Αρχικη

Για την ομηρία του Mohamed A. από την υπηρεσία ασύλου

Ένας μήνας έχει περάσει από την ημερομηνία που κατατέθηκε η μεταγενέστερη αίτηση ασύλου για τον Mohamed A. (01.02) και η υπηρεσία ασύλου εξακολουθεί να μην έχει ανταποκριθεί στην εξέταση του παραδεκτού, ή όχι, του αιτήματος αυτού. Από την πρώτη στιγμή επικαλούμενη διάφορες γραφειοκρατικές διαδικασίες συνέβαλε στη συνεχιζόμενη κράτηση του και ενώ ο Mohamed είχε ήδη ξεπεράσει τις 50 ημέρες απεργίας πείνας. Και ενώ οι πιέσεις που ασκήθηκαν από τους αλληλέγγυους κατάφεραν να εξασφαλίσουν την άρση της κράτησής του, η οποία συνεχιζόταν παρανόμως αφού δεν υφίστατο διαδικασία απέλασης, η υπηρεσία ασύλου ξεκίνησε να παραπέμπει συνεχώς στο μέλλον την απόφαση για το παραδεκτό του αιτήματος. Μέσα από τα δικά τους λόγια,  «ο Mohamed δεν έχει ανάγκη τίποτα άλλο, αφού προς στιγμήν κυκλοφορεί ελεύθερος». Λες και το ζητούμενο ήταν απλώς να μην απελαθεί και να μείνει ελεύθερος για λίγο διάστημα και όχι να του χορηγηθεί το πολιτικό άσυλο που διεκδικεί, που θα του εξασφαλίσει, την μη επιστροφή του στην Αίγυπτο από την οποία και διέφυγε λόγω των κινδύνων που αντιμετώπιζε. Λες και το χαρτί που του έχει χορηγηθεί και απλώς του εξασφαλίζει τη μη σύλληψή του σε περίπτωση ελέγχου, αλλά του απαγορεύει να νοικιάσει διαμέρισμα, να εργαστεί, να φύγει εκτός νησιού είναι το maximum αξιοπρέπειας που δικαιούται ένας μετανάστης στην Ελλάδα.

Αυτή η κατάσταση ομηρίας όμως δεν είναι τυχαία και δεν αφορά μόνο τον Mohamed, αν και υπάρχουν ειδικότερα πλεονεκτήματα άμα μπορέσουν να τον ξεφορτωθούν μαζί με τον αγώνα του. Ο βάλτος των αργών διαδικασιών οδηγεί όλο και περισσότερους-ες μετανάστες-ριες στην εξαθλίωση και την απελπισία. Πολλοί-ες φτάνουν στο σημείο να παραιτηθούν του αιτήματος ασύλου οδηγούμενοι-ες πίσω στην Τουρκία ή άλλες χώρες μην αντέχοντας άλλο τις συνθήκες κράτησής τους στα διάφορα κέντρα κράτησης των νησιών. Άλλοι παραμένουν εγκλωβισμένοι, με όλο και περισσότερους να εμφανίζουν συμπτώματα ψυχικών διαταραχών από τη συνεχιζόμενη κράτηση. Σημαντικότερη όμως πτυχή της συνθήκης αυτής είναι ότι πολλοί-ες αυτοί-ες είναι που οδηγούνται εκβιαστικά, κάτω και από τη συνεχιζόμενη απειλή της απέλασης, στην παρανομοποίηση. Τα δίκτυα των πλαστών εγγράφων βρίσκονται και λειτουργούν μαζί και παράλληλα με την κρατική διαχείριση. Έτσι χιλιάδες θα οδηγηθούν παράνομοι και πλέον υποτιμημένοι και εκμεταλλεύσιμοι στις αγορές εργασίας της Ελλάδας και της Ευρώπης.

Άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων του Mohamed A.

