Βέβαια τα κράτη μέλη δεν είναι άμοιρα ευθυνών. Οι αδυναμίες και οι αστοχίες της ΟΝΕ δεν πρέπει να αποτελούν το άλλοθι των Ελλήνων για την κατάσταση στην οποία περιήλθε η χώρα. Οι εγχώριες πολιτικές ελίτ, από την αριστερά μέχρι το κέντρο και τη δεξιά, γνώριζαν ότι υπογράφοντας το 1992, έβαζαν στην ευρωζώνη μια χώρα αποβιομηχανοποιημένη, με εξαιρετικά χαμηλή ανταγωνιστικότητα, με ανοδική τάση στην ανεργία, δίχως να ανταποκρίνεται στις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις. Ακόμα και στα προϊόντα που η Ελλάδα έχει κάποια ποιοτικά πλεονεκτήματα, όπως το λάδι, έχει δυσκολία να τα αναδείξει και να τα εδραιώσει ώστε να αντανακλώνται στις τιμές.
Ας διαβάσουμε με τη σειρά μας τις πρώτες μέρες εξουσίας του Εμμανουέλ Μακρόν σαν ένα θεατρικό έργο. Ο αργός, επιβλητικός βηματισμός μπροστά από την μιτερανική πυραμίδα του Λούβρου το βράδυ της εκλογής του: ένας χαιρετισμός στην Αριστερά. Η άνοδος των Ηλυσίων Πεδίων μέσα σε... στρατιωτικό όχημα την ημέρα λήψης της εξουσίας ως ένας καινούργιος Ντε Γκωλ που απελευθερώνει το Παρίσι: ένας χαιρετισμός στη Δεξιά. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν, που μετά τις αμερικανικές εκλογές προσπάθησε να επηρεάσει και τις γαλλικές, δεν χρειάζεται υπότιτλους για να κατανοήσει τις κόκκινες γραμμές του καινούργιου προέδρου της τρίτης πυρηνικής δύναμης.
Αν η «πρώτη φορά Αριστερά» ανέχεται τη Χρυσή Αυγή, πιστεύοντας πως η παρουσία της στερεί ψηφοφόρους από τη Νέα Δημοκρατία, όχι μόνο πέφτει θύμα μικροπολιτικών υπολογισμών, αλλά και εκτίθεται ανεπανόρθωτα στον δημοκρατικό κόσμο. Το ίδιο συμβαίνει και με τους διάφορους εκπροσώπους της Δεξιάς πουαντί να μαστιγώνουν τους νεοναζί, καταφεύγουν σε ανερμάτιστες θεωρίες, ότι δηλαδή οι χρυσαυγίτες προσφέρουν καλές υπηρεσίες στην κυβέρνηση, αλλάζοντας την ατζέντα, όπως βλακωδώς υποστηρίχθηκε.
Η απόφαση και κατόπιν η επιχείρηση του Μάικ και του Αντώνη να αποτολμήσουν την κατάκτηση της υψηλότερης κορυφής του πλανήτη αποτελεί ενέργημα πολλαπλών νοημάτων που σπανίζει στις ημέρες μας και από την πολύπαθη δημόσια σφαίρα αυτής εδώ της χώρας. Όχι μόνον επειδή η καθαυτού ανάβαση είναι μια υπεράνθρωπη προσπάθεια που έχει κοστίσει κατά καιρούς τη ζωή σε πολλούς, αλλά κυρίως επειδή στις παρούσες συνθήκες που βιώνουν οι Έλληνες εντός μιας εξουθενωτικής απουσίας παραδειγμάτων αριστείας και ήθους, δύο άνδρες με πολλές «κορυφές» στο δυναμικό τους επιχειρούν να δώσουν ένα παράδειγμα κάνοντας τον λόγο τους πράξη.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον σταθμό Αιγαίου της ΕΡΤ, το σύνολο των αναισθησιολόγων του Νοσοκομείου Σάμου, με απόφασή τους, που κοινοποιήθηκε εγγράφως στη διοίκηση του νοσοκομείου, αρνούνται, για λόγους ηθικής(!), τη χορήγηση αναισθησίας σε περιπτώσεις αυτόβουλης διακοπής κύησης. Μολονότι δεν έχει ακόμη υπάρξει επίσημη ανακοίνωση για το όλο θέμα, οι αναισθησιολόγοι επικαλούνται το άρθρο 31 του Νόμου 3418/2005 το οποίο αναφέρει πως «ο ιατρός μπορεί να επικαλεσθεί τους κανόνες και τις αρχές της ηθικής συνείδησής του και να αρνηθεί να εφαρμόσει ή να συμπράξει στις διαδικασίες τεχνητής διακοπής της κύησης, εκτός εάν υπάρχει αναπότρεπτος κίνδυνος για τη ζωή της εγκύου ή κίνδυνος σοβαρής και διαρκούς βλάβης της υγείας της».
