The people’s movement desperately needs working class solidarity   

By: Zaher Baher

Jan 2019

For the last four decades we have seen either no support or very little from the working class, especially the industrialised sections and big companies to people’s movement.

It is easy to see this phenomenon in the Iranian green movement in June 2008, last year, 2018, and in the countries of the “Arab spring”.  We have seen it too In Jordan, Bahrain, in Turkey’s Taksim Gezi Park in 2013, in France in 2005 and in whole parts of Iraq including Kurdistan since 2005 until the most recent protests and demonstrations in Basra in July and September of 2018.  There was also no lack of protests in parts of the former communist bloc and, more obviously and importantly, was the very recent movement of Yellow Vests protesters in France.

 Advanced technologies and globalisation developed the quantity and quality of the working class, at least in industrialised countries, in this century, and were supposed to take us towards the socialist revolution or at least supporting the movements I mentioned above. Alas what we have seen for the last four decades is not enough support offered. I noted the current industrial condition, advanced technologies and globalisation as developments which were supposed to be some sort of preparation for the revolution.

So, the problem here is not just that the revolution has not happened but also the working-class movement in most of the countries does not exist.  The current situation of the working class extended to the level of keeping its distance from the people’s movement. With all the above factors, why is there still no revolution? I am not trying to answer the question as I have touched on it in my previous articles.  However, here I try to analyse the situation that surrounds the working class to show some facts according to my knowledge and experience.

I believe the current attitude of the working class that is not offering solidarity to the people’s movement is strongly connected with globalisation. It is very clear that since the expansion and strengthening of globalisation and which has reached more countries, the working class has become weaker and weaker.

So when did globalisation begin? In other words, when did the working class become weaker and weaker?

There is no a broad agreement between economists and historians about the commencement of globalisation. Some of them think it began in the nineteenth century.  Others suggest the 16th and 17th centuries when, firstly, the Portuguese and Spanish and, later, the Dutch and British Empires started colonizing countries.  They believe it began in the 17th century following the establishment of the first multinational corporation called the British East India Company, founded in 1600.

However, many scholars agree that modern globalisation started after the 2nd World War when Industrialization allowed for the cheap production of household items that, more or less, developed the economy a step further.

After the 2^nd world war capitalism stepped into a new period and helped globalisation. This was the beginning of the founding of several international institutions based in the United States and Europe including the United Nations,  General Agreement on Tariffs and Trade (GATT), North American Free Trade Agreement (NAFTA), World Trade Organization (WTO), finally, the European Union (EU). All have been facilitated by advances in technology which have reduced the costs of trade, eliminating or reducing tariffs and barriers and the creation of free trade zones.

The worldwide exchange of new developments in science, technology, products and mass media, alongside the development and growth of international transport, telecommunications and electronic communication played a decisive role in modern globalization.

Why did globalisation make the working class passive instead of active?

The points I mentioned above both advantage and disadvantage the working class.  In my opinion they benefited capital and capitalism more than the working class.

In answering the above question, I will refer to a couple of important factors. Firstly, modern globalisation changed the entire structure of the working class wherever it reached.  What remained common between sections of the working class were just the name and selling their physical or intellectual labour and nothing more.  We can see this phenomenon in the United Kingdom (UK) very clearly.  It has divided the working class into different categories with different terms and conditions of work. No longer is there working-class unity even in the same company, factory, supermarket, hospital or local authority when so many different sections have been set up; IT, production department, marketing and sales, advertising, Human Resources, administration, retail cashiers, porters, cleaners and buildings and services maintenance.   Workers and others have different job descriptions, terms and conditions of work and salaries.  This is the reason why we hardly ever see workers and staff in a company or other place of work unite to strike together in support of a particular section of their colleagues.

There is no doubt that these divisions have played a big role as workers, in even a small company, can be spread over different unions.  One might say anti-union law in the UK made workers passive. In fact had the workers been strong, united and engaged in serious action when Mrs Thatcher, the then Prime Minister of the United Kingdom, implemented the anti-union law, she would not have succeeded.  She did because the working class was weak, divided, demoralised and became strangers to themselves with the help of the unions and Labour Party.

The history of the working class in the 18^th, 19^th and even the first half of the 20^th century shows that the working class was more active and united at the time.   This was because, at that time, capitalism was relatively undeveloped and modern globalisation did not exist.  With advanced technologies and a good quality and quantity of working class, many revolutionary leaders, including Karl Marx, believed was sufficient conditions existed for the revolution to take place. So why did this not happen? I leave the answer for the readers themselves.

Secondly, globalisation created additional developments, including   more middle managers and robots and growing sectors in retail, travel and tourism and leisure and hospitality.  Reports estimate that over 26% of the UK workforce are employed in these sectors. According to a recent Trade Union Congress report, only about 2.6 million people across the UK work in manufacturing. Manufacturing has become a smaller part of the UK economy since the 1970s.  Furthermore globalisation has created mass unemployment, a huge number of refugees, migrants, poor people and workers on low or very low wages with no security. Almost  everywhere, and not just  in Europe, the United States and other developed, industrialised countries,  globalisation has pushed so many people to the very bottom of society, marginalising them.

The marginalised people, who I call  proletarians, include the unemployed, pensioners, students, single parents whether working or on benefits, the disabled and people with special needs, people on benefits, some small self-employed  and, of course, workers. The vast majority live in poverty and some of them in absolute poverty. We can find many countries in different parts of the world where almost half of the population earn only $1 or $2 a day.  These people, economically, socially and financially, are much worse off than workers who have got a, more or less, better-paid, stable job and most of them live in secure accommodation. We can see that, everywhere, proletarians are the vast majority.  They are the people whose lives deteriorate day by day and they are struggling.  They suffer a lot and are between a slow death and a struggle to survive.  Luckily, many of them go for a different choice and struggle against the state and system.  While the vast majority of people in any country are proletarians, I believe that either there is no revolution or it will be a social revolution, a people’s revolution and not just a working class revolution.

