Η παρούσα κατάσταση στη Βραζιλία

Βραζιλία / Γουιάνα / Σουρινάμ / Γαλ. Γουιάνα | Ιμπεριαλισμός / Πόλεμος | Ανακοίνωση Τύπου Saturday October 20, 2018 20:25 by CAB - Anarkismo ngnm55 at gmail dot com

Συνεπώς, υποστηρίζουμε:
-ενότητα για τον αντιφασισμό πέρα ​​από τις δημοσκοπήσεις, στους λαούς και στους δρόμους. Ο αγώνας θα καθορίσει τι πρόκειται να έρθει. Η ενότητα θα επιτυγχάνεται σε ενέργειες, κινητοποιήσεις ενάντια στις νεοφιλελεύθερες επιθέσεις και τη βαρβαρότητα που προωθούνται από τον bolsonaro και τους ομολόγους του.
-αγώνας για την υπεράσπιση των κοινωνικών δικαιωμάτων. Καταπολέμηση των ιδιωτικοποιήσεων και των επιθέσεων κατά των καταπιεσμένων. Καταπολέμηση των επιθέσεων στην εκπαίδευση, τη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση, καταπολέμηση του αυξανόμενου κόστους ζωής, την ποινικοποίηση των κοινωνικών κινημάτων και τη διαδικασία γενοκτονίας των μαύρων, περιφερειακών και ιθαγενών.
-οικοδόμηση γενικής απεργίας ενάντια στην πρόοδο του φασισμού και των επιθέσεων στα δικαιώματα των εργαζομένων, που είναι η ατζέντα του ιμπεριαλισμού στην επόμενη περίοδο, των επιχειρηματικών και πολιτικών ελίτ ανεξάρτητα από τις εκλογές.

[Portugu�s] [Castellano] [English] [Italiano]

Για την παρούσα κατάσταση της ταξικής πάλης στη βραζιλία

το σημερινό πολιτικό σενάριο της βραζιλίας απαιτεί πολλή διαύγεια, καθόλου συναισθηματισμό από όλους τους αγωνιστές καθώς και ανάλυση της πραγματικότητας εκ μέρους τους. Εμείς, ο βραζιλιάνικος αναρχικός συντονισμός, επιδιώκουμε με έναν ήπιο τρόπο να συμβάλουμε στην κατανόηση του σπασμωδικού πολιτικο-κοινωνικού σεναρίου, η κυρία γραμμή του οποίου βρίσκεται στο νομικο-κοινοβουλευτικό πραξικόπημα που εκπαραθύρωσε από τη κυβέρνηση την ντίλμα ρουσέφ. Πρόσφατα βιώσαμε τη λεγόμενη λήξη του συμφώνου νέας δημοκρατίας του 1988. Το εν λόγω σύμφωνο διατήρησε τον κοινωνικό αποκλεισμό σε βάρος εκείνων που βρίσκονται στα κατώτερα στρώματα της κοινωνίας, εξασφαλίζοντας παράλληλα ελάχιστα νόμιμα δικαιώματα, προς ευχαρίστηση ενός συνασπισμού που περιλαμβάνει αστούς πολιτικούς, επιχειρηματίες, στρατιωτικούς και μέρος των μεταρρυθμιστικών τομέων της αριστεράς.

ωστόσο, η κατασκευή του κράτους της βραζιλίας ήταν πάντα πιο κοντά στα συμφέροντα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων απ� ό,τι στην πλειοψηφία του πληθυσμού. Ένα κράτος που ποινικοποιούσε τους φτωχούς ήταν πάντα ο κανόνας των θεσμών της αστικής δημοκρατίας. Οι κυβερνήσεις του pt (εργατικού κόμματος), από τη διακυβέρνηση λούλα, εξόπλισαν τον εγκληματικό μηχανισμό της δημόσιας τάξης με ένα ολόκληρο νομοθετικό και δικαστικό οπλοστάσιο που αναπαράγει την φυλάκιση των μαύρων και των φτωχών καθώς και τον κατασταλτικό μηχανισμό που επιτίθεται στους κοινωνικούς αγώνες. Το σύμφωνο της ταξικής συμφιλίωσης έσπασε και η διακομματική συνεργασία παραχώρησε τη θέση της στην επιθετική ατζέντα του οικονομικού καπιταλισμού σε βάρος των κοινωνικών δικαιωμάτων, των (έτσι κι αλλιώς) κουτσουρεμένων ελευθεριών και των δημόσιων αγαθών - που αποτέλεσαν κάποτε ιστορικές νίκες του λαϊκού κινήματος.