Η εφαρμογή των μέτρων λιτότητας που προβλέπει η συμφωνία για το κλείσιμο της β' αξιολόγησης, η αμφιλεγόμενη και τυχοδιωκτική θεωρητικοποίηση των αντίμετρων ως «εισοδιστική» ήττα του νεοφιλελευθερισμού, το ζήτημα της ρύθμισης του χρέους ως τοτέμ και γεωπολιτική μπάμπουσκα αλλά και το ασαφές σχέδιο της αντιπολίτευσης σηματοδοτούν δυο πράγματα: πολλά εμπόδια (το θετικό σενάριο). Ή την έναρξη μιας νέας κρίσης πριν το τέλος της τρέχουσας κρίσης (το ακραία ρεαλιστικό σενάριο).
Ο Γιάννης Πλάτων, γεννήθηκε στην Νεα Αλικαρνασσό του Ηρακλείου Κρήτης το 1949, εκεί έζησε τα παιδικά χρόνια μέχρι τις αρχές της εφηβείας. Οι γονείς του, Μιχάλης και Κυριακούλα, ήταν οικογένειες ξεριζωμένων προσφύγων από τη Σμύρνη, αργότερα ο πατέρας του ακολούθησε καριέρα στον στρατό. Στις φλέβες του έτρεχε πάντα θάλασσα, απόδειξη η πρώτη του βουτιά μόλις 10 ετών! Άρπαξε το σκάφανδρο από τον αδελφό της μητέρας του, ο θείος του Γιώργος είχε μια βάρκα, εκείνη την εποχή βουτούσε και έβγαζε στρατιωτικό υλικό, κυρίως άσκαστα βλήματα μέσα από το λιμάνι του Ηρακλείου, αν και η στολή ήταν πολύ μεγαλύτερη για ένα αγόρι της ηλικίας του, όμως δεν εμπόδισε το Γιάννη, αυτή ήταν και η βάφτιση στο επάγγελμα αλλά και το πάθος όλης της ζωής του.
Το ενδιαφέρον στα προαναφερθέντα για την αλλαγή της στάσης του Προέδρου Τραμπ απέναντι σε διαχρονικές απαιτήσεις της Τουρκίας αποτελεί και η αίσθηση Τούρκων αναλυτών ότι ο Ταγίπ Ερντογάν έχει να αντιμετωπίσει και την απροθυμία της Ρωσίας να αντιμετωπίσει και αυτή τους Κούρδους της Συρίας που μάχονται το «Ισλαμικό Κράτος» με σημαντικές επιτυχίες ως τρομοκρατική ομάδα που απειλεί την Τουρκία. Είναι δεδομένο ότι προσβλέπει και η Μόσχα στο όσο το δυνατόν πιο γρήγορο κλείσιμο του κύκλου εχθροπραξιών και αίματος από το οποίο μαστίζεται η περιοχή.
Σε όλη αυτή την αναταραχή που σημειώνεται στη γεωπολιτική μας γειτονιά και που απειλεί να πλήξει τα εθνικά μας συμφέροντα, η πολιτική των ίσων αποστάσεων που ακολουθεί η Ελληνική κυβέρνηση έναντι των εμπλεκόμενων μερών στα Σκόπια όχι μόνο δεν είναι ενδεδειγμένη, αλλά και επιζήμια για τα εθνικά μας συμφέροντα. Η Αθήνα θα πρέπει να αναλάβει διπλωματικές πρωτοβουλίες που να εξασφαλίζουν τη βιωσιμότητα του κράτους των Σκοπίων και προς αυτή την κατεύθυνση θα βοηθούσε η ενεργή επιδίωξη ενός έντιμου συμβιβασμού για την επίλυση του ζητήματος του ονόματος των Σκοπίων.
