Πόλεμο στον καπιταλισμό/Πόλεμο σε όσους εχθρεύονται την ελευθερία

Ο μυστικιστικός και απερίγραπτα άλογος χαρακτήρας της φασιστικής ιδεολογίας και προπαγάνδας αποτελεί απλώς την αναπόφευκτη έκφραση του ταξικού ρόλου της, προκειμένου να διατηρήσει την κυριαρχία της μια καταδικασμένη και παρακμάζουσα τάξη. Η παρούσα κατάσταση του παγκόσμιου καπιταλισμού είναι σε υπέρτατο βαθμό άλογη. Δεν είναι λογικό να επιβάλλεται η καταστροφή των τροφίμων, ενώ υπάρχουν εκατομμύρια υποσιτισμένων, να μένουν άνεργοι οι οικοδόμοι, την ώρα που η ανάγκη για στέγαση είναι τεράστια και η κάλυψή της ανεπαρκής. Να αναγκάζονται οι μάζες να κάνουν οικονομία και να στερούνται, εξαιτίας της τεράστιας αφθονίας. Ή οι σοφοί οικονομολόγοι να πρέπει να συζητήσουν αγωνιωδώς την “απειλή” μιας καλής σοδειάς ή την «ελπίδα» για μια κακή. Ωστόσο, όλο αυτό είναι ενδογενές χαρακτηριστικό του παρόντος καπιταλιστικού σταδίου. Συνεπώς, ο καπιταλισμός δεν μπορεί πλέον να υπερασπιστεί τον εαυτό του σε λογική βάση, όπως συνήθιζε να κάνει στην πρώιμη εποχή του, όταν επιχειρηματολογούσε ότι το σύστημά του, όσο άγριο κι αν ήταν, στόχευε στη μέγιστη ανάπτυξη των φυσικών πόρων και τη μέγιστη υλική ευημερία. Στις μέρες μας, τέτοια επιχειρήματα απορρίπτονται ως φτωχά, υλιστικά, ωφελιμιστικά, ως απλώς λογικά επιχειρήματα ανάξια της υψηλότερης ανθρώπινης φύσης, χαρακτηριστικά της απορριφθείσας θεώρησης του 19ου αιώνα, η οποία έχει προ καιρού αντικατασταθεί με την «πνευματικότητα» και την «αναβίωση του ιδεαλισμού». Σήμερα, ο καπιταλισμός υπερασπίζεται τον εαυτό του σε μυστικιστική βάση. Η «φυλή», το «έθνος», η «χριστιανοσύνη», η «πνευματικότητα», το «μυστήριο του πατριωτισμού», η «πίστη», αυτή είναι η γλώσσα των σύγχρονων υπερασπιστών του καπιταλισμού και κυρίως του φασισμού. Ρατζανί Πάλμε Ντατ, 1934