Ένα από τα πιο ακανθώδη θέματα που αντιμετωπίζει η γειτονική μας χώρα, με αποτελέσματα τα οποία θα γευτεί και η ευρύτερη περιοχή , είναι η σταδιακή μετατροπή του ιδεολογικού πυρήνα του κράτους από κοσμικό σε θρησκευτικό με ότι αυτό συνεπάγεται για την αλλοίωση των βασικών λειτουργιών του κρατικού μηχανισμού , την φύση του πολιτεύματος αλλά και την στάση που θα κρατήσει μια μεταλλαγμένη Τουρκία απέναντι στις γειτονικές της χώρες και συγκεκριμένα την Ελλάδα.
Κατεβαίνοντας (αν ήσουν Βόρειος..) για την Πλάκα, κάπου στην Ακαδημίας άφηνες το λεωφορείο και συνέχιζες τη διαδρομή με το πεζό 2, δηλαδή με τα 2 ποδαράκια σου. Η αλλαγή του «μεταφορικού μέσου» ήταν το τελευταίο που σε ενδιέφερε προκειμένου μα βρεθείς στην αγαπημένη σου μπουάτ! H παρέα ήταν πράγματι παρέα και με τις αισθήσεις σε επιφυλακή αφηνόσουν στο ταξίδεμα της Αρλέτας, της Χωματά, της Αστεριάδη, του Παππά, του Χατζή, του Νιόνιου και πόσων άλλων.
Ο Αύγουστος είναι ο μήνας των πολιτικών παιγνίων. Διότι την ώρα που οι περισσότεροι εξ ημών προσπαθούμε να απολαύσουμε τη θαλπωρή των μελτεμιών, υπάρχουν πολλοί που μετράνε αντιδράσεις και καταλήγουν σε «στρατηγικές» ενόψει χειμώνα και πιθανότατα εκλογικού 2018. Τους ενδιαφέρει περισσότερο το πολιτικό παιχνίδι, τόσο που τείνουν να αγνοήσουν το δυσμενές παρόν. Μάλιστα, μέγας πολιτικός παίκτης διατρανώνει ότι ασχολείται ήδη με την Ελλάδα μετά.
Ποιους εξέφρασε τελικά το δημοψήφισμα; Τι είναι αυτό που κάνει μία δημοκρατικά εκλεγμένη δυτική κυβέρνηση να υπερασπίζεται ένα αυταρχικό καθεστώς της Λατινικής Αμερικής; Υπάρχουν ξεχασμένοι πολίτες στην Ελλάδα της κρίσης; Πόσο ορθή είναι στη σημερινή συνθήκη η θεωρία της αριστερής θυσίας για την μετέπειτα κεφαλαιοποίηση της ήττας της; Θα πρέπει η ελληνική κοινωνία να υποταχθεί στην τυχαιότητα (στην εκκοσμικευμένη όψη της μοίρας) και αν όχι τι οφείλει να αλλάξει;
Μέσα στο 2015, σημειώθηκε το μεγαλύτερο προσφυγικό ρεύμα μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1/3 των συνολικών προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών που κινήθηκαν προς την Ευρώπη, πέρασαν από τα νησιά του Νοτίου Αιγαίου και πρωτίστως από τα νησιά της Δωδεκανήσου. Κως, Λέρος, Κάλυμνος, Ρόδος, Σύμη, Καστελλόριζο, Αγαθονήσι, δέχτηκαν εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες. Για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, την εγχώρια και διεθνή ειδησεογραφία τροφοδοτούσαν καθημερινά οι τραγικές εικόνες της πρωτοφανούς προσφυγικής κρίσης, με φόντο τα νησιά του Αιγαίου.
Όλοι μας αγαπάμε τις θαλάσσιες χελώνες και όλοι μας επιζητούμε την προστασία τους. Ωστόσο, στη συγκεκριμένη περιοχή πιθανώς βρίσκονται μεγάλα υποθαλάσσια αποθέματα φυσικού αερίου και όχι πετρελαίου. Με λίγα λόγια, ο κίνδυνος δημιουργίας πετρελαιοκηλίδας εξαιτίας πιθανού ατυχήματος (επάνω σε μία εξέδρα) είναι μηδέν όχι μόνο για τις θαλάσσιες χελώνες αλλά για ολόκληρη τη θαλάσσια πανίδα κι αυτό διότι το φυσικό αέριο ΔΕΝ δημιουργεί πετρελαιοκηλίδες (το πολύ-πολύ να δημιουργηθούν...μπουρμπουλήθρες).
Ο ανοιχτός δημόσιος διάλογος στη βάση ουσιαστικών επιχειρημάτων και τεκμηριωμένων θέσεων έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την τακτική της προπαγανδιστικής κάλυψης προειλημμένων αποφάσεων, του ισοπεδωτικού λαϊκισμού και της εκκωφαντικής ανοησίας που έχει πλημμυρίσει τη ζωή μας.