Ανατρεπτικός, λοιπόν, ευμετάβολος, κινούμενος πολιτικά σε έναν κεντροδεξιό χώρο, οραματιστής, αλλά και δυνατός gambler, ο Αριστείδης Αλαφούζος μας ανέτρεπε, μας εξύψωνε, μας ισοπέδωνε και μας ανέβαζε σε βάθρο αν οι συνθήκες το απαιτούσαν. Κυρίως όμως μας δοκίμαζε σε επίπεδο ιδεών. Δεν ήθελε να συμφωνούμε με ό,τι έλεγε. Βαριόταν όταν δεν άκουγε καινούργιες ιδέες. Σε θεωρούσε άβουλο πλάσμα, άρα ανίκανο να ασκήσεις την εξουσία που σου ανέθετε. Ήσουν καθημερινά υπό κρίση μέχρι τελικής πτώσεως.
Δεν έχω ξαπλώσει σε κάποιο κρεβάτι ψυχολόγου για να ξέρω τι είναι αυτό που με έστρεψε στην κωμωδία, αν είναι βαθύτερο από μια επιθυμία του να κάνεις τον κόσμο να γελάσει. Δεν ξέρω αν είναι η ανασφάλεια ή η ανάγκη για δημοτικότητα. Από μικρός δεν ξέρω αν το είχα ή δε το είχα. Μου άρεσε από μικρός η κωμωδία και το να κάνω τον κόσμο να γελάει, αλλά δεν αρκεί. Χρειάζεται προσπάθεια, να το παλέψεις πάρα πολύ για να καταφέρεις να το κάνεις επαγγελματικά.
Ο αντιευρωπαϊσμός καλλιεργήθηκε στην εποχή της κρίσης, αποκτώντας λαϊκό έρεισμα αρκετά διευρυμένο ακόμα και σε κράτη με αδιαμαρτύρητο φιλοευρωπαϊσμό, όπως απεδείχθη πρόσφατα στην πόλη του φωτός. Το ευρωπαϊκό όραμα φθίνει αλλά η νόσος της παρακμής εμπερικλείει ενδογενή αίτια. Πολλώ δε μάλλον, όταν το κοινοτικό κεκτημένο έχει μετατραπεί σε ένα μονόπρακτο λησμονώντας τον ιδρυτικό αξιακό του κώδικα. Ο ανανεωμένος εθνικισμός διεκδικεί και αυτός την αντιευρωπαϊκή ρητορεία. Τελευταίο-αλλά όχι έλασσον- η αποδοκιμασία των δημοκρατικών ελίτ και η δυσαρέσκεια των εκλογέων για τους ως τώρα αντιπροσώπους τους πλάθει και εφοδιάζει τον νασιοναλισμό με αντισυστημικό και καταγγελτικό λόγο.
Ο ελληνικός Προσκοπισμός από το 1910, ακολουθώντας ένα καταξιωμένο πλαίσιο προσωπικής ανάπτυξης των μελών του συνεχίζει να αποτελεί τη μεγαλύτερη κίνηση νεολαίας στη χώρα μας η οποία έχει το δικό της παρεμβατικό ρόλο στα κοινωνικά τεκταινόμενα. Ο ελληνικός Προσκοπισμός φέρει μια σημαντική ιστορία καθώς έχει διαδραματίσει και σημαντική εθνική δράση. Οι Έλληνες Πρόσκοποι ήταν αυτοί που παρέλαβαν την πόλη της Αλεξανδρούπολης στο τέλος των Βαλκανικών Πολέμων και ήταν αυτοί που την παρέδωσαν στον ελληνικό Στρατό ελεύθερη.
Οι μεταρρυθμίσεις θα πρέπει να στοχεύουν στη βελτίωση της ποιότητας στην υγεία, και όχι μόνο στη βιωσιμότητα και αποδοτικότητα. Στο πεδίο αυτό η Ελλάδα υστερεί. Ενώ στις χώρες του ΟΟΣΑ και στους ΕΕ27, οι νοσοκομειακές δαπάνες αντιπροσώπευαν το 2012 το 30% και 37% των δαπανών για την υγεία, στην Ελλάδα είναι 47%. Αυτό υποδεικνύει την ανάγκη αλλαγών στο πώς λειτουργεί ο νοσοκομειακός τομέας και πώς κατανέμεται η χρηματοδότηση. Παρά την κρίση, ορισμένα μεγάλα δημόσια νοσοκομεία αποδεικνύουν ότι υπάρχουν περιθώρια αύξησης της παραγωγικότητας και της αποτελεσματικότητας.
