Η σηµαντικότερη συνέπεια, όµως, είναι ότι δηµιουργείται ένα έλλειµµα ηγεσίας στην Κλιµατική διπλωµατία. Πράγµα που δίνει µεγάλες δυνατότητες σε όσους θέλουν να εκμεταλλευθούν ευκαιρίες για επαναδιατύπωση διεθνών ισορροπιών, όχι µόνο στον ενεργειακό και στον οικονοµικό χάρτη, αλλά και στο σχετικό ρόλο των παγκόσµιων δυνάµεων. Για παράδειγµα η Κίνα, που εδώ και καιρό επιθυµεί µια στρατηγική σχέση µε την Ευρώπη σε αντιστάθµισµα του διεθνούς ρόλου των ΗΠΑ, εκτιµάται ότι δεν θα αργήσει να επιδείξει ηγετικό ρόλο µαζί µε την ΕΕ για την αντιµετώπιση της Κλιµατικής Αλλαγής.
Αναμφισβήτητα πάντως η συμφωνία απέχει πολύ από τις προσδοκίες και τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης. Το χρέος όχι μόνο πηγαίνει για μετά το 2018, αλλά και τα μέτρα ελάφρυνσης που περιγράφονται είναι πενιχρά: η επιμήκυνση των δανείων θα εξαρτάται από το ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας. Με άλλα λόγια, αν η οικονομία πηγαίνει καλά μπορεί να μη χρειαστεί καν να γίνουν παρεμβάσεις.
Θα καταφέρουν όμως να κυριεύσουν αποτελεσματικά αυτά τα «μεταμοσχευθέντα» στελέχη («αποκλειστικώς Έλληνες» όμως) στην δυσήνια και σάπια ελληνική κρατική μηχανή; «Ωραία, να φέρεις τους καλύτερους. Αλλά πού;», διερωτάται εντίτλως ο ίδιος αρθρογράφος σε άλλο άρθρο της ίδιας ημέρας, όπου και απαντά ο Αχιλλέας Σκόρδας, καθηγητής Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, θέτοντας τις προϋποθέσεις επιτυχίας: «οι νέοι υπάλληλοι πρέπει να είναι υπόλογοι απευθείας στην Κομισιόν. Να βρίσκονται υπό διαρκή αξιολόγηση, αλλά από την Ευρώπη» ούτως ώστε να «μπει ένα κομμάτι κοινοτικής διοίκησης στην Ελλάδα».
Είναι σαφές ότι ποτέ άλλοτε η Ελλάδα, η Κύπρος και το Ισραήλ δεν ήταν τόσο κοντά σε διπλωματικό και πολιτικό επίπεδο. Ωστόσο, ο πήχης έχει τεθεί ψηλά. Πολλά απομένουν να γίνουν ακόμα για να πει κανείς με βεβαιότητα ότι δεν πρόκειται περί μίας συγκυριακής προσέγγισης. Όλα δείχνουν ότι οι μελέτες που έχουν υποβληθεί για κοινά ενεργειακά πρότζεκτ ακόμα αναζητούν χρηματοδότηση. Όσο θα καθυστερεί η υλοποίησή τους, τόσο θα πληθαίνουν οι αμφιβολίες της Ελλάδας και της Κύπρου για τις πραγματικές προθέσεις του Ισραήλ ως προς το αντίπαλό τους δέος - την Τουρκία.
Αυτά που λένε δεν συμβαδίζουν με τη γλώσσα του σώματός τους. Είναι εύκολο να πεις ψέματα με λόγια, τα σώματά μας όμως ξέρουν (και δείχνουν) την αλήθεια. Ένα ξεκάθαρο σημάδι ψέματος είναι όταν τα λόγια τους λένε ένα πράγμα και η γλώσσα του σώματός τους λέει κάτι τελείως διαφορετικό. Για παράδειγμα, κάποιος μπορεί να σας διηγείται μια στενάχωρη ιστορία για κάποιες προσωπικές δυσκολίες που τον έκαναν να λείψει από τη δουλειά, παρόλα αυτά χαμογελάει όσο μιλάει και οι χειρονομίες που κάνει με τα χέρια και τη στάση του σώματος είναι ζωηρές και δείχνουν ενθουσιασμό.
