Η εφαρμογή των μέτρων λιτότητας που προβλέπει η συμφωνία για το κλείσιμο της β' αξιολόγησης, η αμφιλεγόμενη και τυχοδιωκτική θεωρητικοποίηση των αντίμετρων ως «εισοδιστική» ήττα του νεοφιλελευθερισμού, το ζήτημα της ρύθμισης του χρέους ως τοτέμ και γεωπολιτική μπάμπουσκα αλλά και το ασαφές σχέδιο της αντιπολίτευσης σηματοδοτούν δυο πράγματα: πολλά εμπόδια (το θετικό σενάριο). Ή την έναρξη μιας νέας κρίσης πριν το τέλος της τρέχουσας κρίσης (το ακραία ρεαλιστικό σενάριο).
Ανατρεπτικός, λοιπόν, ευμετάβολος, κινούμενος πολιτικά σε έναν κεντροδεξιό χώρο, οραματιστής, αλλά και δυνατός gambler, ο Αριστείδης Αλαφούζος μας ανέτρεπε, μας εξύψωνε, μας ισοπέδωνε και μας ανέβαζε σε βάθρο αν οι συνθήκες το απαιτούσαν. Κυρίως όμως μας δοκίμαζε σε επίπεδο ιδεών. Δεν ήθελε να συμφωνούμε με ό,τι έλεγε. Βαριόταν όταν δεν άκουγε καινούργιες ιδέες. Σε θεωρούσε άβουλο πλάσμα, άρα ανίκανο να ασκήσεις την εξουσία που σου ανέθετε. Ήσουν καθημερινά υπό κρίση μέχρι τελικής πτώσεως.
Οι μεταρρυθμίσεις θα πρέπει να στοχεύουν στη βελτίωση της ποιότητας στην υγεία, και όχι μόνο στη βιωσιμότητα και αποδοτικότητα. Στο πεδίο αυτό η Ελλάδα υστερεί. Ενώ στις χώρες του ΟΟΣΑ και στους ΕΕ27, οι νοσοκομειακές δαπάνες αντιπροσώπευαν το 2012 το 30% και 37% των δαπανών για την υγεία, στην Ελλάδα είναι 47%. Αυτό υποδεικνύει την ανάγκη αλλαγών στο πώς λειτουργεί ο νοσοκομειακός τομέας και πώς κατανέμεται η χρηματοδότηση. Παρά την κρίση, ορισμένα μεγάλα δημόσια νοσοκομεία αποδεικνύουν ότι υπάρχουν περιθώρια αύξησης της παραγωγικότητας και της αποτελεσματικότητας.
Τι τρέφει την Χρυσή Αυγή; Τι την έφερε στην Βουλή και τι συντηρεί την δημοσκοπική της δύναμη στα επίπεδα του 8%; Η εύκολη, τετριμμένη απάντηση στο ερώτημα είναι: Τα μνημόνια. Η σωστή απάντηση είναι: Η ανοχή.
Η ίδια η κοινότητα θεωρεί ότι μπορεί να αναλάβει έναν ρόλο μεσολαβητή ανάμεσα στις δύο αντιμαχόμενες πλευρές. Στις μεγάλες γιορτές των Σαμαρειτών η συμμετοχή πολιτικών και θρησκευτικών αρχών από όλες τις μεριές, τους δίνει την ευκαιρία να στείλουν ένα μήνυμα ότι η αρμονική συνύπαρξη είναι δυνατή. Είναι η μόνη στιγμή όπου Ισραηλινοί στρατιώτες στέκονται δίπλα σε Παλαιστίνιους ελεύθερους σκοπευτές και μοιράζονται τσιγάρα και φωτιά. Οι ίδιοι παραμένουν ουδέτεροι δίνοντας έμφαση μόνο στις δικές τους ξεχωριστές θρησκευτικές ανάγκες και χωρίς καμία εμπλοκή σε ζητήματα πολιτικής, ενώ έχουν υποστηρίξει σθεναρά τη δημιουργία δύο κρατών.
Ο ελληνικός Προσκοπισμός από το 1910, ακολουθώντας ένα καταξιωμένο πλαίσιο προσωπικής ανάπτυξης των μελών του συνεχίζει να αποτελεί τη μεγαλύτερη κίνηση νεολαίας στη χώρα μας η οποία έχει το δικό της παρεμβατικό ρόλο στα κοινωνικά τεκταινόμενα. Ο ελληνικός Προσκοπισμός φέρει μια σημαντική ιστορία καθώς έχει διαδραματίσει και σημαντική εθνική δράση. Οι Έλληνες Πρόσκοποι ήταν αυτοί που παρέλαβαν την πόλη της Αλεξανδρούπολης στο τέλος των Βαλκανικών Πολέμων και ήταν αυτοί που την παρέδωσαν στον ελληνικό Στρατό ελεύθερη.
