solidaritynow

Το ερώτημα που εγείρεται είναι πόσο έτοιμη είναι η ελληνική κοινωνία να ενσωματώσει αυτούς τους ανθρώπους και να τους κάνει ενεργά μέλη της. Σε τι βαθμό είμαστε έτοιμοι να αποδεχθούμε τους πρόσφυγες και να δημιουργήσουμε ένα πρόσφορο έδαφος για εκείνους; Υπάρχει η δυνατότητα οι άνθρωποι αυτοί από τη Συρία, το Ιράκ, το Πακιστάν, το Αφγανιστάν και από άλλες χώρες, να γίνουν Έλληνες πολίτες και να αποκτήσουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις; Η απάντηση δεν είναι εύκολη σε ένα τόσο σύνθετο ζήτημα.

Bloomberg via Getty Images

Παρά τη σταθερή μέχρι σήμερα πορεία της χώρας, τα μηνύματα είναι ανησυχητικά σε όλα τα παραπάνω μέτωπα. Η λίρα έχει υποχωρήσει στο 10% και 14% σε σχέση με το ευρώ και το δολάριο αντίστοιχα. Το κόστος στις εισαγωγές αυξάνεται, και οι επιχειρήσεις αρχίζουν πλέον να το μετακυλίουν στους καταναλωτές, με αποτέλεσμα το ρεκόρ τριετίας του πληθωρισμού (2.3%) τον Απρίλιο. Οι τράπεζες εξετάζουν τη μετακίνηση χιλιάδων υπαλλήλων σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, οι επενδύσεις στην αυτοκινητοβιομηχανία υποχώρησαν. Το NHS που υποτίθεται ότι θα εξασφάλιζε εβδομαδιαίως επιπλέον 350 εκατομμύρια λίρες στη μετά-Brexit εποχή, κινδυνεύει να χάσει περίπου 25.000 εργαζόμενους.

studioportosabbia via Getty Images

Θα μπορούσε να αναφερθεί κανείς στις διαπιστώσεις εντός του ΔΝΤ ήδη από το 2010 για το ενδεχόμενο αποτυχίας του προγράμματος «ακόμα κι αν εφαρμοστούν πλήρως οι μεταρρυθμίσεις», ή στο γεγονός ότι τα «τεχνοκρατικά προγράμματα» προέκυψαν ως παζλ/μπουχάρα ψηφίδων-κουρελιών από συνταγές για άλλα κράτη με άλλες ανάγκες και άλλα προβλήματα. Θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για τους απολύτως σουρεαλιστικούς στόχους, όπως το 3,5% του πλεονάσματος, τους οποίους δεν επιτυγχάνουν ούτε τα κράτη που τους επιβάλλουν.

SOOC

Πέρα από το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας παίζει στα δάχτυλα την κεντρική αντίφαση στη στρατηγική της (και «ο πιο μνημονιακός πρωθυπουργός» και «Μαδούρο»), η αξιωματική αντιπολίτευση επιμένει να αρκείται σε πρόχειρα, δασκαλίστικα ψυχογραφήματα και ανθολόγηση των αντιφάσεων του κ. Τσίπρα. Είναι σαν η Νέα Δημοκρατία να έχει αναλάβει, ανεπιτυχώς, τον ρόλο εκπόνησης ενός σχεδίου εξόδου από την εξουσία για λογαριασμό του πρωθυπουργού, χωρίς να διαθέτει η ίδια εκείνο το σχέδιο που θα την φέρει πιο γρήγορα στη θέση να κυβερνήσει.

Anadolu Agency via Getty Images

Τα Μουσεία, ως φορείς ήπιας ισχύος, επιτελούν σημαντικό έργο στην άσκηση Πολιτιστικής Διπλωματίας. Οι αδελφοποιήσεις με άλλα Μουσεία, οι ανταλλαγές εκθεμάτων, οι συνεργασίες και οι αμοιβαία επωφελείς δράσεις οικοδομούν ένα δίκτυο σχέσεων που αποτελεί αναμφισβήτητα σημαντική επικουρία για τη διεθνή διπλωματία. Μέσω της φήμης και της ισχυρής δημόσιας εικόνας τους, τα μουσεία αποτελούν τοπόσημα που συμβάλλουν στον εξωραϊσμό της εικόνας ενός κράτους, στην εξάλειψη των στερεοτύπων και των προκαταλήψεων, καθώς και στην οικοδόμηση ενός θεμελίου εμπιστοσύνης με χώρες των οποίων οι διπλωματικές σχέσεις είναι τεταμένες ή δεν υφίστανται.

