Jeff Lynne
Ten artykuł od 2011-07 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy zamieścić przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
|
||
Data i miejsce urodzenia | 30 grudnia 1947 Wielka Brytania, Birmingham |
|
Instrumenty | gitara elektryczna, gitara akustyczna, gitara basowa, keyboard, perkusja, skrzypce, wiolonczela | |
Gatunki | rock progresywny, pop rock, rock symfoniczny, art rock, pop | |
Aktywność | od 1966 | |
Wytwórnie płytowe | Jet, Harvest, Epic, Sony BMG, Reprise | |
Zespoły | ||
Electric Light Orchestra, Traveling Wilburys, The Idle Race, The Move | ||
Strona internetowa |
Jeff Lynne (ur. 30 grudnia 1947 w Birmingham) – angielski gitarzysta, wokalista, kompozytor i producent muzyczny.
Związany był kolejno z zespołami: Idle Race, The Move, oraz założonym przez siebie Electric Light Orchestra, z którym w latach 1971–1986 odnosił ogromne sukcesy na całym świecie. Z rokiem 1986, po zakończeniu działalności z ELO, został producentem, m.in. utworów Dela Shannona, Toma Petty, Roya Orbisona, Joe Cockera i George'a Harrisona.
Z Pettym, Orbisonem, Harrisonem oraz Bobem Dylanem następnie współtworzył efemeryczną supergrupę Traveling Wilburys, z którą w latach 1988–1990 wydał dwie – cieszące się ogromną popularnością – płyty. W 1990 wydał solowy album zatytułowany Armchair Theatre, na którym – oprócz nagrań premierowych – znalazło się kilka przeróbek znanych standardów.
W uznaniu dla jego dokonań został wybrany producentem nagrań Paula McCartneya (płyta Flaming Pie) oraz „nowych” nagrań zespołu The Beatles, bazujących na próbnym zapisie nagrań nieżyjącego Johna Lennona. W 2001 Jeff Lynne powrócił pod nazwą Electric Light Orchestra z płytą Zoom, jednakże jest to właściwie jego solowy produkt. Jako goście specjalni wystąpili między innymi Richard Tandy ze starego składu ELO oraz Ringo Starr.
|