Παύση όλων των απελάσεων

Ελεύθερη μετακίνηση για όλους

Δεν θα συνηθίσουμε το θάνατο – Δεν θα ανεχθούμε την εξαθλίωση

Δεν θα συνηθίσουμε το θάνατο

Δεν θα ανεχθούμε την εξαθλίωση

24/07/2015 – Σύρος μετανάστης μεταφέρεται εσπευσμένα στην Αθήνα από τον καταυλισμό του Καρά Τεπέ, όπου έχασε τελικά τη μάχη με τη ζωή

27/07/2015 – 45χρονος Σύρος μετανάστης μεταφέρθηκε χωρίς τις αισθήσεις στο Νοσοκομείο Μυτιλήνης από τον καταυλισμό του Καρά Τεπέ.  Εκεί διαπιστώθηκε απλώς ο θάνατός του.

31/08/2015 – Γίνεται γνωστός ο θάνατος Σομαλής μετανάστριας από παθολογικά αίτια στο κέντρο κράτησης της Μόριας.

17/12/2015 – 4χρονο κοριτσάκι χάνει τη ζωή του. Ο θάνατός τους αποδίδεται σε πιθανή μηνιγγιτιδοκοκκική νόσο. «Φιλοξενούνταν» στον καταυλισμό του Καρά Τεπέ

30/12/2015 – Τραγικό θάνατο βρήκε ένα βρέφος 6 μηνών, από άγνωστα μέχρι στιγμής αίτια, στον καταυλισμό προσφύγων του Καρά Τεπέ.

02/03/2016 – Βρέφος 1 έτους χάνει τη ζωή του στο Νοσοκομείο Μυτιλήνης. Το άτυχο βρέφος είχε μεταφερθεί στο Νοσοκομείο από το hotspot της Μόριας, όπου είχε διαπιστωθεί ότι αντιμετώπιζε σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα.

24/11/2016 – Μία εξηντάχρονη και ο εγγονός της χάνουν τη ζωή τους στον κέντρο κράτησης της Μόριας μετά από έκρηξη στο φιαλίδιο γκαζιού που χρησιμοποίησε προσπαθώντας να μαγειρέψει. Ακόμα 2 σοβαρά τραυματίες.

24/01/2017 – Ο 22χρονος Αιγύπτιος Άχμαντ βρίσκεται νεκρός στη σκηνή του. Αιτία θανάτου: Άγνωστη

28/01/2017 – Νεκρός βρέθηκε σήμερα το πρωί ένας 46χρονος άντρας από τη Συρία μέσα στο κέντρο κράτησης της Μόριας. Αιτία θανάτου: Άγνωστη

30/01/2017 – 20χρονος πακιστανός βρέθηκε νεκρός στον κέντρο κράτησης της Μόριας. Αιτία θανάτου: Άγνωστη

 

Συνολικά 11 νεκροί μέσα σε ενάμιση χρόνο στα κέντρα κράτησης του νησιού. 11 νεκροί που έρχονται να προστεθούν στη μακρά λίστα των νεκρών των ναυαγίων, των κάτεργων εργασίας αλλά και των υπολοίπων κέντρων κράτησης. Στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, εκεί που οι μετανάστες-ριες αποτελούν απλώς αριθμούς στατιστικής. Ανώνυμοι και άγνωστες. Βιώνοντας την εξαθλίωση και τον αποκλεισμό. Εγκλωβισμένοι και απομονωμένες που πάνω στις ζωές τους χτίζονται πολιτικές πολέμου και πολιτικές θανάτου.

Όσοι και όσες αποφασίσουν να αντιδράσουν θα πρέπει να γνωρίζουν ότι θα εξαφανιστούν. Όπως συμβαίνει όλο αυτό το διάστημα με μετανάστες-ριες που συμμετέχουν στις διαμαρτυρίες στη Μυτιλήνη αλλά και μέσα στα κέντρα κράτησης και συλλαμβάνονται για να οδηγηθούν προς απέλαση. Όπως συνέβη με τον Mohamed A. που η αστυνομική διεύθυνση Λέσβου προσπάθησε να τον απελάσει ενώ βρισκόταν στη 30η μέρα της απεργίας πείνας που διεξάγει. Όπως συνέβη με τις 26 μετανάστριες από το κέντρο κράτησης του Ελληνικού, όπου οδηγήθηκαν εσπευσμένα στα κρατητήρια της Πέτρου Ράλλη όταν ένωσαν τις φωνές τους με αυτές των αλληλέγγυων.