η αυτοκρατορία δείχνει τα νύχια της

δεν μπορούμε να κατανοήσουμε αυτό το κίνημα που συμβαίνει στη χώρα μας έξω από τη γενικότερη γεωπολιτική πραγματικότητα της λατινικής αμερικής. Πρέπει να καθορίσουμε τα αναλυτικά μας εργαλεία και να τοποθετήσουμε καλύτερα τη βραζιλία ως περιφερειακό έθνος στο παγκόσμιο σύστημα για να καταλάβουμε τι διακυβεύεται. Αυτό το έθνος συνεχίζει να διατηρεί τον (πρωτογενή) επαγγελματισμό του στον τομέα των εξαγωγών αγροτικών προϊόντων και τα τελευταία δέκα χρόνια έχει ευθυγραμμιστεί με την κατασκευή της iirsa (south american regional infrastructure integration initiative - πρωτοβουλία για την ολοκλήρωση της περιφερειακής υποδομής της νότιας αμερικής) που τώρα ονομάζεται cosiplan. Το σχέδιο αυτό επιδιώκει να μεγιστοποιήσει την εκμετάλλευση των φυσικών μας πόρων, να επιταχύνει τη διαδικασία εκμετάλλευσης εκ μέρους των διεθνών αγορών αυτών των πόρων και να ωφελήσει τις διακρατικές κι πολυεθνικές εταιρείες.

αυτό το σχέδιο σημαίνει μια νέα επίθεση στο πνεύμα των συμφωνιών ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ των ηνωμένων πολιτειών και ορισμένων χωρών της περιοχής, σε μια προσπάθεια επέκτασης του νεοφιλελεύθερου μοντέλου στη νότια αμερική, ακόμη παρά την ανάδυση προοδευτικών και κεντροαριστερών κυβερνήσεων.

η οικονομική κρίση του 2008 προκάλεσε μεγάλες δυσκολίες στις ηνωμένες πολιτείες όσον αφορά τη διατήρηση της διεθνούς ατζέντας, η οποία μετά την πτώση των δίδυμων πύργων είχε ως κύριο στόχο την εγγύηση της παγκόσμιας ηγεμονίας της, η οποία είναι πολύ εμφανής στις διάφορες επιθετικές παρεμβάσεις της αυτοκρατορίας. Υπάρχει μια σαφής ανάγνωση από την πλευρά του ιμπεριαλισμού ότι �όπου πηγαίνει η βραζιλία, πηγαλίνει και η λατινική αμερική�. Και αυτό υπό την έννοια ότι η λατινική αμερική θεωρείται στρατηγική περιοχή για τις ηπα (όσον αφορά τους φυσικούς, ενεργειακούς και πολιτικούς της πόρους), ενώ η εξέλιξη της βραζιλιάνικης πολιτικής σκηνής έχει μεγάλη σημασία για την ουάσινγκτον.

το πραξικόπημα του 2016 όχι μόνο εξάλειψε τα μικρά κέρδη της προηγούμενης περιόδου αλλά και εμβάθυνε τον οικονομικό και διεθνή έλεγχο της εθνικής οικονομίας με τη μορφή της αγοράς �περιουσιακών� στοιχείων. Η λιτότητα που επιβλήθηκε στη χώρα ήταν ευθυγραμμισμένη με τον ιμπεριαλισμό μέσω της στρατηγικής του νόμου. Ο έλεγχος των υποδομών, των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, των υπηρεσιών, της υγείας και της εκπαίδευσης από τις αμερικανικές και κινεζικές εταιρείες αυξάνεται επίσης. Όσον αφορά το πετρέλαιο, 13 πολυεθνικές κατέχουν ήδη το 75% της παραγωγης, υπό την ηγεσία της shell και της bp, των οποίων οι τελευταίοι κύκλοι δημοπρασιών έλαβαν χώρα τον οκτώβριο του τρέχοντος έτους.
Από πολιτική άποψη, οι ενέργειες του ιμπεριαλισμού συνίστανται στην αποδιοργάνωση κάθε δυνατότητας του βραζιλιάνικου σεναρίου -ακόμα και κάτω από μια ρεφορμιστική κεντροαριστερή κυβέρνηση- που αντιπροσωπεύει οποιαδήποτε απειλή στα συμφέροντά του σε ηπειρωτικό επίπεδο. Είναι σημαντικό να γίνει σαφές ότι η πορεία της εκλογικής διαμάχης στη βραζιλία θα έχει σαφείς εξελίξεις σε άμεση σχέση με την κρίση του καθεστώτος της βενεζουέλας. Στο τέλος αυτής της διαδικασίας, η συμβολή στην πολιτική αποσταθεροποίηση της χώρας, ή ακόμα και η πιθανότητα στρατιωτικής παρέμβασης, θα μπορούσε να είναι αποτελεσματική.

