Λευκίμμη 2018. Δέκα ολόκληρα χρόνια μετά τα γεγονότα του 2008, δέκα χρόνια μετά την βάρβαρη καταστολή και τη νεκρή συντοπίτισσά μας, δέκα χρόνια μετά τους αγώνες Λευκιμμιωτών και Κερκυραίων που απέτρεψαν τη λειτουργία μιας παράνομης και περιβαλλοντικά καταστροφικής χωματερής, το ελληνικό κράτος έρχεται σήμερα να τελειώσει αυτό που άφησε στη μέση. Κεντρική κυβέρνηση και τοπική αυτοδιοίκηση επιστρέφουν με δεκάδες διμοιρίες ΜΑΤ για να ολοκληρώσουν το έγκλημα.
Στο διάστημα αυτό, καθόλου νερό δεν κύλησε στο αυλάκι. Δέκα χρόνια δεν ήταν αρκετά ώστε να υπάρξει οποιαδήποτε πρόοδος σε οποιονδήποτε τομέα της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων στην Κέρκυρα. Ούτε η διαλογή στην πηγή προχώρησε, ούτε το περιβόητο εργοστάσιο ολοκληρωμένης διαχείρισης έγινε, τα συνολικά ποσοστά ανακύκλωσης αντί να αυξηθούν έφτασαν το θεαματικό 1%, ο δήμος δεν διαθέτει ούτε καν το αναγκαίο προσωπικό καθαριότητας, οι κάδοι είναι ξεχειλισμένοι παντού στο νησί, τα σκουπίδια είναι σύμμεικτα στους δρόμους, και σύμμεικτα συλλέγονται και δεματοποιούνται. Το προσωπικό καθαριότητας είναι απολυμένο και απλήρωτο και ολόκληρη η καθαριότητα, από την αποκομιδή μέχρι τη διαλογή, είναι παραχωρημένη σε ιδιώτες εργολάβους που και αυτοί υπολειτουργούν σε βαθμό απραξίας.
Από το 2008, τίποτε δεν έγινε όσον αφορά τη διαχείριση των απορριμμάτων στην Κέρκυρα. Το μόνο που έγινε είναι ότι θυσιάστηκε χωρίς κανένα δισταγμό το Τεμπλόνι στο βωμό των συμφερόντων που λυμαίνονται τη διαχείριση απορριμμάτων στην Κέρκυρα και της πρωτοφανούς απραξίας των τοπικών αρχόντων. Η ήδη κορεσμένη χωματερή Τεμπλονίου στα χρόνια αυτά απλώς έγινε… υπερκορεσμένη, με τα βουνά των σκουπιδιών να στοιβάζονται άθαφτα σε βουνά ύψους δεκάδων μέτρων.
Σήμερα λοιπόν, και ενώ το λαμπρό υπόδειγμα διαχείρισης απορριμμάτων στο Τεμπλόνι είναι γνωστό σε όλους, έρχονται και απαιτούν από την κοινωνία της Λευκίμμης να δεχτεί να γίνει η επόμενη θυσία. Οι Λευκιμμιώτες να δεχτούν το σώριασμα σύμμεικτων σκουπιδιών πάνω στον υδροφόρο ορίζοντα της νότιας Κέρκυρας. Να συναινέσουν στη δηλητηρίαση του νερού τους, που ακόμη αναβλύζει μέσα στο ΧΥΤΑ και σχηματίζει λίμνη. Να παρατήσουν τα χωράφια τους που θα είναι ακατάλληλα για καλλιέργεια. Να συνηθίσουν τη δυσωδία σε απόσταση μερικών εκατοντάδων μέτρων από την τουριστικές δραστηριότητες από τις οποίες βιοπορίζονται. Οι ξεχασμένοι από το κράτος κάτοικοι της Νότιας Κέρκυρας, που δεν έχουν ακόμη ούτε αποχέτευση, πρέπει τώρα να δεχτούν αδιαμαρτύρητα τα σκουπίδια όλης της Κέρκυρας, των μεγάλων all inclusive ξενοδοχειακών μονάδων και όλης της τουριστικής βιομηχανίας του νησιού.
Να θεωρήσουν ως δεδομένο και φυσιολογικό το αδιέξοδο στο οποίο έχει φέρει η αυτοδιοίκηση το νησι. Ότι, αφού «δεν υπάρχει άλλος χώρος, τι να κάνουμε», θα πρέπει στο έτος 2018 τα σκουπίδια να θάβονται στα χωράφια τυλιγμένα με μεμβράνη.
Αυτοί που ποδοπατούν κάθε έννοια δικαίου και κάθε λογική, αυτοί που κάνουν κουρελόχαρτο τους δικούς τους νόμους, έχουν για μοναδικό τους στήριγμα την ωμή βία. Άλλωστε, αυτοί που σχεδιάζουν την καταστροφή ολόκληρων περιοχών ποτέ δεν ρωτούν, μόνο απαιτούν. Τι να την κάνεις άλλωστε την κοινωνική συναίνεση, όταν έχεις εκατοντάδες ΜΑΤατζήδες. Δεν δίστασαν καθόλου να προχωρήσουν σε αστυνομική κατοχή όλης της Λευκίμμης. Δεν δίστασαν να ξυλοκοπήσουν, να συλλάβουν και να δικάσουν οποιονδήποτε έφερε αντίσταση στον παραλογισμό. Με συνοπτικές διαδικασίες επέβαλαν 24ωρη απαγόρευση κυκλοφορίας σε ολόκληρες περιοχές, χωρίζοντας το χωριό από τα χωράφια του, κάτι που συνεχίζεται ακόμη μέχρι σήμερα.
Ε λοιπόν όχι, εμάς δεν μας πείθει η αφήγηση τους. Οι Λευκιμμιώτες, οι Κερκυραίοι, και όσοι άλλοι διαθέτουμε στοιχειώδη λογική, παιδεία και συνείδηση, δεν μπορούμε να δεχτούμε τη θανατική καταδίκη του νότιου τμήματος της Κέρκυρας στο βωμό κανενός συμφέροντος, κανενός «προγραμματισμού», καμίας «ανάπτυξης» και καμίας σκοπιμότητας. Αρνούμαστε να αποκαλέσουμε «επεξεργασία» το τύλιγμα σύμμεικτων σκουπιδιών με σελοφάν. Δεν θα θεωρήσουμε ποτέ φυσιολογική ούτε αναπόφευκτη τη μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα 4.000 ανθρώπων με σκουπίδια. Αρνούμαστε να βάλουμε το κέρδος οποιουδήποτε επενδυτή, τον οικονομικό προγραμματισμό οποιουδήποτε δημάρχου ή οτιδήποτε άλλο πιο πάνω από τη γη μας, το νερό που πίνουμε και τον αέρα που αναπνέουμε.
Γνωρίζουμε ότι η τεχνολογία προσφέρει σήμερα πλήθος μεθόδων για τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων. Είναι φανερό ότι αυτές συστηματικά αγνοούνται από τους ασκούντες την εξουσία. Γνωρίζουμε ότι οι μέχρι σήμερα ενέργειες των δημάρχων και περιφερειαρχών, αλλά και η εγκληματική αδράνειά τους, γίνονται προς όφελος μιας κλίκας ιδιωτικών συμφερόντων, που ανυπομονούν να τους παραχωρηθεί ολόκληρος ο τομέας της καθαριότητας του νησιού. Μιας μαφίας που δρα ανενόχλητη σε πολλά μέρη του κόσμου και αποκομίζει εκατομμύρια από τη διαχείριση των απορριμμάτων, πάντα μόλις η δημόσια διαχείριση «αποτύχει» σχεδιασμένα, το πρόβλημα γιγαντωθεί και η ζωή των ανθωπων γίνει κόλαση.

