Heeft Baudet het geweten?

= NIMO Blog = 

De exitpolls en voorlopige uitslagen van de stemmentelling door GeenStijl/GeenPeil zijn geruststellend: Forum voor Democratie neemt een bescheiden vierde plaats in met 3 zetels, na een onverwachte winst voor de PvdA met 5 zetels, en VVD en CDA beide op 4. Het debat tussen Baudet en Rutte heeft niet geleid tot een nek-aan-nek race tussen beide partijen. Ik vond Rutte in het debat overigens duidelijk de betere, met meer leiderschap, kennis en overwicht, maar commentatoren houden het erop dat ze aan elkaar gewaagd waren en zeiden dat Baudet ook ontregelend werkte.
Lees verder...

Extreemrechts en de alt-right sympathie van Baudet

= NIMO Blog =

(Vervolg op Erkenbrands antisemitisme, 4chan en sympathie voor Baudet)
Lees verder...

Erkenbrands antisemitisme, 4chan en sympathie voor Baudet

= NIMO Blog =

Ik heb eerder over Thierry Baudet geblogd, en ook eerder gewezen op dubieuze uitspraken van hem zoals de beruchte ‘homeopathische verdunning’ en zijn contacten met extreemrechts. Dat is nu bijna anderhalf jaar geleden en inmiddels staat zijn ‘Forum voor Democratie’ op het punt de grootste partij te worden in de Eerste Kamer. In drie provincies is FvD de grootste partij geworden (NB een statenlid gaat op eigen naam verder waardoor ze nu nog maar in twee provincies de grootste zijn), en ze levert in totaal 86 statenleden.

Baudets Forum op elitair pluche in Zuid-Holland?

= NIMO Blog =

We staan "te midden van de brokstukken van wat ooit de grootste en mooiste beschaving was die de wereld ooit heeft gekend", aldus Thierry Baudet op de avond van de provinciale verkiezingen nadat de monsterzege van zijn Forum voor Democratie zojuist bekend was geworden. "... Maar net als al die andere landen van onze boreale wereld, worden we kapotgemaakt door de mensen die ons juist zouden moeten beschermen. We worden ondermijnd door onze universiteiten, onze journalisten. Door de mensen die onze kunstsubsidies ontvangen en die onze gebouwen ontwerpen. En vooral worden we ondermijnd door onze bestuurders. Een kliekje omhooggevallen netwerkers, beroepsvergaderaars, mensen die nog nooit een boek hebben gelezen in hun leven en geen idee hebben wat op de lange termijn de issues zijn."
Lees verder...

Steunt GroenLinks een boycot van Israel?

(Vervolg van deel 1.)

Wat veel Joden steekt is de blinde vlek bij links voor de vaak zoveel grotere misstanden in Arabische landen in vergelijking met de vaak zware kritiek op Israel. Bijvoorbeeld voor het extreme racisme in met name de Golfstaten tegenover Aziaten, die soms letterlijk als slaven worden gehouden en uitgebuit. Martelpraktijken, gevangenissen waar je nooit meer uitkomt laat staan een advocaat te zien kunt krijgen, een verbod op het belijden van andere godsdiensten en ga zo maar door. En nee, dat rechtvaardigt niet alles wat in Israel gebeurt, ook daar is het soms goed mis en worden Arabieren geregeld gediscrimineerd. Maar het deugt niet om de misstanden aan één kant zo uit te vergroten en die aan de andere kant goeddeels te negeren. Volgens sommigen is dat een vorm van antisemitisme maar zelfs als dat niet de intentie is, is het niet alleen onterecht maar ook contraproductief als je wilt bijdragen aan een oplossing van het conflict.
Lees verder...

GroenLinks staat wel/niet achter een boycot van Israel

Bij politieke partijen, media en opiniemakers in het Westen geldt Israels bestaansrecht van oudsher als vaststaand feit in de discussie over het Midden-Oosten. Dat is echter al jaren aan het opschuiven, en dit bestaansrecht wordt tegenwoordig zelfs in gerenommeerde media met enige regelmaat openlijk betwijfeld of betwist. Dat leidt vervolgens meestal tot verontwaardiging van de 'usual suspects', en heel soms wringt een hoofdredacteur of ombudsmens zich in bochten om aan beide kanten recht te doen maar verder gebeurt er weinig. Zelfs in VPRO's Zomergasten mocht de hardcore antizionist Abou Jahjah een paar jaar geleden uitgebreid zijn ideeën aan de man brengen. En nu heeft dan een gerenommeerde serieuze politieke partij BDS omarmd. - Of wacht, ze steunen het ook weer niet echt, zo verklaart men later als er toch wat commotie door komt in de weken voor de provinciale statenverkiezingen.
Lees verder...

