-osr- τίποτε δεν χαρίζεται….. όλα κερδίζονται μόνο όταν τα διεκδικούμε και τα θέλουμε αληθινά

Πάντα σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις ανασύρονται τσιτάτα και συνθήματα είτε ειπώθηκαν είτε όχι, ούτως ώστε αναλόγως της προδιάθεσης και της κατεύθυνσης που θέλει να δώσει αυτός/αυτή που το λέει, να αιτιολογήσει και να δικαιολογήσει μια εκ των πραγμάτων απόλυτη θέση χωρίς επί της ουσίας επιχειρήματα.

Άλλωστε αυτό εξυπηρετούν τα τσιτάτα και τα συνθήματα, να εκφράζεις μια απόλυτη θέση και να περιχαρακώνεσαι πίσω από αυτήν έχοντας ως προμετωπίδα την «αυθεντία» αυτού/αυτής που εκστόμισε το σύνθημα.

Κλασικό είναι προφανώς το «Αν οι εκλογές άλλαζαν κάτι, τότε θα ήταν παράνομες» της Έμμα Γκόλτμαν, καθώς επίσης και από την άλλη άκρη του πολιτικού φάσματος αυτό που είπε ο Τσώρτσιλ ότι:  «Το καλύτερο επιχείρημα εναντίον της δημοκρατίας είναι μια συζήτηση πέντε λεπτών με τον μέσο ψηφοφόρο.»

Πίσω από αυτά τα συνθήματα υποκρύβεται προφανώς μια ιδεολογική κατεύθυνση αυτού που τα εκφέρει και αυτού που τα αναπαράγει και αναλόγως του αποτελέσματος που θέλει να πετύχει.

Άλλο επίσης λιγότερο γνωστό σύνθημα που επιδιώκει συγκεκριμένο αποτέλεσμα είναι και αυτό που είπε ο Λίνκολν «Η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με την ψήφο μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου.»

Άλλο όχι και τόσο γνωστό γνωμικό ειπώθηκε από τον Σαρλ Ντε Γκωλ:  «Στην πολιτική είσαι αναγκασμένος να προδίδεις είτε τη χώρα σου είτε τους ψηφοφόρους. Εγώ προτιμώ να προδίδω τους ψηφοφόρους.»

Επίσης γνωστό γνωμικό από την αρχαιότητα και τον Πλάτωνα το οποίο βλέπουμε πολύ συχνά σε προεκλογικές κυρίως περιόδους: «Μια από τις τιμωρίες που δεν καταδέχεσαι να ασχοληθείς με την πολιτική είναι ότι καταλήγεις να σε κυβερνούν οι κατώτεροί σου.»

Όλα αυτά τα συνθήματα και τσιτάτα που ειπώθηκαν από διαφορετικούς ανθρώπους, σε διαφορετικές χρονικές περιόδους της ιστορίας, σε διαφορετικές τοποθεσίες και κοινωνικά και πολιτικά περιβάλλοντα είναι αδύνατον να αναφέρονται στο ίδιο πράγμα, έστω και αν αυτό φαίνεται εν πρώτοις με μια απλή ανάγνωση.

Οι όροι «πολιτική» «δημοκρατία» και «εκλογές» για παράδειγμα δεν σημαίνει προφανώς το ίδιο πράγμα για τον Ντε Γκωλ και για τον Πλάτωνα αφού η διαστρέβλωση και διαστροφή που έχει υποστεί ο όρος από την αρχαιότητα είναι τόσο μεγάλη που σημαίνουν δύο διαφορετικά πράγματα.

Η Πολιτική των αρχαίων Ελλήνων εν γένει αφορούσε την ενασχόληση για το καλό το της Πόλεως, το κοινό καλό με λίγα λόγια, ενώ πλέον στην σύγχρονη εποχή, η πολιτική σημαίνει εν πολλοίς την μικροκομματική ενασχόληση και την αρπαγή της εξουσίας μέσω συγκεκριμένων μηχανισμών.

Η Δημοκρατία των αρχαίων Ελλήνων δεν έχει καμιά σχέση με αυτό που παρέμεινε να σημαίνει σήμερα ως καρικατούρα της αρχικής της έννοιας, αφού στην Αθηναϊκή Δημοκρατία οι πολίτες αποφάσιζαν οι ίδιοι άμεσα ως Δήμος για την Πόλη τους και όχι μέσω λεγόμενων αντιπροσώπων και μάλιστα κάθε πέντε χρόνια και χωρίς κανένα τρόπο άσκησης ελέγχου πάνω στην απόλυτη εν πολλοίς εξουσίας που ενδύονται τώρα.

Οι εκλογές μέσω δημοψηφισμάτων κάθε μήνα στην Ελβετία για παράδειγμα δεν έχουν καμιά σχέση με τις εκλογές που συνηθίσαμε εμείς εδώ στην Κύπρο και προφανώς το νόημα του ίδιου όρου αλλάζει αναλόγως ποιος το εκφέρει.

Ως εκ τούτου τίθεται ένα ερώτημα: αλλάζουν κάτι οι εκλογές στην Κύπρο του 2019; Η προσωπική μου άποψη μετά από πάρα πολλά χρόνια τριβής και ενασχόλησης με την Πολιτική με την αρχαία και πρωταρχική έννοια του όρου είναι, Ναι υπό προϋποθέσεις, και τις ουσιαστικές πολιτικές προτάσεις που θέλει να εφαρμόσει αυτός/αυτή που διεκδικεί ένα αξίωμα και μια θέση στο πολιτικό σύστημα.

Πάντα να προσπαθούμε να βλέπουμε την ουσία των εννοιών και των λέξεων και ποτέ να μην μένουμε στην επιφάνεια.

Σήμερα κατέρχομαι ως ανεξάρτητος υποψήφιος ευρωβουλευτής φέροντας μαζί μου και κατανοώντας το νόημα όλων των πιο πάνω συνθημάτων, αλλά θέλοντας και επιδιώκοντας να συνεισφέρω στην προσπάθεια για ουσιαστική εμβάθυνση της Δημοκρατικής Αρχής μέσω της Παιδείας που θα διαμορφώνει κριτικά σκεπτόμενους Πολίτες.

Ως εκ τούτου έχετε την ευκαιρία να ασκήσετε ή όχι ένα δικαίωμα το οποίο ακόμα και μέσα σε αυτό το κολοβό σύστημα έχουμε όλοι.

Καλή ψήφο!

 

 

 

 

 

 

 

Τέλη Απριλίου 2019 παρέλαβα μέσω ταχυδρομείου ανώνυμη επιστολή στην οποία καταγραφόταν με λεπτομέρεια το ιστορικό του σκανδάλου με πολύ συγκεκριμένες αναφορές και σε πολύ συγκεκριμένα ονόματα

Στο έντυπο αυτό επισυνάπτονταν και σχετικά επίσημα έγγραφα από διάφορες υπηρεσίες του κράτους τα οποία τεκμηρίωναν πέραν πάσης αμφιβολίας τις καταγγελίες

Μια εταιρεία αιτήθηκε το 2006 την λήψη πολεοδομικής άδειας για την ανέγερση πολυκατοικιών σε συγκεκριμένο ακίνητο της που σύμφωνα με τα στοιχεία βρίσκεται σε τουλάχιστον μη προνομιακή περιοχή ή πιο απλά σε όχι και τόσο καλή περιοχή

Η αίτηση αυτή απορρίφθηκε το 2007 και της γνωστοποιήθηκε ότι ούτως ή άλλως θα υπάρξει απαλλοτρίωση του ακινήτου αυτού για την διενέργεια πάρα πολύ σημαντικών αντιπλημμυρικών έργων με αποξήρανση λίμνης κλπ

Ουσιαστικά το ακίνητο αυτό είχε καταστεί μηδαμινής αξίας

Το 2010 η εταιρεία καταχώρησε αγωγή για αποζημιώσεις  λόγω…… της παράλειψης έκδοσης πολεοδομικής άδειας!!! η οποία ήταν απολύτως και προδήλως αβάσιμη όπως αποφάνθηκε έτσι κι αλλιώς το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού στις 23/5/2013 λέγοντας ότι δεν είχε δικαιοδοσία αφού η προσβολή μιας εκτελεστής διοικητικής πράξης γίνεται ΜΟΝΟ μέσω διοικητικής προσφυγής και όχι αγωγής!

