Als je de mensheid in een paar woorden zou samenvatten, wat zou je dan zeggen?

Moeilijk vraag niet? Al helemaal omdat we slechts bij het stellen van de vraag al stuiten op verontwaardigde weerstand: ‘iedereen is anders! Je kan niet iedereen over één kam scheren!’

Nu zijn mensen op hun eigen manier ook wel uniek. Niemand is exact gelijk, zelfs eeneiige tweelingen hebben elk een eigen leven met een eigen persoonlijkheid. We hebben allemaal een ander uiterlijk, een andere leeftijd, andere interesses, andere karaktertrekken en ga zo maar door. Net zoals elk sneeuwvlokje uniek is, zo is elke mens net iets anders dan zijn medemens.

Maar nu zoomen we uit met de camera. Wat zien we?

We zien geen veld vol unieke sneeuwvlokjes. In plaats daarvan zien we een veld vol sneeuw, als een schoon laken. Een monotone witte massa. Als je een sneeuwpop wilt maken dan maakt de vorm van 1 sneeuwvlokje niet uit. Wat telt zijn de gemeenschappelijke kwaliteiten van de sneeuw, de dingen die alle sneeuwvlokjes delen: de hoeveelheid, de cohesie, de smelttemperatuur etc… Deze kwaliteiten kan je wel per sneeuwvlokje bekijken, maar dat is een nutteloze onderneming. De generalisatie van sneeuwvlokjes naar sneeuw is oneindig veel makkelijker in de omgang mits generalisaties accuraat genoeg zijn.

Op dezelfde manier zijn mensen ook sneeuwvlokjes (mensvlokjes?). In tegenstelling tot de sneeuwpop-bouwende jongen heeft het bij mensen heel vaak zin om wél naar de individuele mensvlokjes te kijken, maar vaak heeft het evenzeer zin om naar de sneeuw te kijken. Het is stupide om de kwaliteiten van sneeuw als geheel te negeren of zelfs te ontkennen. Het “iedereen-is-anders” mantra is in de praktijk vaak een excuus om niet over moeilijke waarheden te denken.

We hebben allemaal een lichaam met een set organen. We hebben allemaal hersenen. We hebben allemaal een centraal en perifeer zenuwstelsel. Mannen hebben een penis en relatief veel testosteron. Vrouwen een vagina en baarmoeder.

Ook qua psychologische eigenschappen hebben we heel veel gemeen. We hebben biologische instincten. We delen basale emoties (haat / jaloezie / blijdschap / walging / woede / treurnis / verbazing). We denken. We hebben allemaal een uiterlijk, een leeftijd en een (of meerdere) interesse(s). We zijn allemaal verder geëvolueerde apen!

We kunnen dus prima mensen generaliseren. Als iemand dit weerspreekt zegt dat meer over hem/haar dan over het onderwerp in kwestie: het wijst op een ego-verdedigingsmechanisme bedoelt om de eigen ‘uniekheid’ te waarborgen tegen het overweldigende bewijs in dat we allemaal menselijk zijn. Begrijpelijk gezien de lelijkere kanten van mensen, maar onwaar. Ik leef liever in een lelijke waarheid dan een mooie leugen.

Korte versie van dit alles: ik ben van plan het in m’n komende posts over de natuur van vrouwen te hebben. Haters gon’ hate.

Het voelde goed om over misantropie te schrijven. Het is waar wat ze zeggen: gevoelens van je af schrijven werkt therapeutisch. Dus bij deze nog zo’n gevoel: mijn introversie.

Al van jongs af aan heb ik het altijd prima op mezelf kunnen vinden. Ik kom uit een grote familie en ben altijd wel de meest introverte van het stel geweest. Ik heb altijd van individualistische activiteiten gehouden. De ruimte waarin ik woon vind ik belangrijk: het is een plek waar ik tot rust kan komen. En tenslotte wat voor mij de belangrijkste trek van een introvert is: in een groep wordt m’n sociale energie leeggezogen.

Goed, laten we een stap terugnemen en kijken naar wat introversie is.

Introversie is één van de grote 5 karaktereigenschappen op de veelgebruikte OCEAN-lijst:
– Openness to experience (vs. closeness)
– Conscientiousness (vs. chaotic)
– Extroversion (vs introversion)
– Agreeableness (vs. stubborness)
– Neuroticism (vs emotionally stable)

Bij elke van de eigenschappen zit je ergens tussen de twee extremen, hier dus tussen extreme introversie & extreme extraversie. De meeste mensen zitten in het midden maar neigen naar extraversie; als ik de statistieken mag geloven identificeert 3 op de 4 personen als extravert. Extraverten krijgen energie van gezelschap. Introverten kunnen zich vaak sociaal soepel, zelfs oprecht uitbundig gedragen maar het kost hen meer moeite en energie (niet te verwarren met verlegenheid!).

