Month: November 2015

Το σημείωμα σε pdf

The note in english

Οι εγκαταστάσεις του Hot Spot

Από τον σεπτέμβριο και μετά, ακολουθώντας τις αποφάσεις που προέκυψαν από τις συνόδους κορυφής της Ε.Ε, υπήρξε σχεδιασμός για την τελική μετατροπή του στρατοπέδου συγκέντρωσης της μόριας σε ένα από τα λεγόμενα Hot Spot που πρόκειται να αναπτυχθούν στον ελλαδικό χώρο[1]. Λόγω των υπαρχόντων δομών από την κατασκευή και λειτουργία των κέντρων καταγραφής στο συγκεκριμένο χώρο, το στρατόπεδο της Μόριας, προωθήθηκε ως το πρώτο κέντρο που θα εγκαινιαζόταν στην ελλάδα. Ήδη άλλωστε λόγω των μεγάλων μεταναστευτικών ροών της καλοκαιρινής περιόδου που καθιστούσαν τη λέσβο ως το βασικό σημείο εισόδου στην ευρωπαϊκή επικράτεια, συγκεκριμένες λειτουργίες και δομές που προβλέπονται για τα κέντρα αυτά είχαν ήδη εγκατασταθεί στο χώρο του στρατοπέδου.

Τα εγκαίνια του χώρου ως Hot Spot πραγματοποιήθηκαν με την παρουσία υψηλόβαθμων στελεχών ευρωπαϊκών οργανισμών κλπ στις 16 Οκτωβρίου. Στην πραγματικότητα αυτό που όμως είχε συμβεί εκείνη την ημέρα ήταν η βίαιη απομάκρυνση των περισσότερων μεταναστών από τους χώρους που θα επισκέπτονταν οι αξιωματούχοι και ο παράλληλος καθαρισμός τους. Έτσι όλο το σκηνικό ήταν στημένο όπως έπρεπε για την εμφάνισή του στις τηλεοπτικές συσκευές, και επέστρεψε άμεσα στην πρότερη κατάσταση αθλιότητας που βρισκόταν με την αποχώρησή τους από το νησί. Για τη σημασία και το συμβολισμό των χώρων αυτών για την εφαρμογή των αντιμεταναστευτικών πολιτικών από την Ε.Ε και τα κράτη μέλη της, χαρακτηριστική είναι η δήλωση του Ιταλού βουλευτή και εισηγητή της Επιτροπής Μετανάστευσης της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, Αντρέα Ριγγόνι «…Η εντύπωσή μας είναι ότι εδώ είναι το καινούργιο σύνορο της Ευρώπης, μέσα σε αυτό το κέντρο. Έξω από το κέντρο είναι εκτός Ευρώπης. Μέσα στο κέντρο μπαίνεις στην Ευρώπη…»!

Στο χώρο εντός αλλά και στον περιβάλλοντα κατακλύζοντας τα γειτονικά ελαιοκτήματα, υπολογίζονταν από το Σεπτέμβριο μέχρι και τα μέσα Νοεμβρίου που ήταν και η περίοδος με τις περισσότερες αφίξεις, περί τις 5-10.000 ανθρώπους καθημερινά. Αναλόγως της εθνικότητάς τους και τους ρυθμούς καταγραφής οι περισσότεροι-ες παραμένανε στο χώρο από 3 μέχρι 15 μέρες. Οι πτέρυγες με τα λυόμενα που προορίζονταν αρχικά για το προαναχωρησιακό κέντρο παραμένουν επί των πλείστων ερμητικά κλειστές για τη στέγαση των ανθρώπων που φτάνουν οδηγώντας του περισσότερους σε πρόχειρες λύσεις με σκηνές που αγοράζουν από τους εμπόρους τριγύρω ή σε πρόχειρες κατασκευές με λιόπανα που βρήκαν στα γύρω χωράφια. Εντός του χώρου, έχουν επίσης αναπτυχθεί μερικά 62 μικρά λυόμενα  αλλά και μία μεγάλη σκηνή από την Ύπατη Αρμοστεία που χρησιμοποιούνται κυρίως για τη στέγαση οικογενειών και ευάλωτων ομάδων. Οι χώροι υγιεινής είναι σχεδόν ανύπαρκτοι, ειδικότερα αν αναλογιστεί κανείς τον αριθμό ανθρώπων που χρειάζεται να εξυπηρετηθούν με αποτέλεσμα οι μετανάστες-ριες να χρησιμοποιούν τις παλιές τουαλέτες του στρατοπέδου που δεν είναι σε λειτουργία. [2]

Το τελευταίο διάστημα στο χώρο εσωτερικά του στρατοπέδου λαμβάνουν μέρος συστηματικές χωματουργικές εργασίες, κάποιες και από μηχανήματα του στρατού, που αναμένεται να είναι για τις επεκτάσεις που προβλέπονται στις εγκαταστάσεις στο άμεσο μέλλον.

Καταγραφές – Ταυτοποιήσεις

Οι καταγραφές στο χώρο μετά από διάφορους πειραματισμούς έχουν χωριστεί σε 2 σημεία. Το ένα σημείο χρησιμοποιείται για την καταγραφή και ταυτοποίηση κυρίως σύρων μεταναστών που αποτελούν και την πλειοψηφία των αφιχθέντων αλλά και παλαιστίνιων και αφρικανών που φτάνουν σε πολύ μικρότερα νούμερα[3]. Στο δεύτερο σημείο που εμφανίζονται και οι περισσότερες δυσκολίες και εντάσεις οδηγούνται όλες οι υπόλοιπες εθνικότητες. Ωστόσο οι αλλεπάλληλες αλλαγές που πραγματοποιούνται στο σύστημα καταγραφής και ταυτοποίησης αποτελούν βασικό λόγο δημιουργίας σύγχυσης και ως αποτέλεσμα αυτού εντάσεων στο χώρο. Ο ρόλος της επίλυσης έχει ανατεθεί στις δυνάμεις των ΜΑΤ που έχουν εγκατασταθεί στο νησί με τα γεγονότα ξυλοδαρμών και χρήσεις χημικών να αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της λειτουργίας του κέντρου.

Στο χώρο έχει επίσης διαμορφωθεί και λειτουργεί πτέρυγα «υποδοχής και φιλοξενίας» ασυνόδευτων ανηλίκων χωρητικότητας 160 ατόμων. Ο χώρος αποτελείται από μία ομάδα λυόμενων οικίσκων στη νότια είσοδο του στρατοπέδου περιφραγμένους με διπλή περίφραξη καλυμμένη με αγκαθωτό συρματόπλεγμα. Η πρόσβαση στο χώρο είναι πολύ αυστηρή σε συγκεκριμένούς φορείς και οργανώσεις δημιουργώντας έναν τοίχο αορατότητας ως προς την εσωτερική του λειτουργία. Αναλόγως των αφίξεων και των θέσεων που ανοίγουν σε χώρους φιλοξενίας εκτός νησιού στο χώρο βρίσκονται έγκλειστοι περί τους/τις 50 ανήλικους/ες. Σημαντικό πρόβλημα δημιουργείται από τη μεικτή κράτηση των ανηλίκων που έχει οδηγήσει σε αρκετούς καβγάδες μεταξύ τους. Κατά τη τελευταία παρέμβαση της συνέλευσης Musaferat στο χώρο του στρατοπέδου, μας έγιναν συγκεκριμένες καταγγελίες ότι τις προηγούμενες μέρες ως αποτέλεσμα ενός τέτοιου καβγά υπήρξε βίαιη εισβολή αστυνομικών με πλήρη εξάρτηση. Αποτέλεσμα αυτού ήταν η τρομοκράτηση των κρατούμενων ανηλίκων της πτέρυγας αυτής.

ΜΚΟ

Βασικό ρόλο στη λειτουργία του χώρου έχουν οι διάφορες εθελοντικές και επαγγελματικές ΜΚΟ που έχουν εγκατασταθεί. Πέρα από πολλές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στο περιβάλλοντα χώρο του στρατοπέδου με κύριο έργο την παροχή υλικής βοήθειας στους αφιχθέντες μετανάστες-ριες πολλές έχουν αναλάβει διάφορα κομμάτια έργου στη λειτουργία του κέντρου. Το έργο αυτό μπορεί να περιλαμβάνει από την παροχή βοήθειας στην κατασκευή οικίσκων και την καθαριότητα μέχρι και την ιατρο-ψυχοκοινωνική υποστήριξη ευάλωτων ομάδων. Ο σημαντικός ρόλος των οργανώσεων αυτών στην παροχή βοήθειας ιδιαίτερα προς τους–τις μετανάστε-ριες που φτάνουν συνήθως εξαντλημένοι και χρίζουν άμεσης ανάγκης είναι κάτι που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί., όπως και οι προθέσεις πολλών εκ των εργαζόμενων σε αυτές. Ωστόσο είναι ξεκάθαρο ότι η ουσιαστική συνεισφορά των οργανώσεων αυτών βρίσκεται στην ωραιοποίηση μίας κατάστασης υποτίμησης, εξαθλίωσης και εγκλεισμού των ίδιων υποκειμένων των οποίων επικαλούνται ότι βρίσκονται προς βοήθεια. Παράλληλα η στάση απόλυτης σιωπής που έχει κρατήσει η τραγική πλειοψηφία, αν όχι το σύνολο αυτών, στα συνεχιζόμενα περιστατικά βίας αλλά και εξαθλίωσης μέσα και στον περιβάλλοντα χώρο του στρατοπέδου, κάνει ξεκάθαρο ότι ο ρόλος τους στο χώρο, τις συνιστά θεσμικούς συνδιαχειριστές και συλλειτουργούς, έτσι όπως αυτός προβλέπεται σε ευρύτερους σχεδιασμούς ΜΚΟποίησης και ιδιωτικής διαχείρισης της βιομηχανίας φύλαξης και κράτησης παγκοσμίως.[4]

Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο σε σχέση με την παρουσία των επαγγελματικών οργανώσεων στο νησί είναι η παροχή θέσεων εργασίας για πολλούς κατοίκους του νησιού και όχι μόνο. Η σημαντική με αυτό τον τρόπο εμπλοκή τους στην οικονομία του νησιού, αλλά και διαμέσου των αρκετά υψηλών εξόδων που έχουν, αποτελεί βασικό σημείο άντλησης της αποδοχής τους από την τοπική κοινωνία. Ωστόσο ζητήματα με υπόνοιες σκανδάλων, έχουν ανοίξει το τελευταίο διάστημα, με κομμάτια της δημοτικής αντιπολίτευσης και του τύπου να απευθύνουν επανειλημμένα ερωτήματα προς το δήμο για τις οικονομικές του συναλλαγές με πλήθος εκ των οργανώσεων αυτών αλλά και για το κεντρικό ρόλο που παίζουν στη διαχείριση των ροών στο νησί αντικαθιστώντας πλήρως τις τοπικές αρχές.

 

 Επιχειρήσεις

Η βιομηχανία εκμετάλλευσης παραμένει ακμαία και στο χώρο του κέντρου κράτησης της Μόριας. Πέρα εκ των συμβαλλόμενων εργολάβων που συνεχίζουν να αποκομίζουν τεράστια κέρδη από τη λειτουργία του κέντρου, αλλά και να ελπίζουν σε ακόμα περισσότερα με την προβλεπόμενη επέκτασή του, οι «μικροέμποροι» εξακολουθούν να συσσωρεύονται στους γύρω δρόμους προβλέποντας σε ένα κομμάτι από την πίτα κέρδους της βιομηχανίας αυτής. Για μεγάλο διάστημα μάλιστα η διοίκηση του κέντρου τους επέτρεπε τη λειτουργία τους εντός του χώρου του στρατοπέδου, κάτι που έχει αλλάξει μόνο κατά τις 2 τελευταίες εβδομάδες. Πιο χαρακτηριστικά κατά την τελευταία επίσκεψή στον χώρο βρήκαμε 8 καντίνες φαγητού, ένα αγροτικό με φρούτα, ένα βανάκι με σκηνές camping και sleeping bags αλλά και 2 stand της Vodafone που διεκδικώντας εδώ και καιρό το βραβείο προσαρμοστικότητας στις ανάγκες της αγοράς, «προσφέρει» sim cards με προγράμματα με χρόνο ομιλίας προς τις χώρες της μέσης ανατολής. Κάποιοι πωλητές ανταγωνιστικών εταιριών τηλεπικοινωνίας που βρίσκονταν στο χώρο φάνταζαν οι μεγάλο χαμένοι της μάχης αυτής. Βασικοί επωφελημένοι από την κατάσταση αυτή εμφανίζονται επίσης και οι ταξιτζήδες που έχουν μεταφέρεις τις πιάτσες τους έξω από τη μόρια και τον καταυλισμό του καρά τεπέ, με τη χρέωση να γίνεται κατά κύριο λόγο με το κεφάλι.

Προβλεπόμενες αλλαγές

Ο περιορισμός των αφίξεων των τελευταίων ημερών έχει οδηγήσει σε αποσυμφόρηση του κέντρου της μόριας δίνοντας και τη δυνατότητα σε πολλούς-ες μετανάστες-ριες να ολοκληρώσουν τις διαδικασίες καταγραφής και ταυτοποίησής τους σε συντομότερα διαστήματα. Η ολοκλήρωση και των εργασιών που λαμβάνουν μέρος που θα αυξήσουν τη χωρητικότητά του κέντρου, σε συνδυασμό με τις πιέσεις που υπάρχουν για την ύπαρξη του καταυλισμού στα γύρω χωράφια από τους κατοίκους του γειτονικού χωριού, αναμένεται να οδηγήσουν στην στέγαση των μεταναστών-ριων εντός του στρατοπέδου. Με την ολοκλήρωση αυτής της μεταφοράς θα υπάρξει και το ολοκληρωτικό σφράγισμα του κέντρου με την πρόσβαση στο εσωτερικό να επιτρέπεται μόνο σε καταγεγραμμένους φορείς και οργανώσεις.[5]. Ερωτηματικό συνεχίζει να παραμένει η εφαρμογή του σχεδιασμού που προβλέπει την κράτηση των μεταναστών που δεν θα τους προβλέπετε η χορήγηση ασύλου μέχρι την απέλαση τους.

Musaferat

Νοέμβριος 2015

[1] Σύμφωνα με τις έως τώρα πληροφορίες προβλέπεται η κατασκευή 5 νησιωτικών Hot Spots (Λέσβος, Χίος, Σάμος, Κως και Λέρος) που τα οποία θα έχουν έναν περιφερειακό χαρακτήρα σε σχέση με ένα κεντρικό τέρας που προβλέπεται να λειτουργήσει σε περιοχή της Αττικής (εξακολουθεί να παραμένει άγνωστη η τελική τοποθεσία).

[2] Η κατάσταση στην οποία βρίσκονται φαίνεται ξεκάθαρα στις φωτογραφίες που συνοδεύουν το σημείωμα.

[3] Οι οικογένειες σύρων οδηγούνται για καταγραφή και διαμονή στον καταυλισμό του Καρά Τεπέ αποσυμφορίζοντας σημαντικά την ανάλογη μονάδα καταγραφής και ταυτοποίησης στη Μόρια

[4] Η σημασία της εξέτασης του ρόλου των διαφόρων οργανώσεων γύρω από τη διαχείριση του μεταναστευτικού ζητήματος είναι πολύ σημαντική. Ως τέτοια, ο ρόλος τους με την πολυπλοκότητα που αυτός παρουσιάζει δεν γίνεται να περιγραφεί εντός του ενημερωτικού σημειώματος και θα επανέλθουμε συγκεκριμένα επί αυτού.

[5] Μέχρι τώρα η ανάγκη των μεταναστών-ριων να μπαινοβγαίνουν στο κέντρο καταγραφής για την ολοκλήρωση των διαδικασιών έχει οδηγήσει σε μία τεχνητή ανοιχτότητα. Κομμάτια της περίφραξης είναι κατεστραμένα και αποτελούν ουσιαστικά παράλληλες πύλες εισόδου στο κέντρο. Την τελευταία εβδομάδα προσπαθείται η σταδιακή εφαρμογή της ελεγχόμενης εισόδου σε όλους πλυν των μεταναστών-ριών.

Από τις 19.00 μέχρι τις 21.00 θα γίνουν τηλεφωνικές επικοινωνίες με συντρόφους και συντρόφισσες από άλλες πόλεις (Μυτιλήνη, Βόλος, Αθήνα) και στις 21.00 ακριβώς θα ξεκινήσει η προβολή του ντοκιμαντέρ «το μακρύ χέρι του παρακράτους».

Το Σάββατο 28 Νοεμβρίου θα υπάρξει τηλεφωνική επικοινωνία με to εγχείρημα του Aνοιχτού Tρίτου από τη Σύρο στο πλαίσιο εκδήλωσης που διοργανώνεται με τίτλο: Το μεταναστευτικό ζήτημα – οι μετανάστες ως εργατικό δυναμικό για τη συμπλήρωση ενός χρόνου της κατάληψης.

Για περισσότερες πληροφορίες εδώ: Ανοιχτό Τρίτο

---

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ

…. και τον βιώνουμε καθημερινά, με τα ασθενοφόρα σε συνεχή κίνηση, με τα ελικόπτερα που πετάνε σε χαμηλά ύψη και όλων των ειδών τα στρατιωτικο-αστυνομικά σώματα να ενισχύουν τον ελεγκτικό και κατασταλτικό τους ρόλο. Οι ανακοινώσεις για τα καθημερινά πλέον ναυάγια έγιναν ρουτίνα όπως και η εικόνα του “εξαθλιωμένου μετανάστη” η οποία τρέφεται τόσο από πολιτικάντηδες όσο και από φιλάνθρωπους που δείχνουν πότε προς ανατολή και πότε προς δύση, αλλά ποτέ εδώ, για το ποιος φταίει για την κατάσταση αυτή.

Προτιμούν τα κροκοδείλια δάκρυα και βολεύονται σε μια εικόνα που λειτουργεί για την προβολή ολόκληρων πληθυσμών ως θύματα. Στη βουή των ΜΜΕ που σπεύδουν να απαθανατίσουν το ταξίδι, πιο σιωπηλοί αλλά ταυτόχρονα και πιο θορυβώδης από όλους, είναι τα νεκρά σώματα, που κείτονται σε όλο και περισσότερες παραλίες του νησιού. Εικόνες πολέμου! Ενός πολέμου που μαίνεται με μεγαλύτερη ένταση, όχι κάπου μακριά από εδώ, αλλά στις παραλίες, στα χωριά, στο λιμάνι, στα κέντρα κράτησης του νησιού. Ένας πόλεμος που διεξάγεται με υπερσύγχρονα μέσα και τη συναίνεση ενός μεγάλου κομματιού της κοινωνίας. Οι 3450 νεκροί και αγνοούμενοι μέχρι στιγμής στα νερά της μεσογείου, έρχονται να προστεθούν στις 25.000 που είχαν ήδη εξοντωθεί τα τελευταία 20 χρόνια. Ενώ στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, ανεξάρτητα από την ταμπέλα που φέρουν (hot spot, κέντρα ταυτοποίησης, κέντρα καταγραφής), όσοι και όσες μετανάστες και μετανάστριες φτάνουν, συνεχίζουν να δέχονται την υποτίμηση και επισφαλοποίηση με την καταγραφή και το φακέλωμα, με τις χειρότερες συνθήκες διαβίωσης, με ξύλο και εκφοβισμό από τους μπάτσους και με ντελικάτη μεταχείριση θεσμικής κατανάλωσης που βουλώνει συστημικές τρύπες (ΜΚΟ εγχώριες και διεθνής). Με αυτή τη διαδικασία όσοι και όσες συνεχίσουν το ταξίδι τους αλλά και όσοι και όσες θέλουν να παραμείνουν, προσφέρουν ένα άμεσα εκμεταλλεύσιμο εργατικό δυναμικό έτοιμο να διατεθεί σε κάθε ντόπιο και ξένο αφεντικό. Ο δρόμος του ταξιδιού άλλωστε, προσφέρει απλόχερα σφαίρες, απελάσεις και μαύρη εργασία .

Στον πόλεμο αυτό, οικονομικό και κοινωνικό, είμαστε απέναντι στους οποιοδήποτε επίπλαστους διαχωρισμούς (ντόπιοι, ξένοι, πρόσφυγες ή μετανάστες) και σε αυτούς που μιλάνε για τις ευθύνες κάποιων άλλων (σε ευρώπη ή τουρκία) προσφέροντας κάλυψη στις ευθύνες της ντόπιας κυριαρχίας. Χτίζουμε κοινότητες αγώνα μέχρι την καταστροφή του κόσμου της εκμετάλλευσης και της υποτίμησης. Του κόσμου των κρατών, των εθνών και των συνόρων. Για έναν κόσμο ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης.

 

ΔΕΝ ΘΑ ANEXTOYME ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ

ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΝΗΘΙΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ

ΘΑ ΕΘΙΣΤΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ

Musaferat

Νοέμβριος 2015

Ανάρτηση πανό στην πλατεία Σαπφούς από την Ομάδας Έμφυλου Μυτιλήνης για την υπόθεση της Sanaa Taleb.

αναδημοσίευση από Athens Indymedia

Το Σάββατο τα ξημερώματα μια ομάδα μεταναστών κατέλαβε το εγκαταλελειμμένο κτήριο του πρώην εργατικού κέντρου που βρίσκεται στην ιδιοκτησία του ΟΑΕΔ. Από τις πρώτες κιόλας ώρες κόσμος που δείχνει καθημερινά την αλληλεγγύη του στους μετανάστες βρέθηκε εκεί για να στηρίξει την προσπάθεια. Μέλη του ΚΚΕ ήρθαν στο χώρο αναγνωριστικά πήραν ότι πράγματα είχε μέσα το κτήριο (μέχρι και κουζινικά) και αποχώρησαν.

Για τέσσερις μέρες λειτούργησε στη Μυτιλήνη ένας ελεύθερος κατειλημμένος χώρος που διαχειριζόταν από μετανάστες, κάλυπτε το στεγαστικό πρόβλημα εκατοντάδων ανθρώπων και ήταν προσβάσιμος στον οποιονδήποτε ήθελε να εκφράσει τη στήριξη του (έκτος των ΜΚΟ). Το απόγευμα της Τρίτης 10/11 λίγες ώρες πριν βγει η πρώτη ανακοίνωση των καταληψιών κάποιοι αποφάσισαν ότι αυτό έπρεπε να σταματήσει.

Ομάδα στελεχών του ΚΚΕ με τη συνοδεία των κρανοφόρων μπράβων τους μπήκαν στο κτήριο στοχοποίησαν συγκεκριμένο μέλος της συνέλευσης μεταναστών και τον πέταξαν έξω με τη βία απαγορεύοντας του την είσοδο. Κουμάντο στο κτήριο από τότε και στο εξής θα έκαναν αυτοί και πρόσβαση στο χώρο θα είχε μόνο όποιος τηρούσε τα κριτήρια τους. Όποιος δηλαδή είναι τυφλός οπαδός τους κόμματος και όποιος/α μετανάστης/ρια δεν επιδιώκει να αποφασίζει ο/η ίδιος/α για τον εαυτό του/της.

Αποκαλύπτεται λοιπόν πως ένα (ακόμα) κόμμα που εδώ και δεκαετίες προσπαθεί να υπονομεύσει και να καταστείλει όποιον αγώνα δεν μπορεί να καθοδηγήσει, δεν προτίθεται να κάνει καμιά εξαίρεση. Οι μετανάστες/ριες για άλλη μια φορά πρέπει να παραμείνουν με το χέρι απλωμένο περιμένοντας αυτή τη φορά τα ΚΝΑΤ να τους ταΐσουν. Ή στην καλύτερη περίπτωση να τους χρησιμοποιήσουν ως πλήθος για τη λήψη φωτογραφιών εξυπηρετώντας τις ανάγκες του κομματικού μάρκετινγκ. Οποιαδήποτε προσπάθεια χειραφέτησης των ίδιων των μεταναστών θα παρουσιάζεται σαν αποτέλεσμα σκοτεινών σχεδίων κάποιου κύκλου συνωμοσίας που θέλει να πλήξει άλλοτε το έθνος και άλλοτε το κόμμα.