Antisemitische clichees in kritiek op Gaza geweld

= IMO Blog = 



Vorige week kwam een jonge verpleegster om bij de rellen in de Gazastrook. Palestijnse bronnen beweerden dat ze expres door Israel was doodgeschoten ondanks dat ze duidelijk herkenbaar was als verpleegster. En zo kwam het ook in de media hier, en elders. Ze groeide uit tot een soort symbool en haar dood kreeg veel media aandacht. Zo gaat het vaak: wanneer Palestijnse vrouwen of kinderen omkomen wordt dat Israel zwaar aangerekend, zonder dat de ware toedracht wordt uitgezocht, en zonder dat Hamas mede verantwoordelijk wordt gehouden voor het blootstellen van kinderen aan gevaar. In sentimentele reportages zien we de Palestijnen weer als de ultieme slachtoffers:

"Mijn dochter had geen wapens, ze was een verpleegkundige. Ze gaf veel om haar mensen", zegt Sabreen. "Ik wilde haar zo graag zien een witte trouwjurk en niet in haar lijkwade."
Lees verder...

---

Ratna Pelle on 06.08.18 [link] [Geen opmerkingen]

Radikalisme en antisemitisme van Abbas en Hamas

= IMO Blog =



Het is alweer even geleden, en waarschijnlijk allang vergeten op de redacties van kranten en het NOS journaal, en daarmee ook door het publiek. Daar draaide men de afgelopen weken overuren met reportages en artikelen over Israels 70^ste verjaardag en hoe het 'buitensporige' geweld van Israel haar 70^ste verjaardag zou hebben overschaduwd, de verplaatsing van de Amerikaanse ambassade en het benadrukken hoe na 70 jaar toch vooral de vrede verder weg is dan ooit. Maar in een toespraak eind april liet president Abbas zich ongegeneerd antisemitisch uit.
Lees verder...

Israel en de antisemitische karikatuur

= IMO Blog =



Met enkele anderen discussieerde ik op een discussieforum over de vraag of de cartoon van Jos Collignon n.a.v. Israels 70^ste verjaardag antisemitisch is. Volgens mij is dat niet hard te maken, ik zie geen expliciete verwijzingen naar antisemitische thema's, behalve dan dat de soldaat die Israel verbeeldt heel groot en heel lelijk en heel onsympathiek oogt. Dat is niet perse antisemitisch, maar de optelsom van al die cartoons waarin Israel het toppunt van wreedheid en slechtheid is, komt aardig in de buurt. Iemand schreef het volgende wat betreft deze cartoon:

Lees verder...

Collignon en de karikatuur van Israel

De agressieve Palestijnse protesten tegen Israels bestaan als Joodse staat riepen de afgelopen tijd de nodige verontwaardiging op. Nee, sorry, ik bedoel natuurlijk: de Israelische reactie op deze protesten riep de nodige verontwaardiging op. Bij die reactie vielen een aantal doden, dat is waar. Weliswaar vooral Hamas strijders, zoals o.a. blijkt uit dit rapport (en ook Hamas gaf toe dat diverse strijders waren gedood), maar dat is voor veel mensen bijzaak. Israelische soldaten die Palestijnen doden, dat werkt op een of andere manier in op bepaalde hersengebieden, het roept emoties op die we verder vooral kennen als er iets in mensen hun achtertuin gebeurt, als het weer tijd is voor de jaarlijkse Zwarte Pieten discussie of als de bonus van een bankdirecteur op een onhandig moment wel erg fors wordt verhoogd. Zo ook bij huiscartoonist Jos Collignon van de Volkskrant.

Lees verder...

De twee maten van NIDA

Dat NIDA geen afstand nam van de “Israel = IS” tweet was niet alleen een principe kwestie, maar ook electoraal handig: veel allochtonen denken zo over Israel en Joden en geloven dat het CIDI de lange arm van Israel in Nederland is (zo gaat hun eigen Erdogan immers ook te werk) en de Joden achter de schermen aan de touwtjes trekken.
Lees verder...

De sympathie van Denk en NIDA

Zoals verwacht deden kleinere uitgesproken partijen het goed bij de gemeenteraadsverkiezingen van 21 maart, zowel ter linker- als ter rechterzijde. Althans in de grote steden, want in veel kleinere plaatsen wonnen vooral lokale partijen die vaak geen bijzonder radikale standpunten hebben maar in de beleving van veel mensen dichter bij de zorgen van de gewone man en vrouw staan dan landelijke partijen. Denk, NIDA en ook de Partij voor de Dieren worden vaak bij de progressieve partijen ingedeeld, maar de vraag is of dat terecht is. Denk en Bij1 worden in de stemwijzers steevast bij de linkse partijen gerekend, en daardoor kreeg ik ze bij de vorige landelijke verkiezingen nogal bovenaan bij de resultaten. Onterecht lijkt mij als je bedenkt dat Denk stevig sympathiseert met Erdogan en behoorlijk Turks nationalistisch is.
Lees verder...

