Άμεση Απάντηση στην καταστολή του Εμπρός! // Direct Reply to state attack against occupied theatre Embros in Athens

More than 2500 people supported the great benefit concert of Void Network in Occupied Theater Embros in Athens, for the solidarity to the refugees movement infrastructures in Exarchia and Lesbos island in 13/2/2016. Two days after the Greek state attacked to Embros cutting electricity. 
The assemblies of people are in daily base in defense to the occupation and we invite you all to support occupied theater Embros in all possible ways. We Invite all those who comprehend the actions of Embros in cultural and political sphere as a part of the constant autonomous struggle for Free Space and Time, for a world without State and Fascism, all those who took part in all solidarity events and hundreds of actions in Embros, all those who believe that Embros is something worthwhile to fight for, honoring your own class consciousness and class solidarity, the struggles of our times and the coming community of Equality and Freedom of our own Future, not the future that plans for all of us the contemporary Totalitarianism all around the world! // VOID NETWORK   

Περισσότερα απο 2.500 άτομα πήραν μέρος στις 13/2/2016 στην μεγάλη συναυλία της συλλογικότητας Κενό Δίκτυο για την οικονομική ενίσχυση των δομών αλληλεγγύης στους πρόσφυγες στα Εξάρχεια και την Μυτιλήνη. Δύο μερες μετά το Ελληνικό κράτος επιτέθηκε στο Εμπρός κόβοντας το ρεύμα και αφαιρώντας μέρος της ηλεκρτολογικής εγκατάστασης. Οι συνελεύσεις υπεράσπισης του Εμπρός είναι καθημερινές και καλούν σε άμεση συμμετοχή όλων μας στην υπεράσπιση του Εμπρός με όλους τους δυνατούς τρόπους.
ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ όσους θεωρούν πώς οι δράσεις του Εμπρός στον χώρο της κουλτούρας, η διαρκής πάλη του για την ελευθεριακή θέσμιση του χώρου και την αυτονομία, η σύνολη παρουσία του ενάντια στον Φασισμό και το Κράτος, και οι δράσεις αλληλεγγύης λόγου και μουσικής, όπως η τεράστια μουσική εκδήλωση του Σαββάτου, για τις κινηματικές δομές στήριξης προσφύγων, είναι πράγματα τα οποία κανείς αξίζει να υπερασπίζεται, τιμώντας την αλληλεγγύη της τάξης του, τη συνείδηση του, και τους κοινωνικούς αγώνες του τώρα, αλλά και της επερχόμενης Κοινότητας Ισότητας και Ελευθερίας, του ΔΙΚΟΥ ΜΑΣ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΚΑΤΕΡΓΑΖΕΤΑΙ Ο ΝΕΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ ΠΛΑΝΗΤΙΚΑ! // ΚENO ΔΙΚΤΥΟ

16/2/2016 
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ 

Ανοιχτή Συνέλευση 
Ελεύθερου Αυτοδιαχειριζόμενου Θεάτρου ΕΜΠΡΟΣ

Η ΤΕΧΝΗ ΔΕ ΜΕΝΕΙ ΑΠΟ ΡΕΥΜΑ

Στο παλαιότερο γεγονός της σύλληψης και δίωξης εκ μέρους του Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ. των 2 ηθοποιών που έκαναν πρόβα τις πρωινές ώρες της 30ης Οκτωβρίου 2013 στο χώρο του Ελεύθερου Αυτοδιαχειριζόμενου Θεάτρου Εμπρός, και στα πρόσφατα γεγονότα στην Πειραματική σκηνή του Εθνικού (το κατέβασμα της παράστασης «Ισορροπία του Νας») και στην Ισπανία (τη φυλάκιση των 2 κουκλοπαιχτών με την κατηγορία της υπόθαλψης τρομοκρατικών ενεργειών(!)), έρχεται να προστεθεί και η χθεσινή αυθαίρετη, αιφνιδιαστική και βίαιη, εκ νέου επέμβαση του Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ στο χώρο του Εμπρός, (έκοψαν την κεντρική παροχή ρεύματος και παραβιάζοντας τις πόρτες αφαίρεσαν από μέσα τα ρολόγια και τις ασφάλειες κι έκοψαν τα καλώδια) για να επιβεβαιώσει ότι η Τέχνη είναι η πρώτη που διώκεται και καταστέλλεται σε ανελεύθερους καιρούς…

Το Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ. «έριξε μαύρο» στο Εμπρός για ν’ «αποκαταστήσει τη νομιμότητα»…

Πώς μπορεί να «αποκατασταθεί η νομιμότητα» από έναν φορέα που δε νομιμοποιείται ούτε λεκτικά;
Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ. σημαίνει: Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου(!;!)

Δεν υπάρχει ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου…
Η περιουσία του Δημοσίου είναι δημόσια και μας ανήκει!

Το Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ., με βάση το νόμο 3896/2011 με τον οποίο ιδρύθηκε, εκποιεί τη δημόσια περιουσία κι ας τη βαφτίζει ιδιωτική. Δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο εκτελεστικός νόμος της δανειακής σύμβασης. Η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας με πρόσχημα την είσπραξη εσόδων για την αποπληρωμή του χρέους δεν είναι μία ουδέτερη πράξη, αλλά λειτουργεί ως υφαρπαγή.

