Plazas de soberanía

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ga naar: navigatie, zoeken
De Plazas de Soberanía plus Isla de Alborán.

De Plazas de soberanía ofwel soevereine plaatsen zijn een aantal Spaanse exclaves aan of voor de Noord-Afrikaanse kust. Ze bestaan uit de Plazas mayores (grote plaatsen), twee vestingsteden met elk ongeveer 70.000 inwoners, en de Plazas menores (kleine plaatsen), een aantal kleine eilandjes die alleen bevolkt worden door Spaanse soldaten. Geografisch behoren deze gebieden tot het Afrikaanse continent.

Plazas mayores

Plazas menores

De Plazas de soberanía vallen onder rechtstreeks bestuur van de centrale regering in Madrid, maar Ceuta en Melilla zijn autonome steden, met een ruime mate aan zelfbestuur, zij het minder dan de 17 autonome regio's van Spanje. Alborán behoort tot de gemeente Almería (Andalusië).

Geschil met Marokko[bewerken]

Marokko beschouwt ze als bezet Marokkaans grondgebied. Voor de Spaanse regering is het behoud van deze gebieden echter een principekwestie, daar de Britten nog steeds Gibraltar in handen hebben en men op deze manier toch enige strategische controle over de Straat van Gibraltar wil.

In juli 2002 vond een geschil rond Isla Perejil plaats dat bijna tot een gewapend treffen leidde. Op 11 juli 2002 landden twaalf Marokkaanse soldaten op het eilandje, volgens Marokko ter bestrijding van illegale migratie, die ook voor Spanje een grote ergernis vormde. De soldaten hesen echter de Marokkaanse vlag en richtten een tijdelijk onderkomen in. Bovendien werden officieren van de Guardia Civil die poolshoogte kwamen nemen onder dreiging met geweren gedwongen te vertrekken. De Marokkaanse soldaten werden vervangen door zes marinekadetten, waarschijnlijk om Spanje niet te veel te prikkelen.

Spanje reageerde echter met Operatie Romeo-Sierra: op 18 juli werd het eilandje met veel machtsvertoon van landmacht (speciale eenheden), luchtmacht en marine heroverd. De Marokkaanse cadetten werden gevangengenomen en in Ceuta over de grens gezet. Spanje stationeerde soldaten van het Spaanse Legioen op het eilandje, maar trok zich na bemiddeling van de Verenigde Staten terug. Sindsdien is Isla Perejil weer onbewoond en leeg, hoewel Spanje en Marokko er nog steeds beiden aanspraak op maken.