Monthly Archives: November 2015

De Cult van Progressivisme

Geen categorie

Soms denken we te moeilijk. Soms willen we mensen om ons heen overtuigen van ons gelijk door ons hele wereldbeeld over hen uit te braken: we vertellen dat dit zo is en dat zus is en hierover gelogen werd in media… Totdat we onszelf tegenhouden: we doen veels te moeilijk.

Iemand overtuigen van de waarheid is niet hetzelfde als iemand de hele waarheid vertellen. ‘Waarheid’ is nogal breed en complex om te vertellen. Veel simpeler is het tegenovergestelde: leg die persoon de Leugen voor die hem of haar wordt verteld. Leugens zijn intuïtief. We begrijpen een leugen veel sneller dan dat we een diepe waarheid begrijpen.

De grootste Leugen aan het begin van de 21 eeuw is simpelweg de leugen van progressivisme. Vanuit historisch perspectief is progressivisme een vreemde cult; het is de meest succesvolle cult ter wereld. Maar het is een cult desalniettemin, en een cult hangt door leugens aan elkaar. Neoreactionairen noemen de manifestatie van deze cult omineus ‘het Kathedraal’. Harvard en per extensie academia is deel van het kathedraal. Middelstroom media is deel van het kathedraal. Politici en met name democraten zijn deel van het kathedraal. Het kathedraal bepaald wat politiek correct is en wat niet; het bepaald wat wij lezen, wat wij denken.

Om de leugen van progressivisme uit te leggen hoeven we dus niet een heel alternatief wereldbeeld op te hangen. Veel simpeler is om naar de leugens van kathedraal-instituties te kijken. Thinkprogress.com is een prima voorbeeld. Laten we naar deze screenshot kijken:

thinkprogressivecult

Het is lachwekkend hoe weinig moeite de ‘journalisten’ van deze artikelen nog doen om hun bias te verhullen. Deze artikelen zijn niet geschreven om je te doen nadenken; ze zijn geschreven om amygdalas te triggeren, om de leden van de progressieve cult emotioneel te prikkelen.

Ik ben geenszins van plan om van elk clickbait artikel uit te leggen waarom het voor 95% onzin is, maar kort over “The Impact of Obamacare On Cancer Outcomes Is Becoming Clearer”. Het Kathedraal staat volledig achter Obama en universele zorg dus we kunnen vantevoren voorspellen dat het artikel een lofzang gaat afsteken over Obamacare. Wis en waarachtig, dat is het geval. Obamacare is een daverend succes! En waarom? Omdat de diagnoses van cervicale kanker van vrouwen tussen 21 en 36 zijn toegenomen. Wat?? Die argumentatie is onzin.

1 – Het is een praktisch verwaarloosbaar feitje in het web van de zorg (comrades! Production of chairs has increased with 10.4%! The economy is a great success!).

2 – Een toename in diagnostiek betekent geenszins een toename in kwaliteit van zorg. Afwijkende cellen in een vroeg stadium worden vaak conservatief behandeld, met andere woorden: je maakt deze vrouwen alleen maar onnodig ongerust en geeft daar bovendien veel geld aan uit. In Nederland doen we middels bevolkingsonderzoek ook aan vroegdiagnostiek van cervixcarcinoom: eens in de 5 jaar, vanaf het 30e levensjaar.

Ik ben al weer te lang doorgegaan met inhoudelijk argumenteren. Dat werkt niet bij cultisten, ik weet het. Beter om met ze te spotten; geen betere manier om leugens aan het licht te brengen dan met humor. Dus ter afsluiting, enkele suggesties voor toekomstige thinkprogress artikelen:

  • “Two children massacred by yet another Texas gun owner; Republicans blame foreigners”
  • “10 Reasons Why Trump Is Hitler. What if a Mexican was born a Jew?”
  • “Black bi-sexual in wheelchair brutally assaulted by Baltimore police”
  • “Hillary promises to close Guatanamo Bay: why we believe her”
Advertisements

Gedachten omtrent Parijs

Geen categorie

Nu het stof van de mediahype enigszins gedaald is lijkt het mij tijd voor alfaNL om een bescheiden bijdrage te leveren aan het debat rondom de terroristische aanval in Parijs.

Vanuit neoreactionair perspectief zijn de aanvallen prima te verklaren. Goede moslims verklaren Jihad aan non-gelovigen – zo heeft Mohammed gesproken. Een gematigde moslim is een slechte moslim. IS heeft de juiste interpretatie van de Quran. We zouden niet moeten opkijken van deze agressie: de aanslag was niet alleen voorspelbaar maar ook het begin van alleen maar meer aanslagen nu de pacificerende hegemonie van het Westen afbrokkelt.