Δυστυχώς η αλήθεια μαρτυρά ότι ο ρόλος των διανοουμένων στην σύγχρονη εποχή του νεοφιλελευθερισμού των ανεπτυγμένων καπιταλιστικών κοινωνιών, έχει αλλοιωθεί και τώρα πια σωπαίνουν. Αυτοί οι κάτοχοι των μορφωτικών προνομίων είναι που παράγουν και αναπαράγουν την ιδεολογία και τον ηθικό κώδικα που υπαγορεύει η καθεστηκυία τάξη.
Οι Δελφοί είναι γνωστοί σαν το σπίτι της Πυθίας, της μάντισσας που πολλοί συμβουλεύονταν κατά την κλασική αρχαιότητα. Χάρη στη δημοτικότητα της Πυθίας, οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν ανακηρύξει τους Δελφούς ως το κέντρο του κόσμου, σύμφωνα με το Δία. Σήμερα οι ντόπιοι έχουν... αποδεχθεί ότι δεν πρόκειται για το κέντρο του κόσμου, είναι όμως ένα μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς και μία από τις πιο όμορφες πόλεις της Ελλάδας.
Κυκλοφορώντας στην Αθήνα με μηχανάκι τα τελευταία (πάρα πολλά) χρόνια, αισθανόμουν τυχερός που δεν έπρεπε να περιμένω στις στάσεις των λεωφορείων και των τρόλεϊ, προσπαθώντας να διακρίνω από μακριά το όχημα που έρχεται (ή, συνήθως, δεν έρχεται), και μετά να γίνομαι «σαρδέλα» για να πάω στον προορισμό μου, έχοντας συνεχώς το νου μου μήπως κάποιο πονηρό χέρι προσπαθήσει να τρυπώσει στο σακίδιό μου.
Με το που μου έκλεψαν το μηχανάκι, είπα να δοκιμάσω ξανά τα αστικά μέσα μεταφοράς.
Εσύ δεν κάνεις για βουτιές στη θάλασσα, εσύ παιδί μου βουτάς σε ένα βαθύ πιάτο με σαλάτα...άκους εκεί, θέλεις να σπάσεις όλα τα ρεκόρ στην άπνοια! Πήγαινε παιδί μου να φας καμιά μπουγάτσα και τα ξαναλέμε... Η ιστορία του 47χρονου Βολιώτη Χρόνη Χλίτσιου θα μπορούσε να είναι ψυχολογικό μυθιστόρημα, από κείνα που γράφονται για να τονώσουν την αυτοπεποίθηση, να χτίσουν χαρακτήρα και πολύ σύντομα γίνονται παγκόσμια best seller και κατακτούν όλο το κόσμο. Αν ήταν βιβλίο θα ξεκινούσε με μια από τις προπονήσεις του για να μείνει με μια ανάσα μέσα στο νερό... 20 λεπτά!
Το γεγονός ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ κάθε φορά και με κάθε τρόπο προσπαθεί να εξαντλήσει τα επιχειρήματά της για τη δημοκρατία στο σχολικό σύστημα, τιμωρώντας την αριστεία είναι μια πάγια τακτική της πρώην αριστεροσύνης. Είναι η τακτική της ισοπέδωσης για να μην σηκώνονται κεφάλια, η πολιτική της μεγιστοποίησης της μετριότητας, η ταξική ισοπέδωση στο πρώτο επίπεδο της κοινωνικοποίησης των παιδιών. Η αποσύνδεση όμως της σημαίας από την αριστεία είναι μια κραυγαλέα υποβίβαση του συμβόλου της εθνικής συνείδησης, μια βαθιά περιφρόνηση στην διάπλαση της εθνικής ταυτότητας.
Η απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ να τερματίσει το πρόγραμμα της CIA που αφορά στην υποστήριξη και την εκπαίδευση των ένοπλων δυνάμεων της συριακής αντιπολίτευσης σόκαρε πολλούς διεθνείς παρατηρητές της συριακής κρίσης, ενώ δημοσιογράφοι και πολιτικοί αναλυτές την αξιολόγησαν ως μία προσωπική κίνηση καλής θέλησης του Τραμπ με στόχο να βελτιωθεί η ατμόσφαιρα ανάμεσα σε αυτόν και τον Πούτιν. Κάποιοι, μάλιστα την χαρακτήρισαν ως μια εκ των προτέρων συμφωνία μεταξύ των δύο πλευρών πριν από τις αμερικανικές εκλογές.
