Πρώτα από όλα, όπως κάθε άλλη φορά άλλωστε, σχεδόν μπορείς να ξεχάσεις ότι γίνονται εκλογές. Σπάνιες συζητήσεις και αυτές με ελάχιστη πόλωση, κανένα δείγμα αφισορύπανσης στους δρόμους, απλά μια σχετική επιβάρυνση του τηλεοπτικού προγράμματος με πολιτική. Οι Ολλανδοί όμως ειναι έντονα πολιτικοποιημένοι. Παρόλο που οι εκλογές είναι Τετάρτη, η Τετάρτη αυτή είναι κανονικά εργάσιμη, και δεν υπάρχει καμιά επίσημη πολιτική για να πάρεις άδεια να πας να ψηφίσεις, παρά ταύτα, περίπου το 75% των πολιτών ψήφισαν το 2012 - θλιβερή σύγκριση με το 57% του Σεπτεμβρίου 2015 στην ημεδαπή.
Ο Ολλανδός Hans Vollaard, επίκουρος καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Leiden, είναι ένας από τους σημαντικότερους θεωρητικούς της ευρωπαϊκής απο-ενοποίησης (disintegration) και γνώστης της ολλανδικής πολιτικής. Λίγες ώρες πριν τις ολλανδικές εκλογές, οι οποίες διεξάγονται στη σκιά των επερχόμενων αντίστοιχων γαλλικών και γερμανικών, μου μίλησε για το φαινόμενο Γκερτ Βίλντερς, τις κομματικές διεργασίες στην χώρα του, την ευρωπαϊκή απο-ενοποίηση και φυσικά την αναδυόμενη Ευρώπη των δύο ταχυτήτων.
Η ανεργία βρίσκεται στο 23%, η ανάπτυξη για το 2017 κυμαίνεται κάτω από τις αισιόδοξες εκτιμήσεις, οι νέοι εγκαταλείπουν τη χώρα, οι επενδύσεις παραμένουν ανύπαρκτες (άρα και οι νέες θέσεις εργασίας), όμως η επιλογή που προωθείται είναι ένα δάνειο από την Παγκόσμια Τράπεζα με στόχο την δημιουργία θέσεων απασχόλησης. Ο κ. Τσίπρας απευθύνεται στο κομματικό ακροατήριο του, ανησυχώντας για τι άλλο; Tην Αριστερά.
Είναι φανερό από τις τελευταίες αντιδράσεις από κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως η Ολλανδία, ότι η πλειοψηφία των κρατών μελών της Ένωσης δεν θα καλωσορίσουν με χαμόγελο και ανοιχτές αγκάλες την κατάργηση των δημοκρατικών θεσμών στην Τουρκία σε συνδυασμό με την προσπάθεια δημιουργίας ενός κλίματος διεθνούς τραμπουκισμού και επιθετικότητας που εκπορεύεται από τα ηγετικά κλιμάκια της γειτονικής μας χώρας. Το σημείο όμως που κρίνει το παιχνίδι είναι αν θα υπάρξει ομοθυμία και ομοφωνία στις αντιδράσεις και στους τρόπους αντιμετώπισης της τουρκικής επιθετικότητας.
Η δημοσκοπική και πολιτική αποδυνάμωση του ΣΥΡΙΖΑ οδηγεί σε μια αξιοπερίεργη κατάσταση. Από τη μια η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να καθυστερήσει το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης επειδή φοβάται ότι η ανακοίνωση των νέων μέτρων μπορεί να προκαλέσει νέα συρρίκνωση της εκλογικής και κοινωνικής της βάσης. Από την άλλη θέλει να αποφύγει τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές εκτιμώντας ότι θα σημάνουν τη μεγάλη ήττα, ίσως και τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ.
Στο σημείο αυτό θα μπορούσαν να παρέμβουν εκείνοι που έφεραν το ΔΝΤ στην Ελλάδα και με την υποτιθέμενη εξαιρετική τεχνογνωσία του θα έβγαζε τη χώρα από τη χρεοκοπία. Όμως ο Γιώργος Παπανδρέου είναι απασχολημένος και ταξιδεύει ως ισόβιος πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και η Φώφη Γεννηματά άρχισε να μετράει τον πολιτικό της χρόνο από το 2015! Τα υπόλοιπα τα γνωρίζετε. Έκτοτε -λοιπόν- έχουν περάσει σχεδόν επτά χρόνια και τα λάθη συνεχίζονται, όχι φυσικά από άγνοια, αλλά από σκοπιμότητα. Αυτό προκύπτει ξεκάθαρα από τη συγκεκριμένη συμπεριφορά της εκπροσώπου του Ταμείου.
