Ένα ακόμη κόμικ που είδαμε στο CC2013 (αν και η “εικονογραφημένη διήγηση” του ταιριάζει περισσότερο) ήταν και Τα Κύματα της Θάλασσας σε σχέδιο της Α και κείμενο της Λ. Συμπαθητική δουλειά, από αυτές όμως που περνούν απαρατήρητες. Ξεφυλλίζοντας το, έπιασα τον εαυτό μου να προσπερνά τις εικόνες και να στέκεται μόνο στο κείμενο. Όχι πως το σχέδιο είναι […]
Read More
Οι κόμικ ιστορίες χωρίς λόγια έχουν κάτι πολύ όμορφο, σχεδόν μαγικό: καταργούν τα γλωσσικά σύνορα του πλανήτη! Τέτοιες ιστορίες συνήθως είναι απλές, τόσο στο σχέδιο, όσο στη διήγηση αλλά και την ιστορία καθ’ εαυτή. Το να είναι κάποιος καλός παραμυθάς, ίσως είναι η μόνη προϋπόθεση για να καταφέρει να “διηγηθεί” μια τέτοια ιστορία, αφού το σχέδιο […]
Read More
Η πιο ευχάριστη έκπληξη στο φετινό Κόμικντομ. Ακόμα πιο σωστά -τουλαχιστον για ‘μενα που δεν ειμαι otaku- η πιο ευχάριστη ανοιξιάτικη εκπληξη. Ένας έντυπος οργασμός από “κατι σαν σκέπσεις και κατι σαν σχεδια και τετια…”, κομικς, κολλαζ, εικονογραφήσεις -όπως θες πες τα- με “φόντο τη συνχρονη πολη (της Αθήνας)”. Βροχή συναισθημάτων. Μερικές φορές δεν είναι […]
Read More
Είναι πολύ ευχάριστο όταν βλέπω φανζίνς πέρα από Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Αυτό επειδή κι ο ίδιος έχω μεγαλώσει σε επαρχιακή πόλη, μακρυά δηλ. από εκεί όπου συμβαίνουν όλα, με όχι τόσο έντονη περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Το πρώτο και τελευταίο zine που γνώριζα μέχρι πρότινος από την Ξάνθη, μιας και από κει μας έρχεται το Happy Spastic makes […]
Read More
Σαν εικόνα και με μια πρώτη ματιά, το Είμαι Νόστιμο βγάζει κάτι παιδικό και αδέξιο. Ένας από τους λόγους είναι και η τεχνική μιας και η Στέλα χρησιμοποίησε για το σχέδιο εξ’ολοκλήρου …όζες! Το άλλο υλικό είναι οι σύντομες ιστορίες με κοφτό και απρόσμενο φινάλε, δύο εκ των οποίων του Φώτη Παπαστεφάνου αλλά και μία […]
Read More
Ο Μιχάλης έχει πολύ “βρώμικο” χέρι, τόσο που απορώ πως βρίσκεται ακόμα κάτω από τα urban radar της lifo. Το Distress Book είναι ένα οπτικό σφυροκόπημα, με ορισμένα σχέδια να είναι κάτι παραπάνω από εμπνευσμένα. Όσοι δεν το’ χετε, μπαίνετε στο deviantart του Μ. και το μόνο που θα λείπει είναι η αίσθηση του χαρτιού. […]
Read More
Τα ΕΛΤΑ επαναδιαπαραμόρφωσαν τον τιμοκατάλογο αλληλογραφίας, οπότε πολλά από αυτά που αναφέρονται στο άρθρο πλέον δεν ισχύουν. Μέχρι να καταλάβουμε τι παίζει, το παρόν μένει ως ιστορικό και μόνο κειμήλιο… τελευταία ενημέρωση: 03/01/2014 ——————- Η ταχυδρομική αποστολή είναι από τις κλασικότερες μορφές διανομής fanzine. Αξίζει λοιπόν να μοιραστούμε όσα πράγματα έχουμε μάθει στέλνοντας και παραλαμβάνοντας zines μέσω […]
Read More
Οι σπλατεριές είναι η κρυφή μου κόμικ αδυναμία, και ειδικά όταν το σενάριο είναι ανύπαρκτο ή τελείως κλισέ. Το Post-Frenzy ευτυχώς δεν το πολυκουράζει και αφηγείται απλα ένα ντόμινο σκοτωμών σε ένα μεταπολεμικό τοπίο του μακρινού μέλλοντος. Η έκπληξη όμως έρχεται από αλλού: το σχέδιο είναι από γυναικείο χέρι! Ένα έμπειρο μάτι θα το αναγνωρίσει βέβαια αμέσως μιας και […]