Η Ελλάδα είναι μια από τις χώρες που βρίσκονται στον πυρήνα αυτού του μεγάλου-διαδρόμου: ο αγωγός φυσικού αερίου θα διασχίσει το έδαφός της από τα Ανατολικά προς τα Δυτικά, από τα σύνορα με την Τουρκία μέχρι τα όρη της Αλβανίας. Πόσες ζωές θα πρέπει να έρθουν αντιμέτωπες με αυτό το έργο στην Ελλάδα; Οι ενδιαφερόμενοι Έλληνες αγρότες ανησυχούν τόσο όσο και οι ομόλογοί τους στο εξωτερικό; Ποιος θα επωφεληθεί πραγματικά από αυτό το όνειρο του Αγωγού στην Ελληνική Χερσόνησο; Και ποιος θα πληρώσει το υψηλότερο τίμημα;
Ζούμε σε μια εποχή όπου η ταχύτητα με την οποία η ενημέρωση «διακινείται» στη σύγχρονη κοινωνία αυξάνεται σταθερά. Για το δημοσιογράφο, η γρήγορη κάλυψη σημαίνει λιγότερο χρόνο για την επιλογή και την επεξεργασία της είδησης. Επιπλέον, η χρονική διαφορά ανάμεσα στο γεγονός και την κάλυψη να μειώνεται. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι δημοσιογράφοι να έχουν στη διάθεσή τους λιγότερο χρόνο για να διερευνήσουν ένα θέμα. Αυτές οι εξελίξεις σηματοδοτούν ότι το επάγγελμα της παραδοσιακής δημοσιογραφίας μπορεί να παρακαμφθεί αρκετά εύκολα. Ήδη αυτό εν μέρει γίνεται με την αύξηση των κάθε λογής ιστολογίων, σελίδων κοινωνικής δικτύωσης και ιστοσελίδων που προέρχονται είτε από δημοσιογράφους ή απλούς πολίτες.
Μελετώντας τη συμπεριφορά του χρήστη, μεγάλο ποσοστό μπορεί να εκτιμά το αυθεντικό και σοβαρό περιεχόμενο, αλλά ενδέχεται να εγκαταλείψει εύκολα το ταξίδι με προορισμό ιστότοπους με λιγότερες διαφημίσεις και καθόλου ποιοτικό περιεχόμενο. Από τη σκοπιά των analytics, το κοινό πουλάει ακριβά τις επισκέψεις του στα μεγάλα και έγκυρα Μέσα, και δίνει δωρεάν τον χρόνο παραμονής του στο φθηνό περιεχόμενο.
Χαρακτηριστικό των αμερικάνικων startups, είναι ο συνεχής προσανατολισμός προς την επιτυχία και την εξέλιξη. Οι επιχειρηματίες στην Αμερική δε μένουν προσκολλημένοι σε μια ιδέα, αλλά θέλουν να προχωρήσουν άμεσα παρακάτω. Η έξοδος είναι βασικό βήμα για την ανάπτυξή τους, ώστε να μην μένουν στάσιμοι, αλλά και για να περάσουν γρήγορα στο επόμενο πρότζεκτ - ιδέα - προσπάθεια. Εκεί ακριβώς έρχεται το μεγάλο πλεονέκτημα της Ευρώπης, όπου οι επενδυτές είναι περισσότερο δεμένοι και αφοσιωμένοι στην ιδέα τους, την οποία και αντιμετωπίζουν σαν το «παιδί» τους.
