Η πρυτανική αρχή του Πολυτεχνείου, αντικαθιστώντας επάξια την αστυνομία και τους δικαστές, διέκοψε την παροχή internet για τα δύο αυτοοργανωμένα εγχειρήματα αντιπληροφόρησης και έκφρασης.

Όλοι όσοι διαχειριζόμαστε, δημοσιεύουμε ή χρησιμοποιούμε τα παραπάνω μέσα αλλά και όσοι αισθανόμαστε αλληλέγγυοι στο δικαίωμα στην αδιαμεσολάβητη έκφραση ήρθε η ώρα να οργανωθούμε και να δράσουμε προκειμένου να υπερασπιστούμε τα αυτονόητα.

Καλούμε σε συνέλευση για περαιτέρω ενημέρωση και συντονισμό δράσεων το Σάββατο 13 Απρίλη, στις 18.00 στο κτίριο Γκίνη του Πολυτεχνείου Πατησίων.

Παρακαλούμε διαδώστε το μήνυμα.

indymedia.squat.gr

https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1447379

Σήμερα 9/1/2013 ανακαταλάβαμε τη Villa Amalias δίνοντας τέλος στο καθεστώς ανομίας στο οποίο βρισκόταν από τις 20/12/2012.
Η Villa Amalias βρίσκεται και πάλι στα χέρια του κόσμου της αντίστασης. Δίπλα στους εργάτες, τους ανέργους, τους αστέγους, ντόπιους και μετανάστες, τους αγωνιστές.
Σταθερό ανάχωμα απέναντι σε ένα καθεστώς μόνιμης έκτακτης ανάγκης που στόχο του έχει να επιβάλλει το σύγχρονο ολοκληρωτισμό. Στον καιρό του μνημονιακού κανιβαλισμού με συνέπεια-συνέχεια και πείσμα παίρνουμε πίσω αυτά που μας ανήκουν.

Σήμερα στις 9.20 πμ και σε συνέχεια της ανακατάληψης του κτηριου της Villa Amalias από δεκάδες συντρόφους, πραγματοποιήθηκε εισβολή από ματ, εκαμ και υμετ χωρίς την παρουσία εισαγγελέα, για την αποβολή των συντρόφων-ισών και την εκκένωση του κτηρίου. Οι 101 σύντροφοι-ίσες, παρά το δυσμενές της θέσης που τους τοποθέτησε το κράτος για αυτήν την κίνησή τους, δίχως να σκύψουν σε καμία περίπτωση το κεφάλι, συγκροτήθηκαν συλλογικά και βγήκαν από την κατάληψη, όχι φορτωμένοι όπλα όπως θα φαντασιώνονταν πολλοί παπαγάλοι των μμε, με τη γροθιά τους υψωμένη και τη φωνή τους να αντηχεί ‘ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΌΧΙ ΟΙ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΙ’.
Σχεδόν παράλληλα με την εκκένωση της Villa Amalias οι μπάτσοι, κατόπιν εντολής ΔΗΜΑΡ, προχώρησαν στην αποβολή και προσαγωγή περίπου 40 αλληλέγγυων συντρόφων-ισών μας, από τη συμβολική κατάληψη που πραγματοποιούνταν στα γραφεία της ΔΗΜΑΡ, υποστηρικτικά και αλληλέγγυα στην ανακατάληψη της Villa Amalias και της εκ νέου εκκένωσής της.

Το κράτος πλέον προχωρά με ακόμη πιο ξεκάθαρα βήματα, για όσους δεν το έχουν καταλάβει ακόμα, στην υλοποίηση του δόγματος της μηδενικής ανοχής, που αφορά κάθε αντιστεκόμενο, κάθε αγωνιστή, κάθε άνθρωπο που μάχεται ενάντια στα τετελεσμένα που του επιβάλλουν οι έχοντες εξουσία και χρήμα. Σε όλους τους από κάτω, σε όλη την κοινωνία. Σε όλους εμάς που η ζωή μας είναι κάτι περισσότερο από έναν ακόμη αριθμό, από ένα ακόμη λιθαράκι στο σαθρό τους οικοδόμημα.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΑΧΘΕΝΤΕΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ-ΙΣΕΣ ΤΗΣ VILLA AMALIAS & ΤΗΣ ΔΗΜΑΡ
Η VILLA AMALIAS ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ: ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ – ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ!

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ – ΤΑΞΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ!