Ο Χάνεϊ σε κερδίζει με την αμεσότητα και το χιούμορ του και δεν στέκεσαι στην υπερβολική ευκολία με την οποία καταφέρνει κάθε φορά να ξεφύγει από τους κινδύνους που παρουσιάζονται. Συνειδητοποιείς γρήγορα πως λίγες σκηνές φλερτάρουν με την πραγματικότητα, μα η φιγούρα του πρωταγωνιστή και οι έξυπνες εναλλαγές στις εξελίξεις κατορθώνουν να σε μαγνητίσουν και να τραβήξουν το ενδιαφέρον σου στα ερωτήματα που προκύπτουν για τη Μαύρη Πέτρα και τα σχέδια των κατασκόπων.
Πιο συγκεκριμένα ο πελάτης μας φέρνει το ποδήλατό του στην εταιρεία και δηλώνει αν επιθυμεί να μετατραπεί σε ηλεκτρικό ή αν θέλει να εκμεταλλευτεί και τη δύναμη του ήλιου, τοποθετώντας τη φωτοβολταϊκή οροφή, που επαναφορτίζει την ενσωματωμένη σε αυτό μπαταρία. Η λειτουργία του ηλεκτρικού ποδηλάτου στηρίζεται στην ύπαρξη κινητήρα 250W και μπαταρίας.
Τι τρέφει την Χρυσή Αυγή; Τι την έφερε στην Βουλή και τι συντηρεί την δημοσκοπική της δύναμη στα επίπεδα του 8%; Η εύκολη, τετριμμένη απάντηση στο ερώτημα είναι: Τα μνημόνια. Η σωστή απάντηση είναι: Η ανοχή.
Η ίδια η κοινότητα θεωρεί ότι μπορεί να αναλάβει έναν ρόλο μεσολαβητή ανάμεσα στις δύο αντιμαχόμενες πλευρές. Στις μεγάλες γιορτές των Σαμαρειτών η συμμετοχή πολιτικών και θρησκευτικών αρχών από όλες τις μεριές, τους δίνει την ευκαιρία να στείλουν ένα μήνυμα ότι η αρμονική συνύπαρξη είναι δυνατή. Είναι η μόνη στιγμή όπου Ισραηλινοί στρατιώτες στέκονται δίπλα σε Παλαιστίνιους ελεύθερους σκοπευτές και μοιράζονται τσιγάρα και φωτιά. Οι ίδιοι παραμένουν ουδέτεροι δίνοντας έμφαση μόνο στις δικές τους ξεχωριστές θρησκευτικές ανάγκες και χωρίς καμία εμπλοκή σε ζητήματα πολιτικής, ενώ έχουν υποστηρίξει σθεναρά τη δημιουργία δύο κρατών.
Πολλοί διερωτώνται αν πρέπει οι Έλληνες να φεύγουν από την Ελλάδα ή αν χρειάζεται να πάρουν μια πατριωτική απόφαση ότι παρόλο που δεν τους συμφέρει, να μείνουν. Άλλοι υποστηρίζουν ότι η οικογένεια, και οι ίδιοι οι επιστήμονες, πρέπει να δίνουν προτεραιότητα σε αυτούς, και όχι στην χώρα τους. Μερικοί είπαν επίσης ότι αυτοί που μένουν πίσω είναι πιο ήρωες από αυτούς που φεύγουν, και αυτοί που φεύγουν είναι κατά κάποιο τρόπο ριψάσπιδες. Αυτό το χαρακτηρισμό μου έδωσε και κάποιος, όταν έγραψα πρόσφατα για ένα παρόμοιο θέμα στη HuffPost Greece. Η πραγματικότητα είναι όμως ότι εαν προσφερόνταν οι ίδιες δυνατότητες μέσα και έξω από τη χώρα, η απάντηση θα ήταν ξεκάθαρη.