Having said that, it does not mean that the working class has little role in the socialist revolution. In fact, without involving the working class whose participation and solidarity are essential, either the movement or uprising can be transformed into civil war, dominated by  fundamentalist right wing groups, or contained by authoritarian Islamic groups as we have seen during the “Arab Spring” or takes so long leaving people tired, disappointed, demoralised and  defeated by the state.

Zaherbaher.com

بزوتنەوەی خەڵکیی زۆر زەروورە بە هاوپشتی چینی کرێکاران

زاهیر باهیر – لەندەن

04/01/2019

نزیکەی چوار دەیەیە هاوپشتی چینی کرێکاران بەتایبەتی کرێکارانی کەرتە پیشەسازییەکان و کۆمپانییە  زەبەلاحەکان بۆ بزوتنەوەی خەڵکی کە ماوەیەکی زۆرە  لە ئارادایە, یا نەبینراوە  یاخود زۆر  دەگمەن بوووە.

ئەم دیارەدیە زۆر بە ئاسانی دەبینرێت.  با هەر دوور نەڕۆین تەماشای بزوتنەوەی سەوزی حوزەیرانی 2008ی ئێران، ئەوەی پار کە هێشتا هەر ناو بەناو دەردەکەوێتەوە، بکەین ، هەروەها  ولاتانی ” بەهاری عەرەبیی”ش.  هەر ئاواش ئەم دیاردەیەمان لە ئەردەن و بەحرەین و خۆپیشاندان و پرۆتیستە گەورەکەی گازی پارکی تەقسیمی تورکیا، ساڵی 2013 و فەرەنسای 2005 یش، بینیوە کە بێ پشتوپەنای کرێکاران ماونەتەوە .  لەو هەموو خۆپیشاندان و پرۆتێستانەی عێراق–یش  بە کوردستانیشەوە کە هەر لە داگیرکردنەکەی 2003 وە سەری هەڵدا، تەنانەت ئەمانەی ئەم دوایەی مانگی تەموز و سێبتەمبەری شاری ‘بەسرە’ی ساڵی پار، 2018، لێرەش هاوپشتی کرێکارانمان نەبینی.  لە وڵاتانی بلۆکی شەرقی کە سەر بە شورەویی جاران بوون ، خۆپیشاندانێك و پرۆتێستێکی زۆر لەم ساڵانەی دواییەدا هەتا ئەم دوایەش دەرکەوتن بەڵام هێشتا هەر کرێکاران وەکو پێویست پشتگیرییان نەکردن .  لەمانەش گرنگتر ئەوەی فەرەنسایە کە لە ناوەڕاستی مانگی نۆڤەمبەری پارەکەوە  دەستیپێکردووە و تا  ئێستاش هەر بەردەوامە ، چینی کرێکاران هەر خەریکی  کاری خۆیان و کەڵەکەکردنی سەرمایەن بۆ خاونکارەکان و خاوەنکۆمپانیاکان .

پێشکەوتنی تەکنەلۆجیا، جیهانگیریی [گڵۆبەلایزەیشن/ عەولەمە]  و قەبارە و جۆرێتیی [ کواڵەتی] چینی کرێکاران لەم چەرخەدا ، هەموو ئەمانە دەبوایە ئێمەی بەرەو شۆڕشی سۆشیالیستیی ببردایە یاخود لانی کەم هارکاریی و هاوپشتی ئەو بزوتنەوانەی خەڵكییان بکردایە  کە بە بەردەوامی و لە زۆر شوێنی ئەم دونیایەدا ڕوویانداوە و ڕوودەدەن.   بەڵام مەخابن ئەوەی کە لەم چوار دەیەیەدا دەیبینین، چینی کرێکاران یا هاوپشتییان نەکردون یاخود هەر زۆر کەم.  من وای دەبینم کە زەمینەی هەنووکەیی پیشەسازیی ، تەکنەلۆجیای نوێ و پێشکەوتوو، جیهانگییریی ، هەمو ئەمانە دەبوایە ئامادەکاریی بۆ شۆڕش بکردایە.

گرفتەکەش هەر ئەوە نییە کە شۆڕش ڕووینەداوە ، بەڵکو خودی بزوتنەوەی کرێکارانیش لە زۆرێك لە وڵاتانا هەر بوونی نییە. هەلومەرجی ئێستایی کرێکاران گەیشتۆتە ئەو ڕادەیەی کە خۆی بەدوور لە بزوتنەوەی خەڵکی بگرێت.  پرسیار دەکرێت  بۆچی تا ئێستا شۆڕش ڕوینەداوە؟ من لێرەدا هەوڵنادەم کە وەڵامی ئەم پرسیارە بدەمەوە چونکە من لە هەندێك لە وتارەکانی پێشترما  خۆم لە قەرەی وەڵامەکەی داوە.  بەڵکو من لێرەدا هەوڵدەدەم ئەو بارودۆخەی کە گەمارۆی کرێکارانی داوە، بەم نوسینە گەر کورتیشە، لێکبدەمەوە، ئەمەش بەگوێرەی بۆچوون و تێگەیشتن و ئەزموونەکانی خۆمن .

