GEOFFROY VAN DER HASSELT via Getty Images

Ο Μακρόν δεν είναι επιφαινόμενο μιας ευκαιριακής κεντρώας πολιτικής μαρμελάδας που δεν είναι ούτε αριστερή ούτε δεξιά, ένα είδος πολιτικής Ντίσνεϊλαντ όπου όλοι, ως δια μαγείας, αγαπιούνται. Αντιπροσωπεύει τη γνήσια έκφραση βαθιά  πολιτικοποιημένων Γάλλων, αριστερής και δεξιάς ευαισθησίας. Αυτών των αριστερών που έχουν πλέον πεισθεί ότι πειράματα τύπου Τσάβες και Κάστρο δεν λειτουργούν έστω, όσον αφορά την οικονομία, (και ας μην αναφέρουμε το θέμα της καταπάτησης των προσωπικών  ελευθεριών). Αυτών των Δεξιών που σαν νοικοκύρηδες σοκάρονται με τον υπερδιπλασιασμό κερδών των ίδιων ακριβώς πολυεθνικών που ζητούν θυσίες λόγω οικονομικής κρίσης, με τα μπόνους εκατομμυρίων των διευθυντών τη στιγμή που προβαίνουν σε μαζικές απολύσεις.

Dave Bartruff via Getty Images

Τα γεγονότα όμως που λαμβάνουν χώρα εκείνη την περίοδο στα ρωσοτουρκικά σύνορα μας πλησιάζουν περισσότερο στην καρδιά του προβλήματος: Η κήρυξη του πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας την 13η/4/1877, βασισμένη από ρωσικής πλευράς στο μυστικό πρωτόκολλο μεταξύ Αυστρο-Ουγγαρίας και Ρωσίας, το οποίο και προέβλεπε παραχώρηση των εδαφών της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης εις τη Διπλή Μοναρχία, ενόχλησε ιδιαιτέρως τη Γηραιά Αλβυώνα, η οποία φοβουμένη την κατάληψη της Κωνσταντινουπόλεως και τον έλεγχο των Δαρδανελλίων από τις προελαύνουσες ρωσικές δυνάμεις απέστειλε τον Βρετανικό Βασιλικό Στόλο στις 29/1/1878 στα Δαρδανέλλια.

AFP via Getty Images

Η διάκριση «αριστερά»- «δεξιά» αποτελεί το μεγάλο κληροδότημα της Γαλλικής Επανάστασης. Σχετίζεται κυριολεκτικά με την τοπογραφία των επαναστατικών συνελεύσεων τις διχαστικές ημέρες του καλοκαιριού του 1789. Κυρίαρχη και καθοριστική διαφορά μεταξύ των αντιπροσώπων δεν ήταν άλλη από την ενίσχυση ή την αποδυνάμωση των πολιτικών εξουσιών του Λουδοβίκου 16ου. Οι αντιβασιλικοί επαναστάτες που ονειρεύονταν περιορισμό των εξουσιών του βασιλιά κάθισαν αυθόρμητα, όπως σημειώνει ο ιστορικός Μαυροκορδάτος, στην αριστερή πλευρά της Βουλής, εν αντιθέσει με τους συντηρητικούς αριστοκράτες και υποστηρικτές της μοναρχίας που «κατέλαβαν» τη δεξιά πλευρά.

eurokinissi

Δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που ένα τέτοιο φωτεινό παράδειγμα αναδεικνύεται από τους κόλπους του πολύπαθου ελληνικού ποδοσφαίρου, κάθε φορά που παρουσιάζεται ωστόσο στο μυαλό μου έρχεται το εξαιρετικό βιβλίο του αείμνηστου Μένη Κουμανταρέα «Η Φανέλα με το 9». Μια ιστορία που περιγράφει την προσπάθεια ενός ταλαντούχου ποδοσφαιριστή να ανέλθει, χωρίς να προδώσει τα πιστεύω και τα ιδανικά του, ενάντια στα εμπόδια, τον φθόνο και τις κακοτοπιές που συναντάει από το σύστημα.