Η κατάληψη Villa Amalias είναι ένας αυτοοργανωμένος κοινωνικοπολιτικός χώρος που εδώ και 23 χρόνια λειτουργεί συλλογικά, ανταγωνιστικά προς τον κόσμο της εξουσίας, του κέρδους και της προώθησης του εκφασισμού, ενώ αποτελεί οργανικό μέρος ενός πλήθους οριζόντιων δομών αγώνα που προωθούν την αντίσταση, την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη κόντρα στην υποταγή και τη συστημική ενσωμάτωση. Το πρωί της 20ης Δεκέμβρη η κατάληψη έγινε στόχος αστυνομικής εισβολής, μετά από «ανώνυμη καταγγελία» (του Αντώνη Σαμαρά), με αποτέλεσμα τη σύλληψη 8 συντρόφων και συντροφισσών, τη δίωξή τους με βάση ένα στημένο και σαθρό κατηγορητήριο, τη δημόσια συκοφάντηση του εγχειρήματος από τους κυρίαρχους μηχανισμούς προπαγάνδας και την υφαρπαγή του κτιρίου με τη συνδρομή ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων που το φρουρούν αδιάλειπτα από τη στιγμή της εκκένωσής του.

Λίγες μέρες μετά, στις 28 Δεκέμβρη, έγινε αστυνομική εισβολή στην ΑΣΟΕΕ με πρόσχημα επίσης μια «ανώνυμη καταγγελία», αυτή τη φορά για «παραεμπόριο». Οι κατασταλτικές δυνάμεις παραβίασαν το κοινωνικό άσυλο στον πανεπιστημιακό χώρο με την συνδρομή της πρυτανικής αρχής συλλαμβάνοντας 16 μικροπωλητές μετανάστες και εισέβαλαν στα πολιτικά στέκια αντιεξουσιαστών και αριστερών φοιτητών. Η εισβολή στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της ΑΣΟΕΕ και το στούντιο του αυτοοργανωμένου ραδιοφωνικού σταθμού 98 FM από όπου και κατασχέθηκε το σύνολο του εξοπλισμού του σταθμού, αποτελεί ένα ακόμα επεισόδιο των κατασταλτικών επιχειρήσεων σε βάρος των αυτοοργανωμένων χώρων και δομών αγώνα. Μια κορύφωση των επιθέσεων που επιφύλαττε το κράτος στον κοινό αγώνα αλληλέγγυων φοιτητών και μεταναστών ενάντια στο ανθρωποκυνηγητό των μικροπωλητών.

Η κατασταλτική επιχείρηση σε βάρος της κατάληψης Villa Amalias και η αστυνομική εισβολή στην ΑΣΟΕΕ δεν είναι ούτε απομονωμένα, ούτε αναπάντεχα γεγονότα. Αποτελούν μέρος των διακηρυγμένων στόχων της νέας πολιτικής διαχείρισης του συστήματος, όπως αυτή προέκυψε μετά τις εκλογές της 17ης Ιούνη 2012, για την βίαιη πάταξη των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων. Από τις πρώτες ενέργειες της νέας κυβέρνησης ήταν η αστυνομική καταστολή της πολύμηνης απεργίας των εργατών της Ελληνικής Χαλυβουργίας στον Ασπρόπυργο στις 20 Ιουλίου 2012 και ήταν πολύ χαρακτηριστική τότε η απειλητική δήλωση του πρωθυπουργού ότι αυτό που συνέβη στην αυλή της Χαλυβουργίας με την εισβολή των ΜΑΤ για την επιβολή της «νομιμότητας», θα γίνει παντού!