davidsonn via Getty Images

Πανηγυρισμοί λοιπόν για τη δημιουργία «πρωτογενούς πλεονάσματος» 3,9 % του ΑΕΠ για το 2016, πολύ πάνω από τον στόχο του 0,5 %. Σε προηγούμενη αρθογραφία έχουμε αναφέρει βέβαια ότι ο όρος «πρωτογενές πλεόνασμα» σημαίνει ότι τα έσοδα είναι μεγαλύτερα των δαπανών αλλά χωρίς οι τόκοι για την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους να περιλαμβάνονται (υπολογίζονται) στις δαπάνες. Ασφαλώς, η ύπαρξη πρωτογενών πλεονασμάτων είναι γενικά μια «ένδειξη» θετικής πορείας για την οικονομία. Μεταξύ άλλων δίνει στη χώρα και τη δυνατότητα (τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο) να μην «εκλιπαρεί» για νέα δάνεια ώστε να αντιμετωπίσει τις τρέχουσες υποχρεώσεις της.

POOL New / Reuters

Από τα 2.026.000 Αρμενίους που ζούσαν πριν το 1914 στην Τουρκική Αρμενία, το τέλος του Α' Παγκ. Πολέμου βρήκε ζωντανούς μόνο 100.000 στην έκταση που σήμερα ονομάζουμε Τουρκία. Περίπου μισό εκατομμύριο άστεγοι και διωκόμενοι βρήκαν καταφύγιο στα εδάφη της σημερινής Σοβιετικής Αρμενίας και σε άλλες περιοχές της Μ. Ανατολής, της Ευρώπης και της Αμερικής. Τουλάχιστον 1,5 εκατ. Αρμένιοι βρήκαν το θάνατο από τα οργανωμένα πογκρόμ των Ιττιχαντιστών της Τουρκικής κυβερνήσεως και του μεθοδικότατου στις «εθνοκαθαρτήριες» σφαγές, του Τούρκου, τότε υπουργού των Εσωτερικών, Ταλαάτ Πασά.

CBS Photo Archive via Getty Images

Reality παιχνίδια υπήρχαν και πριν από μια δεκαετία. Αν βέβαια το σκεφτούμε και λίγο καλύτερα, όλοι ζούμε καθημερινά το δικό μας παιχνίδι, οπότε reality παιχνίδια υπήρχαν προ αμνημονεύτων χρόνων. Αυτός που μας βλέπει, που μας κρίνει είναι αρχικά ο ίδιος μας ο εαυτός, κατ' επέκταση οι κοντινοί μας άνθρωποι και το κοινωνικό σύνολο. Τους τελευταίους μήνες ο λόγος για το reality παιχνίδι «Survivor», που έχει πάρει διαστάσεις που σκέφτομαι ακόμα και αν οι ίδιοι οι συντελεστές του παιχνιδιού μπορούσαν να αντιληφθούν το μέγεθος της απήχησης του τηλεοπτικού κοινού, όταν ακόμα το σχεδίαζαν.

archive

«Η ιδιωτική ζωή των δέντρων» είναι ένα τρυφερό μυθιστόρημα που μιλάει τη γλώσσα της αγάπης. Της άδολης αγάπης που σε αφοπλίζει και σε συγκινεί βαθιά. Ο Χουάν, ο κεντρικός ήρωας της μικρής αυτής ιστορίας, είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας. Μα κάθε φράση του κρύβει μέσα της δεκάδες άλλες λέξεις. Λέξεις που μαστιγώνουν τη σκέψη και πυροδοτούν το συναίσθημα. Κάθε καρέ των αναμνήσεών του είναι ένα δίδαγμα ζωής.

huffpost

Όπως τόσες άλλες βιομηχανίες, η δημοσιογραφία έχει επικεντρώσει μεγάλο μέρος της προσοχής της στα ευκατάστατα αστικά κέντρα. Παρόλα αυτά δε με πείθει το φαιδρό επιχείρημα ότι ο εθνικός Τύπος είναι μια κλειστή ελίτ-πολλοί από μας μεγάλωσαν σε μακρινά μέρη και με διαφορετικό υπόβαθρο. Ο πατέρας μου είναι βετεράνος με αναπηρία και η μητέρα μου είναι μετανάστρια από την Αφρική. Σπούδασα στο κολέγιο εν μέρει χάρη στο Pell Grant, μια κυβερνητική υποτροφία που προσφέρεται στους πιο οικονομικά αδύναμους μαθητές.

Gabriela Insuratelu

Αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι, κάθε φορά που «δαιμονοποιούν» και ξορκίζουν ως «κακό», ακραίο, ακροδεξιό, πολύ περισσότερο ως φασιστική, κάθε άλλη, διαφορετική από τη δική τους άποψη, μάλλον έχουν περάσει στην αντίθετη από την -ιστορική, φιλοσοφική ακόμα και θρησκευτική ιερή και θεία- ουσία αυτής της άποψης για την οποία δίνουν τον υπέρ πάντων αγώνα! Δηλαδή την ελευθερία -εν προκειμένω και της ελεύθερης έκφρασης και βούλησης - τη δημοκρατία, τη δικαιοσύνη.