Maar Nrx is geen middelstroom media. Middelstroom media is min of meer tegenovergesteld van Nrx – middelstroom media is geschokt door de aanvallen! Hoe hadden we dit ooit kunnen voorspellen! Vuige extremisten! Tijd om je solidariteit met de slachtoffers te tonen – Twitter Hashtag Pray for Paris en voeg een Franse foto toe aan je facebook profiel!

Bijzonder aan dit sentimentalisme is dat het haast bedoeld oppervlakkig lijkt: telkens als we onze solidariteit met de Parijzenaren vermelden voegen we daar snel aan toe dat we geenszins haat dragen jegens Islam. Nee, al onze haat wordt gericht op de ‘extremisten’, die kleine 0,1% die het voor de rest verpest. Hoe gaan we met deze extremisten om? Hoe herkennen we ze? Wie zijn ze eigenlijk? Wat is er eigenlijk aan de hand?? Niemand heeft enig idee, maar over een maand is de media verder gegaan en zijn we het hele voorval toch weer vergeten, net als we Charlie Hebdo weer vergeten zijn.

… Tot de volgende aanslag plaats vindt, vanzelfsprekend. #PrayForTheHague?

 

Het Plafond van Zelf-Ontwikkeling

Dharma, Tier 2, Zelf-Ontwikkeling

Ik wou dit eigenlijk op m’n typemachine schrijven maar bedacht me toen: waarom niet hier? #YOLO.

De laatste tijd loop ik aan tegen iets wat ik het plafond van zelf-ontwikkeling noem. Ik meen dit plafond te herkennen bij anderen om mij heen maar ik kan alleen mijn eigen ervaring goed vertellen. Dus bij deze mijn gedachten.

De meeste mensen zijn om wat voor redenen dan ook niet geïnteresseerd in zelf-ontwikkeling als kennisgebied. Ze vinden zelf-hulp gurus raar, ze hebben een leven lang slechte ervaringen  met nieuwjaarsvoornemens achter de rug of ze vinden de mensen die het wel serieus nemen eng. Ik daarentegen was gefascineerd.

Als je de ideeën en subcultuur die om ZO (en daarbij includeer ik game!) zit serieus neemt kun je heel anders tegen je leven aan gaan kijken. De verzameling informatie vanuit RSD, inner circles, Tony Robbins, zelf-hulp boeken, nieuwe vrienden en nieuwe relaties verandert je. Zelf Ontwikkeling is een Hero’s Journey; je eindigt als een ander persoon dan dat je begon. Je verlaat bekend gebied. Je ontmoet mentors. Je maakt nieuwe vrienden, nieuwe vijanden. Je verslaat innerlijke demonen. Tijdens dit alles maak je allerlei emotionele ups en downs mee, al helemaal als je hard werkt aan je game – ik heb een paar belachelijke avonturen beleefd tijdens nachten stappen.

Na verloop van tijd voel je hoe je bent gegroeid. Je voelt je capabeler, rustiger en doelsgezinder. Je kijkt anders tegen zaken aan, vraagt je af waarom je je ooit zoveel zorgen hebt kunnen maken om zulke onbelangrijke dingen. Je hebt routines opgebouwd: je sport, je leest, je werkt en je sociale kring is gezond. Nu komt er nooit een moment waarop iemand je feliciteert en vertelt dat je het snapt, maar op een gegeven moment weet je dat je de puzzel hebt uitgevogeld. Dat is een fijn moment.

Maar… Wat komt er daarna? Op een gegeven moment heb je het allemaal wel weer gezien. Dat is het plafond van ZO.

Het plafond van ZO is het punt waarop je jezelf langere tijd met zelf-ontwikkeling bezig hebt gehouden totdat je er op een gegeven moment… Soort van klaar mee bent. Niet in de zin dat je je geloof in ZO kwijt bent – integendeel, ik ben er meer dan ooit van overtuigd dat zelf-ontwikkeling werkt, dat het een bestaand fenomeen in het leven is waar men zich mee bezig kan houden. Tony Robbins heeft ondanks z’n overcharismatische praatjes gelijk: you can change your life! Maar als die verandering je op een dag min of meer gelukt is – wat dan? Je hebt het ‘succes-spel’ uitgespeeld, de credits rollen voorbij. Is dit het dan? IS DIT ALLES?

