International Solidarity Movement, Gaza Team
Woensdag 8 juni 2016 twaalf uur, verliet de 30 jarige Rajab Khaled Abu Riela, met zijn broer en twee neven de haven van Gaza.
Zij bleven er vissen tot ’s morgens half twee.
[Rajab:] ” Toen we op onze terugweg geconfronteerd werden met een Israelische oorlogsboot. De soldaten beledigden ons over de microfoon en schoten met scherp op de twee kleinste boten.”
“Daarna enterden ze ons met hun oorlogsboot. Op het moment dat ik besloot om weg te komen, werd ik in mijn been geschoten”. De soldaten namen Rajab en zijn broer mee naar de Ashdod haven, waar ze hen geen enkel medicijn of behandeling gaven. [Rajab:]“Ik werd tot 9:30 bloedend achtergelaten”.
Uiteindelijk werden ze teruggestuurd naar Gaza, waar zij bij het Erez checkpoint onmiddelijk door een ambulance opgenomen werden en vervoerd naar het ziekenhuis in Gaza, waar Rajab geopereerd moest worden.
Toen hij uiteindelijk het Shifa Ziekenhuis bereikte, konden de chirurgen de grootste delen van de kogel verwijderen, maar kleine delen ervan zijn in zijn been achtergebleven.
[Rajab;] “Onze toekomst [als vissers] is onzeker; we weten niet wat er morgen gebeurt. Israel mishandelt ons elke dag, steelt onze boten en schiet op ons. Sinds 2005 heb ik pijn in mijn borst, veroorzaakt tijdens een aanval van de bezettingsmacht. En ook mijn broer raakte in 2008 gewon
d tijdens het vissen. Ik ben verantwoordelijk voor de voedselvoorziening van 21 familieleden. Niemand zorgt voor ons nu ik gewond ben en onze boot en de motor gestolen is. Hoe kan ik zonder boot werken?”