من باوەڕم وایە ئەم هەڵوێستەی چینی کرێکاران کە پاڵپشتی بزوتنەوەی خەڵکی ناکات زۆر بە توندی گرێدراوەتەوە بە جیهانگیرییەوە [ گڵۆبەلایزەیشن] .  بۆ من ئەوە ئاشکرایە بە فراوانبوونی شەپۆلی جیهانگییریی، بە  گەیششتنە وڵاتانی زیاتر، چینی کرێکاران لاواز و لاوازتر بوون . بۆ سەلماندنی ئەمەش دەکرێت سەرنجی ئەم دوو خاڵەی خوارەوە بدەین:

کەی جیهانگییریی دەستیپێکرد؟ بە واتایەکی دیکە لەکەیەوە چینی کرێکاران لاواز و لاوازتر بووە؟

بۆ وەڵامی ئەم پرسیارە لە نێوانی ئابوورییناسان و مێژووناسەکانا  ڕایەکی هاوبەش و  یەکگرتوو نییە سەبارەت بە  سەردەمی یاخودی مێژووی دەستپێکردنی جیهانگییریی.  هەندێکیان دەیگێڕنەوە بۆ سەرەتای چەرخی نۆزدە.  هەندێکی دیکەیان بۆ چەرخەکانی شازدە و حەڤدە، بەتایبەت بۆ یەکەم ئیمپایەری پورتوغالیی و ئیسپانییەکان ، دواتریش بۆ ئیمپایەری ‘دەچەکان’ و بریتانییەکان کە دەستیان بە کۆڵۆنایزکردنی وڵاتان، کرد.  ئەم گروپە باوەڕیان وایە ئەمە لە سەرەتای چەرخی حەڤدەدا، بەدیاریکراوی پاش دامەزاندنی کۆمپانیا فرە قەومییەکەی کە ناوی کۆمپانیای بریتانی لە  ڕۆژەهەڵاتی هندستانا بوو، کە لە ساڵی  1600 دا، دامەزرا ، ئەمە سەرەتای جیهانگییریی بووە.

لەگەڵ ئەم ڕایانەدا زۆرێكیش کە لەم بوارەدا کاردەکەن ئەوە دەسەلمێنن کە جیهانگییریی سەردەمیانە [مۆدێرنانە] لە دوای جەنگی جیهانی دووەمەوە دەستیپێکردووە..  ئەمەش کاتێك کە ڕێگادراوە کە کاڵای  هەرزان لە بەرهەمێنانا و بەکارهێنانی هێزی بازووی هەرزان، کەوتە بەردەست ، ئەم دیاردەیە  زۆر یا کەم ، پاڵنەرێك بوو بۆ پێشەوەچوونی ئابووریی هەنگاوێك زیاتر.

کاپیتاڵیزم لە دوای جەنگی جیهانی دووەمەوە پێی نایە قۆناخێکی نوێوە و هاوکاریی جیهانگییریی کرد.  ئەمەش سەرەتایەك بوو بۆ دۆزینەوە و و دامەزراندنی کۆمەلێك دامەزراوەی جیهانیی.  یو ئێن [United Nation ] ، فراوانبوون و زیادبونی ژمارەی کۆمپانیای فرەنەتەوەیی لە ئەمەریکا و ئەوروپا ، ڕیکەوتنی یا پەیمانی گشتی  لەسەر گومرگ و بازرگانیی General Agreement on Tariffs and Trade (GATT),]  ،  پەیمانی/ڕێکەوتنی  ئازادی  بازرگانیی باکوریی ئەمەریکا، [North American Free Trade Agreement (NAFTA) ] ڕێکخراوی بازرگانیی جیهانیی[World Trade Organization (WTO)] ، پەیمانی ماستریخت [Maastricht Treaty ] و لە کۆتایشدا یەکێتی ئەوروپا [European Union].  تەکنەلۆجیای پێشکەوتوو کە نرخی یاخود تێچوونی بازرگانی کەمکردەوە ، بڕی گوومرگ و سنووریی زۆنی بازرگانیی لابرد یا هەر زۆر کەمیکرندنەوە ، هەموو ئەمانە هاوکار و یارمەتیدەری ئەو دامەزراوانە بوون کە لە سەرەوە باسمکردن.

ئاڵوگۆڕکردنی زانست و پێشکەوتنی  لەسەرجەمی دونیادا ، تەکنەلۆجیا و بەرهەمەکان ، ماسمیدیا، پێشەوچوون و تەشەنەکردنی هاتووچۆی جیهانیی ، پەیوەستکردنەوەیی تەلەفونیی و بەشەکانی ئەلەکترۆنیی ڕۆڵێکی یەکجار گرنگ و کاربڕیان لە جیهانگیریی سەردەمدا ، گێڕا.

بۆچی جیهانگیریی ، چینی کرێکارانی لەبری چالاکبوون پاسیڤکرد؟      

ئەوانەی کە لەسەرەوە پەنجەم بۆڕاکێشان سوود و زیانی خۆیان بە چینی کرێکاران گەیاند.  بەڵام بەڕای من بۆ سەرمایە و سەرمایەداریی زۆر زیاتر تاکو چینی کرێکاران، بەسوودتر بوون.

