tijd nodig gehad om het incident af te handelen. De materiële schade had veel ernstiger kunnen zijn, aangezien de balans, naast het voertuig en de oplegger, op 15 m3 banden en een zwartgeblakerde gevel komt.

Rond 03.30 uur arriveerden technici van het politielaboratorium ter plaatse om te proberen achterhalen hoe de brand was begonnen. Volgens de allereerste waarnemingen was de brand waarschijnlijk opzettelijk. ‘Maar omdat de scène vervuild was door de vele brandweerlieden, is het op dit moment moeilijk om zeker te zijn’, relativeert een onderzoeker. Het parket van Créteil heeft de zaak overgedragen aan het stadspolitiebureau.

Via Demesure
Vertaald door ABC Gent

Zondag 19 april, in de schemering, in een leeg en stil Parijs, kwamen enkele activisten helpen om het isolement van gevangenen in de gezondheidsgevangenis te doorbreken.

Er werd vuurwerk afgestoken, begeleid door het scanderen van ‘Vrijheid!’. De actie werd door de gedetineerden met luid applaus onthaald.

Over de hele wereld komen gevangenen in opstand, hard getroffen door anti-pandemie maatregelen, laten we allemaal solidair zijn.

Zolang iemand opgesloten zit, zal niemand vrij zijn!
Vuur voor de plaatsen van opsluiting en voor de wereld die ze produceert!