Jordan Pix via Getty Images

Η καταστατική πρόβλεψη του ΟΗΕ αποτυπώνει σαφώς τον ασύμβατο ρόλο της χρήσης βίας προς την διεθνή δικαιοταξία και τον κρατοκεντρικό χαρακτήρα του διεθνούς συστήματος. Βέβαια το γεγονός ότι απαγορεύεται η απειλή και η χρήση βίας δεν σημαίνει ότι εκλείπουν από τις διακρατικές σχέσεις πρακτικές απειλής ή και χρήσης στρατιωτικών μέσων. Ιδιαίτερα την τελευταία περίοδο παρατηρούνται όλο και συχνότερα περιπτώσεις άσκησης στρατιωτικής βίας, ενδοκρατικά και διακρατικά.

Getty Images

Η Ευρώπη, ένας γίγαντας «ήπιας ισχύος, έχει κάνει σταθερά βήματα ώστε να αναπτύξει έναν πυλώνα σκληρής ισχύος σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής. Ένα ζήτημα το οποίο είναι νομικά εφικτό, ωστόσο δεν υπάρχει ανάμεσα στα κράτη σήμερα η απαραίτητη διάθεση συναίνεσης για τη λήψη πρωτοβουλιών σε ευαίσθητους τομείς που πλήττεται το εθνικό συμφέρον του κάθε κράτους ώστε, να αποκτήσει περισσότερα φορτία ισχύος τα οποία θα μπορέσουν να προσδώσουν στην Ε.Ε. μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων στο διεθνές σύστημα.

MarkusBeck via Getty Images

Μετά το θάνατο κάποιου όλη η περιουσία του κληρονομείται από τους κληρονόμους, που είτε είναι οι στενοί συγγενείς του, είτε αναφέρονται στη διαθήκη του. Η κληρονομιαία περιουσία αποτελείται από το ενεργητικό και το παθητικό της, όπως αυτό αποτιμάται σε χρήμα. Με άλλα λόγια, τα χρέη που έχει κάποιος από δάνεια, από άλλες οφειλές ή στην εφορία, στα ασφαλιστικά ταμεία κτ.λ. κληρονομούνται με τον ίδιο τρόπο που κληρονομούνται και τα άλλα περιουσιακά στοιχεία, π.χ. τα ακίνητα, οι τραπεζικοί λογαριασμοί, τα κοσμήματα κ.τ.λ.

Yiannis Kourtoglou / Reuters

Ο μεγαλύτερος κίνδυνος αυτή τη στιγμή φαίνεται να είναι ο διχασμός των Ελληνοκυπρίων σε «ενδοτικούς» και «απορριπτικούς», πρόβλημα που εντείνεται από την «βασιλικότερη του βασιλέως» στάση ορισμένων δημοσιογράφων και τις αστήρικτες κατηγορίες που εκτοξεύονται, στην Κύπρο και την Ελλάδα, εναντίον όσων διαφωνούν με τις απόψεις που προωθούν. Τα φαινόμενα αυτά θυμίζουν λίγο την περίοδο πριν το δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν, έκτοτε όμως οι συνθήκες έχουν αλλάξει, αφού καμία από τις Μεγάλες Δυνάμεις δεν συμμερίζεται πλέον την Tουρκική στρατηγική οπτική.

Vladimir Melnikov via Getty Images

Θεωρώ πάντως ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι (ή -έστω- θα έπρεπε να είναι) αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας και αναγκαίο εργαλείο για την άσκηση της δραστηριότητας κάθε επιχείρησης/ελεύθερου επαγγελματία, εφ' όσον χρησιμοποιούνται σωστά. Είναι ένας άμεσος, και χωρίς οικονομικό κόστος, τρόπος να προβάλλει κάποιος τη δουλειά του και την προσωπικότητά του εν γένει.

Charles Platiau / Reuters

Οι δράστες ήρθαν από το Βέλγιο, πράγμα που γεννά το μεγάλο ερώτημα γιατί οι τρομοκράτες, που δεν ενδιαφέρονται για την εθνικότητα των θυμάτων, επέλεξαν την Γαλλία αυτήν την χρονική στιγμή; Το όπλο που χρησιμοποιήθηκε στην τρομοκρατική επίθεση ήταν ένα ρωσικής κατασκευής Καλάσνικοφ. Είναι γνωστό ότι, οι επιτιθέμενοι ήταν στη λίστα ελέγχου των βελγικών υπηρεσιών πληροφοριών, συνεπώς, ο προμηθευτής του όπλου μπορεί να προέρχεται μόνο από την μαφία ή τις μυστικές υπηρεσίες, καθώς όλα τα όπλα που κυκλοφορούν στην μαύρη αγορά της δυτικής Ευρώπης είναι ευρωπαϊκής κατασκευής.