Η συνέχιση των αντιμεταναστευτικών θανατοπολιτικών επιβάλει την αορατότητα των ίδιων των υποκειμένων που τις υφίστανται άμεσα. Ένα πέπλο αορατότητας που διαρρηγνύεται μέσα από τις δυναμικές τους απαντήσεις. Μέσα από τη συνάντηση των αγώνων τους με τους αλληλέγγυους-ες που βρίσκονται στο πλευρό τους.

Άμεση απελευθέρωση του Mohamed A. και των 26 μεταναστριών του Ελληνικού

Παύση όλων των απελάσεων

Ελεύθερη μετακίνηση για όλους

Καταγγελία για τις ιατρικές αυθαιρεσίες κατά τη νοσηλεία του Mohamed A.

Ο Mohamed A. κάνει απεργία πείνας από τις 13/12, με αίτημα την ακύρωση της απόφασης απέλασής του και κατά συνέπεια παύση της διοικητικής του κράτησης και τη χορήγηση πολιτικού ασύλου, καθώς διώκεται από το στρατιωτικό καθεστώς της Αιγύπτου  για δημοσιοποίηση βίντεο με δολοφονίες οπαδών του καθεστώτος Μόρσι.

Αρχικά έγιναν 3 προσπάθειες να εισαχθεί στο νοσοκομείο, αλλά δεν κρινόταν επαρκής λόγος η απεργία πείνας, παρότι με βάση την ιατρική δεοντολογία, αν ένας ασθενής αιτιάται αδυναμία και καταβολή δεν μπορεί ένα νοσηλευτικό ίδρυμα να μην ανταποκρίνεται.

Τελικά  έπρεπε να φτάσει στην 32η ημέρα απεργίας για να κριθεί αναγκαία η νοσηλεία του στο Βοστάνειο Νοσοκομείο Μυτιλήνης λόγω της επιδείνωσης της υγείας του.

Η μη εισαγωγή του Mohamed A.  στο νοσοκομείο τον πρώτο καιρό, ήταν μόνο η αρχή ενός κύκλου ιατρικών αυθαιρεσιών και μεθοδευμένης κατάχρησης εξουσίας.

Από την  πρώτη κιόλας μέρα που ο απεργός εισήλθε στο νοσοκομείο, άρχισε να διαφαίνεται η στάση κάποιων εκ των γιατρών και των μπάτσων οι οποίοι είτε με το καλό- με το προσωπείο του ενδιαφέροντος-είτε με το κακό- μέσω του φόβου και του εκβιασμού για εξιτήριο- πίεζαν τον Mohamed να σταματήσει την απεργία πείνας. Η απειλή του εξιτηρίου, “νομιμοποιήθηκε” βασιζόμενη σε μια σκόπιμη  ερμηνεία του νόμου, που αναφέρεται σε παρακολούθηση απεργών πείνας, χωρίς να διευκρινίζεται αν αυτή θα είναι εντός ή εκτός νοσοκομείου.

Κεντρικό ρόλο σ’όλο αυτο είχε η διευθύντρια της Α’ παθολογικής κλινικής Μ. Κουρόγλου η οποία ήταν η υπεύθυνη γιατρός για τη νοσηλεία του απεργού εκείνο το διάστημα με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Από αυτήν δίνονταν οι εντολές για τη χορήγηση ή μη του ορού, από αυτήν καθορίζονταν οι εξετάσεις που θα γίνονταν, και το σημαντικότερο, από αυτήν εξαρτιόταν η συνέχιση ή μη της νοσηλείας. Η Κουρόγλου εκμεταλλεύτηκε στο έπακρον την εξουσία αυτή, επί μία βδομάδα απειλούσε καθημερινά ότι θα έδινε εξιτήριο, επιβαρύνοντας τον απεργό πείνας με άγχος και πίεση, καθώς το εξιτήριο σήμαινε και απέλαση στην περίπτωση του-κάτι που αποπειράθηκε και στις 13/1 παρά την κατάσαση του Mohamed-.