Απαιτούμε:
– Έξω τα ΜΑΤ από την κατεχόμενη Λευκίμμη
– Καμία χωματερή ούτε στη Λευκίμμη, ούτε στο Τεμπλόνι, ούτε οπουδήποτε στην Κέρκυρα. Στον 21ο αιώνα είναι απαράδεκτο να υπάρχουν χωματερές.
– Να γίνει δημόσια ολοκληρωμένη διαχείριση, μέχρι να υπάρξει δυνατότητα για διαχείριση από τους ίδιους τους πολίτες. Να γίνει κομποστοποίηση παντού, διαλογή στην πηγή, ανακύκλωση, και να μπουν χρωματιστοί κάδοι ανά υλικό.
– Να υποχρεωθούν άμεσα οι ξενοδοχειακές μονάδες και οι χώροι εστίασης να παραδίδουν τα σκουπίδια τους χωρισμένα ανά υλικό. Επίσης άμεσα να υποχρεωθούν τα σούπερ μάρκετ να δέχονται πίσω τις συσκευασίες των προϊόντων που πωλούν.
– Να φτιαχτεί σύγχρονη αποχέτευση και ύδρευση (που θα εξαφανίσει από τα οικιακά απορρίματα χαρτιά υγείας και πλαστικά μπουκάλια).
– Να ακυρωθεί ο ισχύων ΠΕΣΔΑ, ο σχεδιασμός για τα σκουπίδια στην Κέρκυρα που ψηφίστηκε από τις κυρίαρχες παρατάξεις των τελευταίων χρόνων σε Δήμο και Περιφέρεια και προβλέπει χωματερές, παράδοση της επεξεργασίας στον ιδιώτη αλλά και δημιουργία τρίτου ΧΥΤΥ.