7 μήνες μετά την απόρριψη της αγωγής της εταιρείας, στις 16/12/2013 η εταιρεία υπέβαλε αίτηση για ανταλλαγή κρατικής γης διεκδικώντας ακίνητα τεράστιας αξίας πέραν των 4 εκατομμυρίων

Το ακίνητο της εταιρείας όπως ήδη έχουμε πει, είχε ουσιαστικά καταστεί μηδαμινής αξίας, αλλά ακόμη και έτσι, το Κτηματολόγιο το είχε εκτιμημένο στις 154 χιλιάδες ευρώ!

Εν μια νυχτί  η εκτίμηση του Κτηματολογίου άλλαξε και 7πλασιάστηκε! και εκτοξεύθηκε στα 927 χιλιάδες ευρώ!!!!!

Όταν ρωτήθηκε ο διευθυντής του Κτηματολογίου από τον Φιλελεύθερο σε σχετική ερώτηση ρεπορτάζ πως κατέστη αυτό δυνατόν, ο κύριος Σωκράτους απάντησε ότι είχε κάνει λάθος ο λειτουργός και αντί να κάνει τον πολλαπλασιασμό με 120 ευρώ το τετραγωνικό μέτρο, κατά λάθος έκανε τον πολλαπλασιασμό με 20 ευρώ!!! Δηλαδή έφυεν του ένας άσσος!!!

Προφανώς μια τέτοια δικαιολογία εμπίπτει στα όρια του αστείου και του κωμικού

Στο δημοσίευμα του Φιλελευθέρου 25/3/2018 αναφέρεται ότι είχε λάβει γνώση και ο Γενικός Ελεγκτής

Πάμε πίσω στο 2013 και στην αίτηση της εταιρείας

Στην επίσημη αίτηση υπάρχει ένα τεραστίων διαστάσεων στοιχείο το οποίο αποτελεί σκάνδαλο από μόνο του. αφού αποτελεί παραπλάνηση και ψευδή δήλωση

Όπως ήδη είχαμε αναφέρει, η αγωγή που καταχώρησε η εταιρεία διεκδικώντας τάχα αποζημιώσεις από το κράτος λόγω απόρριψης της πολεοδομικής αίτησης που υπέβαλε, η αγωγή αυτή είχε απορριφθεί πανηγυρικά τον Μάη του 2013 από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού αποδεχόμενο την προδικαστική ένσταση που υπέβαλε ο Γενικός Εισαγγελέας

Και όμως, 7 μήνες μετά, τον Δεκέμβρη του 2013 η λειτουργός του Κτηματολογίου σε δύο περιπτώσεις πάνω στην αίτηση της εταιρείας για ανταλλαγή κρατικής γης, αναφέρθηκε στην αγωγή αυτή ότι δήθεν εκκρεμεί και ότι είναι πρόθυμη η εταιρεία να την αποσύρει εναντίον του κράτους εφόσον τις δοθούν τα συγκεκριμένα ακίνητα!!

Ξανά! Η αγωγή της εταιρείας είχε απορριφθεί 7 μήνες προηγουμένως και όμως προς παραπλάνηση γράφτηκε ότι αυτή ακόμα εκκρεμούσε και ότι δήθεν η εταιρεία θα «κάνει την χάρη» στο Κράτος να την αποσύρει αν της δοθούν τα ακίνητα που θέλει!

Είχε αποφασιστεί να δοθούν στην εταιρεία αυτή ένα ακίνητο σε πάρα πολύ προνομιακή περιοχή της Λεμεσού συνολικής πέραν των 4 εκατομμυρίων και επιπλέον ακόμα ένα ακίνητο άγνωστης αξίας!!!

Δηλαδή για ένα ακίνητο ουσιαστικά μηδαμινής αξίας, αλλά ακόμα και με τις εκτιμήσεις του κτηματολογίου είτε 154 χιλιάδες είτε ακόμα και 927 χιλιάδες, ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, θα γινόταν «ανταλλαγή» με ακίνητα αξίας πέραν των 4 εκατομμυρίων!!!!!!!

Ενώ ο νόμος ορίζει προφανώς για ακίνητο ίσης αξίας!

Μετά την δημοσιοποίηση του άρθρου του Φιλελεύθερου τον Μάρτη του 2018 αποφασίστηκε να μην δοθεί ολόκληρο το ακίνητο στην προνομιακή περιοχή της Λεμεσού που είπαμε αλλά να διαχωριστεί και να δοθεί το μισό

Ο διαχωρισμός έγινε σε χρόνο ρεκορ και μάλιστα δεν έγινε με ισομέρεια, αφού το ένα ακίνητο το οποίο είναι αυτό που δόθηκε στην εταιρεία είναι σε αμφιθεατρικό σημείο τεράστιας αξίας ενώ το άλλο σε μη αξιοποιήσιμη περιοχή

Σύμφωνα με το άρθρο 18 του νόμου περί ακίνητης ιδιοκτησίας την απόφαση για αποξένωση κρατικής γης την λαμβάνει το Υπουργικό Συμβούλιο

Στις 14/12/2018 η βουλή κατά πλειοψηφία ψήφισε τροπολογία του νόμου με ισχύ από το 2019 σύμφωνα με την οποία για να γίνει οιαδήποτε αποξένωση θα πρέπει να υπάρχει υποχρεωτικά συγκατάθεση της Επιτροπής Οικονομικών της Βουλής

Σε χρόνο ρεκορ και πάλι ενώ στις 10/12/2018 το ακίνητο αυτό ήταν ακόμη ιδιοκτησίας της Κυπριακής Δημοκρατίας

στις 27/12/2018 δηλαδή 4 μέρες πριν το 2019 φαινόταν στα στοιχεία του Κτηματολογίου ότι ήταν ιδιοκτησίας της συγκεκριμένης εταιρείας

άρα, αυτό σήμαινε ότι λήφθηκε σε χρόνο ρεκόρ απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου μέσα σε δύο εβδομάδες ούτως ώστε προφανώς να παρακαμφθεί η Βουλή

Οι αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου υποχρεωτικά δημοσιεύονται όλες ανεξαιρέτως εκτός και αν αφορά ζητήματα δημόσιας ασφάλειας τάξης και άμυνας κάτι που προφανώς δεν ισχύει σε αυτή την περίπτωση

Η εν λόγω όμως απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου δεν είναι δημοσιευμένη

Άρα φαίνεται μια ξεκάθαρη προσπάθεια απόκρυψης

Σήμερα που μιλάμε, η εν λόγω εταιρεία που αντάλλαξε ένα ακίνητο της, μηδαμινής αξίας για το ακίνητο της Κυπριακής Δημοκρατίας το πουλά γύρω στα 5 εκατομμύρια!

 

Ανέκαθεν ως άνθρωπος και ως πολίτης αυτό που ζητούσα πάντα ήταν και είναι η εμβάθυνση της δημοκρατικής αρχής και της καθιέρωσης θεσμών που να μας επιτρέπουν να λαμβάνουμε άμεσα μέρος στις διαδικασίες των αποφάσεων που αφορούν τις ζωές μας.

Η αξιοπρεπής διαβίωση περιλαμβάνει ουσιαστικά 3 πράγματα, φαγητό, στέγη και ελευθερία επιλογής!

Η στέγαση είναι ένα βασικότατο ανθρώπινο δικαίωμα το οποίο πρέπει να καθιερωθεί και νομοθετικά!

Ένα τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε και εδώ στην Κύπρο και κυρίως στην Λεμεσό, είναι το πρόβλημα της αξιοπρεπούς στέγασης.

Στην Λεμεσό λόγω της μεγάλης επιρροής πολλών εύπορων Ρώσων κυρίως αλλά και λόγω του ότι ο θεσμός του airbnb προσφέρει πολύ μεγαλύτερα οικονομικά οφέλη στους ιδιοκτήτες ακινήτων, τα ενοίκια έχουν εκτοξευθεί στα ύψη.