De simpelste manier om te kijken wat je bent is jezelf deze vraag stellen: geven sociale groepen je energie of zuigen ze het weg? Extreme extraverten kunnen niet te lang alleen zijn; ze hebben de energie van de groep nodig. Voor extreme introverten is het tegenovergestelde waar; ze kunnen niet te lang in een groep zijn en hebben tijd voor zichzelf nodig om op te laden.

Ik identificeer me sterk met die laatste groep. Ik heb een sociale batterij en als ik te lang rond anderen ben wordt die batterij leeggezogen. Dan moet ik even op mezelf zijn en opladen met solitaire activiteiten -sporten, lezen, schrijven- zoals een smartphone oplaadt.

Ik zal ongetwijfeld nog terugkomen op introversie, maar voor nu nog 2 belangrijke pointers.

Game & Introversie
Moeilijk maar niet onmogelijk te verenigen. Het simpelste advies: wordt meer extravert. Dit is wat ik de afgelopen jaren heb gedaan – trek gewoon vaker je bek open, stop met alles filteren in je hoofd. Maar hoewel dat helpt is het niet het einde van het verhaal. Ik geloof dat een introvert extraverter kan worden, maar ik denk niet dat je je fundamentele psychologische opmaak kan omgooien. Ik denk niet dat ik ooit energie ga krijgen van interactie met een groep mensen.

Er zijn absoluut manieren waarop je je introversie in je voordeel kan gebruiken voor game. Hier komt vast nog wel een post over.

Introverten & Extraverten
Extraverten (de meerderheid van de mensen) begrijpen introverten niet. Verwacht geen meelijden van ze. Ik herhaal dat nog een keer: verwacht als introvert geen meelijden van extraverten! Dat is niks kwaadaardigs, maar mensen snappen het gewoon niet. “Waarom kom je niet gezellig bij de groep? Waarom blijf je altijd zo kalm? Waarom zeg je zo weinig? Waarom laat je het achterste van je tong niet zien?” Je loopt het risico als afstandelijk, koud en arrogant over te komen. Zolang jij je bek niet opentrekt kan je niet verwachten dat anderen zich in je introversie kunnen inleven.

“Most people walk through life in a walking daze”
– Tyler, RSD

Dit gaat geen vleiende post zijn.

Ik ben goed in het verkondigen van meningen die mij niet in dank worden afgenomen. Geheel volgens het principe van macht = recht kom ik er soms mee weg, soms niet.

Hier verkondig ik mijn mening ongefilterd. Mijn punt hier is niet om niemands gevoelens te kwetsen (zoals vaak moet in het echte leven), maar om mijn ideeën zo helder mogelijk over te brengen. Ik weet dat ik daarmee een groep mensen wegjaag; mensen die me een verschrikkelijke klootzak vinden. Ik trek daarentegen een kleinere groep mensen aan. Lui die wel een punt in m’n schrijven kunnen vinden. En dat vind ik helemaal prima.

Deze post gaat uit naar de grotere groep mensen; de massa. Middelstroom cultuur. De schaapskudde.

De meeste mensen willen van alles, maar doen niets. Ze hebben allerlei plannen, maar blijven thuis op de bank. Ze zijn dom. Ze snappen zichzelf niet, laat staan anderen. Ze waaien met elke wind mee, volgen de aangelegde paden en kopiëren de mening van anderen. Ze zijn lui – ze nemen zich iets voor om het een maand later te zijn vergeten. Ze zijn wispelturig. Ze zijn onzeker en overcompenseren die onzekerheid. Ze zijn drama-verslaafd. Ze zijn narcistisch. Ze gunnen anderen geen succes. Ze zijn jaloers, ongeduldig, egoïstisch, naïef, hebzuchtig en ijdel. Ze hebben een blinde vlek voor hun eigen machtsverslaving. Ze hebben geen flauw idee waar ze voor staan. Ze zijn bang voor elke vorm van verandering. Ze klampen zich vast aan het bekende. Ze kijken tv, zijn alcoholisten, nicotine-junkies of wietverslaafd. Ze proppen zich vol met suiker en vet. Ze zijn zombies van de cultuur waarin ze opgroeien. Ze zijn doodsbenauwd dat iemand hen dit op een dag vertelt.

Dit is wat het is, dit is wat we zijn.

“Little boys let a few bad experiences with women turn them into misogynists. Men know that the vast majority of men and women are merely occupying space, and adopt a philosophy of amused misanthropy.”
– Mike, dangerandplay.com

Wat is misantropie? Misantropie is “de algemene haat, wantrouwen of minachting van de mensheid of de menselijke natuur.” Of, neutraler: “iemand met een pessimistische levensvisie ten aanzien van mensen en hun eigenschappen.” Ik ben het volledig eens met Mike. Geamuseerde misantropie is de beste houding om aan te nemen.