– Καλούμε όλους τους κατοίκους του νησιού σε πορεία στην πόλη της Κέρκυρας, την Πέμπτη 26/7 και ώρα 19:30 στην Πλατεία Γεωργάκη. Μετά το τέλος της πορείας, θα ακολουθήσει λαϊκή συνέλευση στην Πλατεία Δημαρχείου (Σαν Τζιάκομο).
– Καλούμε οποιονδήποτε στέκεται αλληλέγγυος στον αγώνα της Λευκίμμης σε συμμετοχή στην πανελλαδική ημέρα δράσης την ίδια ημέρα, ο καθένας με τον τρόπο που μπορεί και θεωρεί καταλληλότερο.

Πρωτοβουλία ενάντια στο ΧΥΤΑ Λευκίμμης

Πορεία αλληλεγγύης στους συλληφθέντες της Λευκίμμης

Πέμπτη 28/6

ώρα 18:00

Πλατεία Γεωργάκη

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους 4 συλληφθέντες της Λευκίμμης την Τετάρτη 27/6, 10 πμ, στα δικαστήρια Κέρκυρας.

Επειδή με την τελευταία παρέμβαση από την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου στο ζήτημα της άδειάς μου, καταρρέει άλλη μια φορά το προσωπείο της δήθεν ανεξάρτητης δικαιοσύνης και αποκαλύπτεται το πραγματικό πρόσωπο αυτού του βαθιά ταξικού και πολιτικά ρεβανσιστικού θεσμού.

Επειδή αυτή η παρέμβαση, κουρελιάζοντας τους νόμους του δικού της συστήματος, που δήθεν υπηρετεί, στέλνει το σαφές μήνυμα ότι για τον πολιτικό αντίπαλο δεν ισχύει κανένας άλλος νόμος ή κώδικας, παρά μόνο η αλαζονεία της εξουσίας τους και η σκοπιμότητα της συντριβής του.

Επειδή αυτή η παρέμβαση έγινε ύστερα από απαίτηση της γνωστής Οικογένειας με το πατροπαράδοτο ιστορικό σε τέτοιες επεμβάσεις, αποκαλύπτοντας άλλη μια φορά ότι η δικαιοσύνη ενεργεί πάγια ως πειθήνια θεραπαινίδα των ισχυρών, όταν δεν λειτουργεί ως πλυντήριο για το ξέπλυμά τους (π.χ. ΑΓΕΤ, Υποκλοπές, Ζίμενς, Οφ-σορ κλπ κλπ).

Επειδή αυτή η παρέμβαση έγινε με τρόπο που θυμίζει σκοτεινές μεθόδους του βαθέος κράτους, για να εκφοβίσουν, να εκβιάσουν και τελικά να εξοντώσουν επιδεικτικά οποιονδήποτε εισαγγελέα τολμήσει να πιστεύει ότι μπορεί να κρίνει έντιμα, ανεξάρτητα από πιέσεις και εκβιασμούς.

Επειδή αυτή η παρέμβαση έχει την υπογραφή της κυβέρνησης που εξακολουθεί, παρά τις παλιές διακηρύξεις, να διατηρεί το εισαγγελικό βέτο που καταργεί ουσιαστικά τη Συμβούλιο της Φυλακής.

Επειδή για μια φορά ακόμη επανέρχεται η απαίτηση να υποβάλω δήλωση μετανοίας, αποκηρύσσοντας την προσωπική μου διαδρομή.

Επειδή όλα αυτά υπερβαίνουν το απλό ζήτημα μιας άδειας, στοχεύοντας στον πυρήνα της συνείδησης του πολιτικού κρατούμενου και στην προσωπική του αξιοπρέπεια. Και για εμάς αυτή είναι η απαράβατη κόκκινη γραμμή μας.

Και επειδή τίποτε και ποτέ δεν μας χαρίστηκε και αυτά που αποκαλούνται δικαιώματα δενείναι παρά οι κατακτήσεις μακρών και πολύχρονων αγώνων, η μόνη απάντηση που μπορούμε να δώσουμε είναι να ξαναπιάσουμε, μέσα και έξω από τη φυλακή, το κόκκινο νήμα αυτών των αγώνων.

Για όλα αυτά, σε όλα αυτά, απαντώ με αυτό που αντιστοιχεί στον πολιτικό κρατούμενο.