Ja, dit is alles. Dit is het plafond aan zelf-ontwikkeling. Je zou jezelf nog -veel- verder kunnen pushen; nóg strenger eten, nóg vaker mediteren…. Hel, voor mijn part ga je experimenteren met supplementen en micro-drugs. Maar je hebt het punt van verminderd rendement {point of diminishing returns} bereikt: je bent gedisciplineerd genoeg voor een genetisch succesvol leven. Meer discipline voorbij dit level draagt niet bij aan je geluk, in dezelfde zin dat meer geld voorbij een bepaald level niet bijdraagt aan je geluk. In South Park termen jagen deze lui het heroïne draakje achterna:

Het is op dit punt dat ik persoonlijk ga sleken {slacken}. Jointje, twitch tv & wat porno. Ik bedoel, waarom niet? Ik heb m’n zaakjes op orde toch? Waarom meer? Mijn lichaam kan de motivatie gewoonweg niet opbrengen. De standaard ZO respons is nu: ‘Je hebt limiting beliefs! Jij BENT je lichaam en jij bepaalt je motivatie! Wil je nou die übermensch zijn of niet?’ Maar dat houdt geen stand. De übermensch is geen ideaal om in te geloven, het is een truukje, een vorm van meesterschap. De queeste naar het perfecte succes is de queeste naar de heilige graal. Spoiler alert: ze bestaan niet en je blijft je hele leven tevergeefs zoeken. Wat geenszins m’n sleekgedrag goedpraat – ZO zit inmiddels zo in m’n persoonlijkheid dat ik alsnog m’n negatieve gewoontes zal proberen weg te werken. Maar ik doe het als een extraatje, met opgetrokken wenkbrauwen en grijns op m’n smoel.

Alfa zegt sorry?

Alfa, Muziek, Vrouwen

Ik moet iets opbiechten… Er is een jongen voor wie ik een zekere mancrush koester… Die jongen is Justin Bieber. Ik ben een Belieber, hoewel dat wat mij betreft net zo creepy klinkt als een Brony.

Niet dat ik ook maar enig idee heb wie de echte Justin Bieber is. Zoals mijn andere mancrush John Mayer zei: ‘by now it takes approximately 1 hour to convince people they know absolutely nothing of who I am’. Ik weet niks van Justin behalve dan de flarden van zijn imago die ik oppik via de media. Wel is het zo dat ik z’n vibe waardeer en dat hij beLACHelijk goede beatmakers heeft. Der Bieber heeft een paar hele goede nummers. Ik gooi z’n hits zo in m’n speellijst.

Plus, ik ben professionele lyrics-analist en een aantal van z’n lyrics zijn interessant, of hij ze nou wel of niet zelf heeft geschreven. ‘Sorry’ bijvoorbeeld.

You gotta go and get angry at all of my honesty
You know I try but I don’t do too well with apologies
I hope I don’t run out of time, can someone call a referee?
Cause I just need one more shot at forgiveness
I know you know that I made those mistakes maybe once or twice
By once or twice I mean maybe a couple of hundred times
So let me, oh let me redeem, oh redeem myself tonight
Cause I just need one more shot at second chances

Is it too late now to say sorry?
Cause I’m missing more than just your body
Is it too late now to say sorry?
Yeah I know that I let you down
Is it too late to say that I’m sorry now?

Voor degenen die nog niet bekend waren met Heartiste: dit is de alfa manier om sorry te zeggen. Wie goed leest merkt dat Bieber helemaal niet sorry zegt. Integendeel. Hij zegt meer iets in de trant van: sorry?

Justin heeft in het nummer een denkbeeldig gesprek met de luisteraar en zegt ‘sorry’. Waarvoor wordt nooit hardop uitgesproken maar de hint is duidelijk:

‘Schatje ik ben vreemd gegaan en het spijt me!’
– ‘Oh Justin godverdomme!’
‘Ey schatje rustug waarom wordt je boos op mijn eerlijkheid?’
– ‘Hoe vaak ben je vreemdgegaan??’
‘Ja één keer met je zus. Oh nee eigenlijk twee keer, maar dat was iemand die je niet kent. Oh nee eigenlijk honderd keer ik heb je hele vriendenkring geknald!’
– ‘…’
‘Schatje kijk hoe ik sorry & body met elkaar rijm!’
– ‘Ok ik vergeef je.’

Voila, de alfa zegt sorry. Iedereen blij, de gordijnen sluiten. Nu hoop ik wel dat mensen de plottwist van dit nummer hebben meegekregen: dit nummer gaat niet over liefde, het gaat over harem management.

PS: De eerlijke versie van dit nummer: