To Contra Info είναι ένας διεθνής πολύγλωσσος κόμβος αντιπληροφόρησης και μετάφρασης, μια υποδομή που κρατιέται ενεργή με τη συμβολή αναρχικών, αντεξουσιαστών και ελευθεριακών που δραστηριοποιούνται σε διάφορα μέρη του πλανήτη. Περισσότερα »
 |
||||
|
Σήμερα Δευτέρα 12/6 κρεμάστηκε πανό στην Π. Νομική ως μια μικρή ένδειξη αλληλεγγύης στους μακροχρόνια φυλακισμένους αναρχικούς. Δεν ξεχνάμε τον στα αγγλικά
Ο Μάικλ Κιμπλ είναι ένας γκέι μαύρος αναρχικός που έχει καταδικαστεί σε ισόβια για το ξεπάστρεμα ενός λευκού ομοφοβικού ρατσιστή. Ο Μάικλ, παρ’ ότι βρίσκεται αιχμάλωτος εδώ και 30 χρόνια, συνεχίζει να αντιστέκεται με κάθε διαθέσιμο μέσο στον καθημερινό εγκλεισμό, προπαγανδίζοντας ταυτόχρονα τη βίαιη ρήξη με κάθε εξουσία. Μ’ αυτό το πανί, του στέλνουμε πίσω λίγη από τη δύναμη που μας χαρίζει κάθε φορά που διαβάζουμε τα εμπρηστικά κείμενά του. Κράτα γερά, σύντροφε, και να ξέρεις πως οι ιδέες σου αντηχούν στην άλλη πλευρά του ωκεανού. ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ-ΦΥΛΑΚΗ! Chaoten  ΚΑΝΤΕ ΤΑ ΤΕΙΧΗ ΙΣΩΜΑ. ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΜΑΪΚΛ ΚΙΜΠΛ. στα αγγλικά ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΩΦΡΟΝΙΣΤΙΚΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ… ΓΙΑ “ΑΝΑΣΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ” Ο θεσμός των φυλακών μέσω του εγκλεισμού, στοιβάζει τις ζωές εκείνων που “παρεκκλίνουν” από την ομαλή λειτουργία της κοινωνικής ζωής εντός ενός συστήματος κράτους και κεφαλαίου. Τα “σωφρονιστικά” καταστήματα λειτουργούν ως αποθήκες που προσπαθούν να κρύψουν τις αντανακλάσεις των βαθύτατων αντιθέσεων ενός κόσμου όπου επικρατεί η ανισότητα και η ανελευθερία. Ο “σωφρονισμός” τους, επιδιώκει τη συναίνεση, την αποδοχή και την υποταγή με κάθε τρόπο στους κανόνες ενός τέτοιου συστήματος, ενός συστήματος που από τη φύση του τείνει να σπέρνει τη φτώχεια, την πείνα, την εξαθλίωση, τη δυστυχία και το θάνατο. Το κεφάλαιο έχει την ικανότητα να εκμεταλλεύεται προς όφελος του οτιδήποτε μπορεί να χρησιμοποιήσει για την παραγωγή και την αναπαραγωγή του. Ακόμα και στα πλαίσια του “σωφρονισμού”, δημιουργεί εργασιακές γαλέρες προς όφελος οικονομικών κολοσσών (κρατικών-ιδιωτικών), κάτι που κατά κόρον ισχύει στις αμερικάνικες φυλακές και τείνει να γενικευτεί, παρουσιάζοντας τις συνθήκες σκλαβιάς ως κάτι “προοδευτικό”. Οι κρατούμενοι, μπροστά σε μια τέτοια πραγματικότητα, όπου ο ανταγωνισμός, η εκμετάλλευση και ο κανιβαλισμός αποτελούν τις κυρίαρχες αξίες, αντιστέκονται και αγωνίζονται για την κατάκτηση ευνοϊκότερων όρων στη κλεμμένη ζωή τους. Με την ίδια την ιστορία να το επιβεβαιώνει, πολλοί από τους αγώνες που ξεκίνησαν εντός των τειχών, ακόμα και για τα πιο μερικά ζητήματα, κλιμακώθηκαν και πήραν τη μορφή των πιο δυναμικών και αιματοκυλισμένων εξεγέρσεων, εκεί όπου η συσσωρευμένη καταπίεση, ο αναβρασμός και η ατέρμονη οργή εξωτερικεύονται και αφήνουν το στίγμα τους στην ιστορία. 1) Τη μη κατάργηση του νόμου 4322/2015 που αφορά τις αποφυλακίσεις κρατουμένων 2) Την κατάργηση του εισαγγελικού βέτο για τη χορήγηση αδειών 3) Την κατάργηση του νόμου που αφορά την αθροιστική έκτιση της ποινής για συγκεκριμένα αδικήματα εντός των φυλακών, κατά τη διάρκεια της άδειας ή μετά την παραβίαση της, αναγκάζοντας τον κάθε κρατούμενο να εκτίσει δύο διαφορετικές ποινές αθροιστικά. Οι φυλακές που συμμετέχουν στη συγκεκριμένη κινητοποίηση μέχρι αυτή τη στιγμή είναι οι παρακάτω 1) Φυλακές Κορυδαλλού (πτέρυγες Α-Β-Γ-Δ και ειδική πτέρυγα υπόγειο) Παράλληλα οι κρατούμενοι καλούνε τον κόσμο του αγώνα να πλαισιώσει την κινητοποίηση που διεξάγεται στα κολαστήρια της ελληνικής δημοκρατίας μέχρι να ικανοποιηθούν τα αιτήματα τους. Ο αγώνας των φυλακισμένων για μια ανάσα ελευθερίας και ενάντια στη βαρβαρότητα του εγκλεισμού και της όξυνσης του σωφρονιστικού ολοκληρωτισμού, συμβαδίζει με τον αγώνα κάθε καταπιεσμένου ενάντια στην καταστολή και τη λεηλασία της ζωής του. Στην περίοδο που διανύουμε, βιώνουμε την ολοένα μεγαλύτερη επίθεση του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου. Τα μέτρα που ψηφίστηκαν από τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, έχουν ως αποτέλεσμα τη φτώχεια και την εξαθλίωση των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων. Το κράτος θέλοντας να θωρακιστεί από τις κοινωνικές αντιστάσεις, εντείνει την κρατική καταστολή μέσα από τη νομοθέτηση ειδικών διατάξεων που αφορούν τόσο τα κομμάτια του ανταγωνιστικού κινήματος όσο και τους κρατούμενους στις ελληνικές φυλακές. Γι’ αυτό λοιπόν στεκόμαστε αλληλέγγυοι/ες στον αγώνα των κρατουμένων, όπως και σε κάθε επιμέρους αγώνα εντός και εκτός τειχών, προτάσσοντας παράλληλα τη δική μας συνολικότερη επίθεση, μέχρι τη καταστροφή κράτους και κεφαλαίου. Η μόνη λύση ενάντια σε ότι καταδυναστεύει τις ζωές μας είναι η Κοινωνική Επανάσταση για την Αναρχία. ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Τη νύχτα της 28ης προς την 29η Μάη, στην οδό Ρομανβίλ-ο-Λιλά, πυρπολήσαμε όχημα της διατμηματικής διεύθυνσης αυτοκινητοδρόμων της Ιλ-ντε-Φρανς, ενός από τα τόσα περιφερειακά γρανάζια του κράτους. Θέλουμε να στείλουμε δύναμη στις/ους αναρχικές/ους που δικάζονται στην Ιταλία στο πλαίσιο της επιχείρησης Scripta Manent. Αλληλεγγύη και στον Νταμιάν. Η μαχητική στάση του απέναντι στον εγκλεισμό μας εμπνέει. Για μας η αλληλεγγύη είναι μια σχέση αμοιβαίας αναγνώρισης που βασίζεται στη σύγκρουση με το υπάρχον. Δεν είμαστε αλληλέγγυοι στα βάσανα, αλλά στην εξέγερση. Η σκέψη μας είναι επίσης με τις Κάρα και Κρεμ. Για έναν επικίνδυνο Ιούνη. Αλληλεγγύη σημαίνει επίθεση. στα πορτογαλικά
(από το οπισθόφυλλο του 5ου τεύχους του Semilla de Liberación, 02/2017)
Τη νύχτα της 24ης προς την 25η Μάρτη 2017, μετά από μήνες προετοιμασίας, πηδήξαμε τον φράχτη των εγκαταστάσεων της Μονάδας Ιππικού της Εθνικής Αστυνομίας στη Μαδρίτη και τοποθετήσαμε έναν εμπρηστικό μηχανισμό κάτω από ένα από τα οχήματα παντός εδάφους. Πραγματοποιήσαμε αυτή την επίθεση ενάντια στη σύνοδο των G20 και την αφιερώνουμε σε όλες/ους τις/ους αναρχικές/ούς αιχμάλωτες/ους. Λάβαμε στις 2/6/2017:
Από τις 18 Μαΐου οι κρατούμενοι στις ελληνικές φυλακές ξεκίνησαν κινητοποιήσεις, με αιτήματα: 1) Τη μη κατάργηση του νόμου 4322/2015 που αφορά τις αποφυλακίσεις κρατουμένων. 2) Την κατάργηση του εισαγγελικού βέτο για τη χορήγηση αδειών 3) Την κατάργηση του νόμου που αφορά την αθροιστική έκτιση της ποινής για συγκεκριμένα αδικήματα εντός των φυλακών, κατά τη διάρκεια της άδειας ή μετά την παραβίαση της, αναγκάζοντας τον κάθε κρατούμενο να εκτίσει δύο διαφορετικές ποινές αθροιστικά. Συγκέντρωση Αλληλεγγύης την Παρασκευή 9 Ιουνίου στις 7μμ έξω από τις φυλακές Κορυδαλλού ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ Συνέλευση Αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων Το «Συντονιστικό Αγώνα» των κρατούμενων ως τώρα έχει ανακοινώσει την συμμετοχή των παρακάτω φυλακών στην κινητοποίηση τους: 1) Φυλακές Κορυδαλλού (πτέρυγες Ά – Β – Γ – Δ & ειδική πτέρυγα υπόγειο) Έξω από τις φυλακές Αγίου Στεφάνου στην Πάτρα πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση αλληλεγγύης από συντρόφους –ισσες όταν ανακοινώθηκε η συμμετοχή της συγκεκριμένης φυλακής στην κινητοποίηση. Κινήσεις αλληλεγγύης όπως αυτή των συντρόφων-ισσων από την Πάτρα δίνουν δύναμη στους κρατούμενους που συμμετέχουν στην κινητοποίηση ότι δεν είναι μόνοι τους σε αυτό τον αγώνα. Ας οργανώσουμε συγκεντρώσεις αλληλεγγύης σε όσες φυλακές συμμετέχουν ήδη στην κινητοποίηση και αντίστοιχα ας είμαστε σε ετοιμότητα για όποια φυλακή αργότερα δηλώσει συμμετοχή στον αγώνα.
Στις 22 Μάη 2009 ο αναρχικός Μαουρίσιο Μοράλες κατευθυνόταν προς τις εγκαταστάσεις της Σχολής Δεσμοφυλάκων του Σαντιάγο όταν η βόμβα που μετέφερε εξερράγη πρόωρα, σκοτώνοντας επί τόπου τον σύντροφο. Σήμερα τον δικαιώνουμε με οδομαχίες στο Πανεπιστήμιο της Ακαδημίας Χριστιανικού Ανθρωπισμού. Οδοφράγματα, βεγγαλικά, βόμβες θορύβου, τρικάκια με μηνύματα ενάντια στους ανθρωποφύλακες και ένα μεγάλο πανό που έγραφε: Για την διάδοση του Χάους, ζήτω η αναρχία. Πάνκης Μάουρι παρών. Σε ζωντανή μετάδοση το τηλεοπτικό δίκτυο Canal 13 μετέδωσε τα γεγονότα, περιγράφοντας τις δυνατές εκρήξεις και τις συγκρούσεις με την αστυνομία. Ο βλάκας ο δημοσιογράφος συνέδεσε τη δράση με κάποια φοιτητική κινητοποίηση. Ξεκαθαρίζουμε πως καμία σχέση δεν έχουμε με κάτι τέτοιο, η προπαγάνδα μας, οι κραυγές μας κι αυτό εδώ το κείμενο κάνουν σαφή τον σκοπό μας: άμεση δράση για την συμπλήρωση οχτώ χρόνων από τον θάνατο του αναρχικού συντρόφου Μαουρίσιο Μοράλες Ντουάρτε. Η δράση ολοκληρώθηκε χωρίς τραυματίες, ούτε συλληφθέντες.
Το βράδυ της Δευτέρας 22 Μάη 2017 ομάδα συντρόφων επιτεθήκαμε με βόμβες μολότοφ στο υπουργείο πολιτισμού στα Εξάρχεια. Η συμβολική αυτή ενέργεια έγινε για δυο λόγους: Για να τιμήσουμε τη μνήμη του αναρχικού Μαουρίσιο Μοράλες, που έχασε τη ζωή του στις 22/05/2009 στο Σαντιάγο της Χιλής, όταν η βόμβα που μετέφερε για να χτυπήσει την σχολή δεσμοφυλάκων εξερράγη πρόωρα. Για να στείλουμε δύναμη στον αναρχικό Eric King, που εκτίει 10ετή ποινή φυλάκισης στις ΗΠΑ για επίθεση με μολότοφ σε κυβερνητικό κτίριο στο Κάνσας το Σεπτέμβρη 2014. Στηρίζουμε το διεθνές κάλεσμα δράσεων σε αλληλεγγύη στον Έρικ που έχει καλεστεί για τις 28 Ιουνίου. Μαχητική μνήμη – εμπρηστική αλληλεγγύη!
Η δράση περιλάμβανε την πυρπόληση εθνικών σημαιών διαφόρων κρατών, όπως της Ελλάδας, Χιλής, Κόστα Ρίκα, Ισπανίας, Βραζιλίας, Βενεζουέλας, Κούβας, Μεξικού, ΗΠΑ, Ιταλίας, με στόχο να καταδειχθεί η καταστολή, οι διώξεις, οι απαγωγές/φυλακίσεις όσων σ’ αυτές τις χώρες και στον κόσμο όλο σκέφτονται κι ενεργούν με συνέπεια ενάντια στην εξουσία που ασκούν τα κράτη. Γι’ αυτό αποφασίσαμε να πραγματώσουμε την δράση σε αλληλεγγύη στα συντρόφια Μιγκέλ Περάλτα, Ταμάρα Σολ και Μούμια Αμπού Τζαμάλ, που είναι μονάχα κάποιοι από τόσους και τόσες αιχμάλωτους/ες. Σήμερα βγήκαμε στο δρόμο γι’ αυτούς, αύριο για όλους τους υπόλοιπους, γνωρίζοντας πως υπάρχουν, πως δεν τους ξεχνάμε, και πως μέχρι να λευτερωθούνε κι αυτοί και όλοι, είμαστε κι εμείς φυλακισμένοι. Κατά τη διάρκεια της δράσης κρεμάστηκαν πανό και πετάχτηκαν τα παρακάτω φυλλάδια:
Απαιτούμε την απελευθέρωση του Μιγκέλ Περάλτα Μπετανσός στο Μεξικό, της Ταμάρα Σολ Βεργάρα στη Χιλή, του Μούμια Αμπού Τζαμάλ στις ΗΠΑ, των φυλακισμένων και διωκόμενων στη Ισπανία, ειδικά όσων χτυπήθηκαν από τις κατασταλτικές επιχειρήσεις Πανδώρα και Πινιάτα, των συντρόφων στην Ιταλία, των συντρόφων στην Ελλάδα που αντιστέκονται σε μια κυβέρνηση της αριστεράς που όπως και η δεξιά διαιωνίζει την αδικία και την κοινωνική καταστολή, των συντρόφων στην Βραζιλία που δεν σταματούν τους ξεσηκωμούς ενάντια στον ρατσισμό και το υπάρχον οικονομικοκοινωνικό σύστημα, των κατατρεγμένων στην Βενεζουέλα, των συντρόφων στην Κούβα που υφίστανται την δικτατορία των Κάστρο. Δηλώνουμε παρόντες, ξέρουμε πως λείπουν από πλάι μας οι αιχμάλωτοι/ες: να γκρεμίσουμε τα τείχη των φυλακών. Για το τέλος αυτής της κοινωνίας, για να φέρουμε την αναρχία. Λευτεριά σε όλες/ους τις/ους αιχμάλωτες/ους. Εκδίκηση για όσους/ες χάθηκαν. Αναρχικές συγγενικότητες!  Σας απεχθάνομαι, απεχθάνομαι την τάξη σας, τους νόμους σας, την ισχύ σας, την εξουσία σας.  Λευτεριά σε Μιγκέλ Περάλτα, Ταμάρα Σολ, Μούμια.
Οι νεκροί μας είναι λίπασμα και μαύρος σπόρος σύγκρουσης, τροφοδοτούν το παρόν της εξέγερσης και παραμένουν ζωντανοί σε κάθε χειρονομία που αψηφά την εξουσία. Το να μεταδίδουμε και να διαχέουμε το σθένος των αγώνων και των ιδεών τους είναι άκρως απαραίτητο για να τροφοδοτήσουμε το παρόν μας, για να μην λησμονήσουμε και για να δυναμώσουμε μια διαρκή πρακτική εξέγερσης. Η κυριαρχία, ως ιδεολογία και πρακτική της εξουσίας, ισοπεδώνει τη ζωή σε κάθε της έκφανση. Η μιζέρια της καθημερινότητας δεν μας αφήνει αδιάφορους. Μπορεί η παραίτηση να είναι η διέξοδος για πολλούς και η παθητικότητα η πιο καλή καβάτζα τους, όμως κάθε πράξη άρνησης, εχθροπραξίας και ανυπακοής απέναντι σε όλα όσα μας επιβάλλονται αποδεικνύει πως ακόμα υπάρχουν ζωντανά άτομα. Η καθημερινότητά μας, ο τρόπος με τον οποίο συσχετιζόμαστε, τα πάθη μας και η λογική μας προκύπτουν από τον καθένα μας ξεχωριστά, από την ατομικότητά μας. Μπορεί να στοχεύουμε στην οικοδόμηση κοινών χαρών και μπορεί να επιθυμούμε άλλα όντα, ο καθένας ωστόσο είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του. Συλλογικά ή ατομικά θα συνεχίσουμε να κάνουμε πράξη την επίθεση. Επιλέγουμε να ανατρέψουμε την κανονικότητα μιας κοινωνίας θλιβερής που αναλαμβάνει την προοδευτική αυτοκαταστροφή της. Απέναντι στην απάθεια, στη σιωπή της μάζας, απέναντι στα κοινωνικά κινήματα που προδίδουν κι εμπορεύονται το αίμα των νεκρών, απέναντι στην καταστροφή και λεηλασία της γης, κι απέναντι στην πραγματικότητα της μη ζωής στην οποία μας καταδικάζουν: μπάχαλα, φωτιά και σπάσιμο της κοινωνικής ειρήνης. Τα ξημερώματα της 22ας Μάη 2017, στη συμπλήρωση 8 χρόνων από τον χαμό του πάνκη Μάουρι, τοποθετήσαμε μερικούς εμπρηστικούς-εκρηκτικούς μηχανισμούς σε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων πολυτελείας, αχρηστεύοντας κάμποσα απ’ αυτά. Μ’ αυτή την πολεμική ιαχή στέλνουμε δύναμη στα συντρόφια που βρίσκονται στην παρανομία και στις/ους κρατούμενες/ους του κοινωνικού πολέμου, ενώ ταυτόχρονα ενθυμούμαστε όλους τους πεσόντες. Θα συνεχίσουμε να συγκρουόμαστε με αυτή την πραγματικότητα με κάθε πιθανό τρόπο, υιοθετώντας την βία ως μέσο όποτε το κρίνουμε αναγκαίο, δίχως να την αφήνουμε μονάχα στα χέρια του κράτους και των κατασταλτικών μηχανισμών του. Μαουρίσιο Μοράλες παρών! Μαχητικούς χαιρετισμούς στον σύντροφό μας Φερνάντο Μπάρσενας Καστίγιο! Φωτιά στις φυλακές! Ζήτω η αναρχία! Άτυπες Αναρχικές Ατομικότητες στα ισπανικά Από τις 18 Μαΐου οι κρατούμενοι στις ελληνικές φυλακές ξεκίνησαν κινητοποιήσεις, αρχικά αρνούμενοι το μεσημεριανό κλείδωμα της φυλακής, με αιτήματα: 1) Τη μη κατάργηση του «νόμου Παρασκευόπουλου» που αφορά τις αποφυλακίσεις κρατουμένων. 2) Την κατάργηση του εισαγγελικού βέτο για τη χορήγηση αδειών 3) Την κατάργηση του νόμου που αφορά την αθροιστική έκτιση της ποινής για συγκεκριμένα αδικήματα εντός των φυλακών, κατά τη διάρκεια της άδειας ή μετά την παραβίαση της, αναγκάζοντας τον κάθε κρατούμενο να εκτίσει δύο διαφορετικές ποινές αθροιστικά Καλούμε συλλογικότητες, ομάδες, άτομα για τη συγκρότηση ανοιχτής συνέλευσης αλληλεγγύης στον αγώνα των κρατουμένων. Τετάρτη 31 Μαΐου στις 7μ.μ. στο ΕΜΠ κτήριο Γκίνη. ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ Συνέλευση Αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους Ακολουθεί το κείμενο έναρξης κινητοποίησης στις φυλακές που υπογράφει το Συντονιστικό Αγώνα:
ΜΠΕΡΚΛΕΫ ΓΕΡΑ Κατάληψη Θεμιστοκλέους 58, Εξάρχεια στα αγγλικά  Καμιά επίθεση δεν θα μείνει αναπάντητη. Μαχητική 29η Μάρτη.
Θέλουμε ακόμα να αναφέρουμε και να δικαιώσουμε τις πράξεις των μαχόμενων νέων που αντιστέκονται στο σήμερα, από τις καταλήψεις γης στις φτωχογειτονιές της Βίνια ντελ Μαρ, μέχρι όσους πολεμάνε κάθε μέρα στο Γουαλμαπού ενάντια στο χιλιανό κράτος. Δεν ξεχνάμε όλους τους νεολαίους και αγωνιστές που είναι αιχμάλωτοι αυτής της κοινωνίας φυλακής. Επικοινωνούμε αυτή την ενέργεια για να σπάσουμε τα όρια που έχουν επιβάλει τα επίσημα μίντια αποσκοπώντας στην αποσιώπηση κάθε δράσης που πραγματοποιήθηκε στις 29 Μάρτη, έτσι ώστε να φιμώσουν και να θάψουν στη λήθη κάθε σπόρο ανταρσίας. Για όλους/ες τους/ις μαχόμενους/ες νέους/ες του χτες, του σήμερα και του αύριο! Καμιά επίθεση δεν θα μείνει αναπάντητη! στα ισπανικά Λάβαμε στις 5/4/2017:  Χτες, σήμερα και πάντα: Μαχόμενοι νεολαίοι, με τους νεκρούς και τους αιχμαλώτους μας στην καρδιά μας.
Για να μνημονεύσουμε μια ακόμα 29η Μάρτη, ενθυμούμενοι όσους έπεσαν μαχόμενοι ενάντια στην δικτατορία και μετέπειτα ενάντια σε αυτή την αηδιαστική κάλπικη δημοκρατία. Συνεχίζουν να ζουν στη μνήμη μας, αναγνωρίζουμε τη σημασία που έχει να τους μνημονεύουμε γιατί πέρα από μάρτυρες ή όπως αλλιώς θέλει να τους αποκαλέσει κανείς, ήταν εκείνοι που δεν συμμορφώθηκαν με αυτή την πραγματικότητα και συγκρούστηκαν μαζί της μέχρι τις έσχατες συνέπειες. Ραφαέλ, Εδουάρδο και Πάμπλο Βεργάρα, δολοφονημένοι εν καιρώ δικτατορίας, παρόντες! Κλαούντια Λόπες, Τζόνυ Καρικέο, δολοφονημένοι εν καιρώ δημοκρατίας, παρόντες! Φωτιά στα κελιά της πολιτισμένης κοινωνίας! Για μας ο αντάρτικος αγώνας είναι το πιο καλό μνημόσυνο για μια 29η Μάρτη ζωντανή και μαχητική. Στους δρόμους και φέτος για να μνημονεύσουμε και να τιμήσουμε όλα τα αγωνιζόμενα συντρόφια μας που έπεσαν στη μάχη. Ραφαέλ και Εδουάρδο Βεργάρα, εμείς δεν ξεχνάμε, μήτε συγχωρούμε· εφορμούμε εναντίον της καταραμένης δολοφονικής αστυνομίας αυτής της χώρας που καταχράται την εξουσία της ανοίγοντας πυρ. Στο μυαλό μας είναι επίσης τα έγκλειστα συντρόφια μας: ας είναι η αλληλεγγύη πάντα ενεργή, δίχως ποτέ να τους/ις λησμονάμε! Απευθύνουμε ένα κάλεσμα σε συγκρούσεις με την μπατσαρία. Για μια μαύρη και μαχητική 29η Μάρτη.