Ταυτόχρονα η Κουρόγλου αρνιόταν πεισματικά να παραδώσει τα αντίγραφα των ιατρικών εγγράφων που ζητούσε ο Mohamed, κάτι που πέρα από αντιδεοντολογικό ήταν και άκρως εκδικητικό σαν στάση, καθώς τα έγγραφα αυτά ήταν απαραίτητα και για το δικαστήριο που θα έκρινε την άρση κράτησης του, αλλά και για την νέα αίτηση ασύλου του.
Τελικά, μετά από πιέσεις  του κινήματος αλληλεγγύης στο Mohamed, των σωματείων, και κάποιων γιατρών που πήραν σαφή θέση υπέρ του απεργού, η Κουρόγλου  διαβεβαίωσε, ότι ο απεργός θα νοσηλευτεί στο νοσοκομείο για όσο διαρκέσει η απεργία πείνας.

Όμως, το μεσημέρι της  Δευτέρας (23/1), παρά τις αρχικές διαβεβαιώσεις της, εξέδωσε ξαφνικά εξιτήριο στο Mohamed  το οποίο  συνυπέγραψαν οι συνάδελφοι της Φ. Παπαλυσάνδρου, και  ο Ε. Ζιώγας . Το εξιτήριο πέρα απο σαθρό, προσπαθεί να αποπολιτικοποιήσει την απεργία πείνας, αναγράφοντας στα αίτια “προσωπικοί λόγοι”. Αυτό φαίνεται και στο αίτιο εισαγωγής “διαταραχή ηλεκτρολυτών”, που αφού “αποκαταστάθηκε” δεν χρήζει πλέον λόγο νοσηλείας. Παρόλα αυτά βάσει της ιατρικής δεοντολογίας, ένας απεργός πείνας πρέπει να υποβάλλεται σε συγκεκριμένες εξετάσεις και κατά την εισαγωγή του και πριν την έκδοση εξιτηρίου.

Κάποιες από αυτές είναι: βιοχημικές εξετάσεις, εξέταση της κλινικής εικόνας δηλαδή σφύξεις, αρτηριακή πίεση, απώλεια βάρους, αίσθημα ζάλης και αδυναμία, αλλά και ηλεκτροκαρδιογράφημα. Στην περίπτωση του Μohamed δεν έγινε τίποτα από τα παραπάνω, οι εξετάσεις ήταν μισές και ο εργαστηριακός έλεγχος πλημμελής. Η μη καταγραφή απώλειας βάρους ειδικά, αποτελεί σοβαρή έλλειψη. Ακόμα και με καλές εργαστηριακές εξετάσεις, η απώλεια βάρους ενός απεργού πείνας είναι κομβική, αφού όταν είναι πάνω από 15% της ολικής μυικής μάζας σώματος μπορεί να αποβεί επικίνδυνη και  μοιραία ακόμα και για τη ζωή του απεργού, εφόσον παράλληλα συντελείται και απώλεια μάζας από τον καρδιακό μυ, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει ανακοπή και αιφνίδιο θάνατο. Αφού  οδήγησαν τον Mohamed στα κρατητήρια της ΓΑΔ Λέσβου-παρότι βρισκόταν στην 42η μέρα απεργίας πείνας, το βράδυ της ίδιας ημέρας χρειάστηκε να εισαχθεί εκ νέου στο νοσοκομείο ύστερα απο έντονη δυσφορία που ένιωσε αλλά και ύστερα απο αίτημα του δικηγόρου αλλα και πιέσεις που ασκήθηκαν απο τους/τις αλληληλέγγυους/ες.

Τα γεγονότα αυτά αλλά και η  γενικότερη διαχείριση από την Κουρόγλου, καταχραζόμενη την εξουσία της ταυτίζεται με την κυρίαρχη πολιτική η οποία διαχωρίζει υποκείμενα σε σώματα που έχουν και σώματα που δεν έχουν σημασία. Για εμάς η Κουρόγλου και όσοι/ες συνυπέγραψαν το εξιτήριο έχουν πολιτική ευθύνη.