το νέο δόγμα εθνικής ασφάλειας: ο στρατός κάνει την πολιτική και απειλεί
πρέπει να σημειωθεί ότι πριν από μερικά χρόνια, ακόμα και με κυβέρνηση pt, εγκαινιάστηκε ένα νέο δόγμα εθνικής ασφάλειας (dns) με τον στρατηγό etchegoyen ως επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων της βραζιλίας. Ένα δόγμα που βλέπει ομάδες που συνδέονται με τη διακίνηση ναρκωτικών, τα ανθρώπινα δικαιώματα ή περιβαλλοντικές μκο, κυβερνητικές υπηρεσίες "ιδεολογικής" φύσης και κοινωνικά κινήματα που συνδέονται με ένα όραμα της αριστεράς ως τους νέους εσωτερικούς εχθρούς. Ένα από τα στοιχεία αυτού του δόγματος είναι η αποκοπή του ρόλου των πανεπιστημίων και της έρευνας, η σκλήρυνση του ποινικού κώδικα, η συνέχιση και επέκταση της υπεράριθμης φυλάκισης και η θέσπιση μέτρων κατά της κατασκοπείας. Το δόγμα χρησιμοποιεί τον έλεγχο των κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης, τη διάδοση φημών, τον αποκλεισμό των κατηγορουμένων και τη χρήση πλαστών εγγράφων. Η προώθηση απεργιών, το κλείσιμο των δρόμων, η κατάληψη γης και κτιρίων και ο αγώνας για τα κοινωνικά δικαιώματα των πολιτικών μειονοτήτων χαρακτηρίζονται σήμερα �τρομοκρατικές ενέργειες�.

ήταν αυτή η νέα θεωρία που ήταν υπεύθυνη για το λόμπι για την έγκριση του αντιτρομοκρατικού νόμου που ψήφισε η ντίλμα. Σκοπός του είναι να δημιουργήσει ένα νέο σύμφωνο, μια �νέα δημοκρατία� όπου ο στρατός θα διαδραματίζει ενεργό ρόλο στη νέα γεωπολιτική της ηπείρου και την εθνική πολιτική.

εν κατακλείδι. Το �φιλελεύθερο δημοκρατικό κράτος� που επικεντρώνεται στην εξαίρεση για τις �επικίνδυνες τάξεις� βρίσκεται στο στάδιο της ανασυγκρότησης ως παιχνιδιού εξουσίας των άρχουσων τάξεων (σε ορισμένες περιπτώσεις, του ναρκο-κράτους), προκαλώντας το κράτος και τις σχέσεις του με τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού. Οι δυνάμεις της αντίδρασης λειτουργούν ως αστυνομικό κράτος. Οι πολιτικές λιτότητας που δημιουργούν τόσο βαθιά προβλήματα στους ανθρώπουςκαι προάγουν τις φιλοδοξίες της καπιταλιστικής τάξης και την έκρηξη των υπηρετών της, αργά ή γρήγορα θα επιζητήσουν την ασφάλεια προς όφελός της και θα επεκτείνουν το χώρο εξαίρεσης για να επαναπροσδιορίσει τον κανόνα του συστήματος.
η κεντροαριστερά στοιχηματίζει όλες τις μάρκες της στις κάλπες

η βραζιλιάνικη αριστερά και κεντροαριστερά ποντάρουν την τύχη τους στις δημοσκοπήσεις σαν να περίμεναν ότι η αστική δημοκρατία θα τεθεί στη διάθεσή τους, θα προστατεύσει τα δικαιώματά τους, θα περιορίσει το σκοινί και θα νικήσει τον ιμπεριαλισμό, ενώ το σύστημα σταθεροποιεί τον στόχο του και ντύνεται μια νομιμότητα ή μια στολή για να ασκήσει εξουσία, πάντα με την υποστήριξη της αμερικανικής κυβέρνησης. Τα αντιπολιτευτικά κινήματα στα αριστερά που προέκυψαν μετά το νομικό και κοινοβουλευτικό πραξικόπημα και τα οποία κατέβηκαν στους δρόμους δυστυχώς καταλήγουν σε αυτή την πραγματιστική λογική, για κρατικούς και κυβερνητικούς λόγους, όπου ο εχθρός στην άκρα δεξιά θα έπρεπε να ηττηθεί στην κάλπη και την ψήφο.