Είναι η άλλη όψη του νομίσματος της υποτίμησης. Οι μετανάστες/στριες που μπορούν και κρατάνε το κεφάλι ψηλά μετά τον πόλεμο, το κυνήγι στα σύνορα, στην παρανομία και την κρατική καταστολή θα πρέπει επιπλέον να έρθουν αντιμέτωποι/ες με το ξεπέρασμα της διαρκούς υποτιμημένης θέσης του θύματος στα χέρια μιας ΜΚΟ, μιας μαφίας ή ενός κόμματος. Είναι η ώρα που στεκόμαστε δίπλα τους με όλα τα μέσα, όταν τα ίδια τα υποκείμενα προσπαθούν να βρουν τα όπλα για να αντιπαρατεθούν, να οργανώσουν τις αντιστάσεις τους και να ορίσουν οι ίδιοι/ες τους όρους με τους οποίους θα ζουν.

 

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΑΦΕΝΤΙΚΑ, ΚΡΑΤΟΣ, ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ

ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥΣ ΣΤΡΑΤΟΥΣ

Musaferat

Νοέμβριος 2015

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το ΚΚΕ υποστήριζε και υποστηρίζει το καθεστώς Ασάντ, ούτε τυχαίο ότι όποτε κάναμε πορεία στην Αθήνα κατά του στρατιωτικοφασιστικού καθεστώτος της Συρίας μας κατηγόρησαν ως προβοκάτορες της Μοσάντ και της CIA. Ούτε τυχαίο ήταν ότι η εμφάνιση των τραμπούκων του λεγόμενου εργατικού κέντρου μας θύμισε στους περισσότερους τις οικογένειες των Σαμπίχα του Ασάντ.

Το γεγονός ότι με δόλιο τρόπο μας ζήτησαν κάποιοι του εργατικού κέντρου, ισχυριζόμενοι ότι θέλουν να μοιράσουν τσάι, οι ίδιοι που μάζεψαν την τελευταία σταγόνα αλατιού και το μικρό γκαζάκι όταν πήραν τα πράγματά τους από το κτήριο του εργατικού κέντρου λέγοντας ότι δεν σας βγάζουμε έξω και θα σας βοηθήσουμε. Κακώς πιστέψαμε το λόγο που δώσανε και μας πρόδωσαν τόσο σύντομα.

Από την άλλη πήραν την τελευταία σταγόνα αλατιού δειλά και δειλά και σχεδιασμένα με τραμπούκικο και φασιστικό τρόπο φώναζαν ότι «τώρα τέλειωσαν όλα. εμείς σαν εργατικό κέντρο θα διαχειριστούμε το χώρο. με τους μετανάστες μέσα χωρίς την ομάδα των προσφύγων και μεταναστών που οργάνωσε την κατάληψη». δηλαδή σύμφωνα με τα κοινωνικά φρονήματα του καθενός και της καθεμίας.

Και όπως πάντα δεν επιτρέπεται ο μετανάστης και ο πρόσφυγας να αυτοοργανωθεί. κάθε αγώνας που δεν το ελέγχουν είναι ανεπιθύμητος και θα κάνουν ότι περνάει από τα χέρια τους να τον καπελώσουν ή να τον σταματήσουν. Είχαμε τη βία και την απάνθρωπη συμπεριφορά της αστυνομίας. Είχαμε τις δολοφονίες των χρυσαυγιτών. Σήμερα έχουμε τον τραμπουκισμό του ΚΚΕ που προσπαθεί με πολύ φασιστικό και εξευτελιστικό τρόπο να προσπαθεί να μας επιβάλει τη γραμμή ή να μας εμποδίσει τον αγώνα που ξεκινήσαμε τις προηγούμενες 5 μέρες για διεκδίκηση του δικαιώματος στην αξιοπρέπεια και ενάντια στην εκμετάλλευση.

σήμερα έχουμε τους κκεέδες να θέλουν να μας εξουσιάζουν και να καπελώσουν αυτή την πρωτόγνωρη προσπάθεια αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση και την αδικία. να μην σέβονται το δικαίωμα των προσφύγων και των μεταναστών στην αυτοοργάνωση βγάζοντας αλλεργία σε κάθε αγώνα που δεν τον ελέγχουν.