Από την πλευρά μας, ξεκαθαρίζουμε ότι δεν θα κάτσουμε με σταυρωμένα τα χέρια απέναντι σε όλες αυτές τις αυθαιρεσίες που γίνονται εις βάρος του Mohamed A.

Ταυτόχρονα, καλούμε κάθε γιατρό, κάθε ιατρικό σύλλογο και φορέα, να πάρει θέση, απέναντι σε όλες αυτές τις μεθοδεύσεις και αυθαιρεσίες που καταστρατηγούν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του σώματος, αλλά και απέναντι σε όποιο/α γιατρό έθεσε σε κίνδυνο την υγεία του Mohamed A.

Συνέλευση αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Mohamed A.

Δήλωση του δικηγόρου του απεργού πείνας για την άρνηση των νοσοκομειακών αρχών χορήγησης των ιατρικών εξετάσεων

Καλημέρα σας.

Ως πληρεξούσιος δικηγόρος του Mohamed Abdilgawad, μου ανατέθηκε η κατάθεση αντιρρήσεων κατά της προσωρινής του κράτησης στα κρατητήρια του Α.Τ Μυτιλήνης. Ένα από τα βασικότερα στοιχεία της αίτησης του αποτελεί η κατάσταση της υγείας του, λόγω της απεργίας πείνας που συνεχίζει ο Μοχαμεντ, για διάστημα άνω των 30 ημερών (τότε). Για το λόγο αυτό την Δευτέρα 16/1/2017 πήγα στο Γενικό Νοσοκομείο Μυτιλήνης “Βοστάνειο” προκειμένου να  αιτηθώ εγγράφως την χορήγηση ιατρικής γνωμάτευσης και αντίγραφο των εξετάσεων του, για την κατάσταση της υγείας του, έχοντας λάβει καθ’ υπόδειξη του γραμματέως της Διοίκησης του νοσοκομείου, γραπτή εξουσιοδότηση προς τούτο. Κατέθεσα την αίτηση στον γραμματέα, ο οποίος με ενημέρωσε ότι θα με ειδοποιήσουν όταν τα έγγραφα αυτά είναι έτοιμα. Λόγω του κατεπείγοντος της υπόθεσης, τον παρακάλεσα να δοθεί άμεση προτεραιότητα στην αίτηση μου. Να σημειωθεί ότι οι αντιρρήσεις κατά προσωρινής κράτησης κατατίθενται στο Διοικητικό Πρωτοδικείο ΜΟΝΟ τις ημέρες Τρίτη και Πέμπτη κάθε εβδομάδος. Αφού πέρασε η Τρίτη και δεν είχα κανένα νέο από το νοσοκομείο, την Τετάρτη 18/1/2017 κάλεσα ο ίδιος προκειμένου να ενημερωθώ πότε θα έχω τα έγγραφα. Χωρίς τα έγγραφα αυτά αντιρρήσεις δεν μπορούν να κατατεθούν. Μίλησα με την επιβλέπουσα τον Μοχάμεντ ιατρό (Διευθύντρια του Παθολογικού Τμήματος) η οποία με ενημέρωσε ότι ο Μοχάμεντ θα έπαιρνε εξιτήριο το μεσημέρι εκείνης της ημέρας (Τετάρτη) και θα έδινε στον ίδιο τα έγγραφα. Λίγο αργότερα ενημερώθηκα από την ίδια ιατρό ότι δεν θα έπαιρνε τελικά εξιτήριο ο Μοχάμεντ την Τετάρτη, αλλά την Πέμπτη, επομένως την Πέμπτη το πρωί ή θα τα έπαιρνε ο ίδιος κατά την έξοδο του ή να πήγαινα εγώ να τα παραλάβω. Καθώς δεν μπορούσα να βρώ την ιατρό στο τηλέφωνο την Πέμπτη το πρωί για να μάθω τι ώρα θα βγεί από το νοσοκομείο ο Μοχάμεντ και η ώρα περνούσε κι έπρεπε να κατατεθούν έως το μεσημέρι οι αντιρρήσεις στο Διοικ. Πρωτοδικείο, πήγα στο Νοσοκομείο, όπου αφού συνάντησα την επιβλέπουσα ιατρό, με ενημέρωσε ότι ο Μοχάμεντ δεν θα έπαιρνε εξιτήριο ούτε εκείνη την ημέρα και ότι δεν γνώριζε πότε θα έπαιρνε εξιτήριο. Σε ερώτηση μου αν είναι έτοιμα τα ιατρικά έγγραφα, όπως είχαμε συνεννοηθεί, μου απάντησε ότι δεν έχει η ίδια να μου δώσει κανένα έγγραφο κι ότι για οτιδήποτε χρειάζομαι στο εξής, θα απευθύνομαι στην Διοίκηση του νοσοκομείου. Αμέσως πήγα να συναντήσω την Διοικήτρια του νοσοκομείου, όπου όπως με ενημέρωσε η γραμματέας της, κατόπιν συνομιλίας με την ίδια, δεν μπορούσε να με δεί εκείνη την ημέρα, διότι είχε προγραμματισμένα ραντεβού.  Έτσι δεν μου χορήγηθηκαν τα ιατρικά έγγραφα και δεν κατατέθηκαν την ημέρα αυτή οι αντιρρήσεις στο Διοικητικό Πρωτοδικείο.