Από την Τετάρτη 30 Μαΐου ξεκινώ απεργία πείνας με αιτήματα:

α) Κανονική τακτική άδεια
β) Κατάργηση του εισαγγελικού βέτο

“[…]Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ή
και περισσότερα χρόνια
μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη,
τη μάνα σου και τον κόσμο.
Εσύ και μες απ΄ το τετραγωνικό μέτρο του κελλιού σου
θα συνεχίσεις τον δρόμο σου πάνω στη γη .
Κι΄ όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα θα χτυπάς τον τοίχο του κελλιού σου
με το δάχτυλο απ΄τ΄άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία.
Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και ν΄ ασπρίζουν τα μαλλιά σου
δε θα γερνάς.
Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος
Αφού όλο και νέοι αγώνες θ΄ αρχίζουνε στον κόσμο
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος […]”

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος (Τάσος Λειβαδίτης)

Στις 6 Ιουνίου στο Εφετείο Αθηνών καλούμαι να δώσω την τελευταία μου δικαστική μάχη, όπου αφορά την εμπλοκή μου στην υπόθεση των “ληστών με τα μαύρα”. Πρόκειται για μία υπόθεση που παραμένει στο προσκήνιο επί 12 χρόνια, τόσο από τους δικαστικούς μηχανισμούς όσο και από τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης. Έχοντας πλέον καταρρεύσει η υπόθεση, τόσο σε δικαστικό όσο και σε πολιτικό επίπεδο, γίνεται αντιληπτό ότι ο χαρακτήρας αυτός των διώξεων είχε πάντοτε φρονηματικό χαρακτήρα καθότι όλοι οι εμπλεκόμενοι στη συγκεκριμένη υπόθεση προερχόμαστε από τον ευρύτερο αναρχικό αντιεξουσιαστικό χώρο. Το συγκεκριμένο εφετείο αποτελεί την τελευταία πράξη μιας πολυετούς κατασταλτικής επιχειρήσης. Έχοντας προηγηθεί οι δύο αθωώσεις των συντρόφων (Σ.Σεϊσίδη, Γρ. Τσιρώνη) και η καταδίκη του συντρόφου Γ. Δημητράκη, που αφορούσε μόνο στην απαλλοτρίωση της Εθνικής Τράπεζας στην οδό Σόλωνος, αποδεικνύεται ότι η περιβόητη ομάδα των “ληστών με τα μαύρα” αποτελεί ένα αστυνομικό-δικαστικό μύθευμα. Οι κατασταλτικοί μηχανισμοί επιχειρούν με αυτή την τελευταία δικαστική πράξη να περισώσουν το χαμένο τους γόητρο αποζητώντας τη ρεβάνς. Όσον αφορά στην εκδίκαση της υπόθεσης σε πρώτο βαθμό, παρά το γεγονός ότι δεν αναγνωρίστηκα από κανέναν μάρτυρα κατηγορίας, η καταδίκη μου τόσο για τη ληστεία όσο και για τις τρεις απόπειρες ανθρωποκτονίας κατά αστυνομικών, βασίστηκαν αποκλειστικά και μόνο σε ένα δείγμα DNA, που σύμφωνα με τους διωκτικούς μηχανισμούς βρέθηκε σε απόσταση 500 μέτρων μακριά από την τράπεζα. Η ταυτοποίηση του μου γνωστοποιήθηκε από έγγραφο που εστάλη από ειδικό εφέτη ανακριτή που ασχολείται με θέματα τρομοκρατίας, ενώ η δίκη βρισκόταν σε εξέλιξη. Η επέμβαση αυτή καταδεικνύει τον φρονηματικό χαρακτήρα του συγκεκριμένου δικαστικού πραξικοπήματος. Το αριστερό προσωπείο του ΣΥΡΙΖΑ πλέον έχει καταπέσει και δεν μπορούμε πλέον να έχουμε καμία αυταπάτη. Το κράτος έχει συνέχεια και τσακίζει όποιον αμφισβητεί την κυριαρχία του. Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται μια κατασταλτική όξυνση των μηχανισμών κυρίως εις βάρος του αναρχικού κινήματος. Με την πρόσφατη, πρωτοφανή, καταδικαστική απόφαση που μοίρασε πολυετείς καθείρξεις στους συντρόφους που κατηγορούνταν ως ατομικοί τρομοκράτες, εγκαινιάζοντας τον τρίτο αντιτρομοκρατικό νόμο, με την καφκικου χαρακτήρα αναίρεσης της αθωωτικής απόφασης του συντρόφου Τάσου Θεοφίλου, με την ακραία και εμμονική παράταση της ομηρίας της Ηριάννας και του Περικλή, η οποία αποτελεί στην ουσία την επιτομή της στοχοποίησης του κοινωνικού και συντροφικού περιβάλλοντος, δε χωράει καμία αμφιβολία ότι έχουμε την εφαρμογή ενός δόγματος μηδενικής ανοχής αυτή τη φορά από μία κατ’ επίφαση αριστερή κυβέρνηση.