Δεν είναι η πρώτη φορά που πραγματοποιούμε αυτή τη δράση, έχουμε παρεμποδίσει αυτές τις μηχανές με κοτρώνες, φλεγόμενα λάστιχα, γκαζάκια, κορμούς δέντρων, μπάζα κ\ι ακόμα περισσότερα λάστιχα στην πυρά… Δεν πρόκειται να σταματήσουμε! Θα συνεχίσουμε αυτή μας την πρακτική και σ’ άλλες συνοικίες αυτής της σάπιας πόλης. Γιατί; Γιατί είμαστε αναρχικοί! Εχθροί του Κεφαλαίου και του κράτους, των θλιβερών φυλάκων τους και κάθε αηδιαστικής μηχανής των εξουσιαστών. Με αυτές τις φλόγες στέλνουμε τους χαιρετισμούς μας στα συντρόφια της κατάληψης Θεμιστοκλεόυς 58 στην Ελλάδα, είμαστε μαζί σας σε κάθε βήμα που κάνετε, από την Χιλή ως την Ελλάδα, όλη μας την συνενοχή. Συμμετέχουμε στο κάλεσμα σε δράσεις στην εξεγερμένη μνήμη του Χαβιέρ Ρεκαμπαρρέν· 2 χρόνια μετά το χαμό του από χτύπημα λεωφορείου, ο ακρατικός κι αντισπισιστής νέος ζει σε κάθε έκφραση των οδομαχιών. Κλείνουμε κάνοντας σαφές πως αυτή η ενέργεια είναι επίσης μια ένδειξη αλληλεγγύης στους ανατρεπτικούς, αυτόνομους και ελευθεριακούς συντρόφους Μαρσέλο Βιγιαρροέλ, Χουάν Αλίστε και Φρέντυ Φουεντεβίγια. Δύναμη επίσης στα συντρόφια Νάταλυ Καζανόβα, Χουάν Φλόρες και Ενρίκε Γκουσμάν ενόψει της ιεροεξεταστικής δίκης που αντιμετωπίζουν για διάφορες εκρήξεις εναντίον συμβόλων της εξουσίας. ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ
Επαναλάβαμε την δράση που είχαν φέρει εις πέρας τα συντρόφια του Εμπρηστικού Πυρήνα Νυχτόβια Γατόνια και Κακοποιά Μαγισσόπουλα πριν από μερικούς μήνες. Με το που είδαμε πως είχαν ανακατασκευάσει το υποκατάστημα έπειτα από την επίθεση των συντρόφων, αποφασίσαμε να τους βοηθήσουμε να το διακοσμήσουν εκ νέου. Χρειάζεται μήπως να εξηγήσουμε γιατί επιτεθήκαμε σε μια τράπεζα; Αυτοί οι καριόληδες αφήνουνε τον κόσμο δίχως σπίτι, χρηματοδοτούν πολεμικές εταιρείες, εταιρείες που καταστρέφουν το περιβάλλον, εκμεταλλευτές, που αλυσοδένουν με χρέη και ψεύτικες υποσχέσεις εκατομμύρια ανθρώπων… Αυτοί είναι οι τρομοκράτες, χρησιμοποιούν τον φόβο με τα ειδοποιητήρια πληρωμών και χρεών, απειλώντας σε πως θα σου πάρουν το σπίτι ή πως θα σ’ αφήσουν δίχως τίποτα. Κι ακόμα κι έτσι, τολμάνε και λένε πως εμείς είμαστε οι εγκληματίες, οι άκαρδοι, οι δολοφόνοι… Προς τους μπάτσους: συγχαρητήρια για το έργο υπεράσπισης των συμφερόντων των αφεντικών σας, συνεχίστε έτσι… Προς τους τραπεζίτες: τώρα είναι τα υποκαταστήματά σας, σύντομα θα είναι τα σπίτια σας. Στα εξεγερμένα συντρόφια, και ειδικά αυτά που κατηγορούνται για τη ληστεία στο Άαχεν: σας στέλνουμε χαιρετισμούς και μια αγκαλιά, ας συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε, ας συνεχίσουμε να ενοχλούμε. Καμιά αναξιοπρεπή οπισθοχώρηση! Φωτιά και μπούρμπερη στον δολοφόνο εκμεταλλευτή!