Παρόλο που από τις τάξεις της σημερινής συγκυβέρνησης αποκρούονται τα όποια σενάρια περί πρόωρων εθνικών εκλογών, το κλίμα τους φαίνεται πως κυριαρχεί στη δημόσια ατζέντα. Σε αυτό σημαίνων είναι ο ρόλος που διαδραματίζουν ποικίλα δημοσιογραφικά κέντρα, ιδιαίτερα όμως το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Καθόλο τον τελευταίο χρόνο, από τη στιγμή δηλαδή που σύμβουλοι του επικεφαλής της Νέας Δημοκρατίας τον ενθάρρυναν, ατυχώς, να υιοθετήσει το σύνθημα «φύγετε», η εκλογολογία πρωταγωνιστεί στην εγχώρια καθημερινότητα.
Ο βαθμός φτώχειας παραμένει σήμερα στη Γερμανία υψηλότερος από ό,τι στη Γαλλία: 17% του πληθυσμού έναντι 14%. Η γαλλική ανεργία υπερβαίνει την γερμανική, όμως η φτώχεια πλήττει σαφώς μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού στη Γερμανία - άνεργους, αλλά και εργαζόμενους- από ό,τι στη Γαλλία. Η προϊούσα εξαθλίωση και φτώχεια διαβρώνουν την εμπιστοσύνη και αισιοδοξία του κόσμου της εργασίας στη Γερμανία, ενώ στη Γαλλία τα θύματα καλύπτονται από συστήματα κοινωνικής προστασίας, που όμως και αυτά διαβάλλονται ως «βάρη», από τα οποία η οικονομία θα όφειλε να απαλλαγεί το συντομότερο.
Πώς ο μικρός Άρης θα έχει όρεξη να διαβάσει όταν έχει στοχοποιηθεί από τους συμμαθητές του μόνο και μόνο επειδή έχει λίγα παραπανίσια κιλά; Πώς ο Νίκος θα πηγαίνει με όρεξη και χαρά στο σχολείο του όταν ξέρει πως οι «νταήδες» του σχολείου, του την έχουν «στημένη» όπως και κάθε μέρα γιατί απλά και μόνο επειδή είναι από την Αλβανία; Είναι παιδιά που υποφέρουν. Όπως και η Μαίρη που έβαλε σιδεράκια στα δόντια ή η Φωτεινή που είναι καινούρια και ήρθε από άλλο σχολείο. Αυτές και άλλες τόσες περιπτώσεις, κάνουν τα παιδιά μας να υποφέρουν καθημερινά.
Πρώτη κατηγορία αρνητικών σχολίων. Η φοιτήτρια λογικά είναι σεξουαλικά ενεργή και έχει δει γεννητικά όργανα. Γιατί να μην δει άλλο ένα (του ρασοφόρου); Εδώ έχουμε την τιμωρητική στάση της κοινωνίας απέναντι στη γυναικεία σεξουαλικότητα, αφού έχεις κάνει σεξ ή είσαι σε ηλικία που μάλλον έκανες-ή θα κάνεις, είσαι βρώμικη, έχεις «χαλάσει», δεν μπορεί κάποιος να σε παρενοχλήσει, αφού δεν είσαι δα και καμιά «αθώα».
Κεντρική στην ιδέα και λόγος οργάνωσης της Documenta14 της γερμανικής πόλης Κάσελ που φέτος για πρώτη φορά λαμβάνει χώρα και στην Αθήνα είναι, κατά τους οργανωτές του θεσμού, η κατανόηση από τους διεθνείς συμμετάσχοντες της ευρύτερης έννοιας του τι σημαίνει... «Αθήνα». Και ενώ έχουν γίνει πολλές προσπάθειες προς πάσα σχεδόν κατεύθυνση για τη λύση αυτού του «γρίφου», η διπλή έκθεση των Jack Pierson και της Μαρίνας Καρέλλα, με θέμα τον Κωνσταντίνο Καβάφη, που ανοίγει απόψε στη Γκαλερί Ζουμπουλάκη πιθανόν να αποφέρει μια ικανοποιητική απάντηση σε αυτό το σιβυλλικό ερώτημα.