Michael Gottschalk via Getty Images

Το ενδεχόμενο εκτροπής του Προέδρου Vucic προκαλεί ευρύτερη ανησυχία. Ο ίδιος δεν έχει αναλάβει ακόμα το προεδρικό αξίωμα, ώστε να δούμε προς τα πού σκοπεύει να κατευθύνει την πολιτική του. Πρόκειται για τον «ισορροπιστή» πολιτικό που πολλοί πιστεύουν, ή για έναν νέο Ερντογάν που η θέση και οι συγκυρίες θα του δώσουν τη δυνατότητα να μετατραπεί σε «μονάρχη»;

Philippe Wojazer / Reuters

Η ειρωνεία βρίσκεται στο γεγονός ότι πριν λίγα χρόνια ήταν ο Πρόεδρος Σαρκοζί που επέβαλε μαζί με το Βερολίνο τη λιτότητα και ο γαλλικός τύπος δημοσίευε άρθρα διόλου κολακευτικά για τις χώρες του Νότου. Καθώς η Γαλλία μετατρέπεται από θύτη σε θύμα, τα άρθρα αυτά γίνονται σπανιότερα. Ο Εμμανουέλ Μακρόν, ένας ταλαντούχος υπάλληλος της Goldman Sachs και ένας από τους επικρατέστερους υποψηφίους, είχε ήδη ακολουθήσει τον δρόμο της λιτότητας σαν υπουργός Οικονομικών στην αντιδημοφιλή κυβέρνηση Ολάντ. Το πρόγραμμα του με τίτλο «Επανάσταση» υπόσχεται «μεταρρυθμίσεις». Οι Έλληνες πολίτες γνωρίζουν ότι η λέξη μεταρρύθμιση παίρνει πολλές ερμηνείες.

Murad Sezer / Reuters

Ο μοναδικός λογικός ενδοιασμός που εγείρεται στη συνείδηση καθενός είναι αν η διοικητική αυτή αλλαγή θα χαρίσει όντως στην Τουρκία αναπτυξιακό παλμό ή θα προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερη αναταραχή εντός των συνόρων. Αναμφίβολα, η συγκέντρωση όλων των εξουσιών σε ένα πρόσωπο του δίνει τεράστια ευχέρεια επιλογής κινήσεων που είναι πιθανό να ευνοήσουν το κράτος οδηγώντας το σε ραγδαία ακμή. Στην άλλη όψη του νομίσματος όμως βρίσκεται ο ενδεχόμενος απολυταρχισμός του ηγέτη σε στρατιωτικό και κοινωνικό επίπεδο, κατάσταση που φαίνεται να προκαλεί εσωτερικό εγκλεισμό της οικονομίας και οξυμένο αναβρασμό της κοινωνίας.

Turau via Getty Images

Με όρους πολιτικής ανάλυσης τρεις παράγοντες θα επηρεάσουν το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου: Πρώτον, η ρευστότητα των μετακινήσεων. Οι ψηφοφόροι είναι για πρώτη φορά τόσο αναποφάσιστοι και μετακινούνται διαρκώς μεταξύ των υποψηφίων. Δεύτερον, το μέγεθος της αποχής. Ένα μεγάλο ποσοστό δηλώνει απογοητευμένο και υπολογίζεται ότι αυτοί που θα απέχουν θα ξεπεράσουν το 30%. Τρίτον, η συσπείρωση. Προς το παρόν, η μεγαλύτερη συσπείρωση εμφανίζεται στη Λε Πεν, ωστόσο η ρευστότητα που αναφέρθηκε παραπάνω δεν επιτρέπει ασφαλείς εκτιμήσεις για το που θα κινηθούν οι ψηφοφόροι των υπολοίπων, ενώ δεν αποκλείεται τίποτα.

popovaphoto via Getty Images

Οι δημοσιογράφοι-εξεταστές που τοποθετούσαν σε αυστηρά χρονικά περιθώρια τις απαντήσεις των κουρασμένων από την ορθοστασία και την φλυαρία των υποψηφίων έμοιαζαν πολύ πιο κατάλληλοι για το αξίωμα του Προέδρου μιας μεγάλης χώρας σαν την Γαλλία των 70 εκατομμυρίων κατοίκων, με εκλογικά τμήματα στην Νότιο Αμερική και στον Ινδικό Ωκεανό. Θα μπορούσε ο Σαρλ Ντεγκόλ ή ο Φρανσουά Μιτεράν να περιμένει στη σειρά για να πείσει τους τηλεθεατές ότι είναι κατάλληλος να διοικήσει τη Γαλλία διατηρώντας όλες τις εξουσίες στα χέρια του; Στα χέρια του γιατί όπως όλοι γνωρίζουν, η 5η Δημοκρατία επιτρέπει στην κυβέρνηση του Προέδρου να περάσει νόμους χωρίς να ζητήσει την ψἠφο των Κοινοβουλίου.