Με την μικρή αυτή χειρονομία σμίγουμε (έστω και αργοπορημένα) με τα συντρόφια στη Χιλή που πραγματοποίησαν πληθώρα δράσεων στο πλαίσιο της εβδομάδας μνήμης για τον Χαβιέρ (11-18/3/2017). ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΜΑΧΗΤΗΣ Chaoten Λάβαμε στις 20/4/2017: “Στο μέτρο που η κοινωνία ονειρέυεται την αναγκαιότητα, γίνεται αναγκαίο το όνειρο.Το θέαμα είναι ο εφιάλτης της αλυσοδεμένης σύγχρονης κοινωνίας, που σε τελευταία ανάλυση εκφράζει μόνο την επιθυμία της να κοιμηθεί.Το θέαμα είναι ο φύλακας του ύπνου αυτού.” Αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την τοποθέτηση εμπρηστικού μηχανισμού στο αυτοκινήτο του γ.παπαχρήστου κάτω απο το σπίτι του στον άγιο δημήτριο, στις 18/4 τα ξημερώματα. Ο γ. παπαχρήστος αποτελεί ένα ανθρώπινο σκουπίδι των δημοσιογραφικών κύκλων. Η πορεία του παρόμοια με των ομοίων του. Ενας πολιτικός γυρολόγος που την εκάστοτε χρονική περίοδο καλείται να εξυπηρετήσει τα ανάλογα εξουσιαστικά συμφέροντα ειτέ αυτά είναι πολιτικά είτε οικονομικά, όπως αποδεικνύει η διαδρομή του απο τον “πράσινο” δολ στον νεοφιλελεύθερο σκάι. Ποιός είναι όμως ο ρόλος του θεσμού του δημοσιογράφου? Για μας ο δημοσιογράφος αποτελεί ένα ζωτικό κομμάτι ενός ιδεολογικού μηχανισμού των μέσων μαζικής εξαπάτησης, ο οποίος καλείται να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα κράτους και κεφαλαίου. Η πρακτική τους για να επιτύχουν τα ανωτέρω συμφέροντα είναι η καλλιέργεια φόβου και ο εξωραισμός καταστάσεων,το δε μέσο τους είναι η παραπλάνηση για την δημιουργία της δικής τους πραγματικότητας. Στην ελληνική “δημοκρατία” που φαινομενικά πρυτανεύει η ελευθερία του λόγου, ο πλουραλισμός των απόψεων ως δια μαγείας δείχνει να κατευθύνεται μονομερώς για την εξυπηρέτηση της οικονομικής και πολιτικής ελίτ. Το αποτέλεσμα είναι η άβουλη “κοινή γνώμη”να άγεται και να φέρεται αναλόγως με την κατεύθυνση των πληροφοριών που διακινούν οι ντελάληδες των μιντιακών κύκλων, αναζητώντας πάντα την ασφάλεια και την ηρεμία στην οποία εδράζεται η δύναμη του κράτους για την επιβολή του καθεστώτος ασφάλειας και όχι μόνο. Πως όμως το ψέμα μεταφράζεται σε βίωμα και διαμορφώνεται η άποψη της “κοινής γνώμης”? Τα μέσα μαζικής εξαπάτησης μέσω της δύναμης της εικόνας δημιουργούν και αναπαράγουν μια φούσκα εικονικής πραγματικότητας, όπου συνδιάζονται σπασμένα ακυρωτικά μηχανήματα με την κοινή παραβατικότητα, ο ένοπλος επαναστατικός αγώνας με τις τυφλές επιθέσεις των τζιχαντιστών, το lifestyle με την υποκουλτούρα, η αλληλεγγύη στους μετανάστες με την φιλανθρωπία των μκο και η σύνδεση του μαχητικού αντιφασισμού με τις ρατσιστικές επιθέσεις των φασιστών. Το αποτέλεσμα όλων των ανωτέρων είναι η εγκαθίδρυση μιας στρεβλής και παραποιημένης αλήθειας στο υποσυνείδητο της “μάζας”η οποία πλέον αποτελεί για το κράτος και το κεφάλαιο την εφεδρεία των δήμιων πολιτών και των πιστών χειροκροτητών. Τι εγκαθιδρύεται όμως μέσω της φούσκας εικονικής πραγματικότητας που βιώνει η “μάζα”? Εμείς αναγνωριζουμε δυο παράλληλες διαδικασίας, η μια ορατή και η δεύτερη αόρατη. Η ορατή πλευρά που βασίζεται στην κατευθυνόμενη απαίτηση της “μάζας” για μεγαλύτερο έλεγχο και ασφάλεια δημιουργεί φυλακές υψίστης ασφαλείας και υπόγειες πτέρυγες ειδικών συνθήκών για τους αναρχικούς αντάρτες πόλης, κάμερες σε κάθε γωνιά της πόλης, μπάρες ελέγχου, στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, εξοντωτικές ποινές φυλάκισης σε όσους αντιστέκονται στη σαπίλα του υπάρχοντος, μπάτσους σε κάθε γειτονιά και πάρκα “αναψυχής” και κατανάλωσης για την απρόσκοπτη κυκλοφορία του εμπορεύματος. Το μη ορατό κομμάτι που αναγνωρίζουμε άπτεται του συνόλου των κοινωνικών σχέσεων που δομουνται κάτω απο το καθεστώς της εικονικής πραγματικότητας. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι σύγχρονες αστικές κοινωνικές αλληλεπιδράσεις του φόβου, της ρουφιανιάς, της υπερκατανάλωσης, της αποξένωσης , του φιλοτομαρισμού και της απάθειας, της πατριδολαγνείας και της θρησκοληψίας. Όλα αυτά συνθέτουν την κοινωνία ελέγχου και διαμορφώνουν ένα ασφυκτικό καθεστώς νεκρικής σιγής που προσπαθεί να καταπνίξει τις αντιστάσεις των “αόρατων” και “παράνομων” αυτής της κοινωνίας. Δημιουργείται λοιπόν ένας φαύλος κύκλος μεταξύ κράτους/κεφαλαίου, μέσων μαζικής εξαπάτησης και “κοινής γνώμης” που καταλήγει να είναι αυτόνομος και αλληλοτροφοδοτούμενος. Ως εχθροί της κοινωνίας του θεάματος σπάμε αυτόν τον φαύλο κύκλο μέσα απο τον αναρχικό αγώνα, όπως τον έχουμε