Το πρόβλημα με τη σωστή αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου είναι ότι δε γίνεται εύκολα αντιληπτό από τον περίγυρο του ατόμου. Επειδή πρόκειται για μια πράξη που προκαλεί μεγάλο αίσθημα ενοχής και ντροπής σε όποιον την κάνει, γίνεται στα κρυφά και, συνήθως δεν αποκαλύπτεται σε άτομα του στενού κύκλου. Κάποια σημάδια, όμως, που μπορούν να φανερώσουν αυτοτραυματισμό περιλαμβάνουν τα ρούχα με μακριά μανίκια (ακόμα και το καλοκαίρι), τις έντονες εναλλαγές στη διάθεση, συναισθηματική αστάθεια και δυσκολία διατήρησης στενών διαπροσωπικών σχέσεων.
Υπάρχουν επιστημονικά κατακυρωμένες συνέπειες στην υγεία; Κατ' αρχάς η καθιστική έκθεση σε τηλεόραση οδηγεί σε παχυσαρκία. Όσο περισσότερες κοκαλιάρες τηλεπερσόνες βλέπεις, τόσο χοντραίνεις. Δυο ώρες τηλεθέασης την ημέρα σχετίζονται με αύξηση στον σχετικό κίνδυνο διαβήτη κατά 20%, καρδιοπάθειας κατά 15%, θανάτου κατά 9%. Βέβαια δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσεις την τηλεθέαση από άλλες ανθυγιεινές συμπεριφορές και κοινωνικές συνθήκες που την συνοδεύουν. Πεθαίνεις γιατί βλέπεις ανοησίες, γιατί κάθεσαι, γιατί μασουλάς ενώ κάθεσαι, γιατί είσαι άνεργος και κάθεσαι, γιατί στα έφερε τόσο ανάποδα η ζωή που κατάντησες ακροατής τηλεμαϊντανών; Πάντως πεθαίνεις.
Ο διαχειριστής μιας Ιδιωτικής Κεφαλαιουχικής Εταιρείας μπορεί να μην είναι εταίρος. Για την ενίσχυση της ευελιξίας της παρέχεται από τον νόμο η δυνατότητα λήψης αποφάσεων των εταίρων, τόσο εντός, όσο και εκτός συνέλευσης. Η συνέλευση συγκαλείται από τον διαχειριστή οκτώ (8) ημέρες πριν από την πραγματοποίησή της και οι εταίροι ενημερώνονται ακόμη και μέσω email. Η συνέλευση μπορεί να πραγματοποιηθεί και από απόσταση μέσω τηλεδιάσκεψης.
Οι πολιτικοί αυτής της γενιάς δεν αφομοίωσαν ποτέ τις επικοινωνιακές πρακτικές που θα αναπτυχθούν στην Ελλάδα σταδιακά από την δεκαετία του 1990 και εντεύθεν. Το κυριότερο χαρακτηριστικό των Ελλήνων πολιτικών εκείνης της περιόδου, ήταν ότι μεταπολιτευτικά ανέπτυξαν μεταξύ τους προσωπικούς κώδικες επικοινωνίας, πέρα από τις επίσημες γραμμές των κομμάτων τους. Οι κώδικες αυτοί ενεργοποιούντο συχνά-πυκνά υπέρ των ελληνικών συμφερόντων σε δεδομένες στιγμές που ήταν απαραίτητο. Σε μεγάλο βαθμό, αυτές οι διαπροσωπικές επαφές και οι συνέπειές τους ποτέ δεν εξήλθαν από τα σπίτια στα οποία αναπτύχθηκαν.