Η πολιτική αβεβαιότητα, η δημογραφική άνοδος, η κλιματική αλλαγή και η αστικοποίηση βάζουν Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική σε αχαρτογράφητα ύδατα. Η ήδη υπάρχουσα αποσάθρωση επηρεάζεται αρνητικά από τα προβλήματα που σχετίζονται με τους υδάτινους πόρους. Οι συνθήκες διαβίωσης αναμένεται να υπονομευθούν καθώς σχετίζονται με την πρόσβαση στο νερό. Οι κοινωνίες που αντιμετωπίζουν τέτοια προβλήματα γίνονται τρωτές, ευμετάβλητες, ενώ ευνοείται η διάδοση εξτρεμιστικών στοιχείων.
Η βεβαιότητα πως το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία τόσο της μητέρας όσο και του βρέφους είναι καλά τεκμηριωμένη στη σύγχρονη ιατρική. Η νικοτίνη, το μονοξείδιο του άνθρακα και ο τεράστιος αριθμός βλαπτικών για τον άνθρωπο ουσιών που περιέχονται στον καπνό του τσιγάρου περνούν από τον πλακούντα στο αίμα του βρέφους. Η υπογονιμότητα αλλά και σοβαρές επιπλοκές της εγκυμοσύνης (αποβολές, πρόωρος τοκετός, ελλιποβαρές νεογνό) αλλά και σοβαρά αναπνευστικά κυρίως προβλήματα στα παιδιά (βρογχικό άσθμα, ευπάθεια στις λοιμώξεις του αναπνευστικού, ωτίτιδες, βρογχιολίτιδες, βρογχοπνευμονίες) συνδέονται στενά με την καπνιστική συνήθεια των γονέων και κυρίως της μητέρας.
Μέχρι σήμερα πιστεύαμε ότι οι διακοπές είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με πολλά θετικά συναισθήματα. Η παραπάνω όμως έρευνα των Ολλανδών καθηγητών έρχεται να το αμφισβητήσει προσπαθώντας συγχρόνως να απαντήσει σε τέσσερα ενδιαφέροντα ερωτήματα. Πρώτον, είναι οι αδειούχοι ευτυχέστεροι από τους συναδέλφους που αφήνουν πίσω τους; Δεύτερον, μπορεί ένα ταξίδι να τονώσει τα επίπεδα ευτυχίας μας; Τρίτον, αν όντως το καταφέρνει, για πόσο καιρό αυτό διαρκεί; Kαι τέλος, ποιος είναι ο ρόλος της χρονικής διάρκειας των διακοπών και του στρες που τις συνοδεύει;
Στον François de La Rochefoucauld* ανήκει το εξής γνωμικό: Κανείς δεν αξίζει να επαινεθεί για την καλοσύνη του αν δεν έχει τη δύναμη να είναι κακός. Κάθε άλλη καλοσύνη είναι συνήθως οκνηρία και αδύναμη θέληση. Αν και σε πρώτη ανάγνωση φαντάζει αρκετά αιρετικό, έχω καταλήξει να πιστεύω ότι το συγκεκριμένο γνωμικό είναι στην ουσία του απόλυτα ακριβές, και ότι πίσω από αυτή την «αιχμηρή» διατύπωση κρύβει προεκτάσεις του νοήματός του σε ένα σύνολο από ζητήματα για τον άνθρωπο και τη ζωή.
«Ακόμα και μικρός έφτιαχνα γλυκά, έχω δουλέψει ως πωλητής, ως ζαχαροπλάστης, για να μπορέσω να έχω μια ολοκληρωμένη άποψη για το τι χρειάζεται κάθε θέση». Όπως μας είπε ο ίδιος ο Λάζαρος, για τον ίδιο σημασία έχει πάνω από όλα να μένει ικανοποιημένος ο πελάτης και όπως πολύ όμορφα μας είπε «Κέρδος μπορεί να είναι και το χαμόγελο ενός ευχαριστημένου πελάτη».
Τα τελευταία χρόνια, η ανάγκη για επαναπροσδιορισμό του ρόλου των επιχειρήσεων στην κοινωνία γίνεται όλο και πιο έντονη. Οι επιχειρήσεις παγκοσμίως έχουν αρχίσει να απομακρύνονται από τις παραδοσιακές αντιλήψεις, που περιόριζαν τον κοινωνικό τους ρόλο και έχουν ξεκινήσει να αναπτύσσουν σταδιακά μία διαφορετική στρατηγική προσέγγιση, η οποία περιλαμβάνει την εταιρική προσφορά, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό περιβάλλον τους. Πλέον γίνεται αισθητό το ότι η επιβίωση τους δεν βασίζεται μόνο σε οικονομικά μεγέθη ή οικονομικά αποτελέσματα, αλλά σε μία πληθώρα κοινωνικών κριτηρίων.