Όλη η προσπάθεια επικεντρώνεται στο πώς θα ξεπουληθεί η δημόσια περιουσία ώστε να ωφελήσει τους κερδοσκόπους και μόνον αυτούς. Ανάμεσα στα πωλούμενα είναι όλα τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για την ύπαρξη και ανασυγκρότηση μιας χώρας (όπως λιμάνια, αεροδρόμια, χώροι ιστορικής μνήμης, κ.τ.λ.). Στην ουσία το Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ. λειτουργεί ως μοχλός καταπίεσης κι εξαθλίωσης της ελληνικής κοινωνίας.

Το Τ.Α.Ι.ΠΕ.Δ. έκοψε το ρεύμα στο Εμπρός. Όμως, η Τέχνη δε μένει ποτέ από ρεύμα. Η Τέχνη δημιουργεί ρεύματα που αναμιγνύονται, συνδιαλέγονται και συμπορεύονται με τα κοινωνικά ρεύματα.
Το Εμπρός αποτελεί εδώ και 4,5 χρόνια έναν κόμβο όλων αυτών των ρευμάτων και θα συνεχίσει  με την ίδια και μεγαλύτερη δυναμική, όσο κι αν ενοχλούνται κάποιοι.

 Η χθεσινή προγραμματισμένη παράσταση πραγματοποιήθηκε κανονικά με τη στήριξη της γειτονιάς και των αλληλέγγυων, όπως θα πραγματοποιηθούν και οι επόμενες . Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν άμεση. 

Καλούμε και σήμερα 17/2 τις αλληλέγγυες και τους αλληλέγγυους, σε έκτακτη συνέλευση στις 6:00 μ.μ., σε συνεχή παρουσία και στήριξη όλων των εκδηλώσεων που γίνονται σε καθημερινή βάση στο Εμπρός, καθώς και στην ανοιχτή συνέλευση της Κυριακής  για να συζητήσουμε τους περαιτέρω τρόπους υπεράσπισης του εγχειρήματος. 


Ανοιχτή Συνέλευση Ελεύθερου Αυτοδιαχειριζόμενου Θεάτρου ΕΜΠΡΟΣ
http://www.embros.gr



ART WILL NEVER BE OUT OF POWER!

To the older event of the two actors being arrested in the early morning hours of October 30, 2103 on behalf of TAIPED*  while they were rehearsing on the stage of the occupied Free Self-Organised Theatre “EMBROS” (tr. COME ALONG!), and to the more recent events regarding the Greek National Theatre’s Experimental Stage (censorship of the play “The Nash Equilibrium”) and the Spanish puppeteers who were jailed for “endorsing terrorism" (!), we can now add yesterday’s arbitrary, sudden and violent, new intervention in the “Embros” building: following the request of TAIPED, a state Electricity Company crew accompanied by police cut off the central electricity supply, forced the doors, took out the electric meters and cut all the wires, as if to confirm that Art is the first victim of illiberal times…
TAIPED cut out the power of “Embros” in order to “restore legality”…
But how can legality be restored by a Fund that can never be legitimized?
TAIPED’s acronym literally means: the Public Sector’s Private Assets Utilization Fund!
But there is no private asset of the Public sector…
The Public sector’s assets are public and belong to all of us!
TAIPED, based on Law 3896/2011 on which it was founded, sells off the public assets, even though they are named “private” (or its English title claims to “develop” them). Selling off public assets under pretense of collecting revenue for paying off debt is not a neutral act, it is hijacking.
The whole effort is concentrated on how to sell off the public assets to the sole benefit of speculators. Among the assets for sale one finds everything necessary for the existence and reconstruction of a country: seaports, airports, energy networks, places of historic memory, etc. In essence, TAIPED functions as a tool to repress and impoverish Greek society.
TAIPED cut out the power of “Embros”. But Art is never out of power. Art creates currents that intermingle, interrelate and join with social movements.
“Embros” is an important node of all these currents for the last 4.5 years, and will continue to be so with the same and even bigger momentum, no matter how much this annoys certain people. 
Yesterday’s scheduled performance took place regularly thanks to the support of neighbors and solidaries, and so will the next ones. The people’s reaction was immediate. 
This is a call to all people to express solidarity. We call people to participate in emergency meeting tonight 17/2 at 18.00. We also ask for their continuous presence and support of all events organized in “Embros” on a daily basis, and for them to attend the open assembly on Sunday where we will discuss further actions to defend the occupied theatre.

Open Assembly of Free Self-Organised Theatre EMBROS 

http://www.embros.gr

*

TAIPED, the Hellenic Republic Asset Development Fund (HRADF) was established on 1st July 2011 (L. 3986/2011), under the medium-term fiscal strategy. The new law aimed to restrict governmental intervention in the privatisation process, and its further development within a fully professional context. (from its website)

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ-ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ για τις Ελεύθερες Αυτοδιοικούμενες γειτονιές της εξεγερμένης Κωσταντινούπολης ΚΥΡ. 24/1 / ΕΜΠΡΟΣ Info-Talk about the Self- Organised neighborhoods of Istanbul in Occupied Theatre Embros in Athens

Open Assembly and Info-Talk about the Self- Organised neighborhoods of Istanbul in Occupied Theatre Embros in Athens / Sun. 24 January 2016 / starts at 19.00

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ-ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 
για τις Ελεύθερες Αυτοδιοικούμενες γειτονιές της εξεγερμένης Κωσταντινούπολης 

ΚΥΡΙΑΚΗ 24/1
ώρα 19.00 
Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο 
Θέατρο ΕΜΠΡΟΣ 
(Ρ.Παλαμήδη 2, Ψυρρή, Αθήνα)


Πριν λίγο καιρό έφτασε στα χέρια μας αυτή η επιστολή-πρόταση από μία Ελληνίδα που ζει στην Τουρκία, την Όλγα.

"Θέλω καταρχήν να σας μιλήσω πολύ σύντομα, για τις αυτοδιοικούμενες, ελεύθερες γειτονιές στη Κωνσταντινούπολη.
Δεν ήξερα πως υπάρχει κάτι τέτοιο, παρά το ότι μένω στην Τουρκία 3 χρόνια. Σπουδάζω αρχιτεκτονική, κανένας φίλος μου, ή συμφοιτητής μου δεν το ήξερε, παρά το ότι έψαχνα συνεχώς. Αυτό το καλοκαίρι πήρε το μάτι μου μια ανακοίνωση για ένα διαγωνισμό  αρχιτεκτονικής. 
Στο μπάννερ είχανε μια φράση του Ανρί Λεφεμπρ, "Το δικαίωμα στην πόλη και την αστική πολιτική". 
Παρακάτω η επεξήγηση έγραφε: "Στόχος μας είναι να γιατρέψουμε τις πόλεις μας μαζί με τους κατοίκους. Απαραίτητη προϋπόθεση: συμμετοχή σε ξενάγηση στην γειτονιά. Σημείωση: Δεν υπάρχει χρηματικό έπαθλο. Δεν είναι διαγωνισμός, είναι συνεργασία. Διοργανωτές: Συμβούλιο του Λαού, Συμβούλιο Αρχιτεκτόνων. Αρχιτέκτονες και Πολιτικοί Μηχανικοί για το λαό." 
Μου τράβηξε αμέσως την προσοχή, κυρίως λόγο του ότι είχα πρόσφατα αρχίσει να διαβάζω για τις πολιτικές της κυβέρνησης, στα θέματα αγοραπωλησίας γη και ιστορικά τον τροπο με τον οποίο η Κωσταντινούπολη έγινε μια χαοτική Μητρόπολη με μηδαμινό σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή.
Χωρίς να μπω σε πολλές λεπτομέρειες, γιατί θεωρώ πώς είναι πιο ωραίο τέτοια θέματα να συζητούνται με άμεση ανθρώπινη επαφή, όταν πήγα στη γειτονιά αυτό που μου τράβηξε την προσοχή ήταν πάνω απ'όλα η καλοσύνη των ανθρώπων. 
Πήγα με ελάχιστα χρήματα, και όσες μέρες ήμουν εκεί, δεν με αφήσανε νηστική, και συνεχώς προσπαθούσανε να περάσουν χρόνο μαζί μου. Πρόσεξα πώς διψούσαν να μοιραστούν τη ζωή, τις εμπειρίες και τις ιστορίες τους. Πραγματικά ενώ βρίσκονται στο κέντρο της Μητρόπολης, ζούνε αποκομμένα (προφανώς την κυβέρνηση δεν τη συμφέρει να δει ο κόσμος τον τρόπο ζωής τους). Επίσης ζούνε σε καταστάσεις πραγματικής φτώχειας, αλλά οι ζωές τους είναι τόσο πλούσιες, που πραγματικά μου πήρε πάρα πολύ καιρό να το προσέξω. 
Πέραν των συναισθηματικών, οι άνθρωποι αυτοί έχουν εγκαταστήσει ανεμογεννήτριες, έχουν δημόσιο λαχανόκηπο (του λαού), δημόσιο ψιλικατζίδικο, χρησιμοποιούν συχνά ανταλλακτική οικονομία και το βασικότερο απαγορεύεται ενοικίαση κατοικιών.

Θα πρέπει σε αυτό το σημείο να εξηγήσω δύο πράγματα. Κατ' αρχήν, η κυβέρνηση ακόμη προσπαθεί να μπει σε αυτή τη γειτονιά, λόγω της μεγάλης αξίας που έχει η γη. Ο αγώνας τους δεν τελείωσε. Στον αγώνα τους έχουν την υποστήριξη μελών του Μαρξιστικού-Λενινιστικού Επανασταστικού κόμματος DHKP-C και της Αναρχικής οργάνωσης DAF, αλλά το βασικότερο πιστεύω είναι η αλληλεγγύη από κατοίκους άλλων περιοχών ανεξαρτήτως πολιτικής πεποίθησης.
Ίσως ακούσατε γι'αυτή τη γειτονιά όταν η Dilek Dogan δολοφονήθηκε, ή όταν σκοτώσανε τον Χασαν Φερίτ Γκετίκ, ή ίσως επειδή και ο Μπερκίν Ελβάν ήταν παιδί αυτής της γειτονιάς. Η ίσως το ακούτε πρώτη φορά τώρα. Mε αφορμή μια συζήτηση που είχα με τους διοργανωτές του διαγωνισμού κατάλαβα ότι όλος ο κόσμος ξέρει την Κριστιάνια, η Ευρώπη σίγουρα έχει ακούσει για τα Εξάρχεια όμως στην Τουρκία, προσπαθούν να σβήσουν την ύπαρξη μιας τέτοιας γειτονιάς. Ο διαγωνισμός σίγουρα βοήθησε στο να ακουστεί κάπως στην Τουρκία. Γιατί όμως να σταματήσουμε εκεί; Η Ελλάδα, που τόσο βάρβαρα "διατάχθηκε" να μισεί τους Τούρκους, οι άνθρωποι που θα μπορούσανε να είναι τόσο κοντά μεταξύ τους, πρέπει να μάθουν. Να μάθουν και να παραδειγματιστούν. 
Δεν θα περιμένουμε από καμία κυβέρνηση να μας σώσει. Θέλουμε πρώτα, να μας γνωρίσετε και να σας γνωρίσουμε. Θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας την εργασία μας, αλλά θέλουμε να μάθουμε κι από εσάς."

Αμέσως μετά την ανάγνωση αυτής της επιστολής η ανοιχτή συνέλευση του Ελέυθερου Αυτοδιαχειριζόμενου Θεατρου ΕΜΠΡΟΣ αποφάσισε να γίνει μία ανοιχτή συζήτηση και η επικοινωνία μας με την Όλγα συνεχίστηκε για τον προγραμματισμό της.

Μετά από λίγες μέρες πήραμε το εξής μήνυμα :

"Στις 24 Ιανουαρίου 2016, θα γινότανε στο θέατρο Εμπρός μια ενημέρωση για τις αυτοδιοικούμενες γειτονιές της Κωσταντινούπολης, με ομιλητές από τη γειτονιά Kucuk Armutlu. Δυστυχώς, οι τελευταίοι μήνες στην Τουρκία είναι πάρα πολύ περίεργοι και επικίνδυνοι. Με ένα λακωνικό μήνυμα :''Δεν μπορούμε να έρθουμε, ζητάμε συγνώμη από τη συνέλευση του Εμπρός. Μη ρωτήσεις το λόγο, θα ενημερώσουμε όταν μπορούμε", ενημερώθηκα πώς οι καλεσμένοι μας, δεν μπορούν να έρθουν, αν και ευελπιστούμε πώς κάποια στιγμή στο μέλλον θα τα καταφέρουν."

Παρόλα αυτά πιστεύουμε, πώς τώρα , περισσότερο από ποτέ πρεπει ο κόσμος να μάθει για τους αγώνες στην Τουρκία. Τώρα που το Τουρκικό κράτος συνεχίζει τη γενοκτονία των Κούρδων και τις απάνθρωπες διώξεις αγωνιστών.

Την Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2016 στις 7 το απόγευμα θα γίνει μια συζήτηση στο ΕΜΠΡΟΣ μέσω skype, όπου ως Ελληνίδα που ζει στη Τουρκία η Όλγα θα προσπαθήσει να μοιραστεί μαζί μας όσα γνωρίζει και βιώνει, με την ελπίδα να σχηματιστεί ένα κοινό έδαφος για μελλοντικούς αγώνες.

Μια ομιλία-συνομιλία για τη ζωή σε αυτοδιοικούμενες γειτονιές.


Ως κομμάτι της ενημέρωσης θα γίνει  προβολή της ταινίας:

NON-SPACE: The Collapse of the City as Commodity.
και ύστερα θα συνεχίσουμε σε συζήτηση επί του θέματος.


Ελεύθερο Αυτοδιαχειριζόμενο 
Θέατρο ΕΜΠΡΟΣ 
http://www.embros.gr

ΜETA TIΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ; Aνοιχτή Συζήτηση με την συλλογικότητα CRIMETHINC (Η.Π.Α.) / θέατρο ΕΜΠΡΟΣ Δευτ. 22/9/2014 AFTER THE CREST Open Assembly with the collective CRIMETHINC in Athens Greece

Occupy Planet Earth 2011

ΜETA TIΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ;

Τι κάνουμε την περίοδο ανάμεσα στις Ταραχές;
Με ποιο τρόπο συνεχίζουμε 

και επεκτείνουμε την κοινωνική εξέγερση;

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ

ΔΕΥΤΕΡΑ 

22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2014

ΩΡΑ: 20.30

ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΟ 

ΘΕΑΤΡΟ

ΕΜΠΡΟΣ

Ρ.ΠΑΛΑΜΗΔΗ 2 ΨΥΡΡΗ

Τα τελευταία χρόνια, σε πολλές περιοχές του κόσμου ξέσπασαν εκρήξεις διαμαρτυρίας στις οποίες μεγάλα πλήθη ξεχύθηκαν οργισμένα στους δρόμους. 

 Οι ξεσηκωμοί πήραν διάφορες μορφές αλλά ακόμα και στις πλέον εξεγερτικές τους στιγμές δεν μπόρεσαν να οδηγήσουν σε κάποια ριζική αλλαγή ούτε να λύσουν τα προβλήματα που τις παράγουν.      Ποια είναι τα όρια που συνάντησαν, και τι θα μπορούσε να μας πάει πέρα από αυτά τα όρια; Εάν τώρα ξέρουμε πως μία εξέγερση δεν θα καταστρέψει τον καπιταλισμό, οφείλουμε να αναρωτηθούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να προωθήσουμε ένα τέτοιο στόχο :       

τι ελπίζουμε να επιτύχουμε με αυτές τις εξεγέρσεις, ποιος είναι ο ρόλος τους στο μακροπρόθεσμο όραμά μας, και ποια είναι η στρατηγική μας για το χρονικό διάστημα που τις ακολουθεί;  Σε αυτή την παρουσίαση συμμετέχοντες σε κοινωνικούς αγώνες από την Ανατολική Ευρώπη ​​και τη Βόρεια Αμερική, θα μιλήσουν για τις εμπειρίες τους και θα θέσουν ερωτήσεις. Παρακαλούμε ελάτε έτοιμοι να συζητήσουμε! Αυτή η συζήτηση είναι μέρος περιοδείας αμερικανών συντρόφων & μιας εν εξελίξει έρευνας 

σχετικά με το θέμα :                                                                    

"Μετά το Αποκορύφωμα / Ο Κύκλος Ζωής των Κοινωνικών Κινημάτων" 
 

Οργανώνεται σε συνεργασία με το Κενό Δίκτυο από την αναρχική συλλογικότητα CrimethInc. που με την σκέψη και την δράση της  από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 προσφέρει στρατηγικές  αναλύσεις από τις πρώτες γραμμές του μετώπου του κοινωνικού πολέμου σε όλο τον κόσμο.

 

Περισσότερες πληροφορίες:

http://www.crimethinc.com

Ανάλυση / θεματικό κείμενο συζήτησης:
http://crimethinc.com/texts/recentfeatures/atc-dust.php

Τι είναι η αναρχική συλλογικότητα CrimethInc.;

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, η συλλογικότητα CrimethInc. υπήρξε ένα από τα πιο παραγωγικά και εκτεταμένα σχέδια Αναρχικών στη Βόρεια Αμερική. Οι συμμετέχοντες έχουν διασχίσει πολλές φορές τον κόσμο για αμέτρητες περιοδείες και  δράσεις, παρήγαγαν μια σειρά από βιβλία (Days of Love/Nights of War, Recipes for Disaster, Expecting Resistance, Work: Capitalism.Economics.Resistance, Contradictionary), περιοδικά (Rolling Thunder), και άλλα έντυπα, συμπεριλαμβανομένων της πολυσέλιδης μπροσούρας «Fighting For Our Lives / Πολεμώντας για τις Ζωές μας» σε 650.000 αντίτυπα. Από τις μέρες των διαδηλώσεων του Σηάτλ ως σήμερα, τις συγκρούσεις ενάντια στις συνόδους κορυφής της διεθνούς οικονομικής και πολιτικής ελίτ και τις εξεγέρσεις σε πολλά σημεία του κόσμου, με τις εκστρατείες τους ενάντια στην κρατική καταστολή, την συμμετοχή τους στα σημεία ανάφλεξης του κοινωνικού αγώνα, τα εκδοτικά εγχειρήματα και τις αναλύσεις τους, προσέφεραν πάντα ένα ανοιχτό κάλεσμα εμπλουτισμού και εμβάθυνσης της σύγχρονης αναρχικής σκέψης και δράσης. Ανοίγοντας πάντα επίμαχες συζητήσεις,  η συλλογικότητα CrimethInc. μέσα στα χρόνια συνεχίζει να προκαλεί με ριζοσπαστικές θέσεις τις κυβερνήσεις, τους ρεφορμιστές αλλά και το ευρύ κοινό.

ΚΕΝΟ ΔΙΚΤΥΟ
[Θεωρία, Ουτοπία, Συναίσθηση, Εφήμερες Τέχνες]
http://voidnetwork.blogspot.com

After the Crest: What We Do between Upheavals

OPEN ASSEMBLY

MONDAY 22 SEPTEMBER 2014

STARTS 20.30

OCCUPIED THEATRE 

EMBROS

R.PALAMIDI 2 PSIRIS 

ATHENS GREECE

Over the past few years, many places have witnessed sudden eruptions of protest in which everyone pours into the streets. This has taken many forms: anti-austerity protests in Europe, Occupy in the US and elsewhere, transportation protests in Brazil, the Gezi resistance in Turkey, the uprising in Bosnia, and most recently—and problematically—the nationalist revolution in Ukraine.

But all of these have passed without solving the problems that gave rise to them. What limits have they reached, and what would it take to go beyond these limits? If a single upheaval won’t bring down capitalism, we have to ask what’s important about such high points of struggle: what we hope to get out of them, how they figure in our long-term vision, and how to make the most of the period that follows them.

In this presentation, participants in popular struggles in Slovenia and North America will speak about our experiences and pose questions. Please come ready to discuss!

This tour is part of an ongoing investigation on the theme “After the Crest,” organized through the anarchist collective CrimethInc.

more info about crimethinc: 
http://www.crimethinc.com

intoduction of the assembly:

http://www.crimethinc.com/blog/2013/09/09/after-the-crest-the-life-cycle-of-movements/ 

What is CrimethInc.?

Since the mid-1990s, CrimethInc. has been one of the most prolific and ambitious anarchist projects in North America. Participants have crisscrossed the world for countless tours and actions; produced books, magazines, and other literature, including 650,000 copies of the primer Fighting for Our Lives; and reported from the front lines of summit protests, riots, anti-repression campaigns, and other flashpoints of struggle. Always controversial, CrimethInc. has earned the ire of leftists and government agencies while challenging the general public.

VOID NETWORK

[Theory | Utopia | Empathy | Ephemeral Arts]

http://voidnetwork.blogspot.com

Statement by the Occupied Athens Law School: In order to liberate ourselves from debt we must destroy the economy

Statement by 
the Occupied Athens Law School

In order to liberate ourselves 

from debt 

we must destroy the economy

The political and financial spectacle has now lost its confidence. Its acts are entirely convulsive. The government of “emergency” that has taken over the maintenance of social cohesion is failing in conserving the labour, and at the same time the consumption power of the population. The new measures, with which the state aims to secure the survival of the greek nation in the international financial world, lead to a complete suspension of payments in the world of work. The lowering of the minimum wage, now also in paper, comes in harmony with the full suspension of every form of direct or social wage.
Every cost of our reproduction vanishes. The health structures, the educational spaces, the “welfare” benefits and anything making us productive in the dominant system are now a thing of the past. After squeezing everything out of us, they now throw us straight into hunger and impoverishment.
The securing of the abolition of any form of wage, on a legal level, takes place via the creation of a “special, closed off account”. In this way, the greek state ensures that the monetary stock will be used exclusively for the survival of capital, at the expense of our own lives, even. The weight of the debt (not of the state, but of that which is inextricably contained in the relationship of capital) is swinging over our heads, threatening to fall on them and to extinguish us.
The myth of the debt. The dominant patriotic discourse promotes the idea of the greek debt, placing it as a transnational matter. It creates the impression that some stateless loan sharks have targeted the greek state and our “good government” does anything it can to save us, or, on the other hand, that it aims to extinguish us, itself comprising part of the international monetary capital.
Against this false nationalist conception, the debt is a result of, and indistinguishable part of the political economy, a fact that the bosses know only too well. The economy is based upon the creation of shortages, upon the creation of new fields of scarcities (that is, the destructive creation, with negative, always, long-term consequences). The debt and guilt-laden will expand and will dominate society for as long as there exists property, the routine of consumption, exchange and money.
When we say that the crisis is structural and systemic we mean that the structures of the political economy have reached an end, that their very core has come under attack — that is, the process of value production. It is clear that for capital, we are spareable (see the sky-rocketing unemployment figures) and that at this point, the reproduction of labour force is merely an obstacle in the process of capital accumulation. The monetary-debt crisis, that is, the replacement of wages with loans, and the inability of issuing of loans, lead the system into a vicious circle of unsustainability. This happens, because it places under questioning the value of work itself, that is, the same relationship through which those from below would fit into the roles of the system.
Should we then head for socialism and “popular economies”? All kinds of union professionals and wannabe-popular leaders cultivate their own illusions and a political exit within the system and the current political economy. They might talk of the nationalisation of banks, they might take the form of the rejuvenation of rational liberalism. Oftentimes, they even take the form of recuperation and alternative “revolutionary spirit”. Other times, we hear about green development, ecological decentralisation, direct democracy and the fetishism of political forms.
While the market itself, and the state intervention fail to give any prospects whatsoever, political spectacle continues to promote all sorts of products such as popular economy and authority from state socialisms. The mythologies of the various dictatorships of the proletariat, survive at the same time when the masses of those excluded from production, from institutions, the unemployed, all fail to provide any reliable clientele for political parties and their syndicates. The reactionary political position of state capitalisms has been replaced by a void trade of ideology.
Social war knows no borders. Some, amidst the crisis, see a re-contextualisation/re-drawing of national enclosures. The national body and the various racists seem to see an opportunity to target migrants, to make attacks and pogroms and to promote the institutional racism of the greek state. For them, their resistance is painted in national colours; they struggle as greeks, not as enemies of exploitation and the social repression they face.
We consciously chose sides, believing that any presence of any national symbol or flag belongs to the camp of the enemy, and we are willing to fight it by all means possible. Because the nazis of the golden dawn, the autonomous nationalists and the other fascists promote a pure national community as a solution, the precautionary attacks against them and the solidarity to the migrants is a necessary condition for any radical attempt.
The only solution is social revolution. Against all the above, we propose social revolution, which we consider the only solution in order to have a life, not bare survival. This means, to rise up against any financial and political institution. It requires, through the route of revolt, to take measures such as the abolition of the state, of property and any sort of measurability, the family, the nation, exchange and social genders. In order for us to extend gratuitness and freedom across the entire social life.
This is what revolution means! Bringing to this direction any struggle centred on wage demands; any self-organised structure and assembly, especially at a conjuncture, as the present one, when the political-governmental form of the systemic crisis can lead to a social explosion.

Demonstration, 6 pm, Propylea.
Open assembly at the occupied Law School immediately after the demonstration
Law School Occupation, 9/2/12

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ 

ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ

 

ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΟΥΜΕ 

ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΕΟΣ 

ΑΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΜΕ 

ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

  Το πολιτικό και οικονομικό θέαμα, έχει  χάσει πλέον την αυτοπεποίθησή του. Οι κινήσεις του είναι τελείως σπασμωδικές. Η κυβέρνηση ‘’έκτακτης ανάγκης’’  που έχει αναλάβει τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής, αποτυγχάνει να συντηρήσει την εργασιακή και συνάμα καταναλωτική δύναμη του πληθυσμού. Τα νέα μέτρα, με τα οποία το κράτος επιδιώκει να διασφαλίσει την επιβίωση του ελληνικού έθνους στο διεθνή οικονομικό πόλεμο, οδηγεί σε πλήρη στάση πληρωμών για τον κόσμο της εργασίας.  Η περικοπή του βασικού μισθού, και τυπικά πλέον, έρχεται σε πλήρη συνάφεια με την κατάργηση κάθε μορφής άμεσου ή κοινωνικού μισθού.
 
  Κάθε κόστος αναπαραγωγής μας εξαφανίζεται. Οι υποδομές υγείας, οι εκπαιδευτικοί χώροι, τα επιδόματα ‘’πρόνοιας’’ και ό, τι μας καθιστά αποδοτικούς στο κυρίαρχο σύστημα αποτελούνε πλέον παρελθόν. Αφού μας ξεζουμίσανε, τώρα μας πετάνε στην πείνα και την εξαθλίωση.
 
  Η διασφάλιση της κατάργησης  κάθε μορφής μισθού σε νομικό επίπεδο, γίνεται μέσω της δημιουργίας ενός ‘’ειδικού κλειστού λογαριασμού’’.  Με αυτόν τον τρόπο, το ελληνικό κράτος διασφαλίζει ότι το χρηματικό απόθεμα θα κυλάει μόνο για την επιβίωση του κεφαλαίου, με τίμημα ακόμα και τη ίδια μας τη ζωή. Η βαρύτητα του χρέους (όχι του κράτους, αλλά αυτό που  εγγενώς εμπεριέχεται στη σχέση κεφάλαιο ) απειλεί να πέσει στο κεφάλι μας και να μας εξοντώσει.
 
  Ο μύθος του χρέους.   Η κυρίαρχη πατριωτική αφήγηση προβληματικοποιεί το ελληνικό χρέος, θέτοντάς το σαν διακρατικό ζήτημα. Δημιουργεί την αίσθηση ότι κάποιοι απάτριδες τοκογλύφοι έχουν στοχοποιήσει το ελληνικό κράτος και η ‘’καλή κυβέρνηση’’ κάνει το παν για να μας σώσει ή πως έχει ως στόχο να μας προδώσει, όντας και αυτή κομμάτι του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου.
 
  Κόντρα σε αυτή τη λανθάνουσα εθνικιστική αντίληψη, το χρέος είναι απόρροια και αναπόσπαστο στοιχείο της πολιτικής οικονομίας, και αυτό τα αφεντικά μας το ξέρουν πολύ καλά.  Η οικονομία στηρίζεται στη δημιουργία ελλείψεων, στη δημιουργία νέων πεδίων σπανιότητας (δηλαδή καταστροφική δημιουργία με μακροπρόθεσμες, αρνητικές πάντα, συνέπειες. Το χρέος και οι ενοχικές υποχρεώσεις θα επεκτείνονται και θα δεσπόζουν την κοινωνία, όσο υπάρχει η ιδιοκτησία, η ρουτίνα της κατανάλωσης, η ανταλλαγή και το χρήμα.
 
 ‘Όταν λέμε ότι η κρίση είναι δομική και συστημική  εννοούμε ότι οι δομές της πολιτικής οικονομίας έχουν φτάσει στο τέλμα, έχει χτυπηθεί ο ίδιος ο πυρήνας τους, δηλαδή η διαδικασία παραγωγής αξίας. Είναι ξεκάθαρο πως για το κεφάλαιο περισσεύουμε (εκτοξευμένα ποσοστά ανεργίας), και πως πλέον η αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης είναι απλά εμπόδιο στη διαδικασία συσσώρευσης. Η χρηματοπιστωτική κρίση, δηλαδή η αντικατάσταση των μισθών με δάνεια και η μη δυνατότητα παροχής δανείων, οδηγούν το σύστημα σε ένα φαύλο κύκλο  μη βιωσιμότητας. Αυτό συμβαίνει γιατί θέτει σε αμφισβήτηση την ίδια την αξία της εργασίας, δηλαδή την ίδια τη σχέση μέσω της οποίας οι από κάτω εντάσσονταν στους ρόλους του συστήματος
  Μήπως να το ρίξουμε στο σοσιαλισμό και τη ‘’λαΪκή οικονομία’’;   Οι κάθε λογής εργατοπατέρες και λαΪκοί ηγέτες παράγουν τις δικές τους αυταπάτες και μια πολιτική διέξοδο εντός του συστήματος και της πολιτικής οικονομίας. Μπορεί να λένε για κρατικοποίηση τραπεζών, να παίρνουν τη μορφή της αναγέννησης του ορθολογικού φιλελευθερισμού. Ενίοτε παίρνουν τις μορφές της ενσωμάτωσης και της εναλλακτικής ‘’ επαναστατικότητας’. Άλλοτε, ακούμε για πράσινη ανάπτυξη, οικολογική αποκέντρωση, άμεση δημοκρατία  για το φετιχισμό   της πολιτικής μορφής.
 
  Ενώ η ίδια η αγορά και η κρατική παρέμβαση αδυνατούν να δώσουν οποιαδήποτε προοπτική, το πολιτικό θέαμα εξακολουθεί να λανσάρει διάφορα προΪόντα όπως λαΪκή οικονομία και εξουσία και κρατικούς  σοσιαλισμούς.  Οι μυθολογίες των διαφόρων δικτατοριών του προλεταριάτου, επιζούν την ίδια εποχή που το πλήθος των αποκλεισμένων από την παραγωγή  και τους θεσμούς και των ανέργων δεν μπορεί να αποτελέσει μια δυνατή πελατεία στα κόμματα και τα συνδικάτα τους. Την αντιδραστική πολιτική θέση των κρατιστικών επαναστάσεων έχει διαδεχθεί ένα κενό εμπόριο ιδεολογίας.
 
  Ο κοινωνικός πόλεμος δεν έχει σύνορα. Κάποιοι μέσα στη κρίση, βλέπουν μια επανανοηματοδότηση-επαναχάραξη των εθνικών περιφράξεων. Ο εθνικός κορμός και οι δίάφοροι ρατσιστές φαίνεται πως βρίσκουν ευκαιρία να στοχοποιούν τους μετανάστες , να κάνουν επιθέσεις και πογκρόμ και να σιγοντάρουν το θεσμικό ρατσισμό του ελληνικού κράτους. Γι’ αυτούς η αντίστασή τους έχει εθνικά χρώματα και μάχονται ως Έλληνες και όχι ως εχθροί της εκμετάλλευσης και της κοινωνικής καταπίεσης που βιώνουν.
 
  Εμείς διαλέγουμε συνειδητά στρατόπεδο θεωρώντας πως κάθε παρουσία εθνικού συμβόλου και σημαίας ανήκουν στο πεδίο του εχθρού και είμαστε διατεθειμένοι να το πολεμήσουμε με κάθε μέσο. Επειδή οι χρυσαυγίτες, οι αυτόνομοι εθνικιστές και οι υπόλοιποι φασίστες προβάλλουν μία καθαρή εθνική κοινότητα ως λύση, οι προληπτικές επιθέσεις εναντίον τους και η αλληλεγγύη στους μετανάστες είναι απαραίτητη προϋπόθεση για οποιοδήποτε ριζοσπαστικό εγχείρημα.
 
  Μόνη λύση η κοινωνική επανάσταση.  Σε όλα αυτά έχουμε να αντιπροτείνουμε την κοινωνική επανάσταση την οποία θεωρούμε ως μόνη λύση για να έχουμε ζωή και όχι επιβίωση. Αυτό σημαίνει να εξεγερθούμε απέναντι σε κάθε οικονομικό και πολιτικό θεσμό. Απαιτεί, μέσα στη πορεία της εξέγερσης, να λάβουμε μέτρα όπως κατάργηση του κράτους, της ιδιοκτησίας και κάθε είδους μετρησιμότητας, της οικογένειας, του έθνους, της ανταλλαγής  και του κοινωνικού φύλου. Ώστε να επεκτείνουμε τη χαριστικότητα και την ελευθερία σε κάθε σημείο του κοινωνικού βίου.
 
   Αυτό σημαίνει επανάσταση! Φέρνοντας σε αυτή τη κατεύθυνση κάθε διεκδικητικό αγώνα για το μισθό, κάθε αυτοοργανωμένη δομή και συνέλευση , ειδικά σε μια συγκυρία, όπως τώρα, που η πολιτική-κυβερνητική μορφή της συστημικής   κρίσης μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνική έκρηξη.