Ο αστυνόμοδικαστικός μηχανισμός υπηρετώντας πιστά το δόγμα μηδενικής ανοχής, επιχειρεί να τσακίσει όποιον αμφισβητεί την κυριαρχία του αστικού κράτους και του συστήματος εξουσίας εν γένει. Οι αναρχικοί και οι κομμουνιστές πάντα θα βρίσκονται στο κέντρο της καταστολής ως αυτοί που εκφράζουν έμπρακτα αυτήν την αμφισβήτηση. Η επιλογή μου να μην παραδώσω την ελευθερία μου, να μην τους χαρίσω δηλαδή τη ζωή μου, και η οποία με οδήγησε στην απόφαση να βρεθώ σε καθεστώς παρανομίας για σχεδόν 11 χρόνια, τσάκισε το γόητρο των διωκτικών μηχανισμών. Η επικήρυξη μας το 2009 για 600.000 ευρώ δεν βρήκε την παραμικρή ανταπόκριση αφού ο λαός δεν ανταποκρίθηκε όπως μάλλον ανέμεναν.

Με την νέα δίωξη που μου ασκήθηκε από τον εισαγγελέα της αντιτρομοκρατικής Δ.Ασπρογέρακα και το αρμόδιο συμβούλιο που εξέδωσε το παραπεμπτικό βούλευμα για μία σειρά ληστειών σε τραπεζικά καταστήματα, γνωστή και ως υπόθεση των “ληστών του Διστόμου”, δεν επιδιώκεται κάτι άλλο από την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη παραμονή μου σε καθεστώς εγκλεισμού.

Η παράδοση των φρονηματικών διώξεων και της στοχοποίησης συνεχώς των ίδιων αντιεξουσιαστών κρατιέται ζωντανή από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, που στοχεύει στα αριστερά της όπως ακριβώς και οι προκάτοχοι της. Είναι βέβαιο πως ανεξάρτητα από την αλλαγή φρουράς στο κυβερνητικό θώκο τα τελευταία χρόνια, άσχετα από τις δεξιές και αριστερές ευαισθησίες, το κράτος έχει συνέχεια και η καταστολή θα είναι πάντοτε αυτή που θα απαιτείται προκειμένου να διατηρηθεί η κυριαρχία του συστήματος εξουσίας.

Το κίνημα αλληλεγγύης, μέσα από τη δράση του, δεν υπερασπίζεται προσωπικά τις υποθέσεις των αιχμαλώτων του κοινωνικού και ταξικού πόλεμου, αλλά την πολιτική ουσία του ευρύτερου και ενιαίου ανατρεπτικού κινήματος που στοχεύει στην καταστροφή του κράτους και του κεφαλαίου ως προϋπόθεση για την καθολική κοινωνική απελευθέρωση.

Μάριος Σεϊσίδης Φυλακές Κορυδαλλού 29-04-2018

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΤΑΣΟ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