Μυτιλήνη 19/1/2017

Ο πληρεξούσιος δικηγόρος του Mohamed Abdilgawad

Δημήτρης Κουζινόγλου

 

Ανακοίνωση από τα κατειλημμένα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ

Για την άρση των συρματοπλεγμάτων της εξουσίας.

     Η μεγάλη μεταναστευτική κίνηση , η οποία συντελέστηκε τον προηγούμενο χρόνο ανέδειξε με τον πιο σαφή τρόπο την ολοκληρωτική οχύρωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ελληνικού Κράτους, σηματοδότησε, δηλαδή ,την απαρχή ενός νέου κύκλου επιθετικών αντι-μεταναστευτικών πολιτικών με χαρακτηριστική την ντροπιαστική για την ανθρώπινη υπόσταση ευρωτουρκική συμφωνία. Πλέον στην εντεινόμενη κατάσταση εξαίρεσης που βιώνουν οι μετανάστες και οι μετανάστριες ήρθε να προστεθεί η «παρανομοποίηση» της ύπαρξης  μέσω επίπλαστων διαχωρισμών «πρόσφυγας»-«μετανάστης-ια», η εγκαθίδρυση νέων στρατοπέδων συγκέντρωσης, η αύξηση της διασυνοριακής καταστολής, η συνεχής στρατιωτιοτικοποίηση των συνόρων και οι μαζικές απελάσεις. Στην απέλπιδα προσπάθειά της η κυβερνητική εξουσία παρουσιάζει μία κατάσταση ομαλότητας για τα νησιά του Βορείου Αιγαίου, η οποία βέβαια καταρρέει την επόμενη στιγμή μέσα από τις εικόνες αίσχους των κέντρων κράτησης.

   Σε όλη αυτή τη συνθήκη, που άπειροι άνθρωποι εξοντώνονται ηθικά και σωματικά, καταλήγοντας έγκλειστοι σε διάφορα στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Ελλάδα και στην Ευρώπη ,ζώντας κάτω απ’ το χιόνι πολλές φορές, ο Μοχάμεντ Α., αποφασίζει να προβεί σε έναν αγώνα -με όπλο το ίδιο του το σώμα- διεκδικώντας τα αυτονόητα. Ανάμεσα στα αιτήματα του είναι η παύση της διοικητικής κράτησης του και   απώτερος του  σκοπός είναι η λήψη ασύλου (μετά από 2 απορρίψεις αιτημάτων του), καθώς στην Αίγυπτο κινδυνεύει η ζωή του από το καθεστώς Σίσι.

