Air Cuan Dubh Drilseach

’S e Maighstir Robot am prògram t.bh as fheàrr leam an-dràsta, agus chan eil an sgot as lugha agam carson nach eil e nas mòr-chòrte na tha e. Chainte gur e seòrsa ficsean-saidheans ‘co-aimsireil’ a th’ ann, a-mach air teicneòlas an latha an-diugh agus a’ bhuaidh a th’ aige air ar comann, ach mar a tha a’ bhideo gu h-àrd ag argamaid, tha e fada nas fharsaing na sin, a-mach air an sgaiteachd, air an iomagain agus air an aonaranachd a tha air fàs uile-làthaireach nar bheatha anns an aona linn air fhichead.

Ach adhbhar air choreigin, cha bhi cus ga choimhead, agus chan eil fhios agam carson. Thòisich e gu mòr, ach a dh’aindeoin nan duaisean a choisinn e, agus a dh’aindeoin cho ùr-ghnàthach ’s a tha e anns a h-uile dòigh, tha na h-àireamhan a bhios ga choimhead a’ sìor a dhol sìos.

B’ e am beachd aig Ideas At Play gu h-àrd nach eil am plot ro chudromach ann am Maighstir Robot, agus ged a tha mi a’ togail na tha e a’ leigeil, ’s e fìrinn na cùise gu bheil am plot aig a’ phrògram fìor theann-ghlacach. Ann an linn anns am bi mòran phrògraman gan dèanamh gun dealbh coileanta aig an sgioba sgrìobhaidh ro làimh (smaoinich air na caran gun chiall anns a’ phlot aig Lost no aig Battlestar Galactica), fhad ’s a thèid sinn air adhart tro Mhaighstir Robot, tha e follaiseach gun do chuir cruthaidhear a’ phrògraim, Sam Esmail, mòran smaoineachaidh anns a’ phlot aigesan, agus e a’ ceangal shnàithlean ri chèile gu dòigheil anns an treasamh ràith a thòisich e fada air ais anns a’ chiad ràith. Tha e uabhasach sgileil.

Ach a thuilleadh air sin, tha Maighstir Robot gu sònraichte cudromach air sàillibh ’s nach eil prògram eile againn coltach ris a bhios a’ cnuasachadh ann an dòigh cho dìreach air an t-saoghal anns a bheil sinn beò an-dràsta, saoghal de naidheachdan breugach, Donald Trump, caithris air-loidhne, cumhachd chorporra, olagarchachd eadar-nàiseanta gun smachd, agus m.s.a.a. ’S e linn làn eagail a th’ ann, agus ’s e Maighstir Robot an aon phrògram a bhios a’ sealltainn gu dìreach air an staing anns a bheil sinn gar lorg fhèin a-nis. ’S e an dearbh phrògram a tha a dhìth oirnn mun àm-sa, agus is duilich nach eile barrachd dhaoine ga choimhead. Saoil carson?

Graf via Wikipedia.

Nuair a bha sinn a’ cruthachadh a’ chòmhlain-chiùil theicneo againn, Nad Aislingean, bha mi fhìn agus mo charaid, Anna Ròc, gu math titheach air a’ chòmhlan mas-fhìor, Gorillaz, agus a’ leantainn a’ chleas aig Damon Albarn agus Jamie Hewlett, chruthaich mi seòrsa cùl-sgeulachd fhicsineach dhan chòmhlan againne. Cha do rinn mi mòran leis an sgeulachd sin, ach às dèidh dha Nad Aislingean tighinn gu crìch, lean mi orm a’ cnuasachadh mu fhear dhe na caractaran a chruthaich mi, duine saibeirneatach a rapadh, agus thàinig A-Hiom, agus an uair sin, ACDD air fad a-mach às an t-sìol bheag sin. Dh’atharraich an sgeulachd mòran an cois sgrìobhadh na nobhail, agus cha b’ ann mu Nad Aislingean a bha ACDD aig a’ cheann thall, ach chleachd mi eileamaidean dhith, agus nam measg, bha stòras de dhàin agam a sgìobh mi dha Nad Aislingean, ach nach do chleachd mi mus do sguir sinn, agus nochd cuid dhe na dàin sin (le beagan atharrachadh) anns an nobhail mar na rapan aig A-Hiom.

O chionn greis, fhuair mi post-d bho Anna, a’ faighneachd am bithinn leagte leis nan dèanadh i lèine-T Nad Aislingean mar phàirt dhen loidhne-fhasain aig a’ chompanaidh dhealbhaidh aicese, Graficanna, agus fhreagair mi, gu dearbh fhèin, bhithinn! Tha na lèintean-T a-mach a-nis agus tha iad àlainn. Tha a h-uile rud a nì Anna garbh cruthachail agus bòidheach, agus thug e orm smaoineachadh air cho cudromach ’s a tha an obair aice, gu h-àraidh na lèintean spòrsail a nì i do chloinn. Fhad ’s a bhios nàdar coimhearsnachdan nan Gàidheal a’ caochladh bho choimhearsnachdan sgìreil gu lìonraidhean de labhraichean, bidh so-fhaicsinneachd mar a bheir bathar Anna dhuinn a’ sìor fhàs nas cudromaich. Is gaisgeach i!

O chionn greis a-nis, thog buidhean ‘leasachaidh’ ann an Slèite sanas mòr aig ceann rathaid Shlèite, gun ach bloigheag de Ghàidhlig air, agus coltach ri mòran eile, chuir e cais mhòr orm nuair a chaidh e an àird, agus fhathast, tuitidh mo chridhe beagan gach turas a thèid mi seachad air. Tha iomadh rud gòrach mun t-sanas seo ach ’s e an rud as miosa ’s gu bheil e a’ dubhadh às na 40% againn ann an Slèite a bhruidhneas a’ Ghàidhlig. Tha e gar falachadh mar nach eil sinn ann. ’S e a’ Ghàidhlig agus na labhraichean Gàidhlig a bheir spionnadh dhan sgìre agus a tharaingeas daoine a-steach, ach dìreach mar sin, thèid ar cleith le comataidh beag air choreigin, agus sin e. Saoilidh mi, gu math no olc, gur e strì mu sho-fhaicsinneachd a bhios romhainn tric is minig anns an àm ri teachd. Gu fortanach, tha Anna Ròc ga dèanamh uabhasach fasanta!