Maxim Shemetov / Reuters

Η ώθηση της «Ανυπότακτης Γαλλίας» δε θα κάνει τους τους ψηφοφόρους του σκληρού πυρήνα του Εθνικού Μετώπου να αμφιταλαντευθούν. Είναι απίθανο αυτοί οι εθνικιστές που θέλουν να είναι οι υπέρμαχοι μιας Γαλλίας λευκής, καθολικής και παραδοσιακής να γοητευθούν από έναν υποψήφιο που μιλάει για μια Γαλλία ανοιχτή στα φύλα, χειραφετημένη, ανοιχτή και έτοιμη να υποδεχθεί τους μετανάστες. Όμως οι ψηφοφόροι του Εθνικού Μετώπου δεν περιορίζονται σε αυτόν το σκληρό πυρήνα, υπάρχει επίσης μια σημαντική μερίδα ψηφοφόρων που ψηφίζουν Εθνικό Μέτωπο χωρίς να είναι προσκολλημένη στον ιδεολογικό πυρήνα της ακροδεξιάς. Μια ψήφος στο Εθνικό Μέτωπο που εκφράζει αρχικά και πριν από όλα μια απόλυτη δυσπιστία απέναντι στα πολιτικά κόμματα που βρίσκονταν στο τιμόνι της χώρας τις τελευταίες δεκαετίες.

Alkis Konstantinidis / Reuters

Ανεξάρτητα από το πότε θα γίνουν οι εκλογές, η μορφή που θα έχει η Τουρκία, όταν οι συνταγματικές προβλέψεις ενεργοποιηθούν πλήρως, θα είναι μιας «περιορισμένης δημοκρατίας». Ειδικότερα, ανησυχία προκαλούν οι προβλέψεις του άρθρου 116 που παρέχει τη δυνατότητα στον πρόεδρο να διαλύει την Εθνοσυνέλευση αποκλίνοντας από το προεδρικό μοντέλο και τη σύμφυτη με αυτό διάκριση των εξουσιών. Προβληματισμό επίσης προκαλεί το ενδεχόμενο σκόπιμης χρήσης του συγκεκριμένου άρθρου ώστε να εξασφαλίζει ιδεολογικοπολιτική ομοιογένεια ανάμεσα στην εκτελεστική και τη νομοθετική εξουσία.

Dimitris Machairidis

Γνωριστήκαμε με την Ελληνίδα σύζυγό μου στην Ολλανδία, όπου ζούσα εκεί επί ένδεκα συναπτά έτη. Εφόσον, λοιπόν, παντρεύτηκα Ελληνίδα, το 2012 αποφασίσαμε να εγκατασταθούμε στην Αθήνα, στην Νέα Ιωνία, ένα λαϊκό, όχι ιδιαίτερα πλούσιο προάστιο και κάποτε γειτονιά προσφύγων» όπως λέει χαρακτηριστικά ο Ζαν Μπατίστ Περέν. «Ήρθαμε μεσούσης της οικονομικής κρίσης και αυτό που με σοκάρισε ήταν δύο πράγματα: η μιζέρια από τα δεκάδες κλειστά καταστήματα αλλά και η αλληλεγγύη που επικρατεί μέσα στην ελληνική οικογένεια». Παρά τα λίγα χρόνια στην Ελλάδα, ο Ζαν Μπατίστ Περέν γνωρίζει πολύ καλά την ελληνική πραγματικότητα.

POOL New / Reuters

Μία εξίσου ενδιαφέρουσα περίπτωση όμως είναι και ο υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, Φρανσουα Φιγιόν, αφού αποδείχτηκε εξαιρετικά ανθεκτικός παρά την πίεση από τα δεξιά του καθώς και τα πολλαπλά σκάνδαλα και τα σαφέστατα ερωτηματικά που τίθενται ως προς την ηθική του. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το γεγονός ότι τίποτε από τα παραπάνω δεν κατάφερε να τον ρίξει ποτέ κάτω από το 18%, ποσοστό που τελικά αποτελεί μάλλον το σκληρό πυρήνα των ψηφοφόρων της παραδοσιακής δεξιάς παράταξης της Γαλλίας. Ενδεχομένως και να φτάσει να ευνοηθεί τελικά από την κόπωση του εκλογικού σώματος από τη σκανδαλολογία!