Σύμφωνα με τον Guardian η μισή γη της Αγγλίας ανήκει στο 1% του πληθυσμού, δηλαδή η κατοικήσιμη γη ανήκει σε χέρια πολύ λίγων, και ως ολιγοπώλια καρτέλ βασικά καθορίζουν πανύψηλα ενοίκια.

https://www.theguardian.com/money/2019/apr/17/who-owns-england-thousand-secret-landowners-author?fbclid=IwAR22QoLRIGJ3LkwJkqad2YWo9X8HGdVoGWbEmU8EsIF9EXy6VYAa_3Bgl5M

Σύμφωνα με το δημοσίευμα περίπου 25 χιλιάδες ιδιοκτήτες ελέγχουν την μισή γη της χώρας

Σε μεγάλες πόλεις σε όλο τον κόσμο ισχύει το ίδιο, με τον έλεγχο των κατοικιών από οιονεί καρτέλ ιδιοκτητών και  η τιμή των ενοικίων αυξάνεται συνεχώς: μόνο το 2017, οι τιμές σημείωσαν άνοδο κατά 20,5% στο Βερολίνο, 16% στο Βανκούβερ και 14,8% στο Χονγκ Κονγκ.

Ενεργοί πολίτες στο Βερολίνο  υπόθεση πήραν την κατάσταση στα χέρια τους και πλέον ζητούν κάτι που ακούγεται ριζοσπαστικό αλλά στην πραγματικότητα είναι απλά ένα λογικό μέτρο για την κατοχύρωση της αξιοπρεπούς διαβίωσης!

Οι ακτιβιστές στο Βερολίνο επικαλούμενοι το ίδιο το Γερμανικό Σύνταγμα στο άρθρο 15 προτάσσουν μια νέα πρόταση για εθνικοποίηση της στέγασης με το 54,9% των κατοίκων του  Βερολίνου να το θεωρούν λογικό και αντί να περιμένουν την κυβέρνηση να ενεργήσει, οι πολίτες έχουν πάρει τα πράγματα στα χέρια τους.

 

Στις 6 Απριλίου 2019 η δημοτική εκστρατεία Deutsche Wohnen & Co Enteignen (DWE για σύντομο χρονικό διάστημα) ξεκίνησε τη συλλογή υπογραφών με σκοπό τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος που θα μπορούσε να οδηγήσει σε επανεθνικοποίηση μέχρι και 200.000 κοινοτικών διαμερισμάτων, τα οποία προηγουμένως πωλήθηκαν σε εταιρίες.

Εάν είναι επιτυχής, η κίνηση θα μπορούσε να αποτελέσει ένα νομικό προηγούμενο για άλλες πόλεις να ζητήσουν την εθνικοποίηση ως μια σύγχρονη λύση στις στεγαστικές τους κρίσεις.

Θα μπορούσε επίσης να επιφέρει αλλαγές στο διεθνές δίκαιο, ενισχύοντας τις νομοθετικές πρωτοβουλίες που θεωρούν τη στέγαση ως ανθρώπινο δικαίωμα.

Κρίσιμο είναι όπως ανέφερα το άρθρο 15 του Γερμανικού Συντάγματος το οποίο καθιερώθηκε μετά τον ΒΠΠ, το οποίο επιτρέπει είτε στο Γερμανικό Κράτος είτε στις τοπικές κυβερνήσεις να μετατρέπουν την γη, τους φυσικούς πόρους και τα μέσα παραγωγής σε συλλογική ιδιοκτησία, για σκοπούς κοινωνικοποίησης που ουσιαστικά καθιερώνει την στέγαση ως βασικό ανθρώπινο και κοινωνικό δικαίωμα.

Στόχος είναι να τεθεί ένα πλαφόν/όριο στην δημιουργία καρτέλ αφού θα απαγορεύει την απόκτηση σε ένα μονοπώλιο ή ολιγοπώλιο πέραν των 3.000 διαμερισμάτων/κατοικιών της πόλης

Τα τελευταία 15 χρόνια οι τιμές ενοικίου έχουν αυξηθεί τόσο πολύ που υπολογίζεται ότι το 40% των Βερολινέζων ηλικιών 45 με 55 δεν θα μπορούν να αντεπεξέλθουν οικονομικά να ενοικιάζουν στην πόλη του Βερολίνου μετά την συνταξιοδότηση τους εκτός και αν λάβει χώρα η προσπάθεια κοινωνικοποίησης.

Το προτεινόμενο δημοψήφισμα, το οποίο θα μπορούσε να γίνει ακόμη και στα μέσα του 2020 αν οι ακτιβιστές κατορθώσουν να συγκεντρώσουν 20.000 υπογραφές μέσα στους επόμενους έξι μήνες και άλλους 170.000 μέχρι τον Φεβρουάριο, θα δημιουργούσε ένα νομικό προηγούμενο για τον καθορισμό της στέγης ως ανθρώπινου δικαιώματος

Σύμφωνα με δημοσκόπηση της Forsa από το Φεβρουάριο, το 44% των Βερολινέζων ασπάζονται αυτή την ιδέα ενώ μόνο το 39% την απορρίπτει.

Στον Τύπο του Βερολίνου, η εκστρατεία με τίτλο Expropriate Deutsche Wohnen & Co μετά τον μεγαλύτερο ιδιωτικό ιδιοκτήτη της πόλης προβοκατόρικα έχει ήδη ξεκινήσει εκστρατεία σπίλωσης εναντίον αυτής της προσπάθειας  προβοκάροντας για το αν ο σοσιαλισμός επιστρέφει στην πρώην πρωτεύουσα της Ανατολικής Γερμανίας.

Σύμφωνα με υπολογισμούς αν υλοποιηθεί η πρόταση τους και οι ιδιοκτήτες που κατέχουν περισσότερα από 3.000 διαμερίσματα να απαλλοτριωθούν και να περιέλθουν στον έλεγχο ενός νέου δημόσιου φορέα υπεύθυνου για την κοινωνική στέγαση.

Με τον υπολογισμό των ακτιβιστών, μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να απελευθερώσει περίπου 200.000 διαμερίσματα.

Αυτή η τεράστια προσπάθεια έχει πολύ μεγάλη σημασία για όλους μας, αφού σηματοδοτεί μια σειρά από ζητήματα, πρώτον την δυνατότητα των απλών πολιτών να λαμβάνουν ενεργά μέρος στις αποφάσεις που αφορούν τις ζωές τους με την καθιέρωση δημοψηφισμάτων αλλά και πλέον την καθιέρωση μιας σειράς από ζητήματα που αφορούν την ουσία της αξιοπρεπούς διαβίωσης όπως αυτό της στέγασης.

Η λεγόμενη ελεύθερη αγορά στην πραγματικότητα είναι αυτή που δημιουργεί τα καρτέλ που λόγω της δεσπόζουσας οικονομικής τους δύναμης μπορούν πλέον να ελέγχουν τα πάντα και να καθορίζουν ποιοι ζουν και ποιοι πεθαίνουν!

Έχουμε πάρα πολλές δυνατότητες φτάνει να τις επιδιώξουμε!

Αυτή η προσπάθεια πρέπει και θα τεθεί στο ίδιο το ευρωκοινοβούλιο από μένα αν μου δοθεί η ευκαιρία για να μεταμορφώσουμε κυριολεκτικά την Ευρώπη και μαζί και την Κύπρο!