με τραμπουκισμούς και άγριες φωνές την ώρα που κοιμόντουσαν οικογένειες και τα παιδιά τους έδειξαν την αλληλεγγύη τους με αποτέλεσμα να πανικοβάλλονται άνθρωποι που έφυγαν από τις χώρες τους ξεφεύγοντας από τον πόλεμο. έκλεισαν τους διαδρόμους με καδρόνια τους διαδρόμους εμποδίζοντας τις οικογένειες να φύγουν από το κτήριο με το πιο φασιστικό τρόπο που μας θυμίζει μόνο το φασισμό των Σαμπιχά του Ασάντ. Με αποτέλεσμα όταν κατάφεραν οι τελευταίες οικογένειες να βγούνε από μέσα, να παρατήσουν όλα τους τα πράγματα και να τρέχουν τρομαγμένοι σε διάφορες κατευθύνσεις και να μας παίρνουν τηλέφωνο ότι έχασαν κάποια μέλη της οικογένειάς τους.

μία προσπάθεια τέτοια που εμποδίζει τον αγώνα μας, εμποδίζει να δεχτούμε την έμπρακτη αλληλεγγύη από τους αλληλέγγυους-ες από διάφορους χώρους, συλλόγους, σωματεία.

προχθές μας υποσχέθηκαν ότι θα είναι κοντά μας και θα δείξουν την αλληλεγγύη τους με τα τσάγια τους. τους πιστέψαμε και πιστέψαμε και τα τσάγια τους όπως ισχυρίστηκαν ότι τα μοίρασαν στο λιμάνι.

δεν σκέφτηκαν να προσφέρουν το κτήριο τις μέρες που πλημμύρισε το καρά τεπέ και η μόρια, τις μέρες που πλημμύρισαν τα στενάκια της μυτιλήνης και το λιμάνι που ήταν γεμάτα με μετανάστες και πρόσφυγες που βρεχόντουσαν όλη τη νύχτα. σήμερα το θυμήθηκαν που καταφέραμε να μπούμε στο κτήριο που ήταν γεμάτο με σκουπίδια, παλιά γραφεία και σάπιους τοίχους. τώρα που το καθαρίσαμε και το οργανώσαμε τόσο ώστε να προσφέρει μία μέρα ασφάλειας. φαγητό και στέγη στις οικογένειες από ανθρώπους της ομάδας και του συλλόγου που δημιούργησαν σταθμούς ανθρώπινους και μία αγκαλιά από δικούς τους ανθρώπους, πρόσφυγες και μετανάστες σαν αυτούς. από αφγανιστάν, ιράν, ιράκ, συρία και αφρική.

η κατάληψη ήταν μία απαλλαγή από τους λυσσασμένους λύκους των μαγαζιών, των ξενοδοχείων, των καντινών και των ταβερνών που τους επέτρεπαν να πιούν και να μην κατουράν, να φάν και στις τουαλέτες να μην παν.

τέτοια αλληλεγγύη δεν τη θέλουμε. η αλληλεγγύη που θα μπορείς να μείνεις και να μην σκέφτεσαι και να μιλάς μας έδιωξε από τη Συρία και από το Ιράκ. την αλληλεγγύη του τραμπούκου που μας θυμίζει τους φασίστες δεν τη θέλουμε.

– θα διεκδικούμε την αυτοοργάνωση των αγώνων μας όσο και να σας φέρνει αλλεργία η ανεξαρτησία του στην πολιτική σας ηλιθιότητα.

– καταγγέλλουμε κάθε είδους τραμπουκισμό από όπου και αν προέρχεται, μπάτσοι, νεοναζί και σταλινικοί.

– καταγγέλλουμε τη βία που ασκήθηκε στα μέλη της ομάδας που οργάνωσε την κατάληψη, εμποδίζοντας τους την είσοδο στο κτήριο για να ηρεμήσουν τις οικογένειες και τα γυναικόπαιδα για να μην τρομάζουν από τα ουρλιαχτά των τραμπούκων, λέγοντας τους ότι δεν είναι κανονικοί μετανάστες.

 

Ζήτω η αλληλεγγύη

 Κάτω ο φασισμός και το καπέλωμα και η χειραγώγηση των μεταναστών.

Ο αγώνας των προσφύγων δεν καπελώνεται, δεν πρόκειται να σταματήσει

 

Ομάδα Μεταναστών και Προσφύγων

από την Κατάληψη του πρώην Εργατικού Κέντρου

 

 

η παρακάτω ανακοίνωση θα αποτελούσε την πρώτη ανακοίνωση των ομάδων των μεταναστών που είχαν προβεί στην κατάληψη του πρώην παλεσβιακού εργατικού κέντρου. Δημοσιεύθηκε σήμερα κατόπιν της καταστολής που δέχθηκε η κατάληψη από μέλη του Παλεσβιακού Εργατικού Κέντρου.

Είναι αποτέλεσμα του οικονομικού εμπάργκο που επιβάλλεται από τις χώρες και τα κράτη του “πολιτισμένου κόσμου”. Είναι αποτέλεσμα των πολέμων και των εμφυλίων που σχεδιάζονται και εφαρμόζονται από τις χώρες του “πολιτισμένου κόσμου”. Των πολέμων που εξυπηρετούν τις μεγάλες βιομηχανίες όπλων του “καλού” και “πολιτισμένου” κόσμου.