ορίσει στο πρώτο μας κείμενο. Παίρνουμε θέση μάχης επιλέγοντας οι ίδιοι τα μέσα του αγώνα, ξεφεύγοντας απο τα όρια της αστικής νομιμότητας. Συνδιάζουμε τις ανοιχτές με τις συνωμοτικές δράσεις, τις μοιραστικές κειμένων με τους εμπρησμούς, της εκδηλώσεις αλληλεγγύης με τις πολιτικές δολοφονίες, τις καθημερινές αντιστάσεις με την διαρκή επαναστατική δράση, λειτουργώντας αντιπαραθετικά στις επίπλαστες κοινωνικές σχέσεις που υποτάσσει η κυριαρχία και δημιουργώντας πραγματικές σχέσεις συντροφικότητας και αλληλεγγύης μέσα στις δομές του αναρχικού αγώνα. Απεμπολούμε τη σχέση θεατή και υποβολέα μέσα απο τις δομές αντιπληροφόρησης και χτίζουμε άμεσες κοινωνικές αλληλεπιδράσεις μέσα απο την αυτοοργανωμένη έκφραση και τη συλλογική δράση. Αρνούμαστε να γίνουμε υποχείρια του φόβου και της διαστρέβλωσης της που καλλιεργείται, επιλέγοντας τον δρόμο της επίθεσης στο καθεστώς προτάσσοντας το αυτοξεπέρασμα των δοσμένων κοινωνικών ρόλων μέσα απο τις εξεγερτικές διαδικασίες.Βασική μας επιδίωξη είναι η μεταφορά του φόβου που σπέρνουν τα μέσα μαζικής εξαπάτησης και η αντανάκλαση του πεδίου μάχης στις αυλές των μηχανισμών του συστήματος. Κλείνοντας παρατηρούμε οτι η αριστερή διαχείριση του κράτους επιδιώκει την οριοθέτηση των μέσων αγώνα καθώς και την την ενσωμάτωση/αποπολιτικοποίηση των πρακτικών του που παρεκλίνουν της νομιμότητας. Αυτό έχει δυο αποτελέσματα με δυο ξεχωριστούς φορείς. Αρχικά την ασυλοποίηση των εξεγερτικών δράσεων στα εξάρχεια, δράσεις στις οποίες στεκόμαστε συναισθηματικά αλληλέγγυοι αλλά και απέναντι στο βαθμό που αυτές δεν εξαπλώνονται σε όλο το εύρος των μητροπόλεων και λειτουργούν ως βαλβίδα αποσυμπίεσης .Παράλληλα το δεύτερο αποτέλεσμα είναι η εσωτερίκευση του φόβου και της καταστολής απο αυτούς που υποτίθεται οτι αντιστέκονται και έχει ως απότοκο την οριοθέτηση των μέσων και την στηλίτευση πρακτικών που ξεφεύγουν απο τα όρια που υποτάσσει το κράτος, όπως είναι ο ξυλοδαρμός των σκυλιών της εξουσίας. Ζητούμενο είναι η ενότητα θεωρίας και πράξης, μέσων αγώνα και πρακτικών, εντασσόμενα όλα σε μια διαρκή επαναστατική δράση για να γίνουμε πραγματικά επικίνδυνοι ως εξεγερμένοι για την καθεστηκυία τάξη. Αλληλεγγύη σε όλους τους αναρχικούς επαναστάτες και σε όσους πραγματοποιούν τις επιθέσεις τους. Επίθεση με όλα τα μέσα σε κράτος, κεφάλαιο και θεσμούς κυριαρχίας Υ.Γ. Μέσα απο τις συνομωτικές δράσεις, την οργάνωση αυτών και την επιθυμία για επίθεση μπορείς να καταστρέψεις τα πλάνα των εξουσιαστών με την ίδια ευκολία που δίνεις φωτιά σε ένα τσιγάρο Πυρήνας Δράσης-Μητρόπολις Εάλω FAI/IRF
Αυτό είδαμε στις 31 Μάρτη. Η πυρπόληση του κοινοβουλίου δεν συμπεριλαμβανόταν στα πλάνα που είχε η ελίτ για να κουμαντάρει την εσωτερική της σύγκρουση, ήταν ωστόσο στις ορέξεις του λαού, ο οποίος βλέπει σε αυτόν τον θεσμό χρόνια και δεκαετίες πολιτικής καταπίεσης προς πυρπόληση. Ο λαός αποφάσισε να δώσει διέξοδο στις επιθυμίες του και έζησε την χαρά της πυρπόλησης του κοινοβουλίου, παραβιάζοντας όλα τα προκαθορισμένα πλάνα, διαφεύγοντας του ελέγχου της εξουσίας, σκορπίζοντας φωτιά. Τα γεγονότα αλλάζουν όταν ο λαός μπαίνει στο παιχνίδι και γίνεται πρωταγωγιστής της ιστορίας του, κι έτσι όπως μας ληστεύουν την ζωή κάθε στιγμή, μπορούμε κι εμίς να απαλλοτριώσουμε τους εξουσιαστές και για μια στιγμή να τους πάρουμε τον αέρα. Στους εξουσιαστές δεν τους αρέσει που ο λαός διαφεύγει του ελέγχου τους και είναι τότε που τα εκτελεστικά τους όργανα απευθύνουν ένα κάλεσμα για αδράνεια στο όνομα μιας ειρήνης που ποτέ δεν είναι για τον λαό, αλλά για τους άλλους και τα συμφέροντά τους. Αυτή η στιγμή μπορεί να κρατήσει πολύ λίγο: τώρα ήδη καλούν σε κοινωνική ειρήνη, σε αδράνεια. Οι λαϊκές στιγμές και συμβάντα που λαμβάνουν χώρα σε κρίσιμες καταστάσεις όπως αυτή που ζήσαμε στις 31 Μάρτη δεν χωράνε στα σχέδια, ούτε στο μυαλό όσων καταπιάνονται με την πολιτική θεωρητικολογία χωρίς ποτέ να βλέπουν πέρα από τα κομματικά τους πλάνα. Η άμεση δράση, η κινητοποίηση στους δρόμους είναι παιδαγωγική εν κινήσει και ο κόσμος ανακαλύπτει εκεί πως είναι πιο αυτόνομος απ’ όσο νομίζει, σε μια απελευθερωτική και δημιουργική εμπειρία κοινωνικής σύγκρουσης που εναντιώνεται σε χρόνια ανισότητας και πολιτικών καταχρήσεων. Οι ατομικές και συλλογικές ιστορίες των ατόμων λειτουργούν και υλοποιούνται σε συγκεκριμένες δράσεις, ενάντια σε όσα αντιλαμβάνονται καθημερινά ως εξουσία και στην αλληλεγγύη απέναντι σε όσες κι όσους είναι πλάι τους υποφέροντας από την ίδια