Israel: vertekend beeld onder vergrootglas media

(© foto IPI 2011)

Ratna Pelle

De staat Israël ligt in de berichtgeving door de media vaak onder een vergrootglas, waarbij vooral de negatieve zaken veel aandacht krijgen. Daarvoor zijn verschillende oorzaken aan te wijzen. De Werkgroep Accuratesse en Authenticiteit in Reportages (WAAR) volgt het nieuws over Israël kritisch en corrigeert dat waar nodig. In WAAR zitten burgers met een Joodse, christelijke en niet religieuze achtergrond en van allerlei politieke richtingen. Ook de website Israël-Palestina Info (IPI) probeert het vaak eenzijdige beeld over Israël in de media bij te stellen en aan te vullen. Ratna Pelle is actief bij beide groepen.
Lees verder...

Ahed Tamimi terecht gearresteerd en vastgehouden?

Afgelopen woensdag besloot een Israelische militaire rechtbank om Ahed Tamimi tijdens haar proces in voorarrest te houden. Volgens Human Rights Watch kan het proces maanden duren omdat de aanklager 18 getuigen wil oproepen, aldus een Belgische krant (Vreemd genoeg zag ik er woensdag niks over op het NOS journaal, noch op hun website. Misschien vonden ze het zelf ook wat gortig worden qua belangstelling voor een verder eigenlijk niet zeer relevante kwestie?).
Lees verder...

Ahed Tamimi: vrijheidsstrijdster of nieuwe filmster?

Vlak voor kerst werd de mediagenieke Palestijnse Ahed Tamimi gearresteerd, nadat een video viraal was gegaan waarop te zien was hoe ze soldaten had geslagen en geschopt. Ik kwam jaren geleden al filmpjes van haar tegen op o.a. het weblog Elder of Ziyon, waarbij me opviel hoe rustig de Israelische soldaten bleven terwijl zij, toen pas rond de 10 jaar oud, en andere vrouwen, tegen ze schreeuwden, duwden, jenden en zelfs beten. Ik kan me eerlijk gezegd niet voorstellen dat soldaten uit andere landen in een conflictsituatie zo zouden handelen. In Iran, Turkije of Rusland zou je dat niet moeten proberen, en doet dus ook niemand dat. Omdat je weet dat je daar niet met het leger kunt sollen en omdat de oppositie hun kinderen niet op deze manier wil inzetten en in gevaar wil brengen. En omdat er ook veel minder internationale en media-aandacht voor zou zijn, en wie wil dat zijn kinderen wegrotten in een gevangenis?
Lees verder...

Sigrid Kaag (3): tendentieuze kritiek en terechte zorgen

Vervolg op: Sigrid Kaag: topdiplomaat met Palestijnse banden (2)

Hij is even blijven liggen, maar ik wou nog enkele artikelen over minister Sigrid Kaag bespreken, waaronder het voorheen al genoemde persbericht van Likoed Nederland. In de voor Likoed kenmerkende stijl noemt men Kaag een 'terroristenvereerder', concludeert dat haar man mogelijk persoonlijk de hand in terreur heeft gehad (hij diende immers onder Arafat die opdracht gaf tot deze aanslagen), dat zij bewondering heeft voor terroristen omdat ze een foto van haarzelf en kinderen met Arafat in haar woonkamer heeft, dat ze goede banden heeft met terreurorganisaties (omdat ze zich in interviews geregeld op haar goede relatie met de sjiitische terreurorganisatie Hezbollah beroept). Zo gaan ze nog even door met hun zevenmijlslaarzen: ze heeft haar kinderen 'pro-terreur' opgevoed omdat haar dochter een keer “Marwan Barghouti for president” op Twitter had geliked. Ze heeft 'de democratisch gekozen Israëlische premier Netanyahu' onder meer “een racistische demagoog” en “geen vertegenwoordiger van vredelievende Israëli’s”' genoemd, en heeft nauwelijks verbondenheid met Nederland o.a. omdat zij haar kinderen Palestijns noemt.
Lees verder...