Στις 27 Μαρτίου 2018, ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ιωάννης Αγγελής άσκησε αναίρεση κατά της αθωωτικής απόφασης του Α΄ Πενταμελούς Εφετείου κακουργημάτων Αθηνών, με την οποία είχε κηρυχθεί αθώος ο κατηγορούμενος Τάσος Θεοφίλου. Και κάπως έτσι, εννέα σχεδόν μήνες μετά την απαλλαγή του από όλες τις κατηγορίες και την απελευθέρωσή του, ο αναρχικός κομμουνιστής Τ. Θεοφίλου κινδυνεύει να βρεθεί έγκλειστος και πάλι, καθώς και να κληθεί εκ νέου να υπερασπιστεί τον εαυτό του ενώπιον του δικαστηρίου ενάντια σε κατηγορίες για τις οποίες έχει ήδη αθωωθεί.
Ο Τ. Θεοφίλου έγινε γνωστός στο πανελλήνιο τον Αύγουστο του 2012, όταν συνελήφθη ως κατηγορούμενος για τη διάπραξη ένοπλης ληστείας τράπεζας στην Πάρο. Η σύλληψή του βασίστηκε στο «ανώνυμο» τηλεφώνημα ενός «αγνώστου» που υποδείκνυε τον Θεοφίλου ως δράστη, και τον οποίο «άγνωστο» η Αντιτρομοκρατική ισχυρίζεται ότι αδυνατεί να εντοπίσει. Από τη στιγμή αυτή και μετά, ο Τ. Θεοφίλου γίνεται το αντικείμενο συζήτησης και προβολής από τη μεριά όλων των καθεστωτικών ενημερωτικών μέσων, τα οποία καταργούν κάθε έννοια του τεκμηρίου αθωότητας, καθώς τον προβάλλουν ως αυτονόητα ένοχο, ως «τρομοκράτη», ως επικίνδυνο. Μια πρακτική που αποσκοπούσε σε αποτύπωση στην συνείδηση του κοσμού ότι η ιδιότητα ενός ατόμου ως αναρχικού κομμουνιστή συνεπάγεται και την ιδιότητά του ως «επικίνδυνου εγκληματία».
Πέντε χρόνια μετά, και ενώ πρωτόδικα έχει καταδικαστεί σε 25 χρόνια κάθειρξη, ο Τάσος Θεοφίλου δικάζεται σε δεύτερο βαθμό από το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων. Και σ’ αυτήν την δίκη, όπως και στην πρώτη, η σαθρότητα του κατηγορητηρίου είναι ολοφάνερη. Κανένας από τους μάρτυρες κατηγορίας, συμπεριλαμβανομένων και των αυτοπτών μαρτύρων και των αντρών της αντιτρομοκρατικής, δεν αναγνώρισε τον Θεοφίλου ως έναν από τους δράστες της ληστείας. Ταυτόχρονα, κατέστη προφανές από την κατάθεση του τμηματάρχη της Αντιτρομοκρατικής Χαρδαλιά ότι η υποτιθέμενη συμμετοχή στη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς δεν στηρίζεται σε απτά στοιχεία, αλλά σε συναντήσεις και φιλικές σχέσεις με άτομα ύποπτα για συμμετοχή στη συγκεκριμένη οργάνωση. Ακόμη και το βασικότερο στοιχείο, το καπέλο πάνω στο οποίο βρέθηκε γενετικό υλικό του Θεοφίλου, έγινε εμφανές ότι αποτελεί μέρος της σκευωρίας της Αντιτρομοκρατικής, καθώς η απουσία του από την επιτόπια φωτογράφιση των πειστηρίων και από την έκθεση κατάσχεσης,αλλά και οι διαφορές του από το καπέλο που φορούσε ο ένας από τους δράστες, καθιστούν την προέλευσή του ύποπτη.
Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την αναξιοπιστία της μεθόδου DNA σε κινητά αντικείμενα, οδήγησαν το δικαστήριο στην αθωωτική απόφαση σχετικά με το σύνολο των κατηγοριών που βάραιναν τον Θεοφίλου. Και είναι αυτή ακριβώς η απόφαση που τώρα αμφισβητείται από τον Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Αγγελή. Τα κίνητρα του συγκεκριμένου εισαγγελέα, φυσικά, μόνο αγνά δεν είναι: ως πρώην εποπτεύων εισαγγελέας της αντιτρομοκρατικής, ο  Αγγελής αδυνατεί να αποδεχτεί το γεγονός ότι οι μεθοδεύσεις της υπηρεσίας του δεν είχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα, δηλαδή την ισόβια κάθειρξη ενός ατόμου για λόγους που σχετίζονται με τον πολιτικό του λόγο και την πολιτική του δράση. Ουσιαστικά, αυτό που αιτείται ο Αγγελής είναι η εκ νέου εκδίκαση της υπόθεσης, αλλά με διαφορετική σύνθεση δικαστηρίου, καθώς η προηγούμενη δεν έλαβε την απόφαση που ο ίδιος και η αντιτρομοκρατική θα ήθελαν να λάβει. Η εξέταση της αίτησής του ορίστηκε για την 11η Μάη (πράγμα που αποτελεί χρόνο-ρεκόρ για τα δεδομένα της ελληνικής δικαιοσύνης) και, αν γίνει αποδεκτή, συνεπάγεται ότι ο Θεοφίλου θα πρέπει να επιστρέψει στη φυλακή μέχρι να επαναληφθεί η δίκη.
Η επίμονη, σχεδόν εμμονική, προσπάθεια των συστημικών φορέων να επιβάλλουν τον εγκλεισμό του Θεοφίλου, παρά την αποδεδειγμένη αθωότητά του, ουσιαστικά αποτελεί άλλη μία απόδειξη του γεγονότος ότι πρόκειται για μια δίωξη με ξεκάθαρα πολιτικό χαρακτήρα. Μέσω της συνεχούς δίωξης του Τάσου Θεοφίλου, οι κατασταλτικοί μηχανισμοί επιχειρούν να περάσουν ένα εκφοβιστικό μήνυμα στον κόσμο του αγώνα: ότι όποιος οργανώνεται πολιτικά ενάντια στο υπάρχον σύστημα καταπίεσης, κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να βρεθεί στη φυλακή, με μόνα στοιχεία τα ψέμματα της αντιτρομοκρατικής. Όμως ο κόσμος του κινήματος, με τη στήριξη και την αλληλεγγύη που έδειξε στο πρόσωπο του Θεοφίλου όλα αυτά τα χρόνια,κατάφερε, όχι μόνο να συμβάλλει αποφασιστικά στην προσπάθεια του συντρόφου να βγει από τη φυλακή, αλλά και να αποδείξει ότι η αντιτρομοκρατική και οι χειραγωγούμενοι δικαστικοί κύκλοι δεν είναι ούτε παντοδύναμοι, ούτε ανίκητοι. Και είναι αυτό ακριβώς που καλούμαστε να αποδείξουμε και πάλι στις 11 Μαΐου, τη μέρα που θα εξεταστεί η αίτηση αναίρεσης της αθωωτικής απόφασης του Εφετείου: ότι η έμπρακτη αλληλεγγύη είναι ο μόνος τρόπος να καταπολεμήσουμε τους μηχανισμούς που επιστρατεύονται προκειμένου να κατασταλεί αποτελεσματικά ο κόσμος του αγώνα.