من بۆ وەلامی ئەو پرسیارەی سەرەوە دوو هۆکاری سەرەکی دەبینم:

یەکەم: جیهانگییریی سەردەم بەهەر شوێنێك گەیشتبێت  تەواوی ستراکتوریی چینی کرێکارانی گۆڕیوە.  ئەوەی کە بۆ کرێکاران ماوەتەوە و هاوبەشە تەنها ناوەکە و فرۆشتنی هێزی بازوو و مێشکیانە ، نە زۆر نە کەم.  ئێمە ئەم دیاردەیە لە بریتانیادا زۆر بە ئاشکرا دەبینین. کرێکاران لەسەر کار  بۆ توێژاڵی جیا جیا و بەهەلومەخی جیا دابەشکراون.  ئیدی چی تر یەکێتی چینی کرێکارانی، تەنانەت لە هەمان کۆمپانیادا یا کارگەدا ، یا هەمان سۆپەرمارکێتا، یاخود لە خەستەخانەکانا، شارەوانییەکانا، بەهۆی دامەزراندنی کەرتی جیاوازەوە ،لەناوبردووە ، لانی کەم تا ئێستا.  کەرتی ئای تیی ، بەرهەمهێنان، کەرتی دۆزینەوەی بازاڕی فرۆشتن ، ڕێکلامە، بەشی دامەزراندنی کرێکار و کارمەند، ئەدمین ، کرێکارانی سەر کاسەکان ، کرێکارانی پاراستن و پاککەرەوە و پاسەوانی شوێنەکانی سەر کار ، تەکنیشنەکانی پاراستن و چاککەرەوەی ئامرازەکان و ماشێنەکانی کار… ئەمانە چەند کەرت و بەشێکن لە هەمان کۆمپانیادا، کارگەدا یا لە شارەوانییەکان و خەستەخانەکان و ..تد .  ئەم کرێکارانە و ستافەکانی دیکە کە لەو شوێنەدا کاردەکەن هەلومەرجی کار و سەر کاریان و موچەیان  جیاوازە.  ئەمەش هۆکارێکە کە بە دەگمەن دەیبینینن  کە کارمەند و کرێکارانی کۆمپانیایەك یاخود کارگەیەك بەیەکەوە مانبگرن بۆ هاریکاریی کرێکارنی دیکە و هەتا بەشێكی خودی کرێکارانیش  لە بەشەکانی کۆمپنایەکە یا شارەوانییەکە کە لە مانگرتنان .

گومانیش لەوەدا نیە کە لێرەدا نقابەش ڕۆلێکی گەورە یاریدەکات بە ڕازیبوونی دابەشکردنی کرێکاران بەسەر چەند نقابەیەکی جیاوازدا .  ڕەنگە یەكێك بلێت ئەوە لە بریتانیادا بەهۆی یاسای دژە نقابەوەیە بۆیە کرێکاران ناتوانن هەڵوێستیان هەبێت.  بەڵام لە ڕاستیدا گەر کرێکاران لە بناخەدا بەهێز و یەکێتییان هەبوایە، چالاکی جددیان دژی مارگرێت تاچەری سەرەکوەزیرانی ئەوکاتەی بریتانیا ، بکردایە،  کە ئەو بوو یاسای دژە نقابەی چەسپاند ، هەرگیز تاچەر زاتی ئەوەی نەدەکرد کە ئەم یاسایە بخاتە گەڕ.  تاچەر ئەمەی کرد لەبەرئەوەی کە کرێکاران خۆیان لاواز ، بەش بەش، بێ ورە، بوون، مرۆڤگەلێکی نەیار بە خۆشیان بوون. بێ گومان ئەمە نەدەکرا گەر نقابەی مەرکەزیی و پارتی کرێکارانی بریتانیی یارمەتیدەری تاچەر نەبوونایە.

مێژوی کرێکاران لە چەرخەکانی هەژدە و نۆزدەدا، تەنانەت لە نیوەی چەرخی بیستی-شدا ئەوە دەسەلمێنێیت کە چینی کرێکاران زۆر چالاک و یەکگرتوو بوون لەو سەردەمانەدا.  هۆکاری ئەمەش، لای من ، تەنها دەگەڕێتەوە بۆ ئەوەی کە سەرمایەداریی وەکو ئەم دواییە پێشنەکەوتبوو و جیهانگییریی سەردەمیانەش نەهاتبووە کایە.  هەنووکە بە پێشکەوتنی تەکنەلۆچیا و قەبارە و جۆرێتیی چینی کرێکاران کە شۆڕشگێڕە پێشەنگ و قەدیمەکان لە نێوانیشیانا کارل مارکس-ش ڕایانوابووە  کە ئەو مەرجانە دەکرێت بەس بن بۆ ڕوودانی شۆڕش. ئەی بۆچی ڕووی نەدا ؟ وەڵامی پرسیارەکە بۆ خودی خوێنەر بەجێدەهێڵم .