 

 

 

 

Συνεχίζεται στη Βουλή η συζήτηση και ακολουθεί Δημόσια Διαβούλευση

ΤΟΥ ΜΑΡΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Επανήλθαν τη Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2018 οι βουλευτές της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Βουλής, στη συζήτηση που άρχισαν τον Μάρτιο 2018, για την πρόταση νόμου της βουλευτίνας του ΔΗΚΟ Χριστιάνας Ερωτοκρίτου, εκ μέρους της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος, που τροποποιεί το Άρθρο 17 του Νόμου του 2014, περί της Πρόληψης και της Καταπολέμησης της Εμπορίας και Εκμετάλλευσης Προσώπων και της Προστασίας των Θυμάτων και μετατρέπει ουσιαστικά σε αδίκημα αυστηρής ευθύνης, τη ζήτηση, είσπραξη και χρήση υπηρεσιών, από θύματα εμπορίας προσώπων – δηλαδή κάποιος θα είναι ένοχος αδικήματος, χωρίς απαραίτητα να έχει γνώση γεγονότων από τα οποία, εύλογα να συμπεραίνει ή να μπορεί να υποθέσει, ότι εγείρονται θέματα εκμετάλλευσης ή εμπορίας. Τον επόμενο μήνα, όπως έγινε γνωστό, το τροποποιημένο νομοσχέδιο θα γίνει αντικείμενο Δημόσιας Διαβούλευσης. Στη διάρκεια της συνεδρίας για το θέμα αυτό, συζητήθηκαν επίσης άλλα δύο σχετικά ζητήματα, που αφορούν αντίστοιχα, τη λειτουργία της Πολυθεματικής Συντονιστικής Ομάδας Κατά της Εμπορίας Προσώπων, με συντονιστή το Υπουργείο Εσωτερικών και την Έκθεση του 2018, του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για την εμπορία προσώπων στον κόσμο, που αναβαθμίζει την Κύπρο στην τιμητική Κατηγορία 1 (Tier 1), από την Κατηγορία 2, όπου βρισκόταν το 2017. Τρεις λειτουργοί από τον ΟΑΣΕ (Οργανισμό για την Ασφάλεια και Συνεργασία στην Ευρώπη), ειδικευμένοι σε θέματα εμπορίας προσώπων, που βρίσκονταν σε επίσκεψη εργασίας στην Κύπρο,  παρακολούθησαν τις εργασίες της Επιτροπής και συγχάρηκαν την Κύπρο για την αναβάθμισή της και για τις προσπάθειες που καταβάλλει για καταπολέμηση του σωματεμπορίου. Επικεφαλής  της τριμελούς αντιπροσωπείας, ήταν ο  Valiant Richey (ΗΠΑ) και μέλη η Tarana Baghirova (Αζερμπαϊτζάν) και ο  Claudio Formizano (Ιταλία), που ενημέρωσαν τους βουλευτές της Κυπριακής Αντιπροσωπείας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΟΑΣΕ, ότι το διαδίκτυο και ειδικότερα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αποτελούν τη νέα πηγή προσέλκυσης, κυρίως νεαρών κοριτσιών, για σεξουαλική ή άλλη εκμετάλλευση. Η Επικεφαλής της Κυπριακής Αντιπροσωπείας στον ΟΑΣΕ, Ειρήνη Χαραλαμπίδου, δήλωσε ότι σύμφωνα με την πληροφόρηση από την ομάδα του ΟΑΣΕ, «νεαρά κορίτσια ή αγόρια, με το κάλυμμα του εφηβικού έρωτα, οδηγούν άλλους εφήβους στα πλοκάμια της πορνείας, προσεγγίζοντάς τα μέσω διαδικτύου» και ζήτησε άμεση αναβάθμιση του Γραφείου Καταπολέμησης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Αστυνομίας.

 

 

Σπάζοντας την αλυσίδα της εμπορίας

Σύμφωνα με την πρόταση της Χριστιάνας Ερωτοκρίτου, που αντιμετωπίζεται θετικά από όλα τα συμμετέχοντα στην Επιτροπή, κόμματα, «όποιος ζητήσει, ή εισπράξει, ή χρησιμοποιήσει εργασία, ή οποιεσδήποτε υπηρεσίες θύματος, οι οποίες αποτελούν αντικείμενο αδικήματος σεξουαλικής εκμετάλλευσης, είναι ένοχος αδικήματος και σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης μέχρι δέκα χρόνια, ή σε χρηματική ποινή μέχρι 50 χιλιάδες ευρώ, ή και στις δύο αυτές ποινές». Η τροποποίηση της Χ. Ερωτοκρίτου, αναφέρει ότι «σε περίπτωση που το θύμα είναι παιδί, ο καταδικασθείς υπόκειται σε δια βίου φυλάκιση, ή σε χρηματική ποινή μέχρι 100 χιλιάδων ευρώ ή και στις δύο αυτές ποινές». Επίσης τροποποιείται το άρθρο 2 του βασικού Νόμου, ώστε ο όρος «ζήτηση», να περιλαμβάνει α) τον πελάτη ο οποίος αναζητά και αγοράζει υπηρεσίες από τα θύματα της εμπορίας, β) τον διακινητή των θυμάτων ο οποίος στρατολογεί, εκπορνεύει, ή εκμεταλλεύεται με άλλο τρόπο τα θύματα, γ) τον εργοδότη ο οποίος μισθώνει τις υπηρεσίες που αναγκάζονται να παρέχουν τα θύματα, δ) τον ιδιοκτήτη κέντρου ή άλλου χώρου διασκέδασης και αναψυχής όπου εκτίθενται τα θύματα σε εκμετάλλευση και ε) άλλο πρόσωπο το οποίο εμπλέκεται με οποιοδήποτε τρόπο στην αλυσίδα εμπορίας, λαμβάνοντας χρηματικά οφέλη και κέρδη». Η βουλευτίνα του ΔΗΚΟ εξήγησε για άλλη μια φορά την πρότασή της, που έχει σκοπό, όπως είπε, «να υπάρχει μια ειδική αντιμετώπιση των θυμάτων σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Όπως είναι σήμερα διατυπωμένος ο νόμος και ειδικότερα το Άρθρο 17 – πρόσθεσε – καθίσταται πολύ δύσκολο, σχεδόν αδύνατο, να αποδειχθεί σε ένα Δικαστήριο ότι κάποιος, εύλογα ήταν δυνατό να θεωρήσει ότι δεν ήταν αντικείμενο εμπορίας, το θύμα. Ιδιαίτερα για τα αδικήματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης, με την πρόταση μας ποινικοποιείται η αποδοχή υπηρεσιών από θύμα σεξουαλικής εκμετάλλευσης, χωρίς να μπορεί κάποιος να επικαλεσθεί την υπεράσπιση, ότι δεν μπορούσε να υποθέσει ότι αυτό το άτομο ήταν θύμα σεξουαλικής εκμετάλλευσης. Κατά δεύτερο λόγο, η πρότασή μας αυξάνει τις ποινές και κατά τρίτο λόγο εισηγείται ποινή δια βίου, όταν το θύμα είναι ανήλικο άτομο. Κατά τέταρτο λόγο, προσθέτουμε και μια τροποποίηση στο Άρθρο 11, που αναφέρει ότι «όποιος εμπορεύεται παιδί με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση ή εκπόρνευσή του, είναι ένοχος κακουργήματος που σε περίπτωση καταδίκης του, υπόκειται σε φυλάκιση δια βίου».

Διαφωνούν Νομική Υπηρεσία και Δικηγόροι

Όπως και στη συζήτηση του Μαρτίου 2018, η εκπρόσωπος της Νομικής Υπηρεσίας Χρίστια Κυθραιώτου και ο εκπρόσωπος του Παγκύπριου Δικηγορικού Συλλόγου Σταύρος Μαυρομμάτης, εξέφρασαν τη διαφωνία τους για τη μετατροπή σε αδίκημα αυστηρής ευθύνης, της ζήτησης, είσπραξης και χρήσης υπηρεσιών, από θύματα εμπορίας προσώπων. Η κυρία Κυθραιώτου επανέλαβε τη θέση της Νομικής Υπηρεσίας, που είναι και θέση του Παγκύπριου Δικηγορικού Συλλόγου, ότι «δεν μπορεί το αδίκημα αυτό, να είναι αδίκημα αυστηρής ποινικής ευθύνης», υπογραμμίζοντας ότι δεν μπορεί να αποκλείεται το ενδεχόμενο, ο κατηγορούμενος να μη γνώριζε ότι ήταν θύμα εμπορίας. «Αυτό το αναφέρω – είπε – γιατί υπάρχει πιθανότητα παραβίασης της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όπου αναφέρεται ότι κανένας δεν είναι ένοχος, μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου. Υπάρχει – συνέχισε – νομολογία από το ΕΔΑΔ, ότι κάποια αδικήματα αυστηρής ευθύνης, μπορεί να παραβιάζουν το συγκεκριμένο Άρθρο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης. Στην Αγγλία, όπως και στην Κύπρο, τα αδικήματα αυστηρής ευθύνης επισύρουν μικρές ποινές φυλάκισης, αλλά εδώ μιλούμε για ένα σοβαρό αδίκημα που δεν εμπίπτει στις κατηγορίες που θα μπορούσε να αποκλεισθεί το νοητικό στοιχείο για την απόδειξη του συγκεκριμένου αδικήματος».