Sigrid Kaag: topdiplomaat met Palestijnse banden (2)

Hoe bezorgd moeten we ons maken over Sigrid Kaag als nieuwe minister van Ontwikkelingssamenwerking? Ze is zoals gezegd getrouwd met een Palestijnse voormalige onderminister onder Arafat. Ze stond aan het hoofd van UNRWA, waarvan de nauwe banden met Hamas bekend zijn. Ze woonde jarenlang met haar man in Oost Jeruzalem, en uit een uitzending van Buitenhof van 21 jaar geleden blijkt dat ze in ieder geval toentertijd het Palestijnse narratief volledig had omarmd. De ene na de andere aantijging tegen Israel wordt geuit, ze beweert dat de vader van haar man door een orthodox Joodse familie uit zijn huis is gezet, en dat hij door een Jood werd aangevallen. Ze heeft het continu over confiscatie van land, economische uitsterving, huisonteigeningen. Politiek actieve Palestijnen die zich voor vrede inzetten (want iets anders doen Palestijnse activisten uiteraard niet) worden door rechtse Israeli's aangevallen. Ze zegt voor vrede te zijn, voor twee staten, maar gaat helemaal nergens in op Palestijns geweld en extremisme, op hoe een serie van aanslagen toentertijd de grote steun in Israel voor de Arbeidspartij en voor het Oslo vredesproces heeft doen kantelen in het voordeel van Netanyahu. Wel beschuldigt ze Netanyahu indirect van racisme, heel geraffineerd, door met instemming Israelische demonstranten aan te halen die het hebben over "soundbites met een haast racistische en demagogische teneur over de Palestijnse vredespartner (Arafat, RP) die in het nauw wordt gedreven". Vervolgens legt ze uit dat Arafat inderdaad 'geen perfecte regeringsleider' is, maar daar voert ze tal van verzachtende omstandigheden voor aan: de Palestijnen hebben nou eenmaal geen perspectief, ze zitten gevangen in Gaza en worden behandeld als derderangs burgers. Het ligt, kortom, allemaal aan Israel en Arafat valt niks te verwijten. Ze zat tegenover de religieuze en emotionele Wiesje de Lange, wat haar in een comfortabele positie bracht als de redelijke stem die vrede wil en een oplossing, terwijl De Lange bleef hangen in de groot-Israel gedachte en haar gevoel bedreigd te worden en nooit een Arabier te kunnen vertrouwen.
Lees verder...

Sigrid Kaag: topdiplomaat met Palestijnse banden (1)

Er is, vooral in Joodse en pro-Israel kringen, al veel geschreven over Sigrid Kaag, de nieuwe minister van Ontwikkelingssamenwerking.  Op diverse websites en Twitter uitte men zorgen en meer over haar Palestijnse echtgenoot (onderminister onder Arafat en nauw betrokken bij de Oslo akkoorden), uitspraken van haar over Netanyahu en foto's waar ze met o.a. Arafat op staat. Anderen uit de pro-Israel scene, zoals aanvankelijk ook Keesje Maduraatje, oordelen opvallend mild over haar. Uiteraard roepen de felle reacties van sommigen ook weer tegenreacties op, die qua demagogie en stemmingmakerij niet onderdoen voor de 'zionisten'. Zo hekelde Amsterjan, pseudoniem van historicus Jan Tervoort, de 'ultrazionistische paniek' na bekend worden van haar functie:
Lees verder...

Het pro-Israelische NOS Journaal

Het NOS Journaal wordt er ook geregeld van beschuldigd te pro-Israel te zijn. In stevige bewoordingen uitte Dries van Agts The Right Forum (TRF) zijn onvrede over een reportage van Monique van Hoogstraten van afgelopen juli, waarin wel duidelijk wordt gemaakt dat Abbas degene is die de invoer van medicijnen en stroom stopte en ervoor zorgt dat patienten geen toestemming meer krijgen om in Israel behandeld te worden. Want het lag toch allemaal eigenlijk aan Israel dat met een 'wurgende blokkade en drie verwoestende offensieven' van Gaza een 'humanitair spookhuis' had gemaakt? En dat 'volgens het internationaal humanitair recht de verplichting heeft in de elementaire levensbehoeften van de bevolking van Gaza te voorzien'. En bovendien is 'de strijd tussen de PA en Hamas om te beginnen in de Israëlische bezettingspolitiek geworteld', waarbij 'de internationale gemeenschap al jaren schaamteloos de andere kant opkijkt, zoals ze ook Israëls illegale koloniale avonturen op de Westelijke Jordaanoever en in Oost-Jeruzalem structureel op hun beloop laten'.
Lees verder...

Het Jeugdjournaal redt de kinderen van Gaza

Vorige maand vloog het Jeugdjournaal uit de bocht. De blunder was zo erg, dat de NOS vier dagen later deemoedig schreef dat men 'iets fout' had gedaan. Een soort van rectificatie dus, maar nogal onbeholpen geformuleerd met zinnen als 'Een volgende keer zullen we nog beter ons best doen als we dit soort ingewikkelde onderwerpen in het Jeugdjournaal uitleggen.' Wat was er gebeurd dat men tot deze nogal ongebruikelijke stap besloot?
Lees verder...