 Ο Mohamed παρά την στήριξη αλληλέγγυων, και κάποιων ελάχιστων βοηθητικών γιατρών, έχει ταλαιπωρηθεί τόσο ψυχικά, όσο και σωματικά γιατί  όντας στην 39η μέρα απεργίας πείνας, είναι ακόμα πιο ευάλωτος στις πιέσεις είτε των μπάτσων, που μεθοδεύουν την παύση της νοσηλείας του- με σκοπό την απέλαση του εν τέλει-, είτε της διευθύντριας της παθολογικής κλινικής που αρνείται να δώσει τις τιμές των εξετάσεων του. Όλοι οι παραπάνω εργάζονται μαζί προσπαθώντας να κάμψουν τις αντιστάσεις του προκειμένου να σταματήσει την απεργία πείνας.

Ούτως ειπείν, η σημερινή κατάληψη των κομματικών γραφείων του κυβερνώντος κόμματος αποτελεί την ελάχιστη κίνηση αλληλεγγύης τόσο στον αγώνα του μετανάστη απεργού πείνας Mohamed A. , όσο και ευρύτερα σε κάθε μετανάστη και μετανάστρια όπου βλέπει στον εαυτό του/της τις επιπτώσεις του βραχίωνα θανατοπολιτικής όπου έχει αναπτύξει η Ευρώπη-Φρούριο και η Ελλάδα-Φυλακή. Μέσα σε αυτό το  κλίμα κοινωνικής ανάθεσης και γενικευμένης απάθειας , το οποίο επέφερε εκ νέου η κυβέρνηση με τις συνεχείς αναφορές περί «μη ύπαρξης εναλλακτικής», τις εκκενώσεις των καταλήψεων στέγης, την ποινικοποίηση της αλληλεγγύης, τις ακροδεξιές δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών, τις υπερθεαματικές φωτογραφίσεις με φασιστικά κόμματα, αναδύεται η πραγματικότητα της κρατικής βαρβαρότητας, η οποία είναι αμείλικτη και αυτή ακριβώς καλούμαστε να αμφισβητήσουμε ριζικά και να αντιπαλέψουμε. Εν τέλει, ενόσω οι κυρίαρχοι επιτείνουν στο όνομα του ρεαλισμού, την απελπισία, την μισαλλοδοξία και το ρατσισμό, εμείς δεν θα πάψουμε ποτέ να προτάσσουμε «έναν κόσμο που να χωράει πολλούς κόσμους».

          

Άμεση άρση της κράτησής του του Mohamed A.

Συνέχιση της νοσηλείας του καθ’ όλη τη διάρκεια της απεργίας πείνας

Άμεση παράδοση των ιατρικών του εγγράφων

Ικανοποίηση όλων των αιτημάτων του

Άμεση παύση όλων των απελάσεων


Συνέλευση αλληλεγγύης στον
MohamedA.

Για την απειλή απέλασης του Mohamed A. (Translated)

In english

Turkce olarak

In italiano

Από τον Οκτώβριο του 2016, ο Mohamed A. βρίσκεται σε καθεστώς διοικητικής κράτησης στην Γ.Α.Δ. Λέσβου, ως υποψήφιος για απέλαση, καθώς έχουν απορριφθεί τα αιτήματα του για τη χορήγηση πολιτικού ασύλου. Από τις 13/12/2016 πραγματοποιεί απεργία πείνας διεκδικώντας την ακύρωση της απέλασης καθώς και τη χορήγηση πολιτικού ασύλου.