Σταύρος Μαυρομμάτης, Παγκύπριος Δικηγορικός Σύλλογος

-«Συμφωνώ απόλυτα με τη συνάδελφο, αυτοί είναι κατά βάση οι προβληματισμοί και οι εισηγήσεις του Παγκύπριου Δικηγορικού Συλλόγου. Τόσο σημαντικό και τόσο σοβαρό αδίκημα, θεωρούμε δεδομένο ότι δεν μπορεί να είναι αυστηρής ευθύνης».

Να περιληφθεί η εργασιακή εκμετάλλευση

Μάκης Πολυδώρου Αναπληρωτής  Διευθυντής Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης

-«Συμφωνούμε με την πρόταση ότι «εύλογα δύναται να υποθέσει κάποιος», όμως αποκλείει την εκμετάλλευση ανθρώπων, όπως υπηκόους τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα στην Κύπρο, από εργοδότες τους».

Ράνια Χαραλαμπίδου, λειτουργός Υπουργείου Εσωτερικών, Υπεύθυνη της Πολυθεματικής Συντονιστικής Ομάδας κατά της Εμπορίας Προσώπων

-«Με την τροποποίηση, αφήνουμε έξω τα υπόλοιπα αδικήματα εμπορίας και τα περιορίζουμε στη σεξουαλική εκμετάλλευση. Η Ευρωπαϊκή Οδηγία, αναφέρει ότι τα κράτη θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο επιβολής κυρώσεων σε εκείνους που χρησιμοποιούν οποιαδήποτε υπηρεσία παρέχεται από θύμα, γνωρίζοντας ότι το πρόσωπο αυτό, είναι θύμα. Αυτή η ευρύτερη ποινικοποίηση, θα μπορούσε να καλύψει πράξεις από εργοδότες νομίμως διαμενόντων υπηκόων τρίτων χωρών και υπηκόων της ΕΕ, καθώς και από αγοραστές σεξουαλικών υπηρεσιών, από οποιοδήποτε θύμα. Ουσιαστικά η Οδηγία θέλει να ποινικοποιήσει τους εργοδότες είτε παράνομα διαμενόντων, είτε νόμιμα διαμενόντων, ως χρήστες υπηρεσιών».

 

Δώρος Πολυκάρπου, Εκτελεστικός Διευθυντής Κίνησης για Ισότητα, Στήριξη, Αντιρατσισμό (ΚΙΣΑ»

-«Υιοθετούμε την πρόταση Νόμου, νοουμένου ότι τα θέματα που τέθηκαν από τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο και το Υπουργείο Εσωτερικών θα υιοθετηθούν, διαφορετικά θεωρούμε ότι θα είναι παραβίαση της Οδηγίας και θα δημιουργήσουμε μια διάκριση, σε σχέση με την προστασία των θυμάτων. Επίσης θεωρούμε ότι στη χώρα μας, συνεχίζει να είναι νόμιμη η πορνεία και ότι συγκεκαλυμμένες θέσεις σε νομοθεσία που παραπέμπουν σε ποινικοποίηση ή στοχοποίηση των γυναικών που εργάζονται στον τομέα της πορνείας, δεν μας βρίσκουν σύμφωνους».

-« Η θέση μας, είναι κάθετα αντίθετη με την ανάθεση της εξωτερικής αξιολόγησης του Σχεδίου Δράσης Κατά της Εμπορίας Προσώπων, στην Επίτροπο Διοίκησης, για δύο σοβαρούς λόγους – πρώτον η Επίτροπος εξετάζει παράπονα κατά του κράτους και υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων, να είναι ταυτόχρονα ο αξιολογητής του προγράμματος που θα εξετάζει παράπονα. Και δεύτερον – και το λέω με θλίψη – ο θεσμός της Επιτρόπου Διοικήσεως, είναι στον αναπνευστήρα. Αμφισβητούμε και τις ικανότητες και την πολιτική βούληση του Γραφείου της Επιτρόπου Διοικήσεως να κάνει ανεξάρτητη αξιολόγηση οποιασδήποτε κρατικής υπηρεσίας.

Χριστιάνα Ερωτοκρίτου

-«Ο σκοπός της πρότασης Νόμου, είναι να δημιουργήσει ή να έχει μια άλλη νομική προσέγγιση η σεξουαλική εκμετάλλευση, ώστε να κάνει πιο αυστηρό το πλαίσιο και τη νομοθετική ρύθμιση για θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης και εμπορίας».

 

Πολυθεματική, Σχέδιο Δράσης και η Επίτροπος

Σε σχέση με τη λειτουργία της Πολυθεματικής Συντονιστικής Ομάδας Κατά της Εμπορίας Προσώπων, υπενθυμίστηκε στη διάρκεια της συζήτησης, ότι τον Ιούνιο 2016 αποχώρησαν από την Πολυθεματική, οι 3 από τις 4 μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ), που συμμετέχουν (σ. σ. oι οργανώσεις Μεσογειακό Ινστιτούτο Μελετών Κοινωνικού Φύλου (MIGS), η Oργάνωση Προστασίας Θυμάτων Σεξουαλικής Βίας και Εκμετάλλευσης ΣΤΙΓΜΑ και το Cyprus Stop Trafficking) και έμεινε μόνο η ΚΙΣΑ.

Ράνια Χαραλαμπίδου

-«Στις 7 Σεπτεμβρίου 2018, έληξε η προθεσμία για την υποβολή ενδιαφέροντος για νέα συμμετοχή μη κυβερνητικών οργανώσεων στην Πολυθεματική, για τα επόμενα δύο χρόνια. Λάβαμε 4 αιτήσεις. Θα τις αξιολογήσουμε σύντομα, για να ανανεώσουμε τα μέλη της Πολυθεματικής. Θεωρώ ότι η συνεργασία μας με ΜΚΟ έχει βελτιωθεί πολύ και είμαστε σε συνεχή επαφή, για διάφορες δράσεις. Το Μεσογειακό Ινστιτούτο Μελετών Κοινωνικού Φύλου, που είχε αποχωρήσει, έχει αποστείλει νέα αίτηση συμμετοχής στην Ομάδα».

Τζόζη Χριστοδούλου, Συντονίστρια πολιτικής του Μεσογειακού Ινστιτούτου Μελετών Κοινωνικού Φύλου (MIGS)

-«Όντως μετά την αποχώρησή μας από την Πολυθεματική Συντονιστική Ομάδα, η συνεργασία μεταξύ μας βελτιώθηκε και έχουμε αιτηθεί να συμμετάσχουμε ξανά. Είναι απαραίτητη η εξωτερική αξιολόγηση των Εθνικών Σχεδίων Δράσης Κατά της Εμπορίας Προσώπων, καθώς δεν έχουμε μετρήσιμους δείκτες αξιολόγησης και χρειαζόμαστε μια ολοκληρωμένη ανθρωποκεντρική στρατηγική, που να βασίζεται πάνω της, το Σχέδιο Δράσης. Αυτή τη στιγμή, δεν έχουμε όραμα γι’ αυτό».

Στέλλα Κυριακίδου, Πρόεδρος κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

-«Θεωρούμε ότι η Επίτροπος Διοικήσεως και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, είναι ο κατάλληλος φορέας για να αναλάβει το ρόλο εξωτερικού αξιολογητή για νέο Σχέδιο Δράσης Κατά της Εμπορίας Προσώπων και είμαστε σε διαβούλευση με την Επίτροπο, για ν’ αναλάβει το ρόλο αυτό».