Ποιος, άλλωστε, μπορεί να μετρήσει τον άνθρωπο; Να τον μετρήσει ως συναισθηματική ατομική οντότητα και στη συνέχεια να συναθροίσει τα αποτελέσματα της μέτρησης του συνόλου των ατομικοτήτων μιας κοινωνίας και να τα μετατρέψει σε απόλυτους αριθμούς, μέσους όρους και τάσεις; Και ποιος μπορεί να γνωρίζει με απόλυτη βεβαιότητα αν οι μετρήσεις των πεποιθήσεων του χτες θα συμφωνούν με αυτές του σήμερα ή του αύριο; Άλλωστε εμείς οι άνθρωποι, οι πολίτες κάθε τόπου, είμαστε όντα ευμετάβλητα, όπως πολύ εύστοχα έχει πει η συγγραφέας Αικατερίνη Τεμπέλη λέγοντας πως «...είμαστε κάποιες φορές ένα δημόσιο χαμόγελο και μια ιδιωτική κραυγή, ταυτόχρονα!».
Έχουν ήδη γραφεί πολλά και δε θα επεκταθώ περαιτέρω στην ανάλυση των συγκεκριμένων σεναρίων, θα σταθώ όμως στην πρωτοβουλία καθαυτή. Είναι γεγονός ότι η Επιτροπή δια στόματος του Προέδρου της, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ κράτησε ίσες αποστάσεις απ το καθένα. Και αυτό είναι το πιο επικίνδυνο. Αντί να είναι η πρώτη που θα βροντοφωνάξει το «παρών» της ενωμένης Ευρώπης, τηρεί πρώτη μια σκεπτικιστική, διστακτική και άβουλη στάση για να επιβεβαιώσει πως εδώ και πολύ καιρό τα πεπραγμένα της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι απομακρυσμένα από τις προσδοκίες των πολιτών. Έτσι, η Επιτροπή, αυτοκαθίσταται από διαμορφωτής της ευρωπαϊκής πολιτικής σε απλός εκτελεστής εθνικών πολιτικών.
Άρα, στο υπάρχον πλαίσιο, οι επιλογές του Τσίπρα είναι τρεις: Η πρώτη είναι να προσπαθήσει να αποσπάσει τη συναίνεση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, τραβώντας τις διαπραγματεύσεις στα άκρα για μεγάλο διάστημα (όπως τον Ιούλιο του 2015) με άγνωστα αποτελέσματα. Η δεύτερη επιλογή, είναι να δώσει γη και ύδωρ στο ΠΑΣΟΚ και στην Ένωση Κεντρώων μήπως τους πείσει να συμμετάσχουν στην κυβέρνηση και τρίτη επιλογή είναι η προσφυγή σε εκλογές. Αυτό μπορεί να συμβεί είτε λόγω έντονων κοινωνικών αντιδράσεων, είτε επειδή κυβερνητικοί χειρισμοί που θα προκαλέσουν κοινωνική, οικονομική ή ακόμη και εθνική ζημιά θα αναγκάσουν την κυβέρνηση σε παραίτηση.
Προκειμένου λοιπόν να οικοδομηθεί κράτος δικαίου, η ελληνική κοινωνία διερχόμενη δια πυρός και ύδατος καλείται αυτή τη φορά να αντιμετωπίσει την επικείμενη καταστροφή όχι ως συμφορά ή εφιάλτη, αλλά ως μια μοναδική ευκαιρία για αλλαγή σελίδας. Άλλωστε, όπως έλεγε κι ένας εκ των κορυφαίων διανοητικών εκπροσώπων της γενιάς του '30, ο Γεώργιος Θεοτοκάς, «μπορεί τώρα να είμαστε τσακισμένοι, μαραμένοι, χαμένοι, μέσα στον κυκεώνα της σύγχρονης ζωής· κανείς να μην περιμένει κάτι καλό από την Ελλάδα, καμιά ελπίδα να μην χαράζει πουθενά· η στιγμή αυτή βέβαια είναι μια θαυμάσια στιγμή».