Στις 12 Σεπτέμβρη 2012, έγινε μια κατασταλτική επιχείρηση, παρομοίου μεγέθους με αυτή στη Βίλλα Αμαλίας, με στόχο την εκκένωση της κατάληψης Δέλτα στη Θεσσαλονίκη και ήταν το βήμα προαναγγελίας νέων κατασταλτικών επιχειρήσεων σε βάρος καταλήψεων από τον υπουργό δημόσιας τάξης Δένδια με ρητή εντολή του πρωθυπουργού. Μέσα στο καλοκαίρι είχε προηγηθεί η καταστολή της κατειλημμένης Δημοτικής Αγοράς στην Κυψέλη με εντολή του δήμαρχου Καμίνη, η προσπάθεια διακοπής ηλεκτροδότησης στον κατειλημμένο κοινωνικό χώρο Κ* Βοξ στα Εξάρχεια, ενώ την ίδια περίπου περίοδο οι εμπρηστικές επιθέσεις φασιστών στις καταλήψεις Apertus στο Αγρίνιο, Δράκα στην Κέρκυρα, Σκαραμαγκά στην Αθήνα και στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι του πανεπιστημίου Ρεθύμνου συνόδευσαν την επίσημη κρατική πολιτική σε βάρος των αυτοοργανωμένων χώρων αγώνα. Μέρος αυτών των σχεδιασμών ήταν και η δημόσια στοχοποίηση μέσω των ΜΜΕ από τους νεοναζί λακέδες του κράτους, των καταλήψεων Βίλα Αμαλίας και Λέλας Καραγιάννη 37 που αποτελούν τους μακροβιότερους κατειλημμένους κοινωνικοπολιτικούς χώρους αγώνα στο κέντρο της Αθήνας. Ενώ τον Οκτώβρη, ο πρόεδρος του ΝΑΤ Φωτίου έκανε δημόσια έκκληση προς τον Δένδια για εκκένωση της κατάληψης Σκαραμαγκά, παρουσιάζοντας την κατάληψη του επί δεκαετίας εγκαταλελειμμένου κτιρίου ως δήθεν αιτία των δεινών που υφίστανται οι ασφαλισμένοι. Τις ίδιες περίπου μέρες, η άμεση εκκένωση μιας νέας κατάληψης στη Βέροια ήταν ενδεικτική της εφαρμογής του δόγματος μηδενικής ανοχής απέναντι στις καταλήψεις, παντού.

Οι καταλήψεις ως ορατοί κοινωνικοπολιτικοί χώροι αντίστασης, ως σημεία αναφοράς του αναρχικού – αντιεξουσιαστικού αγώνα, ως κύτταρα της συλλογικής ουτοπίας για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, ως κοινωνικά ριζώματα στις γειτονιές, ως έμπρακτες προτάσεις μεθόδου αγώνα, βρίσκονταν πάντα στο στόχαστρο της κρατικής και παρακρατικής καταστολής, μετρώντας στην ιστορία τους ένα πλήθος αστυνομικών εισβολών, δολοφονικών φασιστικών επιθέσεων, εμπρησμών και καταστροφών.

Στους καιρούς του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, η φίμωση των αντιστάσεων που δεν ελέγχονται από θεσμούς, φορείς και παράγοντες του συστήματος και ευρύτερα η εξουδετέρωση των κοινωνικών και ταξικών αγώνων είναι στην κορυφή της ατζέντας των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών της χώρας και των υπερεθνικών επιτελείων τους. Στόχος της κατασταλτικής στρατηγικής, η οποία συνοψίζεται στο φασιστικό δόγμα της νέας πολιτικής διαχείρισης περί «αποκατάστασης της νομιμότητας», είναι το απρόσκοπτο πέρασμα στη νέα εποχή της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Στην εποχή ενός μόνιμου καθεστώτος έκτακτης ανάγκης, δηλαδή εξαθλίωσης, φόβου, κοινωνικής απομόνωσης, υποταγής, αστυνομικής και παρακρατικής τρομοκρατίας, ρατσιστικής βίας και αδυσώπητης εκμετάλλευσης όπου τα αφεντικά θέλουν να καταστήσουν τους αγώνες όχι μονάχα ανέστιους, κατακερματισμένους και απομονωμένους, αλλά και ουσιαστικά ανύπαρκτους. Το σχέδιο καταστολής των καταλήψεων όπως διατυπώνεται δια στόματος Δένδια και «κατ’ εντολή πρωθυπουργού» αποτελεί μέρος μιας γενικευμένης τρομοκρατικής κατασταλτικής πολιτικής που στόχο έχει τον ολοκληρωτικό μετασχηματισμό της κοινωνίας σε απόλυτα ελεγχόμενο και πειθήνιο σώμα για την εφαρμογή των νέων ασφυκτικών συνθηκών εκμετάλλευσης και καταπίεσης που επιβάλλονται από το κράτος και τα αφεντικά.