Αυτός ο “πολιτισμένος” κόσμος έχει καταφέρει για πάνω από μια δεκαετία να δημιουργεί απάνθρωπες καταστάσεις εις βάρος των λαών του “μη πολιτισμένου κόσμου” που πληρώνουν το κόστος της απανθρωπιάς και των συμφερόντων με ανθρώπινες καταστροφές.

Το αποτέλεσμα των επεμβάσεων και των πολέμων είναι η μετακίνηση ολόκληρων πληθυσμών και η μετατροπή τους σε φθηνά εργατικά χέρια στην Ευρώπη, την Αμερική, τις Σκανδιναβικές χώρες, ανάλογα με τις παραγγελίες και τις ανάγκες της βιομηχανίας και των αγορών τους. Οι πρόσφυγες πολέμου Σύροι, Ιρακινοί, Αφγανοί και άλλοι λαοί που αναγκάζονται να ξεριζωθούν από τις χώρες που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν οδηγούνται σε ένα σκλαβοπάζαρο το οποίο διαχειρίζονται ένα σωρό καθάρματα: μαφίες, στρατοί, μπάτσοι. Οι μεν εμπορεύονται και πλουτίζουν πάνω στις ψυχές των προσφύγων και οι δε, γίνονται θεατές και διαχειριστές του πόνου του κάθε πρόσφυγα που μέχρι να φτάσει στον ψεύτικο παράδεισό του ή θα έχει σκοτωθεί, ή θα έχει πνιγεί ή θα έχει χάσει κάποιο δικό του άνθρωπο. Και μόλις φτάσει στη στεριά θα αντιμετωπίσει τους μαυραγορίτες από ξενοδοχεία, μανάβικα, καντίνες, καφενεία, καφετέριες, εστιατόρια, ταξί, καράβια… Όλα με ειδικές τιμές (προς τα πάνω) για τους “λαθρομετανάστες”, με την μπατσονομία να εκφράζεται κανονικά όπως ξέρει, με την κυβέρνηση και το κράτος να μην παρέχουν τίποτα. Με την προσφορά από οργανώσεις με τεράστια κονδύλια να είναι εν μέρει χρήσιμη αλλά πολύ λίγη για τον όγκο του προβλήματος. Πάρα πολλοί πρόσφυγες αφήνονται έξω στο κρύο και τη βροχή, στα πεζοδρόμια, στο λιμάνι και έξω από τις σκηνές στους καταυλισμούς της Μόριας και του Καρά Τεπέ, χωρίς συχνά να προλαβαίνει μια οικογένεια 10 ατόμων να πάρει μια κουβέρτα και τρία πιάτα φαγητό.

Και βέβαια δεν ξεχνάμε ότι σ’ αυτόν τον πόλεμο και σ’ αυτή την κατάσταση υπάρχουν οι άνθρωποι που υποφέρουν δέκα φορές περισσότερο αντιμετωπίζοντας όλες τις μορφές βίας, τις απαγορεύσεις, τις απαγωγές, την εκμετάλλευση και τον εξευτελισμό περισσότερο από οποιονδήποτε. Δεν ξεχνάμε το πιο ευάλωτο κομμάτι: Τις γυναίκες και τα παιδιά.

Ενάντια σ’ όλα αυτά, ενάντια στην εκμετάλλευση και τον εξευτελισμό, ενάντια στην εξάρτηση από “φιλανθρωπικούς” διεθνείς οργανισμούς, για τη διεκδίκηση των ελάχιστων δικαιωμάτων μας (στέγη και τροφή) αποφασίσαμε να καταλάβουμε τον χώρο του εργατικού κέντρου έτσι ώστε να φιλοξενηθεί όποιος πρόσφυγας το χρειαστεί, από όποια χώρα και αν προέρχεται.

 

ΟΧΙ στον στημένο πόλεμο της Δύσης και των συστημάτων-ρουφιάνων της στη Μέση Ανατολή και τις γύρω περιοχές που σκοπό έχουν τη διάλυση, τον εξευτελισμό και την κυριαρχία.

ΟΧΙ στην εκμετάλλευση του πιο αδύναμου κομματιού της πατριαρχικής κοινωνίας: τις γυναίκες και τα παιδιά.

ΟΧΙ στους θρησκευτικούς, εθνικούς, φυλετικούς και έμφυλους διαχωρισμούς.

ΟΧΙ στη μαυραγορίτικη συμπεριφορά από την τοπική κοινωνία.

ΟΧΙ στην πολιτική “θεατή-συνενόχου” της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΟΗΕ.

ΝΑΙ στην ειρήνη και την ασφάλεια των λαών.

ΖΗΤΩ η αλληλεγγύη και η δύναμη των λαών.

Ομάδα μεταναστών και προσφύγων Μυτιλήνης,

Σύλλογος Σύρων μεταναστών και προσφύγων,

Περαστικοί πρόσφυγες από τη Συρία.

 Μυτιλήνη Νοέμβριος 2015