Δώρος Πολυκάρπου

-« Η θέση μας, είναι κάθετα αντίθετη με την ανάθεση της εξωτερικής αξιολόγησης του Σχεδίου Δράσης  Κατά της Εμπορίας Προσώπων, στην Επίτροπο Διοίκησης. Για την Πολυθεματική, έχω να πω ότι η ΚΙΣΑ είναι η μόνη οργάνωση που παρέμεινε στην Ομάδα, γιατί θεωρήσαμε ότι έπρεπε να μείνουμε μέσα και να αξιοποιήσουμε προς όφελος των στόχων των ΜΚΟ, με παρεμβάσεις στο θέμα αυτό. Ήταν άκρως αποκαρδιωτική αυτή η εμπειρία, αφού για δύο χρόνια δεν έγινε καμιά ουσιαστική συζήτηση στην Πολυθεματική. Δεύτερον, λήφθηκαν πολιτικές αποφάσεις κι εμείς δεν ξέραμε τίποτα. Δεν συζητήθηκε στην Πολυθεματική, η νομοθεσία. Η άποψή μας είναι ότι η Πολυθεματική, δεν λειτούργησε ουσιαστικά, πολιτικά και εμείς δεν υποβάλαμε αίτηση, για να συμμετάσχουμε, για τα επόμενα δύο χρόνια…οπότε, καλή τύχη στις ΜΚΟ που υπέβαλαν αίτηση και ελπίζουμε η δική τους εμπειρία, να είναι διαφορετική».

Σκεύη Κουκουμά, βουλευτίνα ΑΚΕΛ

-«Έχουμε διαπιστώσει μεγάλα κενά και προβλήματα, που οδήγησαν τις μη κυβερνητικές οργανώσεις στα όρια τους και παραιτούνται πλέον από τις προσπάθειες που κατέβαλλαν, για να καλύψουν κενά του κράτους – και αναφέρομαι ιδιαίτερα, στο Cyprus Stop Trafficking».

Η αναβάθμιση στην Αμερικανική Έκθεση

Σκεύη Κουκουμά, βουλευτίνα ΑΚΕΛ

-«Αναφορικά με την Έκθεση των Αμερικανών, εμείς δεν αναγνωρίζουμε σε κανένα, και ιδιαίτερα στους Αμερικανούς, να κάνουν Εκθέσεις και να αξιολογούν την ανθρωπότητα, σε σχέση με θέματα εμπορίας και άλλα».

Υπαστυνόμος Ρίτα Σούπερμαν, Επικεφαλής του Γραφείου της Αστυνομίας για την Καταπολέμηση της Εμπορίας Προσώπων

-«Σε σχέση με την αναβάθμισή μας στην Κατηγορία 1 (Tier 1) στην Έκθεση του Αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών για το 2018, υπογραμμίζω ότι την πρώτη φορά που είχαμε αναβάθμιση στην Κατηγορία 1, ήταν το 2016, ενώ το 2017 υποβαθμιστήκαμε ξανά στην Κατηγορία 2 ( Tier 2). Αν δείτε τη στατιστική γραμμή της πορείας της χώρας μας, δεν είναι ομοιογενής και τονίζω ότι επιτέλους, πρέπει να κρατήσουμε τη θέση αυτή, στην Κατηγορία 1 και να μην οδηγηθούμε πάλι, στην υποβάθμιση (αν π. χ.  δεν έχουμε φέτος, καταδίκες σωματεμπόρων) . Η Αστυνομία υπέγραψε Μνημόνιο Συνεργασίας με όλους σχεδόν τους μη κυβερνητικούς οργανισμούς για τα ανθρώπινα δικαιώματα που περιλαμβάνουν και την εμπορία προσώπων. Η νομοθεσία, πρέπει επειγόντως να τροποποιηθεί, γιατί σε πολλές πρόνοιες είναι ασύμβατη με την ευρωπαϊκή νομοθεσία, οπότε δημιουργούνται προβλήματα στην εφαρμογή αυτών των προνοιών».

 

Δώρος Πολυκάρπου

-«Η ουσία της Έκθεσης του Αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών, είναι ότι αξιολογεί την πρόοδο, στο συγκεκριμένο χρόνο. Το ότι έχουμε αναβαθμιστεί ως Κύπρος, σημαίνει ότι οι Αμερικανοί διαπίστωσαν πρόοδο, στην προσπάθειά μας. Όμως η ΚΙΣΑ έχει διαφορετική άποψη για την αξιολόγηση – θεωρεί ότι έχουν γίνει θετικά βήματα, όμως όσον αφορά την ανταπόκρισή μας για προστασία των θυμάτων και αντιμετώπιση της εμπορίας προσώπων στη χώρα μας, δεν προχωρήσαμε, για να είμαστε πιο αποτελεσματικοί. Να μην εφησυχάζουμε λοιπόν, επειδή πήγαμε μια βαθμίδα πάνω».

Γιώργος Ιωαννίδης εκπρόσωπος Υπουργείου Εξωτερικών

-«Η αναβάθμιση αυτή, αντανακλά στις προσπάθειες που έχει καταβάλει η Κυπριακή Δημοκρατία στην καταπολέμηση της εμπορίας προσώπων. Πλέον η χώρα μας, θεωρείται ότι λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα, ώστε να προλαμβάνει και να προστατεύει τα θύματα εμπορίας προσώπων και να καταπολεμά το έγκλημα αυτό. Προσπάθεια είναι να βελτιωθεί αυτό το επίπεδο, ακόμα περισσότερο».

 

Ψυχική στήριξη και θύματα στο σχολείο

Φωτούλα Λεοντίου, εκπρόσωπος Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας

-«Οι Υπηρεσίες μας δέχονται παραπομπές για στήριξη, είτε από μόνα τους τα άτομα (σ. σ. θύματα εμπορίας) αναζητούν στήριξη – και πάντα  ανταποκρινόμαστε».

Χριστίνα Ιωάννου, εκπρόσωπος Υπουργείου Παιδείας

-«Υπάρχουν περιπτώσεις ανηλίκων θυμάτων εκμετάλλευσης, που είτε φοιτούν, είτε πρόκειται να φοιτήσουν σε σχολεία. Στο Υπουργείο μας υπάρχουν δύο εξειδικευμένες Υπηρεσίες – η Υπηρεσία Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας και η Υπηρεσία Συμβουλευτικής Αγωγής και Επαγγελματικής Καθοδήγησης – που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην προσαρμογή των ανήλικων θυμάτων πίσω στο σχολείο, χωρίς να στιγματιστούν στον χώρο του σχολείου και να τύχουν στήριξης από το σχολείο. Η έγνοια μας είναι να υπάρχει εμπλοκή του Υπουργείου και στο επίπεδο ενημέρωσης. Το δεύτερο θέμα, αφορά την πρόληψη για θέματα ισότητας και προς την κατεύθυνση αυτή, υπάρχει ενδο-τμηματική επιτροπή στο Υπουργείο, για εκπαίδευση εκπαιδευτικών για θέματα ισότητας».

Η συνεργασία με τις Υπηρεσίες Ευημερίας

Ευτύχιος Χατζηχριστοδούλου, εκπρόσωπος Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας

-«Στο κρατικό καταφύγιο φιλοξενίας θυμάτων εμπορίας, φιλοξενούμε τώρα, 10 αναγνωρισμένα θύματα εμπορίας, ενώ από την αρχή του 2018 φιλοξενήσαμε συνολικά 37 θύματα. Είναι σημαντική η συνεργασία μας με τις Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας, για τη στήριξη των θυμάτων και την εκπαίδευση των μελών του προσωπικού. Τον Απρίλη 2018 υπογράψαμε Πρωτόκολλο Συνεργασίας με τη μη κυβερνητική οργάνωση Cyprus Stop Trafficking και προσφέραμε οικονομική ενίσχυση για το Open House, την ενδιάμεση δομή στήριξης και προστασίας θυμάτων εμπορίας, μέχρι την αποκατάστασή τους στην κοινότητα. Υπάρχει μια συνεχής προσπάθεια βελτίωσης του επιπέδου συνεργασίας και θεωρώ ότι είμαστε σε καλό δρόμο».