Με την υγεία του τις τελευταίες μέρες να επιδεινώνεται συνεχώς, στις 10/1/2017 μεταφέρεται στο Βοστάνειο Νοσοκομείο Μυτιλήνης όπου οι γιατροί κρίνουν αναγκαία τη νοσηλεία του. Ο ίδιος επιστρέφει στα κρατητήρια για να πάρει τα πράγματα του, με την διαβεβαίωση, από την αστυνομία, πως θα τον μεταφέρουν στη συνέχεια και πάλι στο νοσοκομείο. Αντί αυτού όμως, τον  κρατάνε στα κρατητήρια και του αναφέρουν ότι θα τον πάνε τελικά το επόμενο πρωί. Όταν πια τον οδηγούνε στο νοσοκομείο αποσπάνε τη συναίνεσή του να μην μείνει νοσηλευόμενος καθώς τον καθησυχάζουν για την υπόθεση του και του λένε ψέματα πως θα τον μεταφέρουν στην Αθήνα τις επόμενες μέρες. Την Πέμπτη 12/1  ο διοικητής της Αστυνομικής Διεύθυνσης Μυτιλήνης του ανακοινώνει ότι έχει αποφασιστεί η απέλασή του στην Τουρκία, μέσω των διαδικασιών επανεισδοχής της περίφημης συμφωνίας Ε.Ε- Τουρκίας Μετά από πιέσεις αλληλέγγυων και δικηγόρων διακομίζεται και πάλι στο νοσοκομείο σε άσχημη σωματική και ψυχολογική κατάσταση όπου οι γιατροί κρίνουν απαραίτητη την εισαγωγή του καθώς παρουσίαζε έντονα σημάδια εξάντλησης (ζαλάδες, λιποθυμίες, προβλήματα όρασης) όπου και του χορηγείται όρος. Η νοσηλεία του οδήγησε τελικά στην ματαίωση της απέλασής του κάτι που όμως δεν συνέβη για 10 άλλους μετανάστες-ριες  οι οποίοι-ες και απελάθηκαν σήμερα (13/1) το πρωί. Προς το παρόν ο Μohamed A. συνεχίζει να νοσηλεύεται, ενώ η αστυνομική διοίκηση εμφανώς απογοητευμένη για την ματαίωση αυτή, πιέζει με κάθε τρόπο τους  θεράποντες γιατρούς του νοσοκομείου να του δώσουν εξιτήριο ώστε να προχωρήσουν στην απέλασή του. Παράλληλα, παρακάμπτοντας τους κανονισμούς του νοσοκομείου έχουν απαγορέψει την είσοδο αλληλέγγυων στο δωμάτιο όπου νοσηλεύεται.

Επιδιώκοντας να απελάσουν έναν μετανάστη απεργό πείνας που διανύει ήδη την 32η μέρα, το κράτος και όσοι το υπηρετούν προχωρούν ένα βήμα παραπέρα τον ολοκληρωτισμό που συντελείται, καθώς ποτέ στο παρελθόν δεν έχει συμβεί κάτι παρόμοιο, για τον προφανή λόγο πως η ζωή του βρίσκεται σε κίνδυνο.  Είναι οι μηχανισμοί του ίδιου του κράτους που μπορεί να κρατάει σε ομηρία ένα εξάχρονο παιδί εκδικητικά για τους γονείς του, να απαγορεύει εκδηλώσεις σε δημόσια πανεπιστήμια αλλά και να βασανίζει καθημερινά στα κέντρα κράτησης τους-τις χιλιάδες μετανάστες-ριες μέχρι την οριστική απέλασή τους. Ένα κράτος που αξιώνει για τον εαυτό του τη δικαιοδοσία να διαλέγει τη ζωή ή τον θάνατο όσων δεν το βολεύουν, όσων «περισσεύουν», όσων αντιστέκονται.

Στο πρόσωπο του Μοχάμεντ εκφράζουμε την αλληλεγγύη προς τον καθένα και την καθεμία που δέχεται καθημερινά τη βία των διαχωρισμών, του ρατσισμού και της εκμετάλλευσης. Την αλληλεγγύη μας σε αυτούς-ές τις εκατοντάδες μετανάστες-ριες που απελάθηκαν ήδη και στους-στις χιλιάδες που βρίσκονται εγκλωβισμένοι-ες στα δεκάδες κέντρα κράτησης, απομόνωσης και απέλασης. Την αλληλεγγύη μας με αυτούς-ες που θα δώσουμε καθημερινά αγώνες ενάντια στην υποτίμηση των ζωών μας.

Αλληλεγγύη στον απεργό πείνας Mohamed A.

Άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων του

Παύση όλων των απελάσεων

 

Musaferat

13/1/2017

Γράμμα του απεργού πείνας Μοχάμεντ Α.

Περισσοτερες πληροφορίες για την υπόθεση του απεργού πείνας Μοχάμεντ Α