η κεντροαριστερά προσπαθεί να μετατρέψει αυτες τις προσπάθειες σε εκλογικά κουκιά, εξαντλώντας όλη της την ενέργεια για τη θεσμική διαμάχη και το σάπιο παιχνίδι των εκλογικών κομμάτων, εις βάρος της ταξικής πάλης. Η πολιτική σκηνή της βραζιλίας υπονομεύεται από την απάτη μιας εκπροσώπησης που για τους αστούς φιλελεύθερους υπήρξε πάντα ένας μηχανισμός που νομιμοποιεί τη σφετερισμό των συλλογικών δυνάμεων και των κοινών αγαθών από τη ισχυρή βούληση των μειονοτήτων. Αλλά γνωρίζουμε ότι το σύστημα ανατρέπει το ίδιο το σύνταγμά του και καταργεί το κράτος δικαίου όταν πρόκειται να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των άρχουσων τάξεών του.

πρέπει να επιδιώξουμε να οικοδομήσουμε ένα μακροπρόθεσμο σχέδιο που να δείχνει προς τα συνδικάτα, τις λαϊκές οργανώσεις ως την πιο σωστή εναλλακτική λύση για τους ανθρώπους να υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους και να συμμετέχουν στην πολιτική ζωή, να εμβαθύνουν την άμεση δημοκρατία, να αρνούνται την ταξική συνδιαλλαγή και να καταπολεμούν τον πρωτοφασισμό χωρίς αναβολή.

ο πρωτοφασισμός ως υπερ-δοσολογία του προγράμματος των ισχυρών

αυτή η διαμόρφωση της πολιτικής εξουσίας βοηθείται επίσης από την προπαγανδιστική τακτική και την άμεση δράση των αντιδραστικών τομέων και ιδεολογικά συνδεδεμένων ομάδων της άκρας δεξιάς, οι οποίες υποστηρίζονται γενικά από τους νομικούς και αστυνομικούς μηχανισμούς. Ένας παράγοντας που έχει αντίκτυπο στους δρόμους και όλα όσα υποδηλώνεται ότι πρόκειται να αναπτυχθούν, ανοίγοντας ένα χώρο για τους πράκτορές τους ώστε να μανιπουλάρουν την εθνική πολιτική σκηνή και να ευθυγραμμιστούν με αυτό που συμβαίνει σε ηπειρωτικό επίπεδο.

τονίζεται επίσης η οικονομική απογοήτευση, η αποτυχία των πολιτικών λύσεων μέσω της εκπροσώπησης και η αποσταθεροποίηση των αξιών που συνδέονται με τις θέσεις εξουσίας στην οικογένεια, τον πολιτισμό και την εκπαίδευση. Το νέο αυτό δικαίωμα μεταφέρθηκε από τον λόγο του ρτ στον ριζοσπαστισμό του αντιπολιτικού και του αντι-συστημικού λόγου, διεκδικώντας για τον εαυτό του το δικαίωμα να μιλά όχι μόνο για τις ελίτ αλλά και για τα λαϊκά και περιφερειακά στρώματα της κοινωνίας. Δρουν στο κοινωνικό κενό που άφησε η κεντροαριστερά, η οποία δραστηριοποιείται μόνο για την υπεράσπιση της αστικής δημοκρατίας.

η καταστροφική φιγούρα του bolsonaro εντάσσεται σε αυτή την προσπάθεια εμβάθυνσης της πατριαρχικής βίας κατά των γυναικών, των lgbt, των ιθαγενών, των μαύρων και των quilombolas [1] και την καταστροφή των κοινωνικών δικαιωμάτων. Η βία που προέκυψε από διάφορες επιθέσεις που προκάλεσαν οι υποστηρικτές του στη βραζιλία, οδήγησαν στη βίαιη δολοφονία του mestre moa do katend� στο σαλβαδόρ. Μακριά από την ελαχιστοποίηση της βαρβαρότητας που αντιπροσωπεύει το bolsonaro, είναι απαραίτητο να την εντάξουμε σε μια λειτουργική λογική της εφαρμογής πολιτικών λιτότητας, της ιμπεριαλιστικής επαναποικιοποίησης της χώρας με ταχύτερο ρυθμό από ό,τι θα ήταν κάτω από μια κεντροαριστερή κυβέρνηση.