Read More
Για μια ακόμα φορα, Το Ξύδι (ως ημίδιπλο τεύχος #4-5) κυκλοφορεί όχι τόσο στους δρόμους, αλλά από την Έπαυλη Κουβέλου μέχρι και την Booze Cooperativa (Sí es verdad!). Ελπίζω να μην χαθεί. Όπως λέει και η παροιμία, μην βάζεις ξύδι στο κρασί σου. Στοιχεία έκδοσης Το Ξύδι #4-5/ Χειμώνας 2012 + Άνοιξη 2012-2013 / 32 […]
Read More
Ένα Φεστιβάλ προϊόν ασφυξίας. Απόπειρα για μεγαλύτερη εκπνοή, ελπίδα για μεγαλύτερη εισπνοή. Ανάσα για εμάς και για σένα. Οι Χίμαιρες, μια ανήσυχη ομάδα ανθρώπων, επιχειρεί για δεύτερη χρονιά φέτος να συγκεντρώσει όλα όσα κυνηγά σε τρεις ημέρες. Σε καλεί να εξερευνήσεις ομάδες έκφρασης, καλλιτέχνες και δημιουργούς και να βρεις τι είναι αυτό που μιλά στην δική σου […]
Read More
Αντίθετα με τα graffiti zines που έχουν κυκλοφορήσει τελευταία (Πίσα, Dopamine), το Prolekulture έχει ένα πολύ λιτή μορφή: ασπρόμαυρο με μονόπλευρα φωτοτυπημένες σελίδες. Θα έλεγα πως είναι περισσότερο ένα καλλιτεχνικό μανιφέστο. Ορισμένα graffiti που παρουσιάζουν οι σελίδες, αλλά και πολλά περισσότερα που δεν συμπεριλαμβάνονται, μπορείτε να δείτε εδώ. Ψάχνοντας στο google θα βρείτε πολλά περισσότερα… Εικόνες Αν έχετε επιπλέον […]
Read More
Το πρώτο μισό της δεκαετίας του ’00 η Πάτρα έβραζε! Τουλάχιστον έτσι το ένιωθα εγώ μιας τότε άρχισα να γνωρίζω το diy και να βλέπω τα πρώτα μου πανκ κονσέρτα στο Παράρτημα. Ανάμεσα στα πολύ ενεργά άτομα της σκηνής ήταν και ο Tug (ή George Kant όπως μπορεί να τον γνωρίζετε κάποιοι), τον οποίο μου είχε […]
Read More
Μια ιστορία. Δύο αρχές. Ένα Τέλος. Το SomEwHat DaMaGed είναι μια καταπληκτική -χωρίς λόγια- ιστορία συνάντησης δύο κόσμων. Η κυνηγημένη γοτθική ηρωίδα (που σχεδιάζει η Βάλια) συναντά αναπάντεχα τον αποστάτη του δυστοπικού μεταβιομηχανικού μέλλοντος (που σχεδιάζει ο Παύλος), σε μια κοινή απόδραση από την εφιαλτική “πραγματικότητα”. Αρχικά δυσκολεύτηκα να καταλάβω την πορεία του δεύτερου μισού της ιστορίας (που ανήκει […]
Read More
Mini-comic με 9 καρέ (ένα ανά σελίδα), τα οποία μοιάζουν να έχουν γίνει με τη Ζωγραφική των Windows. Σεναριακά, χτυπάει ξανά σε ύφαλο αφού δεν πρόκειται καν για ολοκληρωμένη ιστορία. Αναφέρεται βέβαια ως “Κεφάλαιο 1, Το Δωμάτιο”, αλλά δε μπορώ να σκεφτώ κάποιο λόγο κάτι τόσο μικρό να μην είναι -τουλάχιστον- αυτοτελές. Σχεδιασμένο για το […]
Read More
Αυτό είναι το μοναδικό αντίτυπο από την προσπάθεια των τριών ατομακίων που ακούνε στο όνομα Ημισκούμπρια να φτιάξουν ένα ημιφανζίν. Μετά γονατίσαμε από τα έξοδα για τις φωτοτυπίες και το εγκαταλείψαμε. Τεύχη Ένα και μοναδικό τον Μάιο του ΄96, με δώρο cd player! :D Εικόνες Αν έχετε επιπλέον πληροφορίες ή υλικό για το συγκεκριμένο φανζίν, αφήστε ένα […]
Read More