Τέσσερα χρόνια μετά την εξέγερση που ξέσπασε τον Δεκέμβρη του 2008 μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, όπου η οργή απέναντι στη λεηλασία της ζωής των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων ανθρώπων πήρε τη μορφή αλλεπάλληλων μαζικών κινητοποιήσεων, συγκρούσεων στους δρόμους και καταλήψεων δημοσίων κτιρίων σε όλη την επικράτεια, η απήχηση του λόγου και των πρακτικών της αυτοοργανωμένης αντίστασης είναι ζωντανή. Εντοπίζεται στην δημιουργία και την εξάπλωση κοινωνικών και ταξικών δομών από τα κάτω και εκδηλώνεται στις γειτονιές, του κοινωνικούς και εργασιακούς χώρους ως τα μαζικά συγκρουσιακά γεγονότα απεργιακών διαδηλώσεων. Απέναντι στην φτωχοποίηση κι εξαθλίωση σημαντικών τμημάτων του πληθυσμού, αλλά και μέσα σε συνθήκες ευρείας απονομιμοποίησης του χρεωκοπημένου πολιτικοοικονομικου συστήματος και γενικευμένης κρίσης του, εκείνο που πασχίζουν να αποσοβήσουν τα αφεντικά είναι τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύει για την τάξη και την ασφάλειά τους η συνάντηση των αντιστάσεων από τα κάτω, η εξάπλωση του προτάγματος της κοινωνικής απελευθέρωσης, η οργάνωση της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης. Γι αυτό και μέσα στον κατασταλτικό κλοιό που σφίγγει γύρω από τους κατειλημμένους και αυτοδιαχειριζόμενους χώρους βρίσκεται και κάθε πράξη αντίστασης στην καπιταλιστική τυραννία, την κρατική και παρακρατική τρομοκρατία: από τις διαδηλώσεις, τις απεργίες και τους εργατικούς αγώνες μέχρι τις κινητοποιήσεις στις γειτονιές, τις τοπικές αντιστάσεις ενάντια στη λεηλασία της φύσης, τις αντιφασιστικές δράσεις, τις κινήσεις αλληλεγγύης σε διωκόμενους αγωνιστές και μετανάστες, τις κινηματικές δομές αντιπληροφόρησης κ.ά.

Από την κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37, έναν χώρο που εδώ και 25 χρόνια συμβάλλει αδιάλειπτα θεωρητικά και πρακτικά στη διάνοιξη των δρόμων της αντίστασης της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης, έναν χώρο αυτοστέγασης, πραγματοποίησης κοινωνικών, πολιτικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων, καθώς επίσης έντονης και πολύμορφης συμμετοχής στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, εκφράζουμε τη συντροφική μας αλληλεγγύη στους καταληψίες της Villa Amalias, στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της ΑΣΟΕΕ, στις Ραδιοζώνες Ανατρεπτική Έκφρασης 98 fm, σε κάθε κινηματικό εγχείρημα που βρίσκεται αντιμέτωπο με την καταστολή και σε κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο, εργαζόμενο, άνεργο, νεολαίο.

Από έναν χώρο ζωής και αντίστασης που έχει αντιμετωπίσει πολλές φορές κατασταλτικές και φασιστικές επιθέσεις εναντίον του και σήμερα βρίσκεται άμεσα στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής, ενώνουμε τη φωνή μας με τον κόσμο της αυτοοργάνωσης και του αγώνα απέναντι στον κόσμο του κράτους, του καπιταλισμού και των παρακρατικών συμμοριών. Καλούμε κάθε αγωνιζόμενο και ελεύθερα σκεπτόμενο άνθρωπο να ενισχύσει τον κοινωνικό και ταξικό φραγμό απέναντι στην λαίλαπα της καταπίεσης, της εκμετάλλευσης και της καταστολής. Γιατί οι αξίες της ελευθερίας, της ισότητας και της αλληλεγγύης είναι πάντα ζωντανές και παραμένουν ακατάβλητες μπροστά στα πολιτικά και οικονομικά αφεντικά που επιτίθενται λυσσαλέα στις ζωές και τις αντιστάσεις των πληβείων της κοινωνίας. Τα οράματα και οι αγώνες που διαπνέονται από αυτές τις αξίες θα νικήσουν!

ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ – ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ!

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΩΝ ΣΥΜΜΟΡΙΩΝ, ΝΑ ΑΝΤΙΤΑΞΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΛΑΤΥ, ΜΑΖΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ!

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ!

Σύντροφοι & συντρόφισσες από την κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37
5 Ιανουαρίου 2013

http://squathost.com/lelas_k

ΛΚ 37: ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ – ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