Jenizaro

Jenizaroak (Vienako gudua).

Jenizaroak (turkieraz yeniçeri, euskaraz gudatalde/gudari berriak esan nahi du) trebatutako infanteri unitate batzuk ziren, Otomandar Inperioko Gudarostearen elitea osatzen zuten, eta bere betebehar askoren artean Otomandar Sultanaren babes eta zaintzaren arduradunak izatearena zegoen, bai eta bere jauregiko beste hainbat eremuetako zaintza ere, horregatik Sultanaren Pretoriar Guardiatzat ere jo ohi ziren. Euren jatorria XIV. mendean zegoen (1330), eta 1826. urtean Mahmud II.a Sultanak desegin eta sarraskitu egin zituen.

Jenizaroen jatorria

1330. urtean Otomandar Inperioko agintaria zen Orhan I.ak jenizaroen indar militarra sortu zuen. Hasiera batean musulmanak ez ziren gudariez osatuta zegoen, hauek gehienbat gazte kristau eta guda presoak izan ohi ziren. Indar armatu eredu hau sortzeko unean, beharbada, Orhan I.ak mameluko sultanen eragina izango zukeen. Jenizaroak lehenbiziko otomandar gudaroste iraunkorra bilakatu ziren, aurretik tribuetako gerlariz osatutako indar armatuak ordezkatu zituztelarik, hauen fideltasunean beti konfiantza ezin baitzitekeen eduki. Halaber, inongo gudari askek (esklaboa ez zena) ez luke infanteriako gerlari bat izan nahiko, ohikoena patu oso arriskutsu eta bizi laburra izatea baitzen.

Ikus gainera

• Otomandar Inperioa
• Mameluko

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Jenizaro