Αρνούμαι να πεθάνω από «ευημερία-σην»…

Σε ανοικτή επιστολή της τη μέρα της συζήτησης στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (10.9.2018), η Επίτιμη Πρόεδρος  του Cyprus Stop Trafficking, Ανδρούλλα Χριστοφίδου Henriques, αναφέρει μεταξύ άλλων, ότι «η συνεργασία της με την Υπουργό Εργασίας, κυρία Ζέτα Αιμιλιανίδου συνεχίζει να είναι au beau fixe, αλλά η συνεργασία της με τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας, είναι τρικυμιώδης και δεν ξέρει αν θα υπάρξουν ναυαγοσώστες»…Αφού κάνει αναφορά στο Μνημόνιο Συνεργασίας του Cyprus Stop Trafficking, με το Υπουργείο Εργασίας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων που υπογράφηκε στις 19 Απριλίου 2018, προσθέτει τα ακόλουθα: «Ελπίζαμε ότι έτσι οι σχέσεις μας με το Γραφείο Ευημερίας, θα εξομαλύνονταν και θα γίνονταν πιο αποδοτικές. Τους πρώτους μήνες, συνεργαστήκαμε μ’ ένα υψηλόβαθμο λειτουργό και μου εξήγησε ότι αυτός, είχε μια Υπηρεσία να διευθύνει, με δεδομένες δομές και κανονισμούς. Κι εγώ του είπα ότι πίστευα, ότι μια οποιαδήποτε υπηρεσία για να λειτουργήσει, χρειάζεται ευελιξία, λογικούς κανονισμούς και «the right man, at the right place». Φυσικά συμφώνησε. Και έκανε ότι μπορούσε και διόρθωσε – σαν πυροσβέστης – ορισμένα που έτυχαν. Μετά, άρχισε τα «κάνε υπομονή, θα γίνουν αλλαγές. Η τάδε λειτουργός, που δημιουργεί προβλήματα, αντί να τα επιλύει, θα μετατεθεί, κλπ, κλπ». Αλλά η υπομονή είναι αρετή, όταν υπάρχει ημερομηνία λήξεως. Όταν δεν υπάρχει ημερομηνία λήξεως, είναι περιπαίξιμο. Φιλοδοξώ να ζήσω τα 35 χρόνια της ζωής μου που μου έμειναν, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα και ειρηνικά. Το Ευημερίας, με έβγαλε νοκ-άουτ. Δεν θέλω πλέον καμιά συνεργασία με το Ευημερίας, διότι οι δομές του είναι αρτηριοσκληρωμένες και οι κανονισμοί, παράλογα πολύπλοκοι. Αν κάποιος από εσάς θέλει να αναλάβει τη συνεργασία με το Ευημερίας να το πει. Το Διοικητικό Συμβούλιο μας, θα του είναι ευγνώμων»…

 

 

Περί απεργίας, καταβολή μισθού κλπ

Είναι όντως δεδομένο ότι σε κάθε περίπτωση απεργίας το κράτος μπορεί απλά να μην σου καταβάλει τον μισθό σου;

Παραθέτω εδώ την εκ πρώτης όψεως θέση μου επί του ζητήματος αυτού σε ερώτημα του Κυριάκου Ματθαίου με αφορμή μια δήλωση μου σε τηλεοπτική εκπομπή

«Αγαπητοί, υπόψιν ότι στο συγκεκριμένο απόσπασμα έγινε μια παρεμπιπτόντως αναφορά με αφορμή το έκτακτο ερώτημα που μου έθεσε ο αγαπητός Onoufrios Socratous Ονούφριος Σωκράτους και η απάντηση μου προφανώς δεν ήταν ούτε αναλυτική ούτε εξαντλητική και ούτε θα μπορούσε να καλύψει το τεράστιο αυτό ζήτημα σε ένα τόσο μικρό σχόλιο

Το σχόλιο μου αφορούσε πρωτίστως το ζήτημα του fixed 25% του μισθού που επικρεμμάτο ως δαμόκλειος σπάθη και είναι επί αυτού που αντέδρασα αρχικά αμφισβητώντας ότι υπάρχει ένα τόσο συγκεκριμένο νομοθέτημα και ότι το δικαίωμα της απεργίας δεν μπορεί να τίθεται με εκβιαστικούς όρους όπως η μη καταβολή μισθού κλπ

Το ζήτημα της μη καταβολής μισθού δεν είναι καθόλου τόσο απλό όσο μπορεί να φαίνεται και όπως καταγράφεται τόσο απλά στα κείμενα που παρέθεσε και ο αγαπητός Κυριάκος Ματθαίου

Υπάρχουν πάρα πολλά ζητήματα που θα πρέπει να ληφθούν υπόψιν πριν καταλήξει κάποιος απόλυτα και ελαφρά τη καρδία σε απλές συλλογιστικές πράξεις, του τύπου ότι όταν κάνεις απεργία τότε αυτόματα δεν δικαιούσαι μισθό

Είναι πολύ μεγάλο το ζήτημα και θέλει πάρα πολύ μεγάλη ανάλυση αλλά θα γράψω κάποια εκ πρώτης όψεως δεδομένα σε σχέση με το ζήτημα:

Το Ανώτατο Δικαστήριο στην πολύ σημαντική του απόφαση αποφάνθηκε ξεκάθαρα για την σημασία της προστασίας του δικαιώματος της απεργίας η οποία προστατευεται τόσο από την συνταγματική τάξη της Κύπρου όσο και από διεθνείς συμβάσεις που αναγνώρισε η Κύπρος:

http://www.cylaw.org/cgi-bin/open.pl?file=apofaseis/aad/meros_1/1998/rep/1998_1_1000.htm&qstring=%F0%E1%ED%E1%E3%2A%20and%20%EC%F5%F1%F4%E9%E4%E9%F9%F4%E9%F3%F3%2A

» Η συλλογική ενέργεια που παρατηρήθηκε είναι δικαίωμα των εργαζομένων όπως και η απεργία, η οποία αναγνωρίζεται σε πλείστες χώρες ως νόμιμο όπλο των συντεχνιών προς προώθηση των συμφερόντων των μελών τους.

Το δικαίωμα αυτό, που στοχεύει στην βελτίωση των όρων αμοιβής, όπως ορθά παρατήρησε το πρωτόδικο Δικαστήριο, δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί σαν παράνομη άσκηση πίεσης ενόψει του Άρθρου 27.1 του Συντάγματος που κατοχυρώνει μια τέτοια ενέργεια σαν βασικό ανθρώπινο δικαίωμα. Ακόμα προσθέτουμε πως οι ενέργειες που έγιναν από την ITF και το πλήρωμα, συνάδουν πλήρως με τα δικαιώματα των εργαζομένων όπως αυτά διατυπώθηκαν στον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη και στην περί Εφαρμογής των Αρχών του Δικαιώματος Οργανώσεως και Συλλογικής Διαπραγματεύσεως Συμβάσεως (Αρ. 98) του 1949 που κυρώθηκαν από την Κυπριακή Δημοκρατία από τους Κυρωτικούς Νόμους 64/67 και 17/66, αντίστοιχα, και αποτελούν ημεδαπό δίκαιο με αυξημένη ισχύ. Τέλος θα πρέπει να αναφέρουμε πως το πρωτόδικο Δικαστήριο ορθά εφάρμοσε το ημεδαπό δίκαιο ελλείψει εισήγησης για εφαρμογή αλλοδαπού δικαίου και μαρτυρίας που να το αποδεικνύει. »

==================
Στο άρθρο 27 του Ευρωπαικού Κοινωνικού Χάρτη ορίζεται το δικαίωμα των εργαζομένων στην ενημέρωση
και τη διαβούλευση στο πλαίσιο κάθε επιχείρησης.

Στο άρθρο 28 θεμελιώνεται και καθορίζεται το δικαίωμα σε συλλογικές διαπραγματεύσεις σύναψη συλλογικών συμβάσεων και απεργία.