فاکتی دووەم، جیهانگییریی جوتێك پێشکەوتنی لەتەك خۆیدا هێنا: یەکەم: زۆرێك لە بەڕیوەبەرانی ناونجیی درووستکرد ، هەروەها ڕۆبۆت، زۆرینەیەك لە خەڵک کە ئێستا لە بەشەکانی وەکو : کڕینی شمەکی جیا جیا [ دووکان و بوغازە و سوپەرمارکێتەکان]، بەشی هاتووچۆ، گەشتکردن ، بەشەکانی دیکەی وەکو : باڕەکان، شوێنەکانی دیکەی خۆاردنەوە، هوتێل، قاوەخانە، چێشتخانە، جۆرەکانی دیکەی خواردەمەنی، هێنایە ئاراوە .  هەندێك لە ڕاپۆرتە نوێیەکان ڕێژەی سەدیی ئەو کرێکار و کارمەندانەی کەلەم شوێنانەی سەرەوە کاردەکەن بە لە سەدا 26 ی سەرجەمی کرێکارانی بریتانیای خەمڵاندووە .  هاوکاتیش   بەگوێرەی تازەترین ڕاپۆرتی نقابەی مەرکەزیی بریتانیی تەنها 2.6 ملیۆن کرێکار لەبەشەکانی پیشەسازییدا کاردەکەن.  کاری پیشەسازیی واتە کارکردن لە کارگە و کارخانەکانا لە ساڵەکانی حەفتاکانی چەرخی ڕابووردووەوە بەشێکی بچوکی ئابوریی بریتانیا پێکدەهێنن.  دووەم: جیهانگییری بە ڕۆڵی خۆی بێکارییەکی یەکجار زۆر، پەنابەر و کۆچبەر ، خەڵکانی هەژار هەر زۆر هەژار، کرێکارێکی زۆر بە بە پارەیەکی یەکجار کەم کە هیچ زەمانەت و ئایندەیەکیان لەسەر کارەکانیان، نییە ، دروستکردووە.  تا ڕادەیەك لە هەموو شوێنێکی ئەم دونیایەدا نەك هەر بەتەنها لە ئەوروپا و ئەمەریکا و وڵاتانی دیکەی پیشەسازیی گەشەکردوو، ئەم دیاردەیە دەبینین. جیهانگییریی کارێکی وای کردوە کە خەڵکێکی زۆر لەدامێنی کۆمەڵ-دا بژین و پەرواوێز بکەون.

خەڵکانی فەرامۆشکراو، پەراوێزخراو کە من لەگەڵ سەرجەمی کرێکارانا بە چینی پڕۆلیتارییان دەزانم و دەناسم کە:  بێکاران ، خانەنشیکراوان، قوتابی و خوێندکاران، پیاوان و ژنانی تەنیا باڵ لەگەڵ منداڵەکانیانا کە کار دەکەن یا لەسەر بیمەکانن ، ئەوانەی لەسەر بیمەکانن ، کەمئەندامان و خەڵکانی خاوەنپێداویستی تایبەتیی، دەسگێڕەکان، خاوەندووکانە بچووکەکان .. تد .  هەرە زۆرینەی پڕۆلیتاریان ، ئەمانە لەم جیهانەدا لەسەر هێڵی برسێتی دەژین و هەندێکیشان لە خوار ئەو هێڵەوە ژیان دەبەنەسەر.  دەتوانین پەنجە بۆ زۆرێك لە وڵاتە جیا جیاکانی بەشەکانی جیهان یا کیشۆرە جیاوازەکانی دونیا ڕاکێشین کە نزیکەی نیوەی دانیشتوانیان داهاتی ڕۆژانەیان یا تاکە دۆلارێکی ئەمریکییە یا دوو دۆلارە.

ئەم خەڵکانە لە ڕووی ئابوورییەوە، کۆمەڵایەتییەوە، داراییەوە باری ژیانیان زۆر خراپترە لەو کرێکارانەی کە کەم تا زۆر کارێکیان هەیە و داهاتیان باشترە لەوان، هاوکاتیش گەلێکیان شوێنیێك ، خانویەكیان هەیە کە تیایدا دەژین گەر چی بە کرێش بێت.  بەم جۆرە ئێمە دەبینین کە پڕۆلیتاریا بەشە زۆرەکەی کۆمەڵن لە هەر شوێنێکی ئەم دوونیایەدا، بن، ئەمانە ئەو خەڵکانەن کە ژیانیان ڕۆژ لەدوای ڕۆژ خراپتر دەبێت و بێ چارە ماونەتەوە.  ئەمانە ژیانێکی ناڕەحەت دەچێژن ، ژیانیان کولەمەرگییە .  خۆشبەختانە زۆرێك لەمانە لەپێناوی باشکردنی ژیانیانا لە خەباتدان دژ بە دەوڵەت و بە سیستەمەکە. هەر ئەم هۆکارەشە واتە زۆرینەی پڕۆلیتاریا لە کۆمەڵدا، کە من باوەڕم وایە یا شۆڕش نابێت یاخود دەبێت شۆڕشی پڕۆلیتاریا و کۆمەڵایەتیی، بێت ، نەك بە تەنها شۆڕشی چینی کرێکاران.

لەگەڵ وتنی ئەوانەی سەرەوەشدا ، مانای ئەوە نییە کە چینی کرێکاران ڕۆڵیکی کەمدەبیننن لە شۆڕشی سۆشیالیستیی-دا .  لە ڕاستیدا شۆڕش بێ بەشداریکردنی ئەوان و هاوپشتییان کە زۆر زەرووری و بناخەییە، مەحاڵە، چونکە یا بزوتنەوەکە ، ڕاپەڕینەکە ڕەنگە بەرەو جەنگی ئەهلی بڕوات ، یاخود لەلایەن ڕاستڕەوە توندڕەوکانەوە ، یا لە لایەن گروپە ئیسلامییە دەسەڵاتخوازەکانەوە وەکو ئەوەی کە لە ” بەهاری عەرەبی”دا بینیمان ، کۆنترۆڵدەکرێت.  ئەمە جگە لەوەی لە حاڵەتی بەشدارینەکردنی کرێکاراندا، ئەگەری ئەوەش هەیە زۆر درێژە بکێشێت کە لەم بارەشدا خەڵکیی هیلاك و بێ ئومێد و پەردەوازە دەبێت و دواتریش لە لایەن دەوڵەتەوە بزوتنەوەکە  تێدەشکێت.

