De deportatiedienst DT&V (Dienst Terugkeer en Vertrek) krijgt na tien jaar de bevoegdheid tot inbewaringstelling en een nieuwe directeur: Jannita Robberse.
Tijd voor een website tegen een van de meest gevreesde en gehate diensten in dit land: https://stopdtenv.nl.
De website https://stopdtenv.nl beoogt de dienst onophoudelijk onder de loep te leggen, medewerkers en faciliterende bedrijven uit hun comfortabele anonimiteit te halen en handvaten te bieden om jezelf te informeren en in actie te komen. Bijgehouden worden nieuwsberichten, kritische rapporten, ervaring met de dienst, opinie-artikelen, acties en oproepen tot actie. En natuurlijk vind je er lijsten met DT&V-medewerkers en een blacklist van bedrijven.
Nog afgelopen najaar kreeg de toenmalige directeur van de dienst, Rhodia Maas, bezoek aan huis. Rode verf tegen gevel en voordeur hielp haar herinneren aan de ziekmakende praktijken van de dienst die zij zo haar best deed te verkopen als ‘hulp bij terugkeer’. Deze taak valt nu ten deel aan de nieuwe directeur, Jannita Robberse, die op 1 februari begint.
Het was niet de eerste keer dat er actie werd ondernomen tegen de dienst. Zo wisten activisten afgelopen jaar met een online actie te voorkomen dat Rhodia Maas met een team meeliep tijdens de Nacht van de Vluchteling en was er het jaar daarvoor een picketline bij een spreekbeurt van medewerkers van de DT&V tijdens “De nooduitgang van Nederland” in De Nieuwe Liefde.
De activiteiten van de dienst werden de afgelopen tijd steeds vaker voorgesteld als vriendelijk en humaan, net als de detentiecentra en de gezinsgevangenis op Kamp Zeist in het bijzonder. Dit charme offensief heeft tot doel stroop te smeren om de monden van NGO’s zodat zij meedenken en meewerken aan de uitvoering van het beleid en om kritiek te doen verstommen. Al jarenlang wordt immers actie gevoerd tegen het Europees en Nederlands beleid van uitsluiten, opsluiten en uitzetten. Steeds weer tracht de overheid het protest en verzet te stoppen door cosmetische ingrepen in de uitvoering van het beleid. Het is allemaal schijn. Je hoeft maar de verhalen te lezen van kinderen op de website van Geen Kind Aan De Kant of je te informeren over hoe het er in detentiecentra aan toegaat (over DC Rotterdam staan regelmatig berichten op http://www.occupyrotterdam.org/ en tegen de gezinsgevangenis op Kamp Zeist is anderhalf jaar campagne gevoerd om te weten hoe het werkelijk zit.
Verantwoordelijk voor het met alle mogelijke middelen (van corruptie, manipulatie en intimidatie tot het met fysiek geweld arresteren en deporteren van afgewezen vluchtelingen) het land uitwerken van mensen is de DT&V. Om het de deportatiedienst makkelijker te maken heeft Fred Teeven in september 2014 een pilot gestart om DT&V-ambtenaren de mogelijkheid te geven om mensen in bewaring te stellen. De pilot werd in mei 2016 uitgebreid door Dijkhoff. In december 2016 liet Dijkhoff weten dat de pilot intussen was verlengd. Er zouden “goede resultaten” mee worden geboekt. Zoals het er nu naar uitziet wordt pilot nog dit jaar beleid.
Maar beleid kan niet worden uitgevoerd zonder mensen die daar kritiekloos en gewetenloos toe bereid zijn. De DT&V is meer dan alleen een organisatie. De dienst zou niet kunnen bestaan zonder dat er mensen zijn die het vuile werk opknappen. Van directeur tot administratief medewerker: allen dragen bij aan het opjagen en onder druk zetten van mensen die te horen hebben gekregen dat voor hen geen toekomst is weggelegd, dat het rijke Westen hen liever kwijt dan rijk is. Regelrechte terreur tegen mensen die te horen krijgen dat zij geen bestaansrecht hebben anders dan in landen die door datzelfde rijke Westen van oudsher zijn gekoloniseerd, leeggeroofd, geplunderd en in armoede, klimaatrampen en oorlog zijn gestort ten behoeve van een welvaart die alleen voor Westerse landen en het bedrijfsleven is weggelegd en tenslotte met het stoppen van bijvoorbeeld ontwikkelingshulp worden gechanteerd om ‘hun onderdanen’ terug te nemen. Een ieder die hieraan meewerkt heeft bloed aan de handen. En zo hebben ook bedrijven die werken om de dienst het functioneren mogelijk te maken een verantwoordelijkheid: de keuze om dat niet te doen.
We realiseren ons dat de DT&V in het internationale kapitalistische speelveld waarin grote bedrijven en regeringen met alle handen op een buik een politiek bedrijven die wereldwijd de armen armer maakt en de rijken rijker, waarin geld wordt verdiend aan wapenhandel en grensbeveiliging, maar een rader is. Maar iedere rader is er een teveel. Zand in de machine! Voor een wereld zonder staten en grenzen. Tegen kapitalisme! Vrijheid van beweging voor iedereen!
Stop de DT&V! Stop deportaties!
Foto: Zahra Zarifi in Kabul