Η Οδηγία 2002/14/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 2002, περί θεσπίσεως γενικού πλαισίου ενημερώσεως και διαβουλεύσεως των εργαζομένων στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα καθόρισε ξεκάθαρα την υποχρέωση διαβούλευσης του εργοδότη με τους εργοδοτούμενους και προφανώς αυτό εφαρμόζεται και στον εργοδότη κράτος το οποίο δεν μπορεί μονομερώς να αποφασίζει και να διατάζει

https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/HTML/… αυτό έχει τεράστια σημασία αφού αν αναλυθεί περαιτέρω (θα το κάνω εμπεριστατωμένα αργότερα) θα γίνει αντιληπτό ότι υπό κάποιες προυποθέσεις δεν μπορεί να επικαλείται ο εργοδότης την δική του παρανομία/παράλειψη διαβούλευσης πχ ούτως ώστε να μην καταβάλει μισθούς, ειδικά όταν οι εργαζόμενοι ήταν απολύτως συνεργάσιμοι

Η οδηγία ενσωματώθηκε σε νόμο της Κυπριακής Δημοκρατίας

http://www.cylaw.org/nomoi/enop/non-ind/2005_1_78/full.html και στο άρθρο 2 περί ερμηνείας των όρων του νόμου ορίζεται ότι:

«ενημέρωση» σημαίνει τη διαβίβαση στοιχείων από τον εργοδότη στους εκπροσώπους των εργοδοτουμένων προκειμένου να λάβουν γνώση του εκάστοτε θέματος και να το εξετάσουν·»

Τι γίνεται στην περίπτωση που ο εργοδότης πχ προέβηκε σε μονομερείς ενέργειες χωρίς διαβούλευση με τους εργοδοτούμενους ενώ είχε υποχρέωση;

Τι γίνεται όταν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις πχ ήταν και είναι πρόθυμες να συμμετέχουν σε αυτές τις διαβουλεύσεις αλλά ουσιαστικά ο εργοδότης αρνείται είτε άμεσα είτε έμμεσα όπως φαίνεται να γίνεται στην περίπτωση του υπουργού παιδείας αφού εμμένει απλά στις μονμερείς αποφάσεις που έλαβε το υπουργικό συμβούλιο;

Τι άλλο όπλο έχουν οι εργοδοτούμενοι όταν αυτοί εξάντλησαν όλα τους τα δικαιώματα καλόπιστα προσερχόμενοι στον διάλογο και στην διαβούλευση χωρίς καμια πρόθεση να προβούν και οι ίδιοι σε μονομερείς ενέργειες;

Αυτό μπορεί και πρέπει να κριθεί κατά περίπτωση

Αναλογιστείτε το εξής: αν εν τέλει πχ η τωρινή κυβέρνηση απλά θέλει να εξωθήσει τους εκπαιδευτικούς τα άκρα ώστε να κάνουν απεργία για πχ 10 μέρες ούτως το κράτος με μπακαλιστικες λογικες να εξοικονομήσει κάποια εκατομμύρια γιατί ακριβώς λανθασμένα κατά τη γνώμη μου θεωρεί δεδομένο ότι όταν απεργήσετε θα αποκοπούν οι μισθοί

Για αυτό ξεκάθαρα λέω ότι δεν μπορείς a priori να πεις ότι επειδή θα γίνει απεργία είναι δεδομένο ότι θα γίνει αποκοπή του μισθού, γιατί αυτό είναι πολύ επικίνδυνη πρακτική και γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνη αν γίνει αποδεκτή από τους εργοδοτουμένους

Για αυτό και προσωπικά θεωρώ ότι θα πρέπει οι συνδικαλιστικές σας οργανώσεις να μην προχωράνε μόνες τους αλλά να αξιοποιήσουν όλα τα όπλα και προφανώς τα νομικά όπλα που έχουν

Κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να δοθεί το μήνυμα προς το υπουργείο ότι εσείς έχετε τηρήσει απολύτως τις υποχρεώσεις σας και ασκήσατε τα δικαιώματα σας και αναμένετε να γίνει το ίδιο από το υπουργείο

και αν το υπουργείο συνεχίσει να παρανομεί τότε να γίνει ξεκάθαρο ότι εσείς δεν έχετε άλλη επιλογή από το να διεκδικήσετε τα δικαιωμάτα σας στην απεργία αλλά και στην καταβολή των μισθών σας αφού ουσιαστικά σας εξανάγκασαν σε απεργία χωρίς να έχετε άλλη επιλογή

Πρέπει να οργανωθείτε και νομικά και να μην πηγαίνετε ξυπόλητοι στα αγκάθια

Με αφορμή τις συζητήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το επιβεβαιωμένο γεγονός από πολλούς εκπαιδευτικούς ότι έχουν μπλοκαριστεί στο facebook στο τουιτερ κλπ από πρόσωπα που ασκούν εξουσία και έχουν δημόσια αξιώματα είναι νομίζω σχετική μια απόφαση των ΗΠΑ εναντίον του ίδιου του προέδρου των ΗΠΑ που αφορά ακριβώς αυτό το θέμα

Στις ΗΠΑ, Ομοσπονδιακό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι ο ίδιος ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόλαντ Τραμπ δεν μπορεί να μπλοκάρει πολίτες στον προσωπικό του λογαριασμό σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης (τουιτερ)
αφού με αυτό τον τρόπο αποτρέπει πολίτες των ΗΠΑ να βλέπουν τι γράφει αλλά και να του απαντούν δημόσια σε ζητήματα που τους αφορούν και τους ενδιαφέρουν και άρα με αυτό τον τρόπο παραβιάζει το σύνταγμα και πιο συγκεκριμένα την Πρώτη Τροποποίηση περί της ελευθερίας του λόγου και της έκφρασης που εμπεριέχει την πρόσβαση σε δημόσιες πληροφορίες

Απέρριψε την ένσταση του Υπουργείου Δικαιοσύνης ότι ο πρόεδρος είχε το δικαίωμα να μπλοκάρει ακόλουθους του στο τουιτερ λόγω των δικών του ελευθεριών λέγοντας ότι το δικαίωμα πρόσβασης στην πληροφορία των πολιτών είναι υπέρτερο αλλά και το δικαίωμα των χρηστών σε υποθέσεις που τους αφορούν να του απαντούν δημόσια και να καταγράφεται η δική τους θέση

Η απόφαση αυτή εκδόθηκε μετά από αίτηση στο δικαστήριο που καταχωρήθηκε από οργάνωση του πανεπιστημίου του Κολουμπια https://knightcolumbia.org
που προωθεί την ελευθερία του λόγου και της έκφρασης που περιλαμβάνει την ελευθερία πρόσβασης σε δημόσιες πληροφορίες που αφορούν τους πολίτες καθώς επίσης και από άλλους επίσημους verified χρήστες του τουιτερ και άλλους μη verified

To Ομοσπονδιακό Δικαστήριο έκρινε ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ δεν μπορεί να μπλοκάρει χρήστες στο τουιτερ απλά και μόνο επειδή του κάνουν κριτική η οποία μπορεί να θεωρείται βλαπτική για αυτόν

Ως εκ τούτου θεωρώ ότι κάτι ανάλογο μπορεί να ισχύσει και στην περίπτωση δημόσιων προσώπων στην Κύπρου που ασκούν εξουσία και έχουν λόγο στις αποφάσεις που μας αφορούν

Η κατάληξη του Ομοσπονδιακού Δικαστηρίου στην απόφαση του:

«In sum, we conclude that the blocking of the individual
plaintiffs as a result of the political views they have expressed
is impermissible under the First Amendment. While we must
recognize, and are sensitive to, the President’s personal First
Amendment rights, he cannot exercise those rights in a way that infringes the corresponding First Amendment rights of those who have criticized him.

To be sure, we do not suggest that the impact on the
individual plaintiffs (and, by extension, on the Knight Institute)
is of the highest magnitude. It is not. But the law is also
clear: the First Amendment recognizes, and protects against, even de minimis harms.

Thus, even though defendants are entirely correct in contending that the individual plaintiffs may continue to access the content of the President’s tweets, Stip. ¶¶ 55-56, and that they may tweet replies to earlier replies to the President’s tweets, Stip. ¶¶ 57-58, the blocking of the individual plaintiffs has the discrete impact of preventing
them from interacting directly with the President’s tweets, Stip.
¶ 54, thereby restricting a real, albeit narrow, slice of speech.
No more is needed to violate the Constitution.

 

https://knightcolumbia.org/sites/default/files/content/Cases/Wikimedia/2018.05.23%20Order%20on%20motions%20for%20summary%20judgment.pdf