οι δημοσκοπήσεις δεν θα νικήσουν τον ιμπεριαλισμό, την λιτότητα και τον πρωτοφασισμό
το αποτέλεσμα των εκλογών, επομένως, δεν επιλύει το πολύπλοκο πλαίσιο που θέτει ο αρνητικός συσχρτισμός δυνάμεων για την εργατική τάξη. Όλα τα σενάρια είναι για την εμβάθυνση της ταξικής πάλης και της καταπίεσης. Η �χρήσιμη ψήφος� κατά του bolsonaro θα οδηγήσει σε έναν πολύ περίπλοκο �τρίτο γύρο� που δεν θα κριθεί στις κάλπες. Ο αγώνας είναι μακροπρόθεσμος για την οικοδόμηση μιας μαζικής εναλλακτικής τάξης που δεν παραδίδεται σε κρατικούς λόγους, στη διακυβέρνηση και σε συμφωνίες που υπάγονται στην αυτοκρατορία. Αυτό όμως αποτελεί και μια κοινωνική δύναμη ικανή να νικήσει την αστική τάξη, τον ιμπεριαλισμό και τις επιθέσεις του. Τα ταξικά μας πανό πρέπει να ανεβαίνουν προς τα πάνω σε αυτή τη στιγμή της πρωτοφασιστικής και υπερφυσικής επίθεσης. Δεν μπορούμε να υποκύψουμε στον πανικό αποδυνάμωσης και στο φόβο που προκάλεσε η αντιδραστική ελίτ. Ο ρόλος μας είναι να αντισταθούμε ενεργά, ενισχύοντας την ταξική αλληλεγγύη, να διασφαλίσουμε τον αγώνα στους δρόμους και τη μόνιμη κινητοποίηση εκείνων που βρίσκονται στο κάτω μέρος της κοινωνίας!

συνεπώς, υποστηρίζουμε:
ενότητα για τον αντιφασισμό πέρα ​​από τις δημοσκοπήσεις, στους λαούς και στους δρόμους. Ο αγώνας θα καθορίσει τι πρόκειται να έρθει. Η ενότητα θα επιτυγχάνεται σε ενέργειες, κινητοποιήσεις ενάντια στις νεοφιλελεύθερες επιθέσεις και τη βαρβαρότητα που προωθούνται από τον bolsonaro και τους ομολόγους του.

αγώνας για την υπεράσπιση των κοινωνικών δικαιωμάτων. Καταπολέμηση των ιδιωτικοποιήσεων και των επιθέσεων κατά των καταπιεσμένων. Καταπολέμηση των επιθέσεων στην εκπαίδευση, τη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση, καταπολέμηση του αυξανόμενου κόστους ζωής, την ποινικοποίηση των κοινωνικών κινημάτων και τη διαδικασία γενοκτονίας των μαύρων, περιφερειακών και ιθαγενών.

οικοδόμηση γενικής απεργίας ενάντια στην πρόοδο του φασισμού και των επιθέσεων στα δικαιώματα των εργαζομένων, που είναι η ατζέντα του ιμπεριαλισμού στην επόμενη περίοδο, των επιχειρηματικών και πολιτικών ελίτ ανεξάρτητα από τις εκλογές.

ένας ισχυρός λαός μπορεί να σταματήσει τον φασισμό!

αγώνας και οργάνωση ενάντια στη νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα!

� brazilian anarchist coordination � coordena��o anarquista brasileira (cab - βραζιλιάνικος αναρχικός συντονισμός)

σημειώσεις
1. Οι quilombola�κατοικούν στη βραζιλία. Είναι απόγονοι των αφροβραζιλιανών σκλάβων οι οποίοι δραπέτευσαν από φυτείες όπου εργάζοταν σκλαβοι που υπληρχαν στη βραζιλία μέχρι την κατάργηση τυης σκλαβιάς το 1888they are the descendants of�afro-brazilian slaves�who escaped from slave�plantations that existed in�brazil�until�abolition�in 1888. [https://en.wikipedia.org/wiki/quilombola]

*Μετάφραση: Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης.