Η προθεσμία που δόθηκε για την κατάληξη των διαπραγματεύσεων ήταν δύο χρόνια, δηλαδή έως το 2009, το οποίο συνέπιπτε με τη δέκατη πέμπτη σύνοδο, που θα γινόταν στην Κοπεγχάγη. Ο οδικός χάρτης του Μπαλί θεωρήθηκε σημαντική πρόοδος στη συζήτηση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, διότι είχε τη συγκατάθεση τόσο των ΗΠΑ όσο και των αναπτυσσόμενων χωρών να διαπραγματευθούν στόχους μείωσης των εκπομπών τους. Αρκετοί πίστεψαν ότι η σύγκλιση των αντικρουόμενων συμφερόντων είναι δυνατή και ότι η επίτευξη μιας νέας συμφωνίας για το κλίμα δεν θα αργούσε. Η εξέλιξη όμως ήταν απογοητευτική.
Μέσα από προσωπικές ιστορίες που μου είχαν εκμυστηρευτεί παιδιά της Δευτεροβάθμιας στο παρελθόν, θα μπορούσα να σας μεταφέρω πολύ ανησυχητικές παρανοήσεις που επικρατούν σε αυτές τις ηλικίες για την ανατομία και την σεξουαλική επαφή. Την ίδια στιγμή, η παιδική ηλικία παρατείνεται υποχρεωτικά από την προστατευτική στάση των γονέων. Τα παιδιά της έκτης τάξης του Δημοτικού μεταφέρονται βίαια από την τρυφερή αγκαλιά του Άγιου Βασίλη, στις σελίδες του youporn που θα τους συστήσει ο πιο «ψαγμένος» συμμαθητής στο Γυμνάσιο. Μπαίνουν στην ενήλικη ζωή, ανοχύρωτα και απροετοίμαστα. Είναι πιο κατάλληλο λοιπόν το διαδίκτυο και ο συμμαθητής για να μιλήσει στο παιδί για τις έμφυλες ταυτότητες από το δάσκαλό του;
Στη σημερινή εποχή έχει μέχρι στιγμής καταφέρει να ισορροπήσει σχέσεις με Ρωσία και Ισραήλ παρ' όλο που είχε θερμά επεισόδια μαζί τους.Έχει καταφέρει να έχει ένα ανοιχτό κανάλι επικοινωνίας με ΗΠΑ, να διατηρεί σχέσεις επικοινωνίας με Κίνα, να εκβιάζει αλλά και να συνομιλεί σαν ισότιμο μέλος με την Ε.Ε. και την ίδια στιγμή να έχει πόλεμο με Συρία, Κούρδους, ανοιχτό μέτωπο μαζί μας και να επενδύει στην Αφρική (η ήπειρος των ευκαιριών του 2020 ).
Οι μέτριοι, κατά κανόνα, απεχθάνονται οποιαδήποτε πρωτοβουλία ανεβάζει τον πήχη, φοβούμενοι την ένδεια με την οποία θα έρθουν αντιμέτωποι εάν εν τέλει συγκριθούν με τους άριστους, με αποτέλεσμα να προσπαθούν να επιβάλουν τα δικά τους κακέκτυπα ως πρότυπα μιας δημοκρατικής και αξιοκρατικής κοινωνίας. Εν προκειμένω, η κ. Γκραμπόφσκι έχει ένα εντυπωσιακό βιογραφικό με πολλά έτη εργασίας και αξιοθαύμαστη εμπειρία να την ακολουθούν. Είναι τουλάχιστον απαράδεκτο να πρέπει να απολογηθεί για τις οικονομικές της απολαβές, για τις οποίες εργάστηκε ανελλιπώς επί σειρά ετών.
Είναι δε οφθαλμοφανές ότι και στα δύο μεγάλα -ας πούμε- κόμματα της παρούσας πολιτικής πραγματικότητας υπάρχει σχέδιο και τακτική. Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί βλακωδώς ότι έχει κάποιο ηθικό πλεονέκτημα απέναντι στο όνομα «Μητσοτάκης» κι έχει αποφασίσει να το ταυτίσει με τον όρο «διαπλοκή». Η δε ΝΔ, δια του Αντιπροέδρου της, αφήνει να εννοηθεί ότι έχει όλα τα στοιχεία των επιβαινόντων στον αεροπλάνο και περιμένει τις απαντήσεις του Πρωθυπουργού, ώστε να τα βγάλει τα στοιχεία στον αέρα. Αποκαλύψεις με δόσεις, σαν να κάνουμε τηλεοπτική εκπομπή κι επιθυμούμε να κρατήσουμε την αγωνία του φιλοθεάμονος κοινού, ή ακόμα καλύτερα να μεγαλώσουμε το κοινό ενόψει του συνταρακτικού αποκαλυπτικού τέλους.
Στόχος της Εναλείας είναι να εκπαιδεύσει νέα άτομα που επιθυμούν να ασχοληθούν επαγγελματικά με την αλιεία μέσα από ένα πρόγραμμα σπουδών, αυστηρά προσαρμοσμένο στις σύγχρονες ανάγκες της αγοράς. Θα έχει διάρκεια 5 μηνών, και θα περιέχει ένα συνδυασμό θεωρητικών γνώσεων, αλλά και κυρίως πρακτικής εκπαίδευσης και βιωματικής μάθησης σε θέματα αλιείας. Οι βασικοί εκπαιδευτές θα είναι συνταξιούχοι καπετάνιοι αλιευτικών καϊκιών, που θα πλαισιώνονται από επαγγελματίες εκπαιδευτές επιχειρήσεων και ακαδημαϊκούς στον τομέα της θάλασσας.
Η υπόθεση ακούγεται απλή: ένας άγνωστος άντρας πλησιάζει τον Άνταμ και τον ενημερώνει ότι η σύζυγός του τού έχει πει ένα μεγάλο ψέμα, παρέχοντάς του τις απαραίτητες πληροφορίες για να επαληθεύσει τα λεγόμενά του. Μέσα σε μία στιγμή η ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή του Άνταμ καταρρέει και πρέπει να αντιμετωπίσει την σκληρή πραγματικότητά. Η σύζυγός του Κορίν προσπαθεί να του εξηγήσει μα πριν προλάβει να καταλάβει τι συμβαίνει, όλα ανατρέπονται. Εκείνος παλεύει να λύσει τα αινίγματα, να επαναφέρει τις ισορροπίες και να προστατέψει τα παιδιά του από την θανάσιμη απειλή που τον πλησιάζει.
Πώς φτάσαμε ως εδώ; Πώς γίνεται να ακούγονται όλο και περισσότερες φωνές που θέλουν να απαγορεύσουν στα προσφυγόπουλα να πάνε σχολείο; Μήπως πρέπει να αναζητήσουμε την απάντηση στις ευθύνες της πολιτείας, των αρμόδιων ευρωπαϊκών και διεθνών οργανώσεων αλλά και στη δική μας έλλειψη ανθρωπιστικών αισθημάτων που μπορεί και να οφείλεται στα καθημερινά προβλήματα που μαστίζουν την κοινωνία μας; Βλέποντας το δράμα των προσφύγων να εκτυλίσσεται καθημερινά, εδώ και μήνες, στα νησιά μας, τους σωρούς από κόκκινα σωσίβια πεταμένα στις ακτές μας και τα παιδικά βλέμματα απόγνωσης, αναρωτιέμαι...
Κωνσταντίνος Καραμανλής: Ο πρωθυπουργός που σφράγισε τη Μεταπολίτευση -και υπήρξε ο μακράν υπερέχων παντός άλλου σε σχέδιο και στοχοθεσία για τη χώρα, συγκροτημένο πολιτικό προσανατολισμό και θεώρηση του μακροπρόθεσμου συμφέροντος του τόπου- δεν μπορεί να θεωρηθεί, ούτε αυτός, αναμάρτητος. Και δεν αναφέρομαι μόνο σε κάποιες, τουλάχιστον αμφιλεγόμενες, επιλογές εξωτερικής πολιτικής ή σε ορισμένες, λανθασμένες σύμφωνα με αρκετούς αναλυτές, εκδηλώσεις κρατισμού και αντεπιχειρηματικής νοοτροπίας. Θα ήθελα να θυμίσω μια τουλάχιστον επιλογή της κυβέρνησής του, η οποία, σε όποιες στοχεύσεις και αν απέβλεπε, υπήρξε η πρώτη κραυγαλέα -και υψηλής συμβολικής σημασίας- εκδήλωση της χαζοχαρούμενης δημοσιονομίας, που σφράγισε ολόκληρη τη Μεταπολίτευση.
Η Ιρλανδία αντιμετώπισε το 2010 το ενδεχόμενο οικονομικής κατάρρευσης λόγω της τραπεζικής κρίσης του 2008. Σε αντίστοιχη πρακτική με την Ελλάδα και άλλες χώρες, υπέγραψε μνημόνιο συνεργασίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση σαν βάση για την εκπόνηση ολοκληρωμένου σχεδίου για τη διάσωσή της. Στην αρχή αυτής της κρίσης ομογενείς Ιρλανδοί δημιούργησαν μία συμβουλευτική ομάδα 500 ανθρώπων υψηλού επιστημονικού βεληνεκούς και σημαντικών θέσεων σε πανεπιστήμια αλλά και σε μεγάλες εταιρείες. Η ομάδα αυτή συνεργάστηκε αθόρυβα και αφιλοκερδώς με την κυβέρνηση της Ιρλανδίας για την αντιμετώπιση της κρίσης που οδήγησε στην επιτυχή έξοδο από τον ελεγχόμενο από τους θεσμούς μηχανισμό δανεισμού το 2015.
Δεν νομίζω να υπήρξε ποτέ άλλος συνθέτης-στιχουργός-τραγουδιστής με λιγότερη σπουδαιοφάνεια από εκείνον. Αλλά, φυσικά, μόνο ναΐφ δεν ήταν. Γιατί πώς θα κατάφερνε τότε να περιγράψει με τόση ακρίβεια, με χιούμορ, με σαρκασμό την Ελλάδα δύο δεκαετιών - του '70 και του '80 - με τα Μικροαστικά το 1973, τα Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας το 1975, το Είμαι ένας φτωχός και μόνος καουμπόυ το 1978, το Ψυχραιμία παιδιά το 1979, τη Χαμηλή πτήση το 1982. Ποιος άλλος θα κατάφερνε να μαζέψει όλη την Αθήνα στη Βουλιαγμένη, σ' εκείνο το μεγάλο πάρτυ; Ποιος άλλος έβγαλε, εν έτει 1976, δίσκο καθαρής τζαζ, και τόσο ωραίας τζαζ, όπως το Media Luz;
Ο Στάθης Βαλούκος, συγγραφέας και σεναριογράφος, σκηνοθέτης ταινιών μικρού μήκους και ντοκιμαντέρ (κρατικό βραβείο ταινίας μικρού μήκους 1983 με την ταινία «Ενθύμια από τη Βαϊμάρη»), διδάκτωρ του Παντείου Πανεπιστημίου και εκ των πρώτων διδασκόντων του Τμήματος Κινηματογράφου του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στα μαθήματα «Σενάριο και Ιστορία του Κινηματογράφου», μας μιλά για τις επιτυχημένες και αποτυχημένες σεναριακές του απόπειρες, τις τρεις εκ των επτά Τεχνών (θέατρο, κινηματογράφος, τηλεόραση), καθώς και τι αποτελούσε πηγή έμπνευσής του για να γράφει.
Βιώνουμε τη δυστοπία του Άλντους Χάξλεϊ, με ολίγη από τη δυστοπία του Τζορτζ Όργουελ, κυρίως τη δεύτερη σε ό,τι αφορά το newspeak των κρατούντων, τον ξετσίπωτο κυνισμό τους να λένε κάτι και να εννοούν το ανάποδο. Ήδη διαθέτουμε ίσο ή και μεγαλύτερο χρόνο για να ξεσκαρτάρουμε τις fake από τις αληθινές ειδήσεις -και κάθε μέρα που περνάει, αυτό γίνεται όλο και δυσκολότερο. Τα fake news, όχι απλώς ευθύνονται για αναρίθμητες «δολοφονίες χαρακτήρων» παγκοσμίως, αλλά ξανασχεδιάζουν και τους γεωπολιτικούς χάρτες, κυριολεκτικά ανεβάζουν και κατεβάζουν κυβερνήσεις.
Θυμάσαι την Diamond; Ποια είναι αυτή; Σκυλίτσα; Το σίγουρο πάτημα ενός τυφλού; Οι αισθήσεις του; Γιατί τη σκότωσες; Γιατί στέρησες τη ζωή μιας ψυχής; Γιατί στέρησες τον σύντροφο από έναν άνθρωπο που τον είχε ανάγκη. Γιατί του έκοψες τα πόδια; Γιατί του στέρησες την επαφή; τη φιλία; την αγάπη; τη συντροφικότητα; την τρυφερότητα; Γιατί του στέρησες τον οδηγό; Ξέρεις πόσοι άνθρωποι δούλεψαν για να μπορεί η Diamond να προσφέρει τις υπηρεσίες της; Η Diamond είχε παιδεία. Αλήθεια εσύ έχεις;
Και μετά απ' όλα αυτά που σε βοηθάνε να θαυμάσεις το μεγαλείο ψυχής που διαθέτουν ορισμένοι άνθρωποι και ν' αναθεωρήσεις πολλά για τη ζωή, τα ουσιώδη και τα επουσιώδη, έρχεται μία οδηγία του ΕΟΠΠΥ που μακάρι να αποσυρθεί, η οποία απαιτεί να αναγράφεται πάνω στην συνταγογράφηση για τα ακριβά φάρμακα των καρκινοπαθών, το προσδόκιμο ζωής και... σε αφήνει άναυδη! Να παίρνει δηλαδή ο ασθενής τη συνταγή και να βλέπει μπροστά στα μάτια του το πόσος καιρός θεωρεί ο θεράπων γιατρός ότι του μέλλει να ζήσει.
Από το 2010, η πρώτη εβδομάδα κάθε Φεβρουαρίου είναι η Παγκόσμια Εβδομάδα Διαθρησκειακής Αρμονίας. Ο ΟΗΕ καλεί τον κόσμο να οργανώσει εκδηλώσεις όπως: Πρωινά Αρμονίας (Harmony Breakfasts), παρακολούθηση ταινιών και διάλογο, μπαζάρ, Κοινές δηλώσεις θρησκειών (πχ κοινή δήλωση για ενότητα και κατανόηση μεταξύ ενός τζαμιού και μίας συναγωγής στο Τορόντο), κοινή εθελοντική εργασία, περιβαλλοντικές εργασίες στους χώρους λατρείας. Στο κεντρικό site μπορούν όλες οι κοινότητες ή οι οργανώσεις να καταχωρήσουν την εκδήλωση τους και τη δράση τους.
Λίγο μετά την ανάληψη της εξουσίας η διοίκηση Τραμπ διέγραψε τις όποιες αναφορές για την κλιματική αλλαγή από την ιστοσελίδα του Λευκού Οίκου. Λίγο νωρίτερα ο Τραμπ είχε περιγράψει την κλιματική αλλαγή ως απάτη (hoax) και είπε πως θέλει σημαντικές προσωπικότητες της πετρελαϊκής βιομηχανίας στην καρδιά της κυβέρνησής του. Μέσα σε αυτό το ανησυχητικό σκηνικό, σημάδια ελπίδας εμφανίστηκαν στους δρόμους.
Αλίμονο στους αρχηγούς που εμπιστεύονται και στηρίζονται σε τέτοιους ανθρωπολογικούς τύπους που σε 'πουλάνε' ανερυθρίαστα σε όποιον τους εξασφαλίζει καλύτερο πολιτικό μέλλον.
Κοντός ψαλμός....
Ο επόμενος τυχοδιώκτης/λαϊκιστής πολιτικός που θα θελήσει να κερδίσει την εύνοια της πλειοψηφίας των Ελλήνων θα πρέπει να διαθέτει μεγάλη έμπνευση και φαντασία. Πλέον οι πολίτες αυτής της χώρας τα έχουν δοκιμάσει όλα και μπούχτισαν από την πολλή «ελπίδα» που τους σέρβιραν οι προηγούμενοι κυβερνήτες τους. Οι Έλληνες δείχνουν πια αρκετά έτοιμοι να ακούσουν την ωμή αλήθεια και επιτέλους να εμπιστευτούν ανθρώπους που δε θα επενδύσουν στα εύκολα λόγια και στις κενές υποσχέσεις. Πρέπει όμως να είναι πάντα πολύ ψυλλιασμένοι και προσεκτικοί με όλους τους πολιτικούς, διότι στον τόπο αυτό υπάρχει έντονη ροπή προς τον λαϊκισμό και τις αυταπάτες.