Yorgos Karahalis / Reuters

Ακόμη ένα στοιχείο που μπορεί να σοκάρει: Η Λ.Ε.Α. δεν έχει κατασκευαστεί για να κάνουμε μια ευχάριστη στάση, να φωτογραφήσουμε το τοπίο, να ψάξουμε κάτι μέσα στο όχημά μας, να μιλήσουμε στο κινητό μας τηλέφωνο ή να ελέγξουμε τον οδικό χάρτη. Ο λόγος για τον οποίο έχει κατασκευαστεί η Λωρίδα Έκτακτης Ανάγκης είναι για να μπορέσει να σωθεί ένας συνάνθρωπός μας όταν βρίσκεται σε κίνδυνο η ζωή του ή -γιατί όχι- και η δική μας ζωή. Ο μοναδικός τρόπος έγκαιρης πρόσβασης ενός ασθενοφόρου είναι η Λ.Ε.Α., η οποία πολλές φορές είναι κατειλημμένη από οδηγούς που θεώρησαν πως είναι μεγαλύτερη ανάγκη το να προσπεράσουν όσα περισσότερα οχήματα μπορούσαν, απλώς και μόνο επειδή βαρέθηκαν την κίνηση.

archive

Μην έχοντας τι να κάνω, χάζευα από το παράθυρο τον κόσμο να φτάνει στη γωνία της Ηρώδου Αττικού και να κάνει μεταβολή παραιτημένος. Κάποια στιγμή διέκρινα μια συζήτηση σε υψηλότερους τόνους. Μια κοπέλα του Λυκείου προσπαθούσε να πείσει τους στρατιώτες να την αφήσουν να περάσει. Επέμενε ότι οι επικείμενές της εξετάσεις της επέβαλαν να μη χάσει ούτε μια μέρα φροντιστηρίου, ώστε να τη δεχτούν τα πανεπιστήμια στην Μεγάλη Βρετανία. Τονίζω το μαθήτρια Λυκείου διότι σε αντίθεση με μας τα μικρά -που κουβαλούσαμε τα υπάρχοντά μας μέσα στη σάκα- η κοπέλα κρατούσε τα βιβλία της στο χέρι δεμένα με έναν ιμάντα.

Madhourse via Getty Images

Φανταστείτε τώρα την έκπληξη των εργαζομένων στο Κέντρο Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ) Ηρακλείου, όταν κατά την εργασία ρουτίνας τους, όπου διαχώριζαν ανά υλικό ό,τι είχαν παραλάβει, ανακάλυψαν ανάμεσα στις σελίδες ενός βιβλίου χαρτονομίσματα ύψους 15.000 ευρώ. Το ρεπορτάζ, δυστυχώς, δεν αναφέρει για ποιο βιβλίο επρόκειτο, και έτσι χάνουμε την ευκαιρία να φανταστούμε τα χέρια στα οποία βρισκόταν. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, εικάζεται πως ανήκε σε άνθρωπο ο οποίος πέθανε, ίσως αιφνιδίως, και οι κληρονόμοι του (ή όποιοι μπήκαν στο σπίτι του) πέταξαν τα βιβλία του στα σκουπίδια.

PHILIPPE LOPEZ via Getty Images

Η δράση του συγκεκριμένου έγινε και πάλι προς αστυνομικούς. Το σκηνικό της πράξης δεν δείχνει να είχε κάποιο προσχέδιο καθώς έγινε σε δημόσια θέα σε κάποιους αστυνομικούς που έτυχε να βρίσκονται στην περιοχή. Αντίθετα μοιάζει να είχε προσχεδιαστεί η μέρα του χτυπήματος λόγω του προεδρικού debate έτσι ώστε να βρει πιο εύκολα στόχο. Ο ίδιος δεν φαίνεται να ήταν αποφασισμένος να αυτοκτονήσει, αφού προσπάθησε να διαφύγει αλλά τον σκότωσαν με ανταπόδοση πυρών.