Πολλοί διερωτώνται αν πρέπει οι Έλληνες να φεύγουν από την Ελλάδα ή αν χρειάζεται να πάρουν μια πατριωτική απόφαση ότι παρόλο που δεν τους συμφέρει, να μείνουν. Άλλοι υποστηρίζουν ότι η οικογένεια, και οι ίδιοι οι επιστήμονες, πρέπει να δίνουν προτεραιότητα σε αυτούς, και όχι στην χώρα τους. Μερικοί είπαν επίσης ότι αυτοί που μένουν πίσω είναι πιο ήρωες από αυτούς που φεύγουν, και αυτοί που φεύγουν είναι κατά κάποιο τρόπο ριψάσπιδες. Αυτό το χαρακτηρισμό μου έδωσε και κάποιος, όταν έγραψα πρόσφατα για ένα παρόμοιο θέμα στη HuffPost Greece. Η πραγματικότητα είναι όμως ότι εαν προσφερόνταν οι ίδιες δυνατότητες μέσα και έξω από τη χώρα, η απάντηση θα ήταν ξεκάθαρη.
Το τελευταίο χαρτί του κ. Τσίπρα ήταν η κοινωνική συναίνεση, τα «εργασιακά» και οι συλλογικές διαπραγματεύσεις. Ήταν υποτίθεται ιδέες και κατευθύνσεις, που ο ίδιος είχε εφεύρει. Ο αγώνας του για αυτές θα είχε ηρωική μορφή και θα αφορούσε, όχι μόνο τους Έλληνες αλλά και όλους τους προλετάριους και μισθωτούς της Ευρώπης. Για να δούμε όμως τι ακριβώς περιλαμβάνει το κείμενο, που ο κ. Τσίπρας υπέγραψε τελικά χαριεντιζόμενος.
Οι τραπεζικές θυρίδες προσφέρουν ασφάλεια στη φύλαξη πολυτίμων αντικειμένων (έγγραφα, χρεόγραφα, κοσμήματα), αλλά τις περισσότερες φορές ανασφάλιστη. Στις συμβάσεις μίσθωσης που υπογράφουν οι ενδιαφερόμενοι με τα πιστωτικά ιδρύματα, κατά κανόνα αναγράφεται ότι δεν προσφέρουν τη δυνατότητα κάποιας περαιτέρω ασφαλιστικής κάλυψης, ούτε υπάρχει υποχρέωση για καταβολή αποζημίωσης σε τυχόν απολεσθέντα αντικείμενα. Αυτό σημαίνει ότι σε περίπτωση κλοπής του περιεχομένου μιας θυρίδας ή μιας πλημμύρας, η τράπεζα δεν υποχρεούται να αποζημιώσει τον πελάτη, εκτός κι αν έχει συμφωνηθεί διαφορετικά.
Η τωρινή ελληνική κυβέρνηση δεν απεδείχθη μόνο αβαθής και άπειρη ως προς το Κυπριακό, αλλά και επιρρεπής σε ακραίες απόψεις. Η περίπτωση του Πάνου Καμμένου δεν είναι η μόνη. Χαρακτηριστική ήταν και η άκαιρη παρέμβαση του Νίκου Κοτζιά στις συνομιλίες της Γενεύης, ο οποίος στο πιο κρίσιμο σημείο ζήτησε αναβολή των διαπραγματεύσεων, επικαλούμενος την ανάγκη περαιτέρω προετοιμασίας. Εξίσου άστοχη αποδείχθηκε και η ενέργειά του να στείλει επιστολή στον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, εγκαλώντας τον ειδικό απεσταλμένο του, Άιντε, ως λομπίστα της Τουρκίας.
Επί παραδείγματι, πολλοί θεώρησαν ότι καλά έκανε και έσκισε τις αφίσες ο κ. Τζήμερος, διότι η αφισοκόλληση είναι παράνομη σύμφωνα με το Ν. 2946/2001 και εφόσον τα αρμόδια όργανα δεν το κάνουν, θα έπρεπε κάποιος να επιβάλει την τάξη. Είναι όμως τόσο απλό; Μπορεί δηλαδή με την ίδια λογική να πάρει ο καθένας μας το νόμο στα χέρια του; Κατά την άποψή μου, ξεκάθαρα όχι. Υπάρχει σχετική νομοθεσία, η οποία προβλέπει αρμόδια όργανα και κυρώσεις. Εάν τα αρμόδια όργανα δεν επεμβαίνουν, θα πρέπει να καταγγελθούν.
Πρέπει να ήμουν γύρω στα 10 με 11. Μάλλον 11 γιατί πήγαινα ήδη στην πέμπτη τάξη, στο δημοτικό σχολείο Κυπαρισσίας, όταν «ο θείος μου ο Τάκης, ο νονός», μου έφερε δώρο το βιβλίο του Ιουλίου Βερν «Ο γύρος του Κόσμου σε 80 μέρες». Εκδόσεις Δαρεμά. Σκληρό εξώφυλλο που απεικονίζει ένα πολύχρωμο αερόστατο.
Μάλλον αυτό το εντυπωσιακό αερόστατο ήταν η αιτία για πολλές από τις μετέπειτα περιπέτειές μου.