 

Zaherbaher.com

Organising ourselves is the first and main step towards our aim

By Zaher Baher

October 2018

In June 2017 I wrote an article “Our struggle must go beyond what our lifestyle demands”*.  In that article I stressed some major factors that may be obstacles in the way of our struggles. Since I wrote that article our life in the UK has gotten worse in every way. But, for anarchist people, nothing has changed, with no improvement and no development in our struggle against the system.  In fact there has been more sectarianism, with groups keeping more distance between each other, far away from cooperation and solidarity and more divided over the Gender Recognition Act (GRA).

The state, through its organs, tries hard to increase its influence and pressure, overpowering people through the market, financial institutions and education system, undermining and demoralising them. It tries to divert their intentions away from real problems that they are facing now. The Labour Party too with its most radical manifesto, probably since the Second World War, anaesthetised many people from the working class, students, pensioners, the disabled and people with special needs. Both parties, one in power and the other in opposition, with all kinds of leftists are, in different ways, in agreement with maintaining the system by trying to reform it, to prolonging its age.

The only difference between them is that the party in power is rushing to make the situation worse for the working class and other ordinary people.  The opposition wants to reform the system to prolong it In other words, each of them wants to suppress us through their reforms.

The system, the state and organisations from left to right may have a little distance or enmity between themselves, but they are all consciously or unconsciously fighting directly or indirectly against ordinary people, their movement and their aims.

In short the state and its system is very alive, very strong and well organised.  It is far from being in a crisis and, in my opinion, has never been in crisis.  It is, unfortunately, going to be more dominant, more powerful in controlling us, containing and dominating not only our daily life but our minds and our bodies too. 

It is not the system or the capitalism in crisis, it is us and the crisis is us**.  We must admit that we are in a very deep crisis financially, economically, educationally, morally and culturally.

How can we get out?

There is no doubt that there are groups in the UK who try hard to educate themselves and maintain activities.  They hold public meetings, participate in demonstrations and protests and support workers when they are on strike.  But that is not enough.  All these actions may not take us forward while we are a tiny minority and not just among the public but even among ourselves, the anarchists.

I am aware that in this country the struggle against the system probably is the hardest one after the United States.  We are traditionally not revolutionary as we really had no uprising or revolution here.  What we had was one general strike almost a century ago, from 3rd to 12^th May of 1926.  We also had many more strikes but the main ones were the London Dock strike of 1949 and 1957, the seamen’s strike of 1960, the Thames Dock strike of 1972, the miners’ strike of 1984-1985, the Wapping dispute and strike of 1986, and the watchmakers’ strike in Dandy in 1992. However, almost all have been defeated due to the lack of solidarity, betrayal by the Labour Party and union leaders and the brutality of the state.  We can also note that, if not all, surely the majority of them fought back against their employers and the state in a position of defence and not from a position of attack.

Having said that it does not mean the movement stays forever weak and divided as it is now. But that is the reality of the workers’ movement currently as it is very weak and capitalism is extremely strong. 

It is time for anarchists to get together and put away their small, nonessential differences in order to organise themselves in independent, non-hierarchical local groups wherever they are and whenever they can.  We cannot just wait for the situation to ripen or the movement to grow and develop because we will become a part of it.  The movement does not wait for us.  There is no doubt if the movement occurs, we can be a part of it but it will be late and, also, we will not be starting or involved from a strong position. 

Organising ourselves is essential and through it we can participate in the uprising and revolution in a strong position and effectively. That does not mean we cannot organise ourselves, building the necessary groups during the uprising. However,  the history of Iranian’s so-called revolution of 1978-79 and the recent “Arab Spring”, especially in Syria excluding the Kurdish part (Rojava) and Egypt,  showed that the building of groups and organisations during the uprising were effective but, once the uprising and revolution were defeated they lost their dynamism  and  became ineffective.  Obviously there are many reasons for that, but the main one is that anything that emerges during or for a particular event, once the event is over the groups and organisations are usually over too. The only groups currently existing and maintaining their position are those they were there before the uprising although they are not active as they used to be.

We are now between a couple of choices either; we leave changing society to our ‘representatives’ through the parliamentary system, or we strongly take part, with ordinary people, in changing it.  If we choose the second we need to be serious about it, as we will need to give some of our time whether we are workers, unemployed, students, retirees or whatever our situation is. It is an ignorant and unconcerned attitude to believe in something but we do not do much for it. It is also a selfish attitude to wait for others to do it for you.  There is no excuse. 

 

Zaherbaher.com

 

*http://zaherbaher.com/2017/07/01/our-struggle-must-goes-beyond-what-our-lifestyle-demands/

 

**http://zaherbaher.com/2015/12/14/is-capitalism-in-crisis-or-are-we/

 

 

 

 

جەنگی دەڤەری ئیدلیب جەنگی یەکاڵاکردنەوەیی ئایندەی ڕۆژاوایە *

زاهیر باهیر – لەندەن

17/09/2018

ئەسەد و هاوپەیمانانی لە خۆئامادەکردندان بۆ جەنگی ئایندەی ئیدلیب،  پێدەچێت ئەم جەنگە یا لەم مانگەدا یاخود سەرەتای مانگی ئایندەدا دەستپێبکات.  واچاوەڕاندەکرێت کە جەنگەکەش بەبردنەوەی ئەسەد و ڕژێمەکەی کۆتایی بێت و کارەساتیش بۆ زیاتر لە 2 ملیۆن لە دانیشتوانی دەڤەری ئیدلیب بهێنیت کە کە1.6 ملیۆنیان زۆر  دەمێکە پێویستیان بەهاوکاریی ڕیکخراوە مرۆدۆستەکانن و ئەوان بژێویان بۆ دابین دەکەن .