Η επανεκκίνηση των συνομιλιών στη Νέα Υόρκη με την προτροπή του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες φέρει τον Νίκο Αναστασιάδη και τον Μουσταφά Ακιντζί ενώπιον των ιστορικών ευθυνών τους. Στην πραγματικότητα αυτό που διακυβεύεται στη συγκεκριμένη κρίσιμη καμπή είναι η ηγετικότητα και των δύο. Στον νέο κύκλο διαπραγματεύσεων στη Γενεύη θα κριθούν η προσήλωση και η αποφασιστικότητά τους να καταλήξουν σε συμφωνία. Πρωτίστως, όμως, θα κριθεί το πολιτικό τους διαμέτρημα.
Βέβαια, δεν παύουν να πρωταγωνιστούν οι έντονοι διαπληκτισμοί, οι ακρότητες, οι προκλήσεις και τα παραληρήματα αμφοτέρων των πλευρών! Η λύση και εδώ είναι η αριστοτελική μεσότητα, η οποία είναι καλό να πρυτανεύει σε κάθε έκφανση του ανθρώπινου «γίγνεσθαι». Δηλαδή, χρειάζεται να μετριαστούν τα ενοχλητικά καμώματα κι επιτέλους να συνασπιστούμε όλοι υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συλλήβδην, διότι περί αυτού πρόκειται και ας μην «πλανώμεθα πλάνην οικτράν»!
Ο κεντρικός του ήρωας, ο επιθεωρητής Άντερς, είναι ένα περίεργο κράμα αντιθέσεων. Αποφασιστικός, ριψοκίνδυνος, σκληρός και άτρωτος όσον αφορά τη δουλειά του, μα τρυφερός, ρομαντικός, στοργικός και αφοσιωμένος με τη γυναίκα του και το παιδί του. Προσπαθεί να αφήσει τα προβλήματα της υπηρεσίας του εκτός σπιτιού και η μυστική λέσχη κυρίων της οικίας Οικονομίδη έχει για εκείνον τη μεγαλύτερη αξία. Δεν χειραγωγείται από τα πάθη του, κατά την προσφιλή συνήθεια της σκανδιναβικής κουλτούρας, αλλά διακατέχεται από αγωνίες και άγχη που κάποιες φορές δυσκολεύεται να διαχειριστεί.
Το δημοφιλές πρόγραμμα Erasmus έχει δώσει μέχρι σήμερα την ευκαιρία σε πάνω από 3 εκατομμύρια φοιτητές σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση να μετακινηθούν για να σπουδάσουν ή να πραγματοποιήσουν πρακτική άσκηση σε μια άλλη χώρα. Αντίστοιχα από την Ελλάδα, μετακινήθηκαν το διάστημα 1987-2013, 52.091 φοιτητές, 3.091 καθηγητές και 1.260 μέλη λοιπού προσωπικού. Στον τομέα της σχολικής εκπαίδευσης και της κατάρτισης έχουν μετακινηθεί όσον αφορά στη χώρα μας 11.013 άτομα από φορείς εκπαίδευσης και κατάρτισης, ενώ αντίστοιχα έλαβαν χρηματοδότηση 738 σχολεία.
Πρωταγωνιστής και αρωγός αυτής της προσπάθειας που ονομάσθηκε «Η Καναδική Πρωτοβουλία για τη Λέσβο» ήταν ο Ρόμπερτ Πεκ, πρώην πρέσβης του Καναδά στην Ελλάδα, ο οποίος εγκαινίασε αυτό το όνειρο, καταθέτοντας πρώτος την κληρονομιά της θείας του. Στόχος ήταν να μετατραπεί το νεοκλασικό σπίτι της Μυτιλήνης, κληροδότημα της Νέλλυς Μπίνου, σε ένα σπίτι αγάπης με στόχο την προστασία των παιδιών που είναι ευάλωτα στην εκμετάλλευση, και με αιχμή του δόρατος τους ασυνόδευτους ανήλικους πρόσφυγες και μετανάστες μικρής ηλικίας, που ζουν πίσω από συρματοπλέγματα ή σε πρόχειρους καταυλισμούς στη Λέσβο.