καταστολή. Είναι αλαζονικό να χαρακτηρίζει κανείς αυτές τις ενέργειες ως «αυτοσχεδιασμό». Η βία της μπατσαρίας δεν είναι ούτε περίεργη, ούτε ύποπτη, μήτε αποτελεί έκπληξη όπως λέγεται τώρα. Αυτή τη φορά η μπατσαρία, με το που έκλεισαν οι τηλεοπτικές κάμερες, μετέτρεψε τους δρόμους της Ασουνσιόν σε σκηνή από τη δεκαετία του 70 και τη χούντα του Στρόνερ, κάνοντας αυθαίρετα πεσίματα σε όσους περπατούσαν ακόμα και μακριά από την ζώνη της σύγκρουσης την νύχτα της 31ης Μάρτη και τα ξημερώματα της 1ης Απρίλη, συλλαμβάνοντας περισσότερα από 200 άτομα, τραμπουκίζοντας άτομα από την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, με μάτσο βία, με βασανισμούς, με βίαιη και δυσανάλογη καταστολή, και πάνω απ’ όλα με την θρασύδειλη δολοφονία του νεαρού Ροδρίγο Κιντάνα, μετά από επίθεση της αστυνομίας σε γραφεία της αντιπολίτευσης. Η συνταγματικότητα, η θεσμικότητα ή η νομιμότητα δεν είναι τα πραγματικά ζητήματα κι αυτό είναι κάτι που το ξέρουμε όλοι μας. Η νομιμότητα είναι η άσκηση της εξουσίας προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων της σε ορισμένο χρόνο, γι’ αυτό και αλλάζει όταν αλλάζουν τα συμφέροντά της. Η κρατική βία είναι μια απάντηση για να λήξει η πολιτική κρίση που παρήγαγαν οι ίδιοι τους οι κύκλοι. Το ότι δεν μας εκπλήσσει κάτι τέτοιο δεν σημαίνει πως δεν μας εξαγριώνει κιόλας. Η δολοφονία του Ροδρίγο Κιντάνα δεν αξίζει ατιμωρησίας. Τώρα είναι η ώρα να δράσουμε, να βιώσουμε την εμπειρία της αυτονομίας στην άμεση δράση. Ενάντια σε κάθε προγνωστικό κι ενάντια σε όλα όσα περιμένουνε απ’ τον λαό, δηλαδή την υποταγή, την υπακοή στις προκαθορισμένες γραμμές των κομματικών γραφείων, τον ρόλο του μαθητευόμενου και του θεατή. Ας αδράξουμε τη στιγμή, ας μην εκπληρώσουμε τους προκαθορισμένους ρόλους, ας πάψουμε για λίγο να είμαστε θεατές. Ας γίνουμε λαός, ας γίνουμε δράση. Τα ξημερώματα της Δευτέρας 27 Μάρτη ένα όχημα της εταιρείας ασφαλείας Securitas Direct καταναλώθηκε από τις φλόγες στην περιοχή της πανεπιστημιούπολης στην Μαδρίτη. Πέντε λίτρα βενζίνα ήταν υπεραρκετά για να το αποτελειώσουν. Μετά απ’ αυτή την ενέργεια ελπίζουμε πως η θέρμη μας θα φτάσει στις συντρόφισσες που βρίσκονται απαχθέντες στις φυλακές του γερμανικού κράτους για να τις καργάρει με δύναμη, και πως πολλά ακόμα οχήματα των δημόσιων ή ιδιωτικών κατασταλτικών δυνάμεων θα έχουν την ίδια τύχη. Απαξιώνουμε αυτή την πραγματικότητα κι όλες εκείνες τις δομές και άτομα που την υπερασπίζονται, θέλοντας αυτή η δράση να αποτελέσει μια μικρή προθέρμανση και προειδοποίηση, ανάμεσα σε τόσες άλλες που έχουν συμβεί μέχρι στιγμής και που πρόκειται να συμβούν, ενόψει της συνόδου των G20 που θα πραγματοποιηθεί αυτό το καλοκαίρι στο Αμβούργο. Θάνατο στο κράτος και ζήτω η αναρχία.
Επιλέγουμε τις μέρες 28, 29 και 30 Απρίλη με στόχο να ενισχύσουμε και να συνδέσουμε τους αγώνες, όπως επίσης για να δημιουργήσουμε και να ενισχύσουμε δεσμούς αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας αναμεταξύ των ποικίλων αντιστάσεων που υπάρχουν σε κάθε περιοχή, ενάντια στην εξημέρωση και εμπορευματοποίηση της ζωής. Υπενθυμίζοντας πως ο αγώνας μας δεν περιορίζεται μονάχα σε μια μέρα, αλλά είναι μια διαρκής συνθήκη που ελπίζουμε πως θα δυναμώσει με αυτό το διεθνές κάλεσμα. Μέχρι στιγμής έχουν προγραμματιστεί δράσεις σε Αργεντινή, Βραζιλία, Χιλή, Κόστα Ρίκα, Ελ Σαλβαδόρ, Ισπανία, Μεξικό και Περού. Αν στην περιοχή που μένετε βρίσκεται σε εξέλιξη κάποιος αγώνας ενάντια στος ζωολογικούς κήπους και θέλετε να συμμετάσχετε στο διεθνές κάλεσμα μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας εδώ: frat[παπάκι]autistici.org ΟΥΤΕ ΚΛΟΥΒΙΑ, ΟΥΤΕ ΣΥΝΟΡΑ Διεθνές Συντονιστικό για το Κλείσιμο των Ζωολογικών
Τη νύχτα της 14ης Απρίλη προσεγγίσαμε ξανά τα αποκρουστικά άντρα της εκκλησίας, αυτή τη φορά τα βήματά μας μας έφεραν μέχρι την Αίθουσα Συνελεύσεων των Μαρτύρων του Ιαχωβά. Με οδηγό μας το μίσος θελήσαμε να τους δώσουμε μια τρομάρα για να τελειώνουμε μια και καλή με την ειρήνη και την γαλήνη τους. Τοποθετήσαμε μια βόμβα θορύβου που έκανε τη δουλειά της. Ας σας γίνει σαφές τρισάθλιοι πιστοί, την βία εναντίον σας κανείς δεν θα την σταματήσει. Φουλ συνενοχή με τους ανατρεπτικούς Μαρσέλο, Φρέντυ, Χουάν και χαιρετισμούς στον Νίκολας Ρόχας, ο οποίος βρίσκεται εκτός των αηδιαστικών τειχών της φυλακής. Δύναμη σε όλες/ους τις/ους μαχόμενες/ους αιχμάλωτες/ους. ΟΥΤΕ ΘΕΟΣ, ΟΥΤΕ ΑΦΕΝΤΗΣ |
||||
|
Contra Info 2017 Powered by WordPress & Atahualpa 
|
||||
