Broszura: Alfredo Bonanno – „Od zamieszek do insurekcji” (PDF)

W swojej nowatorskiej pracy Bonanno zrywa ze starymi schematami klasycznego anarchizmu, wykazując, że w nowej epoce kapitalizmu postindustrialno-cyfrowego, opartego na szybkim przepływie informacji oraz tworzeniu nowego rodzaju wzorców kulturowych, podziały biegnące między wykluczonymi a uprzywilejowanymi
będą w dużej mierze wyznaczane przez kod językowy, który dla obu grup stanie się czymś zupełnie odrębnym, w coraz większym stopniu uniemożliwiającym wzajemną komunikację aksjologiczną i osiągnięcie konsensusu. Odcięci od możliwości racjonalnego porozumienia i autorefleksji konsumenci-producenci cyfrowego zamku będą artykułować swoje niezadowolenie poprzez irracjonalne wybuchy gniewu, pozbawione jasnych celów i postulatów. Zdaniem Bonanno to do anarchistów należy wypracowanie elastycznych, nieformalnych modeli interwencji, tak by spontaniczne bunty “wyłączonych z języka” miały szanse przerodzić się w bardziej zorganizowane formy insurekcji i odnaleźć głębsze sensy ludzkiej egzystencji na polu walki o kształt świata.

OD ZAMIESZEK DO INSUREKCJI – POBIERZ TU

Kim jest Alfredo Bonanno ?

Alfredo Maria Bonanno (ur. 1937 r. w Katanii) jest głównym teoretykiem współczesnego anarchizmu insurekcyjnego. We włoskim ruchu anarchistycznym działa przeszło od 30 lat. Napisał wiele tekstów, między innymi esej “Zbrojna Radość” za który został uwięziony przez włoskie władze na 18 miesięcy.

Nurt insurekcyjny wyłonił się jak tendencja opozycyjna wobec klasycznej Włoskiej Federacji Anarchistycznej (FAI) oraz ugrupowań platformistycznych. Poglądy Bonanno ukształtowały się m.in. pod wpływem hiszpańskich uchodźców Josepha Lluísa i Faceriasa.

Anarcho-insurekcjoniści podkreślają szczególną rolę radykalnego ataku na system z pominięciem wszelkich zapośredniczonych form na cisku (związki zawodowe, stowarzyszenia, negocjacje itp.), poprzez akcje bezpośrednią (podpalenia, zamachy bombowe przy unikaniu ofiar cywilnych, rabunki bankowe) i nieformalną organizację małych grup (tzw. “affinity groups”), opartych na zaufaniu i przyjaźni. Informalizm stanowi jednocześnie krytyczną odpowiedź na awangardyzm i autorytarne formy organizacyjne marksistowskich ugrupowań zbrojnych działających w latach ‘70 w Europie i poza nią.

Po raz pierwszy na szerszą skalę propozycje Bonanno znalazły swoje praktyczne rozwinięcie podczas walk przeciwko budowie nuklearnej bazy rakietowej w latach ‘80 na Sycylii. Od lat ‘90 Bonanno lansował propozycje ściślejszej współpracy anarchistów z rejonu Morza Śródziemnego.

Nocą, 19 czerwca 1997 r. znalazł się wśród setek włoskich anarchistów aresztowanych w odpowiedzi na zamach bombowy na Palazzo Marino do jakiego doszło 25 kwietnia 1997 r. w Mediolanie. 2 lutego 2003 r. został skazany na 6 lat więzienia i 2000 euro grzywny za napad rabunkowy i inne przestępstwa. Jego wyrok zapadł w ramach tzw. “Procesu Mariniego”, podczas którego włoskie władze próbowały hurtowo wziąć odwet za falę anarchistycznych ataków, przypisując aresztowanym udział w jednej, wyimaginowanej grupie wywrotowej, której działaniami miał koordynować rzekomy komitet centralny, a jego ideologicznym liderem miał być Bonanno.

4 października 2009 r. Bonanno został aresztowany razem z greckim anarchistą Christosem Stratigopolousem w Trikali w centralnej Grecji pod zarzutem napadu na lokalny bank. W ich samochodzie policja znalazła 46 000 euro. Za ten czyn, 22 listopada 2010 r. skazano go na 4 lata, jednak bardzo szybko wypuszczono na wolność (siedział już wówczas za kratami od roku i miał 70 lat). Stratigopolous otrzymał wyrok 8 lat i 9 miesięcy więzienia z możliwością wcześniejszego zwolnienia w 2011 r.

13 grudnia 2013 r. tamtejsze władze wydaliły Bonanno z kraju, w dwie godziny po tym jak przybył do Chile na zaplanowaną serię konferencji wśród tamtejszych anarchistów.

Chociaż sam Bonanno jest anarchistą społecznym jego informalne propozycje ataku znalazły najwyrazistsze wcielenie w ramach międzynarodowego projektu Nieformalnej Federacji Anarchistycznej (FAI), zainicjowanego przez włoskich nihilistów, a następnie rozwiniętego globalnie przy wsparciu greckiej grupy partyzanckiej Konspiracyjne Komórki Ognia.

Prace Bonanno w języku angielskim dostępne są na stronie wydawnictwa Elephant Edition. Mimo, iż znane są na całym świecie, większość z nich wciąż nie doczekała się tłumaczenia na język polski ze względu na dominację nurtu anarcho-syndykalistycznego wśród “polskich” anarchistów i wynikającą z tego auto-cenzurę tutejszego środowiska.