Η Ma' loula έχει χαρακτηριστεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Είναι το σπίτι για μερικά από τα σημαντικότερα μνημεία του Χριστιανισμού τα οποία γίνονται σημείο προσκυνήματος για τους χριστιανούς της Μέσης Ανατολής και όχι μόνο. Το ελληνορθόδοξο μοναστήρι της Αγίας Θέκλας (Mar Taqla) είναι το ένα από τα δύο αρχαία μοναστήρια της περιοχής. Σύμφωνα με την ιστορία (Πράξεις Αποστόλου Παύλου και Θέκλης), η Θέκλα ήταν η νέα κόρη μίας πλούσιας οικογένειας ειδωλολατρών στο Ικόνιο. Όταν ο Απόστολος Παύλος επισκέφθηκε το Ικόνιο, η νεαρή κοπέλα μαγεύτηκε από τις διδαχές του Παύλου και θέλησε να ασπαστεί τον χριστιανισμό και να ζήσει με βάσεις τις χριστιανικές αρχές της αγνότητας και της αγαμίας.
Πολύ δύσκολα, ή μόνον ως φάρσα. Στην Ελλάδα διαπιστώνουμε δύο (μικρές) ομάδες ανθρώπων που δεν ξορκίζουν το όνομα του Τραμπ αναπαράγοντας δάνεια επιχειρήματα και κραυγές. Από τη μία έχουμε όσους ελάχιστους διατηρούν την ικανότητα να διακρίνουν ευρύτερα ρεύματα και πολιτικές μεταβολές με ψυχραιμία, χωρίς να εντάσσονται στον «χορό τραγωδίας» της Τραμπολογίας, και άρα δεν συμμετέχουν στους κοπετούς αλλά αναλύουν. Από την άλλη όμως έχουμε στην Ελλάδα το ακριβώς αντίθετο (και κωμικό), μια πραγματικά γκροτέσκα εικόνα: φιγούρες δοσμένες στην προσπάθεια να δημιουργηθεί μια... «Χρυσή Αυγή με ανθρώπινο πρόσωπο» που επιχειρούν να τοκίσουν στη νίκη Τραμπ ώστε να αυτοπροβληθούν οι ίδιοι, δια της νίκης Τραμπ, ως μελλοντικά νικηφόροι.
Εμείς ορίζουμε πόσο καλά θα κάνουμε τη δουλειά μας, τι νόημα θα της δώσουμε, τι αξία, πόσο μπορεί να αποτελεί πηγή ευτυχίας για μας. Αν η εργασία μας δεν έχει ενδιαφέρον, δεν μας προσφέρει ευχαρίστηση και δεν έχει σημασία για μας, κάτι πρέπει να κάνουμε άμεσα για αυτό. Δεν υπάρχει καλή εργασία ή κακή, αρκεί να υπάρχει αυτοσεβασμός. Αν ντρέπεσαι για τη δουλειά σου, δύσκολα μπορείς να σεβαστείς τον εαυτό σου. Και να μάθεις να την αγαπάς με την καρδιά σου.
Αντί εισαγωγής 2-3 νούμερα, για να έχουμε τη μεγάλη εικόνα. Ξεκινάμε λέγοντας πως οι συνολικές εισπράξεις των μουσείων και αρχαιολογικών χώρων της Ελλάδας το 2014 και 2015 ήταν 54 και 56 εκατομμύρια αντίστοιχα. Την ίδια στιγμή, το μουσείο του Λούβρου μόνο, το 2014 είχε 204 εκατομμύρια ευρώ έσοδα, τα μισά εξ αυτών από το κράτος, τα 65 από εισιτήρια, 13 από patronage και συνεργασίες με Μ.Μ.Ε., 13 από την αξιοποίηση της περιουσίας του, 5 από παραγωγές, ντοκιμαντέρ, royalties και 5 από διάφορα άλλα.
Η ενσυναίσθηση στη γέννα και γέννηση, δημιουργεί την εμπειρία της ασφάλειας και της προστασίας. Για κάθε γυναίκα (ειδικά για τις γυναίκες που γεννούν πρώτη φορά) η γέννηση και η γέννα είναι μοναδικές εμπειρίες. Αλλά είναι και εμπειρίες που για ορισμένες γυναίκες αναδύουν φόβο και ανασφάλεια. Όσο και να οραματίζεσαι την γέννηση του παιδιού σου, η στιγμή που την βιώνεις είναι η πιο πραγματική εμπειρία. Νιώθοντας ότι το περιβάλλον σου μπορεί να συναισθανθεί Εσένα και να σε αγκαλιάσει, τότε μπορείς και εσύ να αγκαλιάσεις και να έχεις την γέννα που αξίζεις.