Μέρος αυτού είναι καθαρή φυσιολογία: γνωρίζουμε επιστημονικά ότι οι άντρες με βαθιές φωνές και οι γυναίκες με ψιλές έχουν μεγαλύτερη σχετική συγκέντρωση τεστοστερόνης και οιστρογόνων. «Αν αυτοί οι άνθρωποι είναι πιο γοητευτικοί, έχουν περισσότερες πιθανότητες να κάνουν σχέσεις», λέει ο καθηγητής Ντέιβιντ Φάινμπεργκ που συμμετείχε στην έρευνα. «Εξαιτίας των ορμονών τους, έχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι άπιστοι. Και επειδή είναι πιο γοητευτικοί, οι σύντροφοι τους είναι πιθανότερο να τους συγχωρούν για τη συμπεριφορά τους αυτή».
τα δικαιώματα των γυναικών δεν μπορούν να θεωρηθούν ως κάτι δεδομένο και αυτονόητο. Δόθηκαν αγώνες σε βάθος χρόνου για τη χειραφέτηση και το σεβασμό των γυναικών, ενώ διαμορφώθηκε το κοινωνικό κίνημα του φεμινισμού με στόχο την εξάλειψη των ανισοτήτων και την προώθηση των δικαιωμάτων των γυναικών στην κοινωνία. Ακόμα και σήμερα, σε διάφορες χώρες, οι γυναίκες αντιμετωπίζονται ως κατώτερα όντα και σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι καν σε θέση να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους.
Όσες ελιές κι αν βάλει σε γλαστρούλες ο δήμος, όσα χάπενινγκ κι αν πραγματοποιηθούν, όσο φτηνά κι αν πωλούνται οι καφέδες και τα σουβλάκια, η πλατεία θα παραμένει μία ασχήμια στο κέντρο της πρωτεύουσας που οι περισσότεροι θα συνεχίσουμε να αποφεύγουμε. Η Ομόνοια χρειάζεται κατεδάφιση και στήσιμο από την αρχή. Είναι η πιο αποτυχημένη κεντρική πλατεία, όχι της Ευρώπης, αλλά των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής. Πηγαίνετε στη Σόφια, στο Βουκουρέστι, στο Αμάν, στο Κάιρο. Τέτοια αθλιότητα δεν θα συναντήσετε πουθενά.
Το φιλελεύθερο κέντρο, φαίνεται για την ώρα να επανακάμπτει, αν κρίνουμε τουλάχιστον από τη θριαμβευτική νίκη του Μακρόν. Ωστόσο, το μεγάλο πλεονέκτημα του ίδιου, η αποστασιοποίηση από το παραδοσιακό δίπολο δεξιάς-αριστεράς και η ευελιξία σε επίπεδο πολιτικής, ενδέχεται να αποδειχθεί και η αχίλλειος πτέρνα του. Το πολιτικό μήνυμα που εκπέμπει βασιζόμενο στον πραγματισμό, δεν θα πρέπει να περιοριστεί από αυτόν και να παγιδευτεί στην αοριστία, αλλά να αποκτήσει πραγματικό περιεχόμενο και όραμα.
«The militant Muslim is the person who beheads the infidel, while the moderate Muslim holds the feet of the victim», είναι η ακριβής απόδοση της φράσης στα αγγλικά και όποιος διατηρεί έστω και την στοιχειώδη επαφή με την πραγματικότητα θα σκάσει από τα γέλια στο άκουσμά της, καθώς στο Μεσαίωνα ο όρος militant ήταν τόσο επίκαιρος όσο και τα smartphone. Η ρήση ωστόσο δεν είναι ορφανή, ανήκει σε έναν καθηγητή φιλοσοφίας ονόματι M. Sabiensky και παρουσιάστηκε σε διαδικτυακή σελίδα κάτω από μια άλλη ρήση του διάσημου ταξιδευτή αναφορικά με το Ισλάμ.
Πλέον το στοίχημα για τον συγκεκριμένο χώρο είναι η διατύπωση μίας εφαρμόσιμης εναλλακτικής πρότασης που θα θέσει επί τάπητος τα προαπαιτούμενα μίας μετεκλογικής πορείας προς την πραγματική νίκη, μία νίκη που θα αφορά τη χώρα η οποία δεν αντέχει να βρίσκεται στάσιμη μέσα στην Κρίση και τον ίδιο τον χώρο που θα έχει μία σαφή θέση όχι σε υπουργικές καρέκλες, αλλά στον ήλιο που θα ανατείλει μετά την έξοδο από την Κρίση.
Στο παραπάνω τώρα πρέπει να προστεθεί η αυξανόμενη δράση αλλοδαπών στοιχείων σε συνεργασία με ακραία στοιχεία στη χώρα. Οι αλλοδαποί λειτουργούν οργανωμένα και σε εκτελεστικές ομάδες αναλόγως το σχέδιο των ταραξιών. Το δεύτερο σημείο αναφοράς είναι η αύξηση του εγκληματικού στοιχείου κυρίως με αλλοδαπή συμμετοχή (στατιστικά ΕΛΑΣ για το 2016 που είναι διαθέσιμα σε σελίδα τους) και ειδικότερα σε εγκλήματα με ένοπλη δράση.