-
Details
16. Janúar 2018
Sem ung stúlka austur á landi varð ég ekki mikið vör við ójafnræði kynjanna, í það minnsta gerði ég mér ekki endilega grein fyrir því. Ég lék mér við stráka sem jafningja, ég beitti, ég vann í fiski, ég fór á sjó, eins og bræður mínir. Ég fékk lægri laun en tveir þeirra af því ég var yngri, en ég fékk líka hærri laun en yngri bróðir minn. Þegar ég hugsa til baka virðist þetta ekki hafa verið svo einfalt. Undir niðri kraumaði rótgróin kynbundin mismunun. Ég flakaði til að mynda aldrei fisk. Minningin úr blautvinnslusal harðfiskverkunarinnar eru karlarnir sem standa við fiskikarið og keppast við að skvetta slorinu í allar áttir, því hraðari handtök, því betra. Ég, mamma og aðrar konur sem stundum unnu þar vorum að dunda okkur við að tína o...