Κατάληψη Ελαία

Στις 30 Μαρτίου η κατάληψη ΛΚ37,έγινε στόχος μιας ακόμη εμπρηστικής-δολοφονικής απόπειρας. Παρακρατικές φασιστικές  συμμορίες πέταξαν  μέσα στο κτήριο 3 μολότοφ. Οι φωτιές σβήστηκαν  άμεσα από συντρόφους που βρίσκονταν μέσα στο κτήριο. Οι παρακρατικές-φασιστικές επιθέσεις έχουν ως στόχο τις καταλήψεις και τους αυτοδιαχειριζόμενους χώρους καθώς αποτελούν εστίες αγώνα και σημεία αναφοράς για όσους αγωνίζονται. Οι επιθέσεις αυτές, στόχευαν και στοχεύουν στο να εκφοβίσουν όσους μάχονται το κράτος και το κεφάλαιο και επιδιώκουν να ανατρέψουν τον κόσμο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στην κατάληψη Λέλας  Καραγιάννη, που επί 30 χρόνια  είναι συνδεδεμένη  με το αναρχικό και αντιεξουσιαστικό κίνημα και τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες.   Απένατι σε καθε κρατική ή παρακρατική  επίθεση , η κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.

Καμιά φασιστική επίθεση δε θα μείνει αναπάντητη

Καμιά ανακοχή με τη σήψη του κράτους και του  καπιταλισμού

Αλληλεγγύη στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37

Κατάληψη Ελαία

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΚΟΥΡΔΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Στις 18 Μάρτη οι τούρκικες ένοπλες δυνάμεις μαζί με τον ελεύθερο συριακό στρατό (FSA), κατέλαβαν το κέντρο της πόλης του Afrin και προχώρησαν σε εκτελέσεις και πλιάτσικο . Η επιχείρηση εισβολής του τούρκικου κράτους ενάντια στο καντόνι του Afrin είχε ξεκινήσει από τις 20 Ιανουαρίου. Οι λαοί ολόκληρης της Βόρειας Συρίας και του Κουρδιστάν κράτησαν σθεναρή αντίσταση σχεδόν 2 μήνες, παρά τα σύγχρονα όπλα και τους εναέριους βομβαρδισμούς. Μετά την εισβολή, η αντίσταση στο Afrin διέρχεται πλέον σε άλλη φάση, καθώς το YPG ανακοίνωσε πως θα περάσει από τον τακτικό πόλεμο στον ανταρτοπόλεμο, προσπαθώντας να ανακτήσει τα χαμένα εδάφη, ώστε να επιστρέψουν στα σπίτια τους όλοι οι ξεσπιτωμένοι Κούρδοι του Αfrin. Σ’ αυτή την κρίσιμη στιγμή η Rojava, για άλλη μια φορά μετά την επίθεση του ΙSIS,βρίσκεται σε κίνδυνο να πνιγεί στο αίμα από το ολοκληρωτικό Τουρκικό κράτος. Αμέριστη ευθύνη για τη γενοκτονία που συντελείται στις κουρδικές περιοχές έχει όλο το δυτικό μπλοκ (ΕΕ, ΗΠΑ, ) , η Ρωσία και το καθεστώς Άσαντ. Τα σενάρια για μια παγκόσμια πολεμική σύρραξη όλο και πληθαίνουν. Οι γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί έχουν ανοίξει πολλά μέτωπα πολέμου (Μ. Ανατολή ,Υεμένη , Ουκρανία) και παράλληλα ενδυναμώνεται ο εθνικισμός σε παγκόσμια έκταση. Πάντοτε ο πόλεμος ήταν μια κερδοφόρα λύση για τα κράτη και το παγκόσμιο κεφάλαιο στην υπηρεσία του κέρδους. Ο δρόμος του πολέμου έχει μεγάλο κόστος και πρώτα και κύρια στις ανθρώπινες ζωές που θα χαθούν στο βωμό του κέρδους των καπιταλιστών, γιατί οι πόλεμοι πάντα γίνονται για τα συμφέροντα της καθεστηκυίας τάξης. Είναι ένα εργαλείο βουτηγμένο στο αίμα των από τα κάτω που χρησιμοποιείται από το κεφάλαιο ως διέξοδο ώστε να αντιμετωπίσει τις περιοδικές του κρίσεις. Δημιουργεί έτσι νέες κερδοφόρες αγορές , γιατί μετά από μια παγκόσμια πολεμική καταστροφή ακολουθεί μια κερδοφόρα ανάπτυξη πάνω στα ερείπια και στα πτώματα.
Η Ευρώπη έχει κλείσει τα σύνορά της υψώνοντας τείχη και φράχτες απέναντι στους μετανάστες που έρχονται, βλέποντας την σαν σανίδα σωτηρίας , για να ξεφύγουν μέσα από την δίνη του πολέμου. Υπεύθυνα για κάθε έναν πρόσφυγα που πνίγεται στο Αιγαίο και στην Μεσόγειο, που αφήνει τα κόκαλα του στα σύνορα του Έβρου, που πεθαίνει στα στρατόπεδα συγκέντρωσης κάτω από άθλιες συνθήκες διαβίωσης ,είναι τα κράτη και το κεφάλαιο. Οι καταπιεσμένοι και εκμεταλλευόμενοι αυτού του κόσμου δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα μεταξύ μας. Οφείλουμε να βρεθούμε στην ίδια πλευρά του οδοφράγματος, παρά τα όσα διαγγέλλουν οι «εθνικές» αφηγήσεις, που θέλουν να διαιωνίσουν την πολιτική ανελευθερία και την οικονομική εκμετάλλευση των από τα κάτω. Ο κοινός μας εχθρός είναι το κράτος και το κεφάλαιο, όχι οι άνθρωποι που βρίσκονται στην ίδια ταξική θέση με εμάς.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΜΕΝΗ ΡΟΖΑΒΑ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΚΑΜΙΑ ΤΑΞΙΚΗ ΕΙΡΗΝΗ
ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
OΡΓΑΝΩΝΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΜΑΣ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ

Πέμπτη 22/03 στις 20:30

Προβολή της ταινίας από την ομάδα Laterna Magica

“99 Σπίτια” του Ramin Bahrani

Μια ταινία για την κοινωνική πραγματικότητα που διαμορφώνεται υπό το βάρος των κατασχέσεων-εξώσεων κατοικίας στο περιβάλλον της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης

Παρασκευή 23/03 στις 20:30

Εκδήλωση – Συζήτηση

Κοινά Αγαθά (Νερό, Ρεύμα, Στέγαση)

“Απαντάμε στους αποκλεισμούς με συλλογικούς ταξικούς αγώνες , αυτοοργάνωση και αλληλεγγύη”

Στον χώρο της κατάληψης Δαίρπφελδ & Αγίων Θεοδώρων, Μον Ρεπό, Γαρίτσα

Η ομάδα αγροκολλεκτίβας θα πραγματοποιήσει εργαστήρι λικέρ, σαπουνιού και κηραλοιφών το Σάββατο 17 Μαρτίου και ώρα 11 π.μ. στην κατάληψη Ελαία.       agrokollektivaelaia.espivblogs.net

Οι Βραδυφλεγείς: Ανάφλεξη,η Αναρχική Ομάδα Cumulonimbus και η Κατάληψη Ελαία διοργανώνουμε συναυλία οικονομικής ενίσχυσης των δομών και των ομάδων μας το Σάββατο 3.3.2018 στις 21.00 στο χώρο της Κατάληψης Ελαία.

Θα παίξουν οι :

Bevel
Chia Seeds
Βραδυφλεγείς: Ανάφλεξη
Deadfile

Βιβλιοπαρουσίαση

“Ο ήλιος της Αναρχίας ανέτειλε”

Για μια ιστορία του αναρχικού κινήματος στον “ελλαδικό” χώρο

του Δημήτρη Τρωαδίτη

από τις εκδόσεις Κουρσάλ

με συμμετοχή μέλους των εκδόσεων.

“Γράφουμε ιστορία για να αντισταθούμε στην λήθη και δια αυτού του αλτήρα να αλλάξουμε ζωή ”
(από τον πρόλογο του βιβλίου)

Πάρτι μασκέ για την οικονομική ενίσχυση της κατάληψης Ελαία και του εγχειρήματος της Αγροκολεκτίβας.

Παρασκευή, 09/02 και ώρα 22:00, στον χώρο της κατάληψης, 

Δαίρπφελδ & Αγίων Θεοδώρων, Μον Ρεπό, Γαρίτσα , Κέρκυρα

Μασκαράδες και μη, σας περιμένουμε να περάσουμε καλά και να χορέψουμε σε ρυθμούς techno trance music, techno & psychedelic.