ئیدلیب نزیکە لە حەڵەب و حومس و حەماوە ، قەڵایەکی سەختی زیاتر لە 60 هەزار دژ بە ڕژێمی ئەسەد و 10 هەزار جیهادییە .  ئەسەد پاساوی ئەم هێڕشەی بۆ سەر ئیدلیب بەوە دەداتەوە کە ئیدلیب پڕە لە تیرۆریست.

گەرچی جەنگی ئیدلیب وادەبینرێت کە جەنگێکی بچووکە، بەڵامی ڕوودانی جەنگێکی ئاوا کە ئەمریکا و ڕوسیا و تورکیا و ئەسەد و هاوپەیمانەکانی ڕاستەوخۆ یا ناڕاستەوخۆ بەشداردەبن ، گومانی نەهێڵاوەتەوە کە جەنگێكی زۆر گەورەیە.  ئاشکراشە هەر یەك لەم لایەنانە بەرژەوەندی تایبەتی خۆیان لەوێ و لە ڕۆژهەلاتی ناوین-دا هەیە.  هەرچی ئەسەدە بە بەزاندنی هێزەکانی دژ بەخۆی، بە هێزە تیرۆریستەکانیشەوە، دەیەوێت تەواوی سوریا بخاتەوە ژێر ڕکێفی خۆی.  هەروەها دەیەوێت دەستیشی کراوە بێت لە بەرانبەر ڕۆژاوادا ئیتر بە سازش و وتووێژ بێت بەسەپاندنی بەندومەرجی خۆی بەسەریانا،  یاخود بە سەرکوتکردنیان بێت. تورکیاش کە هەر لە سەرەتاوە بە هۆی چەند هۆکارێك درێخی لە کۆمەك و هاریکاریی موعارەزەی سوریا و گروپە تیرۆریستەکانی نێو ئەو موعارەزەیە  نەکردووە، بەرژەوەندی تایبەتی خۆی هەیە.  ئەمریکا و ڕوسیاش دوو هێزی سەرەکین لە ناوچەکەدا و بە حساب دوژمنی یەکدین، دەستەوەردان و هێڕشە سەربازییەکانیان تەنها بۆ سوودی ئابوری و دارایی و سیاسیی و پارێزگاریکردن و بەرگرییە لە دەسەڵاتی دۆستەکانیان لە ناوچەکەدا.

بارودۆخی ڕۆژاوا و ئایندەی لە سیناریۆی جەنگی ئیدلیب دا زۆر ئاڵۆزە.  بە بۆچونی من پێگەی ڕۆژاوا لە مانگی تەموزی 2015 وە بە بەردەوامی لە لاوازیدایە ، لەو کاتەوەی کە ئەردۆگان شەڕیکی دڕندانەی دژ بە کوردی باکور و بە پەکەکە هەڵگیرسان و ناچاری کردن کە لەو شەڕەوە بگلێن.  لە لایەکی تریشەوە پەیەدە کە لە شانی ئەمەریکاوە جەنگی دژ بە داعشی ڕاگەیاند، چەند هەڵەیەکی کوشندەی کرد. ئەم دوو ڕووداوە  دوو هۆکاری سەرەکی بوون کە هەرگیز نە لە بەرژەوەندی ڕۆژاوا و نە لە بەرژەوەندی باکوری کوردستان نەبوون. من لە وتارێکمدا کە ماوەیەك لەمەوبەر نوسیومە پەنجەم بۆ هەڵەکانی پەیەدە ڕاکێشاوە کە ڕۆڵی خۆیان هەبووە لە لاوازبونی ڕۆژاواو ملنانی  بەرەو شکست. بۆ تەماشاکردنی ئەو وتارە  تکایە کرتە لەسەر  ئەم لینکەی خوارەوە بکە:

http://zaherbaher.com/2018/04/17/عەفرین-و-سیاسەتەکانی-پەیەدە

جەنگی ئیدلیب زوو بێت یا درەنگ ڕوودەدات و جەنگێکی کاربڕ دەبێت بۆ دوو زلهێزەکە و هاوپەیمانەکانیان لە ناوچەکەدا هەروەها بۆ ڕۆژاواش.  لە ئێستادا ئەمەریکا دژ بەم جەنگەیە چونکە دەبێتە هۆی خولقاندنی ” کارەساتی مرۆیانە” .  کۆشکی سپی لە ڕۆژی 04/09 دا بەیانی کرد ئەگەر ئەسەد چەکی کیمیاوی بەکاربهێنێت ، ئەمەریکا و هاوپەیمانەکانی  ” لەسەرخۆ و لەجێی خۆیدا” وەڵامیان دەبێت.

پرسیارەکە ئەوەیە ئەی کاتێک کە تورکیا عەفرینی داگیرکرد و بە سەدەهای لە خەڵکانی بێ گوناهی  مەدەنی قەسابی کرد بۆ ” کارەساتی مرۆیانەی نەخولقاند”؟   لە ئیدلیب-دا ڕەنگە ئەمەریکا تەنها دەربەستی گروپە تیرۆریستەکان بێت زیاتر لە دانیشتوان و خەڵکە ئاساییەکەی ، چونکە دەیەوێت یارییە خوێناوییەکە کۆتایی نەیەت تاکو تەواوی پلان و ئامانجەکانی بچنێتەوە.

ڕۆژاوا: خۆبەڕێوەبەرییەکانی ، هێزەکانی سوریای دیمۆکرات  و پەیەدە لەم جەنگە و کۆتایی جەنگەکەشدا ناتوانرێت فەرامۆش بکرێن.  ناشتوانرێت ڕۆژاوا هەر ئاوا وەکو ئەوەی هەیە بەجێبهێڵرێت.  ڕۆژاوا لەبەردەم گریمانگەلێکی زۆردایە .  ئەگەر ئەسەد لەم جەنگەدا سەرکەوێت ، کە وەکو چاوەڕواندەکرێت، پێگەی کوردانی ڕۆژاوا لاوازتر دەبێت.  لەم بارودۆخەدا ئەسەد لە پێگەیەکی زۆر بەهێزدا دەبێت و ئەم سەرکەوتنە  بۆ ماوەیەك  زەمانەتی مانەوەی لە دەسەڵاتا، دەکات.  ئا لەم حاڵەدا دەتوانێت مەرج وبەندەکانی خۆی بەسەر پەیەدە و هێزەکانی سوریای دیمۆکراتا ، کە لە پێگەیەکی لاوازدا دەبن ، بسەپێنێت،  هەروەها گریمانی زۆری هاریکاریی هێزەکانی سوریای دیمۆکرات لەم شەڕەدا  هەیە ، ئەمەش لە کاتێکدایە کە پەیەدە لە تەك ڕژێمدا لە  دانوسان و وتووێژدایە.  هەر وەکو دەیبینین پەیەدە و هێزەکانی سوریای دیمۆکرات لە بارودۆخێکی یەکجار ئاڵۆزدا دەبن.  کاتێك کە ئەو هێزە لە هاوشانی سوپای ئەسەدەوە بەشداری ئەم شەرە دەکەن ، ئەمەش دژ بە بەرژەوندی ئەمەریکایە، بەڕوودانی ئەمەش لەوانەیە کە پەیەدە و هێزەکانی سوریای دیمۆکرات لەلایەن ئەمەریکاوە کەلا بخرێن و هاوکاتیش ڕەنگە لە ئایندەیەکی  نزیکدا ئەمە هۆکار و هاندەرێك بێت بۆ تورکیا تاکو هێڕش بکاتە سەر ڕۆژاوا ، یا لانی کەم چەند شارۆچکەیەك کە لەسەر سنورن و ئێستا لەژێر دەسەڵاتی هێزە کوردییەکاندان، داگیر بکات .

ئەگەر لەم جەنگەدا  ئەسەد نشوست بێنێت، دیسانەوە لە بەرژەوەندی ڕۆژاوا نابێت، چونکە تێشکانی ئەسەد یانی سەرکەوتنی تورکیا و بەهێزبوونی، بەمەش  تورکیا لە پێگەیەکی باشترا دەبێت بۆ هێڕشکردنە سەر ڕۆژاوا هەروەکو ئەوەی کە لە عەفرین کردی.

سەرنجامی جەنگی ئیدلیب هەرچۆن بێت، زۆر گرنگ دەبێت بۆ ڕۆژاوا و ئایندەی کەلە کاتێکدا ئەم  ئایندەیە گرێدراوە  بەو هێزانەی کە لە سەرەوە ناونوسم کردن.  ڕەنگە بارودۆخەکە بەو ڕادەیە ئاڵۆز بێت زۆر زەحمەت و گران بێت کە کوردانی ڕۆژاوا بتوانن پارێزگاری و بەرگریی لە پرنسپڵەکەیان کە دروستکرنی  ‘ کۆنفیدراڵیزمی دیمۆکراتیک ‘ ە بکەن.

ئەوەی کە ڕۆژاوای بە زیندوویەتی هێشتۆتەوە ، وەکو پێشتریش وتومە ، بەردەوامبوونی جەنگی داعش و مانەوەی خودی داعش و گروپە تیرۆریستەکانی دیکەیە  و هەرەوەها ئابڵوقەی ئابوریی و داراییە کە لە لایەن دەوڵەتانی ناوچەکەوە  بەسەریدا سەپێنراوە .  کاتێكیش  کە ئەمە دەلێم مانای ئەوە نییە کە ڕۆژاوا هەرەس دەهێنێت. بەڕای من کورد لە ڕۆژاوادا توانیوێتی خۆی بسەلێنێت و گەلێك لە پرسە سەرەکییەکانیان لابەلا کردۆتەوە، هەر لەبەر ئەمەش ناتوانرێت هەر بەو ئاسانییە لە لایەن هیچ کام لەو هێزانەوە  پەراوێز بخرێن.  من باوەڕم وایە لە کۆتاییدا ڕەنگە جۆرێك لە دانوساندن لە نێوانی ڕوسیا و ئەمەریکادا سەبارەت بە ڕؤژاوا و سوریا و ڕژێمەکەی، بکرێت .  ململانێی پرسی دەسەلات و پاوانەکردن لە نێوانی ئەو دووزلهێزە و هاوپەیمانەکانیانا لە گەیشتن بە ئامانجەکانیان، ئەسەد یاخود حکومەتی ئایندەی سوریا  ناچار دەکەن کە جۆرێك لە ئۆتۆنۆمی و هەندێك مافی کوڵتوریی و ڕؤشنبیریی بدەن بە کورد لەوێ.  ئەم مافانەش زۆر دوورن لە دروستکرنی ‘ کۆنفیدرالیزمی دیمۆکراتیك’ کە ئامانجی سەرەکی ڕۆژاوا بوو.

Zaherbaher.com

*ئەم وتارە ناوەرۆکی وتارە ئنگلیزییەکەیە کە لە ڕۆژی 05/09 دا سەبارەت بە هەمان بابەت نوسیم.  ئەوە لێرەدا لینکە ئینگلیزییەکەی ئەم وتارە دادەنێم :

http://www.anarkismo.net/article/31124